Αναζήτηση θεμάτων ιστολογίου
Συναξάριον
οι δημοφιλείς αναρτήσεις της εβδομάδος
Blog Archive
- 2024 (14)
- 2023 (72)
- 2022 (249)
- 2021 (450)
-
2020
(682)
- Δεκεμβρίου(53)
- Νοεμβρίου(37)
- Οκτωβρίου(40)
- Σεπτεμβρίου(38)
- Αυγούστου(43)
- Ιουλίου(38)
- Ιουνίου(56)
- Μαΐου(73)
-
Απριλίου(86)
- «Θα προσπαθήσω να κοινωνήσω την πρώτη Κυριακή»: Η ...
- Ανακοινωθέν Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για την επόμενη...
- Τι έφταιξε ο γέροντας Ευθύμιος;
- Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι που διώκεται τόσο...
- Ο ιερέας που θα θυμούνται για πάντα οι ασθενείς κο...
- Όταν έψελναν το ''Χριστός Ανέστη'' σείσθηκε η φυλα...
- Τι είναι στ' αλήθεια Πάσχα; (διδαχή από γερ. Πορφύ...
- Εδώ, στο ακρωτήρι της Χάριτος
- Μητροπολίτης Ναυπάκτου: Βλέπουν την εκκλησία σαν κ...
- Ο αλησμόνητος Χριστόδουλος: Αγωνιστής της πίστης
- Μητροπολίτης Ναυπάκτου: ''Υπάρχει μια προκατάληψη ...
- ΨΗΦΙΣΜΑ επί την εις Κύριον εκδημίαν του μακαριστού...
- π. Δανιήλ Ἀεράκης «Πίστευε καί έρεύνα!»
- Ἕνας Θεός τραυματισμένος
- Κυριακή του Θωμά - Ο Χριστός στή ζωή μας
- Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής (Ιωάν. κ΄ 19-...
- Θα ανοίξουν οι Εκκλησίες, θα ανοίξουν και οι καρδιές;
- O Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ.κ. Iερόθεος, ομιλε...
- Ο Άγιος Γεώργιος - Μακαριστός Μητροπολίτης Αυγουσ...
- Άγιος Γεώργιος, το παλικάρι της πίστης
- Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος
- Αυτός είναι ο Θεός, Θεός Ανάστασης!
- Οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος, Ειρήνη και οι συν αυτοίς
- "ΜΕ ΛΕΝΕ ΡΑΦΑΗΛ...ΘΥΜΗΣΟΥ, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΜΕ ΧΡΕ...
- Η δύναμη της προσευχής και της Θείας Κοινωνίας
- ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΧΑΡΑ ΜΟΥ (Ε) - ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝ...
- ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ
- Δεν υπάρχει παρελθόν που να μην προετοιμάζει ένα μ...
- Οι πρόσφυγες Χριστιανοί... - Χρήστος Φωτόπουλος
- ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2020 ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟ...
- Χριστός Ανέστη!!! - Αληθώς Ανέστη!!!
- Η ερμηνεία της εικόνας της Αναστάσεως
- «Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται»
- Η πρώτη Ανάσταση στην Ενορία μας
- ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ
- Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής (Ιωάν. α΄ 1-1...
- ΟΙ ΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΤΟΙ - π. Δημητρίου Μπόκου
- ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
- MEΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ
- Ο Εσταυρωμένος στάζει αίμα - Μεγάλη Πέμπτη στο Γηρ...
- Μεγάλη Παρασκευή - Τα άγια πάθη του Κυρίου
- ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ
- ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2020 ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟ...
- Το Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου στην Ιερά Μητρόπολ...
- ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ
- Μυστικός Δείπνος: ο πιο γνωστός και σημαντικός δεί...
- ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
- ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
- Η Αγία Κασσιανή...και το τροπάριό της! Ιδού η αληθ...
- Γνωρίζουμε ποια ήταν «η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπ...
- ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ – ΤΑ ΤΑΛΑΝΤΑ
- Μεγάλη Τρίτη - Των Δέκα Παρθένων
- Συγκλονιστικό το μήνυμα του π.Ευθύμιου από την Καψ...
- Τῆς ξηρανθείσης συκῆς δια την ἀκαρπίαν το ἐπιτίμιο...
- Η άπιστος Επιστήμη μέγας κίνδυνος των αγνοούντων
- Τί εορτάζουμε κάθε ημέρα της Μ. Εβδομάδας
- Ποιος είναι ο Νυμφίος της Εκκλησίας;
- ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ - ΜΙΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
- Γιατί έγινε η ανάσταση του Λαζάρου;
- ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΜΕ; (β) - π. Δημητρίου Μπόκου
- Συνοδικός παραμυθητικός λόγος γιά τήν Μεγάλη Ἑβδομ...
- Νέες ανακοινώσεις για την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα
- Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής (Ιωάν. ιβ΄ 1-...
- Περί της αναστάσεως του Λαζάρου
- Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της αναστάσεως του Λαζάρου...
- Η συννεφιά ποτέ δεν είναι μόνιμη. Μετά από αυτήν η...
- ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΜΕ; (α) - π. Δημητρίου Μπόκου
- Από την προληπτική απολύμανση που πραγματοποιήθηκε...
- Ανακοινώσεις για την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα
- Ὁ τελευταῖος Κατανυκτικός Ἑσπερινός στήν Ἱερά Μητρ...
- Ἡ Ε’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν στήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν
- Η λόγχη του Λογγίνου που τρύπησε τα σπλάχνα του Χρ...
- Ηλίας Σκόνδρας: Θείο πάθος, μακριά από τον Ναό;
- Η Ι.Μ. Πατρών για το συμβάν στον Ιερό Ναό Αγίας Τρ...
- Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΥΨΩΝΕΙ - π. Δημητρίου Μπόκου
- Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία
- Την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, η Αγία μας Εκκλησία π...
- ΜΗΝΥΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΛ...
- Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἀκαθίστου Ὓμνου στήν Ἱερά Μητρόπολ...
- EΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ....
- Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής (Μάρκ. ι΄ 32-...
- Σήμερα Παρασκευή του Ακαθίστου Ύμνου....
- Ο Ακάθιστος Ύμνος
- " Ἔδωκαν εἰς τό βρῶμά μου χολήν καί εἰς τήν δίψαν ...
- π. Δανιήλ Ἀεράκης «Ἀγάπη καί θεία Κοινωνία»
- Αξιοθαύμαστο !!!
- Μαρτίου(110)
- Φεβρουαρίου(48)
- Ιανουαρίου(60)
- 2019 (811)
- 2018 (820)
- 2017 (901)
- 2016 (1063)
- 2015 (1348)
- 2014 (1414)
- 2013 (2210)
- 2012 (1652)
- 2011 (318)
- 2010 (42)
Από το Blogger.
Πέμπτη 30 Απριλίου 2020
16:42
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Η Καθηγήτρια Λοιμωξιολογίας Ελένη Γιαμαρέλλου, για την επαναλειτουργία των σχολείων, το υπερφλεγμονώδες σύνδρομο στα παιδιά και τη Θεία Κοινωνία, στο Live News με τον Νίκο Ευαγγελάτο (MEGA, 29/4/2020)
16:24
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Συνήλθε σήμερα Πέμπτη 30ή Απριλίου 2020 η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (Δ.Ι.Σ.) της Εκκλησίας της Ελλάδος της 163ης Συνοδικής Περιόδου, υπό την προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, κατά την δεύτερη συνεδρίασή Αυτής για τον μήνα Απρίλιο και ασχολήθηκε με τα θέματα της ημερησίας διατάξεως.
Κατά την συνεδρίαση Αυτής η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενέκρινε:
- Τις κατά το μεσολαβήσαν από την προηγούμενη Συνεδρίαση Αυτής (1.4.2020) γενόμενες «Συνοδική Εντολή και Εξουσιοδοτήσει» ενέργειες του Μακαριωτάτου Προέδρου, σύμφωνα με τον σχετικό Κανονισμό περί των εργασιών Αυτής.
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συζήτησε εκτενέστατα και επανεκτίμησε τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την πανδημία του κορωνοϊού και των εξ αυτής συνεπειών ως προς την τέλεση της Θείας Λατρείας στους Ιερούς Ναούς και τις Ιερές Μονές της Εκκλησίας της Ελλάδος και απεφάσισε τα εξής:
13:51
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Τoῦ Βασίλειου Εὐσταθίου
Δρ. Φυσικοῦ, πτ. Θεολογίας (Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ)
Ὁ γέροντας Εὐθύμιος στὴν Καψάλα Ἁγίου Ὄρους δημοσίευσε στὶς 14 Ἀπριλίου ἕνα κείμενο μὲ ἀφορμὴ τὸν κορωνοϊό καὶ τὰ μέτρα γι’ αὐτόν.
Αὐτό, δηλαδὴ τὸ νὰ δημοσιεύσει κείμενο, συνέβη πρώτη φορά, καθὼς τοῦ τὸ ἐπέβαλε ἡ ἀνάγκη, ὅπως ὁ ἴδιος ἐξηγεῖ, γιὰ νὰ μὴν προκύψει ζημιά, ἀπὸ διάφορες φήμες ποὺ ἀκούγονταν ὅτι εἶπε τὸ ἕνα ἤ τὸ ἄλλο ἐπὶ τοῦ θέματος, χωρὶς ὅμως νὰ ἀνταποκρίνονται ἐπακριβῶς στὸ τὶ πραγματικὰ ἔχει πεῖ, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ προκύπτει σύγχυση («κάποιοι ἀνεύθυνα καὶ ψευδῶς διέδωσαν», «χωρίς τὴν ἄδειά μου ἀνήρτησαν συζητήσεις μου μὲ ἀνακριβεῖς καὶ ἀντικρουόμενες ἀπόψεις μου»).
03:33
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Έχουμε υποστηρίξει επανειλημμένως, πως στο επίκεντρο της προκλητικής πολεμικής που έγινε και συνεχίζει να γίνεται κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, βρισκόταν από την αρχή, το ιερό Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.
Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι λοιπόν, για τους οποίους κυνηγήθηκε με τέτοια λύσσα, η Θεία Μετάληψη;
Ένα υποθετικό σενάριο…
Αν επιχειρήσουμε να αναπτύξουμε από πνευματική σκοπιά, το παρακάτω υποθετικό σενάριο, είναι βέβαιο πως θα μπορέσουμε να βγάλουμε κάποια πολύ σημαντικά και εντυπωσιακά συμπεράσματα.
03:04
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Η κατάσταση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας πλέον είναι καλύτερη, οι ασθενείς έχουν λιγοστέψει, ο ιός του κορωνοϊού βρίσκεται σε ύφεση. Όσοι πέρασαν από τις δύο κλινικές που έχουν επιστρατευθεί για τη μάχη, αλλά και από τον θάλαμο αρνητικής πίεσης, σίγουρα πέρα από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που τους φρόντισαν, θα τους μείνει αλησμόνητη μία ακόμα μορφή.
Μια μορφή που συνάντησαν και γνώρισαν κατά την διάρκεια της ασθένειας τους, τις μέρες που προσπαθούσαν να νικήσουν τον κορωνοϊό. Πρόκειται για τον πατέρα Χαρίτωνα τον εφημέριο της εκκλησίας που βρίσκεται στο προαύλιο του νοσοκομείου Παναγία Βοήθεια.
02:51
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Ό όσιος και ομολογητής Γεώργιος Καρσλίδης είχε την καταγωγή του από τα αγιασμένα χώματα τής Ανατολής. Γεννήθηκε στις αρχές του 20οΰ αιώνα, το 1901, στην Αργυρούπολη του μαρτυρικού μας Πόντου.
Έφθασε στην Τιφλίδα τής Γεωργίας. Και από εκεί ή θεία Πρόνοια οδήγησε τα βήματα του σε γειτονικό μοναστήρι τής Ζωοδόχου Πηγής.
Στις 20 Ιουλίου 1919 ο Αθανάσιος κείρεται μοναχός και λαμβάνει το όνομα Συμεών. Κατά την ιερή εκείνη ώρα τής κουράς του οι καμπάνες τής Μονής κτύπησαν από μόνες τους.
02:41
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Αντί άλλης Πασχάλιας ευχής θα σας μεταφέρω τα χαρμόσυνα αναστάσιμα βιώματα του μακαριστού γέροντα Πορφύριου, όπως τα έζησα μια Τρίτη της Διακαινησίμου στο κελάκι του. Πήγα να τον δω σαν γιατρός. Μετά την καρδιολογική εξέταση και το συνηθισμένο καρδιογράφημα, με παρακάλεσε να μην φύγω. Κάθισα στο σκαμνάκι κοντά στο κρεβάτι του. Έλαμπε από χαρά το πρόσωπο του.
Με ρώτησε:
-Ξέρεις το τροπάριο που λέει "Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν...";
-Ναι γέροντα, το ξέρω.
-Πες το.
01:29
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Μέσα στο ιλαρό φως, ανάμεσα σε Αγγέλους και Αγίους που στέκουν πάνω στους τοίχους, ραντισμένος με θυμίαμα ευώδες, νιώθω πραγματικά ευλογημένος.
Εδώ, εκατοντάδες χρόνια, ιερείς λειτουργούν, δακρύζουν, προσεύχονται, ζητούν έλεος, δοξολογούν.
Εδώ, στο ακρωτήρι της Χάριτος, όπου ο Ουρανός ενώνεται με τη γη και η αφθαρσία εισβάλει στην φθορά.
Εδώ, στο Άγιο Βήμα της Ζωής.
Εδώ, όλα παίρνουνε νόημα βαθύ, χωρίς τους εκφυλισμούς της εμπάθειας.
Γιατί εδώ, σε ετούτο τον τόπο δεν χωράει τίποτα άλλο παρά μόνο μια συγνώμη κι ένα «σ’ αγαπώ».
Τρίτη 28 Απριλίου 2020
18:28
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
17:47
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος στην Romfea.gr
Είκοσι δύο χρόνια συμπληρώθηκαν από την εκλογή ως Αρχιεπισκόπου Αθηνών, 28 Απριλίου 1998, του αείμνηστου Χριστόδουλου.
Και θυμόμαστε, φοιτητές τότε, τι κλίμα ελπίδας και αισιοδοξίας είχε δημιουργήσει εκείνη η εκλογή στους κόλπους της Εκκλησίας, αλλά και της κοινωνίας, γιατί ο από Δημητριάδος κυρός Χριστόδουλος θεωρούνταν και ήταν πρόσωπο χαρισματικό και αποφασιστικό.
Με ευρυμάθεια, ευστροφία και οξύτητα αντίληψης, επιστρατευμένες στην υπηρεσία της Ορθοδοξίας.
17:40
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
13:29
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ & ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΕΙΣ ΚΡΥΑ ΙΤΕΩΝ
ΤΗΛ. (FAX) 2610 340-902
Πάτραι 28 Απριλίου 2020
ΨΗΦΙΣΜΑ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΩΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ & ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΕΙΣ ΚΡΥΑ ΙΤΕΩΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΙΣ ΚΥΡΙΟΝ ΕΚΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΙΛΑ, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΗΜΩΝ.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!!
Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ενοριακού Ιερού Ναού Αγίων Χαραλάμπους και Αντωνίου εις Κρύα Ιτεών Πατρών, συνήλθεν εις έκτακτην συνεδρίαν σήμερον 28η Απριλίου, ημέραν Τρίτη, του σωτηρίου έτους 2020, με τα μέσα που διαθέτει η τεχνολογία της εποχής μας (λόγω των μέτρων της αντιμετώπισης της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19), καθώς επληροφορήθη, την προς Κύριον εκδημίαν του Ηλιού Χαρμπίλα.
Ο μακαριστός Ηλίας υπήρξε Εκκλησιαστικός Σύμβουλος-Επίτροπος του Ναού μας κατά την τριετίαν 2014-2017.
Από τη θέση αυτή συνεργάσθη προθύμως μαζί με τα άλλα μέλη του Εκκλησιαστικού μας Συμβουλίου και με όλες του τις δυνάμεις συνέβαλε αποφασιστικώς εις την Ανέγερσιν του Ναού μας, καθώς και εις την εύρυθμον λειτουργία της Ενορίας.
Κυριακή 26 Απριλίου 2020
13:08
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
12:57
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Ἔτσι ἐπέδειξε τὸν Ἑαυτό του στοὺς ἁγίους μαθητὰς καὶ Ἀποστόλους μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του: μὲ τὸ ἔνδοξο, φωτεινό, ἄφθαρτο, ἀναστημένο σῶμα Του τραυματισμένο. Μὲ τὶς οὐλὲς τῶν τραυμάτων ἐπάνω στὰ ἄχραντα πόδια καὶ χέρια Του καὶ μὲ τὸ σημάδι τῆς λόγχης στὴν πληγωμένη πλευρά Του.
Καὶ τοὺς κάλεσε νὰ Τὸν ἐξετάσουν, νὰ Τὸν παρατηρήσουν διερευνητικά: «Ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου… ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε» (Λουκ. κδ΄ 39). Καὶ στὸν δύσπιστο μαθητή, ποὺ ἐννοοῦσε νὰ βάλει τὸν δάκτυλό του «εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων», ἀκόμη πιὸ ἐμφαντικά: «Φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου» (Ἰω. κ΄ 25, 27).
12:05
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
1. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, Η ΧΑΡΑ ΜΑΣ
Εἶναι βράδυ τῆς φωτοφόρου ἡμέρας τῆς Ἀναστάσεως καί οἱ μαθηταί τοῦ Κυρίου τρομοκρατημένοι ἀπό τά συγκλονιστικά γεγονότα τῆς Παρασκευῆς καί τή μανία τῶν Ἰουδαίων εἶναι κλεισμένοι στό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἀλλά ξαφνικά μέσα στήν ἀφόρητη θλίψι καί τή νεκρική σιγή, χωρίς νά ἀνοίξουν οἱ θύρες, ἐμφανίζεται ὁ Κύριος Ἰησοῦς στό κέντρο τῶν μαθητῶν καί τούς λέει: «Εἰρήνη ὑμῖν». Κατόπιν τούς δείχνει τά πληγωμένα χέρια καί πόδια του καί τήν πλευρά του γιά νά πεισθοῦν ὅτι δέν βλέπουν φάντασμα ἀλλά τόν διδάσκαλό τους πού πέθανε πάνω στό σταυρό καί ἀναστήθηκε.
Σάββατο 25 Απριλίου 2020
16:52
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. Ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. Καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται. Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ' αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς. Ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. Καὶ μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ' αὐτῶν. Ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· εἰρήνη ὑμῖν. Εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. Καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες. Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
Παρασκευή 24 Απριλίου 2020
16:25
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Μήπως τελικά στις ενορίες είχαμε πάντα τις θύρες κλειστές; Μήπως τελικά οι κλειστές θύρες των εκκλησιών έδειξαν ότι τόσα χρόνια είχαμε κλειστές και τις καρδιές μας;Υπάρχει ενοριακή ενότητα και αγκαλιά ή απλά μια ατομική θρησκευτικότητα και τίποτε άλλο; Μήπως αυτό που βιώναμε μέσα στην εκκλησία τόσα χρόνια ήταν ένας ατομισμός που απλά φέτος κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες το νιώσαμε σπίτι μας;
Σε πολλές ενορίες οι άνθρωποι εκκλησιάζονται αλλά πολλοί δεν μιλάνε μεταξύ τους. Άλλοι θα έρθουν μόνο το Πάσχα για ικανοποίηση μιας καθαρά ιδιωτικής θρησκευτικότητας: Να βάλω ένα λουλουδάκι στον επιτάφιο, να δώσω ένα πρόσφορο αλλά να μην μιλάω με κανέναν μέσα στον Ναό. Αν μας πει ο Ιερέας να συμμετέχουμε κάπου η απάντηση είναι : “Εγώ δεν ανακατεύομαι , είμαι στο σπίτι και δεν μιλάω και δεν ενοχλώ κανέναν”. Μήπως σας θυμίζει το “μένουμε σπίτι” αλλά στην ουσία μένω με τον εγωϊσμό μου ;
Πέμπτη 23 Απριλίου 2020
16:53
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
02:17
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Τετάρτη 22 Απριλίου 2020
23:39
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος Γεώργιος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, στα τέλη του 3ου αιώνα. ΄Ηταν ένας νέος είκοσι ετών από επιφανή και πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας, με βαθιά πίστη στο Χριστό και με πολλά προσόντα, θα λέγαμε σήμερα, αφού είχε ήδη καταφέρει τόσο νέος να πάρει το αξίωμα του Κόμη, του Στρατηλάτη.
Στην ηλικία των δέκα ετών είχε μείνει ορφανός από πατέρα και με τη μητέρα του ζούσε στην Παλαιστίνη, όπου είχαν αρκετά κτήματα. Όταν έγινε 18 χρονών κλήθηκε από τον Διοκλητιανό να υπηρετήσει στρατιώτης. Στο μεταξύ πέθανε και η μητέρα του, ενώ εκείνος προσφέροντας πολλά χρήματα ζητούσε από τον βασιλιά τιμές και αξιώματα.
Εκείνο τον καιρό ήταν που αποφασίστηκε διωγμός κατά των χριστιανών. Ο Γεώργιος τότε πούλησε όλα τα υπάρχοντά του, ελευθέρωσε τους δούλους του και παρουσιάστηκε στον βασιλιά για να υπερασπιστεί την Αλήθεια: το Χριστό, τη χριστιανική πίστη, τους χριστιανούς.
23:15
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Ο λαοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της. Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι' αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.
Ομολογητής
Από την εποχή του αυτοκράτορα Δεκίου μέχρι την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο ο Διοκλητιανός, το 283 μ.χ., η Χριστιανική Εκκλησία μεγάλωσε πάρα πολύ, γιατί επικρατούσε ειρήνη. Οι Χριστιανοί πήραν πολλές δημόσιες θέσεις, έκτισαν πολλούς και μεγάλους ναούς, διάφορα σχολεία και οργάνωσαν την διοίκηση και τη διαχείριση των εκκλησιών και της φιλανθρωπίας.
Τρίτη 21 Απριλίου 2020
16:50
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
16:02
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Καταγωγή και μόρφωση του Αγίου Ραφαήλ
Οι νεοφανέντες Άγιοι της Μυτιλήνης κατήγοντο από διάφορα μέρη. Μαρτύρησαν όμως όλοι μαζί στο Μοναστήρι των Καρυών της Μυτιλήνης, το 1462 δέκα σχεδόν χρόνια μετά το πάρσιμο της Πόλης από τους βαρβάρους Τούρκους. Ο Άγιος Ραφαήλ γεννήθηκε γύρω στο 1410 στην Ιθάκη και συγκεκριμένα στην μεγάλη συνοικία Μύλος. Ο πατέρας του λεγόταν Διονύσιος Λασκαρίδης. Καταγόταν από λευϊτικό γένος και ήταν καλός χριστιανός. Ευσεβεστάτη ήταν και η μητέρα του. Γι' αυτό άλλωστε έβγαλαν και τέτοιο καλό παιδί.
Στο βάπτισμα του έδωσαν το όνομα Γεώργιος.
Οι γονείς του ήσαν ευκατάστατοι. Τον έμαθαν πολλά γράμματα και ιδίως του Θεού τα γράμματα. Ο Γεώργιος ήταν έξυπνος, πολύ ευσεβής και με φόβο Θεού. Ο Γεώργιος, ο μετέπειτα Ραφαήλ, είχε καταταγεί στο στρατό του Βυζαντίου και σε ηλικία 35 ετών ήταν αξιωματικός. Θέλησε όμως να γίνει αξιωματικός του Χριστού. Γι' αυτό έφυγε από το στρατό κι' έγινε κληρικός. Ζούσε στην Μακεδονία και ήταν Πρωτοσύγγελος. Ήταν δε πολύ γνωστός στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για την αρετή, τη μόρφωση και την Ορθοδοξία του.
Οι νεοφανέντες Άγιοι της Μυτιλήνης κατήγοντο από διάφορα μέρη. Μαρτύρησαν όμως όλοι μαζί στο Μοναστήρι των Καρυών της Μυτιλήνης, το 1462 δέκα σχεδόν χρόνια μετά το πάρσιμο της Πόλης από τους βαρβάρους Τούρκους. Ο Άγιος Ραφαήλ γεννήθηκε γύρω στο 1410 στην Ιθάκη και συγκεκριμένα στην μεγάλη συνοικία Μύλος. Ο πατέρας του λεγόταν Διονύσιος Λασκαρίδης. Καταγόταν από λευϊτικό γένος και ήταν καλός χριστιανός. Ευσεβεστάτη ήταν και η μητέρα του. Γι' αυτό άλλωστε έβγαλαν και τέτοιο καλό παιδί.
Στο βάπτισμα του έδωσαν το όνομα Γεώργιος.
Οι γονείς του ήσαν ευκατάστατοι. Τον έμαθαν πολλά γράμματα και ιδίως του Θεού τα γράμματα. Ο Γεώργιος ήταν έξυπνος, πολύ ευσεβής και με φόβο Θεού. Ο Γεώργιος, ο μετέπειτα Ραφαήλ, είχε καταταγεί στο στρατό του Βυζαντίου και σε ηλικία 35 ετών ήταν αξιωματικός. Θέλησε όμως να γίνει αξιωματικός του Χριστού. Γι' αυτό έφυγε από το στρατό κι' έγινε κληρικός. Ζούσε στην Μακεδονία και ήταν Πρωτοσύγγελος. Ήταν δε πολύ γνωστός στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για την αρετή, τη μόρφωση και την Ορθοδοξία του.
15:44
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Με μεγάλη συγκίνηση αλλά και λαχτάρα, αξιώνομαι κι' εγώ, ύστερα από δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια, να μοιραστώ με όλους τους χριστιανούς αδελφούς μου, το Μέγα Θαύμα που έκανε και στη δική μου οικογένεια ο Άγιος Ραφαήλ.
Από το γάμο μας έχουμε αποκτήσει τρεις γιούς. Ο τρίτος γιος μας, γεννήθηκε πρόωρα, τον Οκτώβριο του 1994, στις τριάντα εβδομάδες κύησης. Παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα σε θερμοκοιτίδα, παρόλ' αυτά, κατάφερε να ανταπεξέλθει και να μεγαλώσει σαν φυσιολογικό μωρό. Εμείς χαιρόμασταν την οικογένειά μας και τίποτε δεν φαινόταν να σκιάζει την ευτυχία μας.
Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και το καλοκαίρι του 1994 (πριν δεκαοχτώ χρόνια) περνούσαμε ξέγνοιαστα τις διακοπές μας στο σπίτι μας, στο νησί. Ένα μεσημέρι λοιπόν, αφού ξεφύλλισα ένα εβδομαδιαίο περιοδικό και έλυσα γρίφους και σταυρόλεξα, αποκοιμήθηκα. Τότε είδα ένα παράξενο όνειρο: Έναν καλόγερο με γκρι σκούρα ράσα, με μυτερή καλοσχηματισμένη γενειάδα, μετρίου αναστήματος, να στέκεται όρθιος ανάμεσα σε αραιή βλάστηση και χαμηλά δεντράκια. «Με λένε Ραφαήλ» μου είπε και δείχνοντάς μου με το χέρι του μια βραχώδη σπηλιά στο πλάι του, συνέχισε «Εδώ είναι το σπίτι μου. Θυμήσου, κάποια στιγμή θα με χρειαστείς. Να θυμάσαι το Όνομά μου!». Ξύπνησα! «Ραφαήλ;» αναρωτήθηκα. Δεν ξέρω κανέναν Άγιο ονόματι Ραφαήλ. Μη θέλοντας να ξεχάσω το όνομά του, το σημείωσα στο περιοδικό που διάβαζα πριν αποκοιμηθώ. Ύστερα συνέχισα τον μεσημεριανό μου ύπνο, μην ξέροντας πόσο σπουδαίο ρόλο θα έπαιζε αυτό το όνειρο λίγες μέρες αργότερα. Όταν λοιπόν ξύπνησα, ρώτησα τη μητέρα μου, αν ήξερε κάποιον Άγιο με αυτό το όνομα. «Όχι» ήταν η απάντηση.
15:32
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Δρ. Παναγιώτας Μάμα
Μέσα σε αυτή λοιπόν την παραζάλη, ψάχνω κι εγώ όπως όλοι, να ξαναβρώ τις δικές μου σταθερές… Από το μαγγανοπήγαδο της μνήμης ανασύρω εκείνη τη Σαρακοστή του 2002, όταν έκανα την εκπαίδευσή μου στην παιδονευρολογία στο Γ.Ν. Παίδων Πεντέλης. Το θυμάμαι σαν σήμερα! Καθαρά Δευτέρα και εγώ να εφημερεύω και να βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να γεμίζω το θάλαμο 252 με δύσκολα και ανίατα περιστατικά – κάποια μάλιστα καταδικασμένα σε θάνατο ήδη από την πολύ βρεφική ηλικία… Περνάει η Κυριακή της Ορθοδοξίας και για μένα ήταν μια μαρτυρική 1η βδομάδα των Νηστειών… Κάθε φορά που έμπαινα στο θάλαμο κυριολεκτικά πονούσε η ψυχή μου, για τον πόνο που ήταν μαζεμένος μέσα στο θάλαμο αυτό! Κανένας ειδικευόμενος δεν ήθελε να αναλάβει το συγκεκριμένο θάλαμο, από την συναισθηματική φόρτιση που βίωνε – τι σημασία έχει αν είμαστε ειδικοί… και οι ειδικοί είναι άνθρωποι και συμπάσχουν. Ο κλήρος έπεσε σε μένα… «Γιατί Θεέ μου;», έλεγα! «Τι έφταιξαν αυτά τα παιδάκια; Γιατί τόσος πόνος σε αυτούς τους γονείς;». Κι ενώ αυτά τα ερωτήματα δεν έβρισκαν απαντήσεις, βαθιά μέσα μου, μια αδύναμη φωνή επαναλάμβανε: «Δεν νοιάζεσαι περισσότερο για τα παιδάκια αυτά, από Εκείνον που τα δημιούργησε, τον κοινό Πατέρα μας. Η Αγάπη Του ξέρει καλύτερα…».
03:03
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
«Νυνί δέ Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο»1. Ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική, καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τουτέστιν, ἡ Ὀρθόδοξη, διά τῆς Ἀναστάσεως ἀνακεφαλαιώνει τά πάντα ἐν Χριστῷ (ἰδού καινά ποιῶ τά πάντα) καί τά πλημμυρίζει φῶς καί χαρά ἀποσπώντας τα ἀπό τή φρίκη, τή δυσωδία, καί τά σκοτάδια τοῦ Ἅδου. Ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησία εἶναι Μία καί μοναδική, διότι κεφαλή της εἶναι ὁ ἕνας καί μοναδικός Σωτήρας, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Μεσσίας.
Στήν ἐκκλησία, χάριτι Θεοῦ, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γίνονται ὡς μία φύση, ὡς μία βούληση, συνενούμενοι μέ τόν Τριαδικό Θεό καί μεταξύ τους σέ αἰώνια κοινωνία εἰρήνης καί δικαιοσύνης.Ἐπίσης ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησία εἶναι Ἁγία καθότι φανερώνει τό θεανθρώπινο Σῶμα τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ τοῦ ὁποίου κεφαλή εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Πλάστης, γενόμενος Ἐκκλησία διά τῆς ἐνσαρκώσεως, ἀλλά καί ἐξαγιάζοντας τά μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας ὡς Σῶμα, μέ τό Πάθος, τόν Σταυρό τόν Τίμιο, τήν Ἀνάσταση, τήν Ἀνάληψη, τήν διδασκαλία, τά μυστήρια καί ἐν ὀλίγοις, μέ τόν καθόλου θεανθρώπινο βίο Του.
Δευτέρα 20 Απριλίου 2020
15:21
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ, ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΤΟ ΠΡΩΙ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΤΡΩΝ, ΧΟΡΟΣΤΑΤΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.
Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΟ ΜΕ ΛΟΓΟΥΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΤΑΘΜΟΥ "ΛΥΧΝΟΣ" ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ, ΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟ ΤΗΣ ΓΗΣ.
13:23
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Ο ήλιος δύει για να ανατείλει ξανά. Τα αστέρια σβήνουν το πρωί από τα μάτια του θεατή στη γη, και αναφαίνονται την εσπέρα. Οι εποχές Τελειώνουν και αρχίζουν. Ήχοι νεκροί αντηχούν πάλι στη ηχώ. Ποτάμια ενταφιάζονται στην θάλασσα και ξαναβγαίνουν στις πηγές. Το σύμπαν της επίγειας βλαστήσεως πεθαίνει το φθινόπωρο και αναβιώνει την άνοιξη. Ο σπόρος πεθαίνει στη γη, και έτσι έρχεται στην ύπαρξή το βότανο και το δέντρο. Το σκουλήκι που έρπει, πεθαίνει και εγείρεται η φτερωτή πεταλούδα. Η ζωή του πουλιού είναι θαμμένη στο άψυχο αυγό και αναδύεται πάλι από αυτό.
Δεν υπάρχει παρελθόν που να μην προετοιμάζει ένα μέλλον. Δεν υπάρχει τέλος που να μην οδηγεί σε μία αρχή. Κάθε ανθρώπινη ζωή όταν κατεβαίνει στον δικό της ιδιαίτερο τάφο αφήνει εκεί μόνο το προηγούμενο σωματικό της περίβλημα που αποσυντίθεται, και η ίδια εγείρεται στο απέραντο και αόρατο βασίλειο της ζωής.
09:39
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Ημέρα Χαράς, ημέρα Αναστάσεως η σημερινή αγαπητοί μου αδελφοί, ο Κύριος ανέστη εκ νεκρών, το κράτος του θανάτου διαλύθηκε, η δύναμη της Ζωής θριάμβευσε και ο φοβερός εχθρός του ανθρώπου δεν υπάρχει πια.
Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα η Εκκλησία μας εορτάζει όχι μόνο κατά αυτή την Αγία περίοδο αλλά και κάθε Κυριακή και σε κάθε θεία λειτουργία το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού, το μεγάλο γεγονός και της ιδικής μας πρώτα ο Θεός εν τη δευτέρα παρουσία Αυτού κοινής Αναστάσεως.
Κυριακή 19 Απριλίου 2020
10:16
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Πρός
τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν
Παιδιά μου εὐλογημένα,
Mέσα σέ κλῖμα χαρᾶς καί εὐφροσύνης, τό ὁποῖο καμμιά δυσκολία καί ἀσθένεια, οὒτε αὐτός ὁ θάνατος, δύνανται νά σκιάσουν, ἑορτάζομε γιά μιά ἀκόμη φορά τό Ἃγιον Πάσχα.
Αὐτή ἡ χαρά, ἡ ὁποία ἒχει οὐράνια προέλευση καί παγκόσμια διάσταση, ἐφέτος βιώνεται κατά τρόπο ξεχωριστό, βαθειά καρδιακό, ἐμπειρικά μοναδικό καί πρωτόγνωρο.
Κάποιοι βλέπουν αὐτό τόν ἑορτασμό ὡς «βάρος» ἀσήκωτο, ἂλλοι ὡς περιορισμό τῶν ποικίλων δραστηριοτήτων καί κάποιοι ἂλλοι ὡς μοναδικήν ἒκφραση τῆς προσωπικῆς κοινωνίας καί ἀγαπητικῆς σχέσεως μέ τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο, πού μόνο ἡ καρδιά μπορεῖ νά μετρήσῃ, ἀφοῦ ἐκείνη ἒχει τή δική της λογική καί γνωρίζει τό βάθος τῆς ἀγάπης καί τήν λάμψη τοῦ φωτός πού διαχέονται ἀπό τό κενό καί καινό Μνῆμα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου.
10:09
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
10:07
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Η εικόνα της Αναστάσεως στην ορθόδοξη Εκκλησία έχει δύο τύπους: Ο ένας είναι η κάθοδος του Χριστού στον Άδη, ο δεύτερος εικονογραφικός τύπος είναι εκείνος που εικονίζει άλλοτε τον Πέτρο και τον Ιωάννη στο κενό Μνημείο και άλλοτε τον άγγελο που «επί τον λίθο καθήμενος» εμφανίστηκε στις Μυροφόρες.
Αργότερα η εικόνα της Αναστάσεως του τύπου αυτού πλουτίστηκε με τις σκηνές της εμφάνισης του Χριστού στη Μαρία Μαγδαληνή (το «Μη μου άπτου») και στις δύο Μαρίες (το «Χαίρε των Μυροφόρων»).
Ο Λεωνίδας Ουσπένσκι γράφει σχετικά:
10:00
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
«Ἀναστάσεως ἡμέρα» προβάλλει γιὰ ἄλλη μία φορὰ ἐνώπιόν μας. «Πάσχα καινόν, ἅγιον... ἡμῖν ἀνέτειλε». Σκιρτᾶ ἀπὸ χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση ἡ καρδιὰ ὅλων μας. Καὶ ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος ξεσπᾶ καὶ αὐτὸς σὲ χαρμόσυνο καὶ πανηγυρικὸ ὕμνο. «Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τὴν πεῖραν εἰληφότα». Ὅλα γέμουν καὶ πλημμυρίζουν ἀπὸ χαρά. Χαίρουν προπάντων οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ οἱ Ἄγγελοι. Χαίρει καὶ εὐφραίνεται καὶ αὐτὴ ἡ κτίση.
09:46
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Σάββατο 18 Απριλίου 2020
20:24
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ
ΑΓΙΩΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ & ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΕΙΣ ΚΡΥΑ ΙΤΕΩΝ
Ιδιαιτέρως ευχαριστούμε,
τα καταστήματα ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ
και το κρεοπωλείο "ΤΟ ΧΩΡΙΟ" του κ. Βασιλείου Κουρλαμπά,
για την πολύτιμη προσφορά των.
Καλή Ανάσταση !!!
διά το Εκκλησιαστικόν Συμβούλιον
και την ομάδα Αγάπης της Ενορίας μας
ο πρόεδρος
Πρωτοπρεσβύτερος
π. Ιωάννης Δημητρόπουλος
ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ
ΑΓΙΩΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ & ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΕΙΣ ΚΡΥΑ ΙΤΕΩΝ
ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2020
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ
Ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας όλους όσους ενίσχυσαν εκ του περισσεύματος της αγάπης των, την τράπεζα τροφίμων της Ενορίας μας, προκειμένου να ανταπεξέλθουμε όσο γίνεται καλλύτερα στις ανάγκες των εμπεριστάτων αδελφών μας.
Ιδιαιτέρως ευχαριστούμε,
τα καταστήματα ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ
και το κρεοπωλείο "ΤΟ ΧΩΡΙΟ" του κ. Βασιλείου Κουρλαμπά,
για την πολύτιμη προσφορά των.
Ευχόμεθα εις όλους τους προσφέροντας, ο Άγιος Θεός να τους χαρίζει αντί των επιγείων, τα επουράνια, αντί των προσκαίρων, τα αιώνια και αντί των φθαρτών, τα άφθαρτα.
Καλή Ανάσταση !!!
διά το Εκκλησιαστικόν Συμβούλιον
και την ομάδα Αγάπης της Ενορίας μας
ο πρόεδρος
Πρωτοπρεσβύτερος
π. Ιωάννης Δημητρόπουλος
20:17
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. Πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν, ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσι δι' αὐτοῦ. Οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ' ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. Ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. Εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ' ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας. Ἰωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγε λέγων· οὗτος ἦν ὃν εἶπον, ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. Καὶ ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν, καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος· ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωυσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο.
02:49
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Πασχαλινές Ιστορίες, αρ. 19
Τα θολά τζάμια της μικρής αγροικίας έτριξαν, καθώς ο τρανταχτός τραχύς ήχος του τρακτέρ αντήχησε στην περιφραγμένη αυλή. Ο μεσόκοπος άντρας έσβησε τη μηχανή και κατέβηκε. Τίναξε τις λασπωμένες του μπότες στο πράσινο χορτάρι και μπήκε. Χαιρέτησε ανέκφραστα, έβγαλε την κουκούλα και κρέμασε το αδιάβροχο τζάκετ παραλλαγής, τινάζοντας τις λίγες σταγόνες που είχαν ξεμείνει πάνω του.
Δεν πρόλαβε να κάνει βήμα και δυο μικρά που έπαιζαν στο πάτωμα πετάχτηκαν χαρωπά και όρμησαν πάνω του. Χαμογελώντας κουρασμένα τα σήκωσε στην αγκαλιά του και τα ’σφιξε με στοργή.
-Όλα καλά; ρώτησε, καθώς η γυναίκα του έβγαινε με τη λεκάνη γεμάτη για άπλωμα.
-Δόξα τω Θεώ, καλά! είπε εκείνη. Πέρασε το αφεντικό από ’δω νωρίτερα.
-Ησυχία δεν έχει! Τί ήθελε πάλι;
-Δουλειά! Τί άλλο θα μπορούσε να θέλει; Έφερε τις παραγγελίες του χασάπη για το Πάσχα, θα ’ναι καμμιά τριανταπενταριά τουλάχιστον. Και το λεμόνι, λέει, καθυστέρησε. Πέρασε ο καιρός του. Να το κόψεις τώρα και ως το Πάσχα να το ’χεις παραδώσει.
01:16
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Φιλολόγου – Θεολόγου
Το Μεγάλο Σάββατο η Εκκλησία μας κείται στην προσδοκία της Ανάστασης. Ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη, το σώμα Του έχει ταφεί, χωρίς όμως να γνωρίζει την φθορά που γνωρίζουν όλοι οι νεκροί, καθώς παραμένει ενωμένο με την θεότητα, ενώ η ψυχή του Χριστού βρίσκεται στην κόλαση, στο χώρο του θανάτου, όπου κηρύττει την μετάνοια. Ο Θεάνθρωπος Χριστός ολοκληρώνει το έργο της Θείας Οικονομίας, που είναι η ανάσταση όλης της Δημιουργίας και όλων των ανθρώπων, κι αυτών που ήταν εν ζωή, αλλά και αυτών που είχαν πεθάνει πριν τον ερχομό του Ιησού στον κόσμο. Ο έσχατος εχθρός του ανθρώπου, ο θάνατος, νικιέται δια του θανάτου του Χριστού, και όλα κινούνται στην προσδοκία της Ανάστασης, της γνήσιας ελευθερίας.
00:44
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Δημοσιεύομε φωτογραφικὸ ὑλικὸ ἀπὸ τὶς Ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν, οἱ ὁποῖες ἐτελέσθησαν κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου.
Ὁ Σεβασμιώτατος σὲ ὅλες τὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες, οἱ ὁποῖες μετεδόθησαν ἀπὸ τὸν τηλεοπτικὸ Σταθμὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας«ΛΥΧΝΟΣ», ἀπὸ τὸν Ραδιοφωνικό μας Σταθμὸ «Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τῶν Πατρῶν» καί ἀπό ἂλλους τοπικούς τηλεοπτικούς καί ραδιοφωνικούς σταθμούς, ἐκήρυττε τὸν θεῖο λόγο, ἀναφερόμενος μὲ λόγια συγκινητικὰ στὸ πνευματικὸ νόημα τοῦ Πάθους τοῦ Κυρίου μας καί στήν σύγχρονη κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στήν κοινωνία, στήν Πατρίδα μας καί στόν κόσμο ὁλόκληρο, λόγῳ τῆς λοιμικῆς νόσου τοῦ κορωνοϊοῦ.
Παρασκευή 17 Απριλίου 2020
16:56
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
16:23
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Την Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας Πόντιο Πιλάτο. Αυτός, αφού Τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δυο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο• και αφού τον μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη των όλων, Τον παρέδωσε για να σταυρωθεί. Από ’κει και πέρα ο Ιησούς, αφού παραδόθηκε στους στρατιώτες, γυμνώνεται, φοράει κόκκινη χλαμύδα, στεφανώνεται με ακάνθινο στεφάνι, κρατάει κάλαμο σα σκήπτρο, προσκυνείται χλευαστικά, φτύνεται και χτυπιέται στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Μετά, φορώντας πάλι τα ρούχα του και βαστάζοντας το Σταυρό, πηγαίνει προς τον Γολγοθά, τον τόπο της καταδίκης και εκεί, γύρω στην Τρίτη ώρα της ημέρας, σταυρώνεται μεταξύ δυο ληστών, βλασφημείται από αυτούς που είχαν πάει στον Γολγοθά μαζί του, μυκτηρίζεται από τους αρχιερείς, ποτίζεται από τους στρατιώτες με ξύδι ανακατεμένο με χολή. Γύρω στην ενάτη ώρα, αφού βγάζει πρώτα φωνή μεγάλη, και λέει: «Τετέλεσται», εκπνέει «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», την ώρα κατά την οποία σφάζονταν, σύμφωνα με τον νόμο, ο πασχαλινός αμνός, ο οποίος καθιερώθηκε ως έθιμο στους Ιουδαίους, προτυπώνοντας τον Εσταυρωμένο Χριστό, πρίν από 1043 χρόνια.
16:20
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Φιλολόγου – Θεολόγου
Η Μεγάλη Παρασκευή μας φέρνει ενώπιον των Παθών του Κυρίου μας. Ο Χριστός υποφέρει, σταυρώνεται και πεθαίνει, για να μας οδηγήσει στην σωτηρία, την απαλλαγή από την φθορά και την αμαρτία που διαποτίζει την ύπαρξή μας και να μας δώσει την Ζωή. Στους Μακαρισμούς, που ψάλλουμε μετά την έξοδο του Εσταυρωμένου, διαβάζουμε χαρακτηριστικά: “Εσταυρώθης δι’ εμέ, ίνα εμοί πηγάσης την άφεσιν. Εκεντήθης την πλευράν, ίνα κρουνούς ζωής αναβλύσης μοι”. Η συγγνώμη του Σταυρού και η ανάβλυση της ζωής μέσα από το Πάθος, μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε ότι αληθινή ελευθερία δεν νοείται χωρίς θυσία.
Πέμπτη 16 Απριλίου 2020
16:06
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Πρός
τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν
Παιδιά μου εὐλογημένα,
Mέσα σέ κλῖμα χαρᾶς καί εὐφροσύνης, τό ὁποῖο καμμιά δυσκολία καί ἀσθένεια, οὒτε αὐτός ὁ θάνατος, δύνανται νά σκιάσουν, ἑορτάζομε γιά μιά ἀκόμη φορά τό Ἃγιον Πάσχα.
Αὐτή ἡ χαρά, ἡ ὁποία ἒχει οὐράνια προέλευση καί παγκόσμια διάσταση, ἐφέτος βιώνεται κατά τρόπο ξεχωριστό, βαθειά καρδιακό, ἐμπειρικά μοναδικό καί πρωτόγνωρο.
Κάποιοι βλέπουν αὐτό τόν ἑορτασμό ὡς «βάρος» ἀσήκωτο, ἂλλοι ὡς περιορισμό τῶν ποικίλων δραστηριοτήτων καί κάποιοι ἂλλοι ὡς μοναδικήν ἒκφραση τῆς προσωπικῆς κοινωνίας καί ἀγαπητικῆς σχέσεως μέ τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο, πού μόνο ἡ καρδιά μπορεῖ νά μετρήσῃ, ἀφοῦ ἐκείνη ἒχει τή δική της λογική καί γνωρίζει τό βάθος τῆς ἀγάπης καί τήν λάμψη τοῦ φωτός πού διαχέονται ἀπό τό κενό καί καινό Μνῆμα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου.
16:04
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
14:27
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Φιλολόγου – Θεολόγου
Μεγάλη Πέμπτη είναι για την Εκκλησία μας αφορμή να θυμηθούμε τον Μυστικό Δείπνο, την παράδοση δηλαδή του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, την προδοσία του Ιούδα, αλλά και την υπερφυή προσευχή του Κυρίου προς τον Πατέρα Του, να μην Τον αφήσει να πιει το ποτήρι του Πάθους, αλλά και την υπακοή Του σ’ Αυτόν. Το γεγονός όμως που δίδει διδάγματα στη ζωή μας είναι η ταπείνωση του Χριστού, ο οποίος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, πριν φάνε μαζί για τελευταία φορά. Στα καθίσματα του Όρθρου της ημέρας ψάλλουμε χαρακτηριστικά: “Ο λίμνας και πηγάς και θαλάσσας ποιήσας, ταπείνωσιν εκπαιδεύων αρίστην, λεντίω ζωννύμενος μαθητών πόδας ένιψε, ταπεινούμενος υπερβολή ευσπλαχνίας”. Ο Δημιουργός του κόσμου ταπεινώνεται από την υπερβολική ευσπλαχνία Του για μας, αλλά και μας διδάσκει την άριστη οδό της ταπείνωσης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(Atom)
!>