Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Όταν η Μοναξιά μου με σκεπάζει…

Κάθομαι μόνος μου και συλλογίζομαι πολλά..και χάνομαι και βυθίζομαι μέσα σε δημιουργικές και σε άλλες ανόητες σκέψεις!

Ξαφνικά λέω στον εαυτό μου αν τώρα ήσουν σε μια παρέα φίλων ή αν απολάμβανες την συντροφιά άλλων αγαπημένων σου προσώπων θα ήσουν τόσο σκεπτικός και τόσο μόνος; Απάντησα Όχι…

Μετά βέβαια θυμήθηκα πως μέσα στην Εκκλησία υπάρχουν και οι Μοναχοί!!! Μοναχοί δηλαδή μόνοι; άτομα που υποφέρουν από μοναξιά..; Μετά θυμήθηκα όμως ότι ο Μοναχισμός είναι επιλογή του κάθε ατόμου τον οποίο επέλεξε ελεύθερα, άνοιξα και ένα βιβλίο και διάβασα ότι Ο Μοναχός είναι Κοινωνικό Όν, αυτός ή αυτή που μόνασε το έκαναν συνειδητά ως πράξη Ύψιστης Απελευθέρωσης!!! Με κάλυψαν αυτά και τα πιστεύω όμως και πάλι ένιωθα την Μοναξιά μου να με κυριεύει… Και έλεγα και ξαναέλεγα πώς Αυτοί που είναι Μοναχοί δεν νιώθουν μόνοι και εσύ μέσα σε ένα κόσμο γεμάτο ανθρώπους νιώθεις τόσο μα τόσο μόνος..; Καημένε μου εαυτέ μονολόγησα… Αυτοί είναι άνθρωποι που επέλεξαν την κοινωνία με Τον Θεό, πώς να είναι μόνοι και να νιώθουν μόνοι όταν τους γεμίζει Η Θεία Χάρη… πώς να νιώθουν μόνοι όταν συνειδητά την ώρα που εσύ κοιμάσαι αυτοί προσεύχονται για εσένα και για όλο τον κόσμο; Ανακουφίστηκα...

Τελικά κατάλαβα πως όταν αναζητήσουμε Τον Θεό όπως και οι Μοναχοί με Πίστη δεν θα ξανανιώσουμε ποτέ μοναξιά… Και θα με ρωτήσεις πως θα γίνει αυτό; Θα σου πω δυσκολεύομαι να απαντήσω διότι δεν το βίωσα ακόμα… πάντως σίγουρα ΓΙΝΕΤΑΙ και όταν γίνει θα είμαι πάρα πολύ Χαρούμενος διότι δεν θα με ξανασκεπάσει η μοναξιά μου!

Χρήστος Φωτόπουλος

φοιτητής Θεολογίας