Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Η Αγία Κυράννα η Νεομάρτυς εορτάζει στις 28 Φεβρουαρίου

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Η Αγία Κυράννα η Νεομάρτυς εορτάζει στις 28 Φεβρουαρίου

09:49 | Ανώνυμος |

Η σωφρονέστατη της Θεσσαλονίκης

Η Κυράννα η κυριώνυμη και πάγκαλη νύμφη του Χριστού καταγόταν από ένα χωριό της Θεσσαλονίκης που λέγεται Αβυσσώκα. Ήταν κόρη χριστιανών γονέων ωραιότατη και σεμνή. Ζούσε σύμφωνα με την Χριστιανική της ανατροφή σεμνά και φρόνιμα. Ο μισόκαλος όμως διάβολος την φθόνησε για τις αρετές της. Η δύναμις όμως της πίστεως της ήταν πολύ δυνατή και δεν μπορούσε όπως ήθελε να την μολύνει με αισχρούς λογισμούς και άτοπες και κρυφές πράξεις.

Ο διάβολος μεταχειρίζεται ως όργανον του έναν Αγαρηνό

Στο χωριό της Κυράννας πήγαινε ένας Αγαρηνός Γενίτσαρος για να εισπράττει τους φόρους από τα εισοδήματα. Αυτός ο άπιστος, όταν είδε την ωραία Κυράννα με την έμπνευση του διαβόλου κεραυνοβολήθηκε από έρωτα γι’ αυτήν σατανικό και άρχισε να την κολακεύει, με διαφόρους τρόπους για να την φέρει στον σκοπόν του. Η κόρη όμως δεν εδέχετο με κανένα τρόπον. Άρχισε να της υπόσχεται να της δώσει όσα χρήματα θέλει. Της υποσχόταν ωραία φορέματα, κοσμήματα και ότι άλλο μπορεί να επιθυμήσει μια κοπέλα.

Επειδή εκείνη δεν του έδινε σημασία, άρχισε να την απειλεί ότι θα την βασανίσει σκληρά, αν δεν δεχθεί και τέλος να την θανατώσει. Αλλά η Κυράννα είχε όλον της τον πόθον προς τον Χριστόν. Δεν φρόντιζε καθόλου ούτε για χαρίσματα, ούτε για τις υποσχέσεις του, ούτε για τις απειλές του.

Η απαγωγή της

Βλέποντας λοιπόν ο Γενίτσαρος ότι δεν πετυχαίνει ο σκοπός του, συμφωνεί με άλλους Γενίτσαρους του ιδίου τάγματος και αρπάζουν έξαφνα την κόρην. Την έφεραν δια της βίας στον κριτή της Θεσσαλονίκης. Εκεί άρχισαν να ψευδομαρτυρούν και να λέγουν, ότι δήθεν εκείνη είπε ότι θέλει να τον πάρει για άνδρα της και να αλλάξει την πίστη της. Τότε οι Τούρκοι έκαμαν πολλά για την φέρουν στο σκοπό τους, πότε με κολακείες και υποσχέσεις και πότε με απειλές.

Αλλά η μακαρία στάθηκε ακλόνητη. Μόνο ένα λόγο είπε προς αυτούς: «Εγώ είμαι Χριστιανή και νυμφίον μου έχω τον Κύριον Ιησού Χριστόν στον οποίον προσφέρω ως προίκα την παρθενία μου. Αυτόν πόθησα και ποθώ από μικρή. Για την αγάπη του είμαι έτοιμη να χύσω και το αίμα μου, για να αξιωθώ να τον απολαύσω. Ακούσατε λοιπόν, την απόφαση μου. Άλλο λόγο μη περιμένετε να σας ειπώ». Αυτά είπε και σώπασε και δεν θέλησε κατόπιν να απαντήσει σε όσα την ρωτούσαν. Μόνον προσευχόταν με το νου, και παρακαλούσε τον Θεό να τη δυναμώσει ως το τέλος. Επιθυμούσε πολύ να αποθάνει το συντομότερο για τον Χριστό.

Η Κυράννα στη φυλακή

Είδαν λοιπόν οι Αγαρηνοί ότι δεν είναι δυνατόν να της αλλάξουν τη γνώμη και την έστειλαν στη φυλακή και την έκλεισαν στα σίδερα. Ο Γενίτσαρος όμως καιγόταν από το δαιμονικό έρωτα. Δεν μπορούσε να ησυχάσει. Γι’ αυτό πήγε στον αγά της Θεσσαλονίκης, τον Αλή εφέντη, και τον παρακάλεσε να προστάξει τον δεσμοφύλακα να τον αφήσει να μπαίνει στη φυλακή, όποτε θέλει. Πήγαινε λοιπόν ο μιαρός κάθε ώρα και της έκανε πολλές τυραννίες, με πείσμα, ή να την φέρει στο θέλημα του, ή να την θανατώσει. Δεν έφθανε δε μόνον ο ίδιος, αλλά έπαιρνε και άλλους Γενίτσαρους, για να την ενοχλούν περισσότερο.

Η Κυράννα βασανίζεται

Η Κυράννα όταν τους έβλεπε, έσκυβε κάτω το κεφάλι, σταύρωνε τα χέρια της και ούτε τους κοίταζε, ούτε τους απαντούσε. Εκείνοι δε οι αλιτήριοι πρώτα άρχιζαν με κολακείες και υποσχέσεις να παρακινούν την Αγία. Ύστερα αφού έβλεπαν ότι ήταν στερεά και ασάλευτη στην πίστη της, άρχιζαν τις τιμωρίες. Ο ένας την κτυπούσε με ξύλο, ο άλλος με μαχαίρι, άλλος με κλωτσιές και άλλος με γροθιές, έως ότου την άφηναν μισοπεθαμένη. Κατόπιν έφευγαν, για να έχει τον καιρόν να συνέλθει, και να ξαναρχίσουν και πάλι να την παιδεύουν.

Αυτά έκαναν οι Γενίτσαροι την ημέρα. Την νύκτα ο δεσμοφύλακας την κρεμούσε από τις μασχάλες με τα χέρια αλυσοδεμένα και άρπαζε ότι ξύλο εύρισκε και την κτυπούσε έως ότου κουραζόταν. Τότε ο άσπλαχνος την άφηνε κρεμασμένη, να τη δέρνει το κρύο της χειμωνιάτικης νύχτας. Ένας δε χριστιανός φυλακισμένος και αυτός παρακολουθούσε το Μαρτύριο της κόρης με λύπη, χωρίς να τολμά να την βοηθήσει. Όταν καταλάβαινε ότι περνούσε ο θυμός του δεσμοφύλακα, πήγαινε και τον παρακαλούσε να τον αφήσει να την κατεβάσει. Όταν δε του το επέτρεπε την κατέβαζε. Η δε Αγία είχε τόση υπομονή, ησυχία και σιωπή, που νόμιζες ότι άλλη πάσχει και όχι εκείνη. Όλος ο νους της και η προσοχή της βρισκόταν στους ουρανούς.

Οι φυλακισμένοι την υπερασπίζονται

Κατά την εποχή εκείνη που βασανιζόταν η Κυράννα στη φυλακή, ήταν εκεί και άλλοι φυλακισμένοι χριστιανοί, Εβραίοι και μερικές τούρκισσες, για πράξεις άτιμες. Αυτές κατηγορούσαν τον δεσμοφύλακα ότι είναι άσπλαχνος. Του έλεγαν ότι δεν φοβάται τον Θεό, που βασανίζεται και τυραννεί με αυτόν τον τρόπον μια γυναίκα, που δεν έσφαλε σε τίποτε. Αλλά και ο Χριστιανός εκείνος, δεν έπαυε, πότε με το καλό, πότε επειδή είχε το θάρρος, με μέτριους ελέγχους να του θυμίζει την κρίση του Θεού και να προσπαθεί να τον καταπραΰνει λέγοντας σ’ αυτόν να μην βασανίζει την Αγία. Αλλά ο σατανάς σκλήρυνε την καρδιά του και όσο οι άλλοι τον παρακαλούσαν τόσο περισσότερο την βασάνιζε εκείνος.

Αλλά και οι Γενίτσαροι πήγαιναν πολλές φορές. Όταν πήγαιναν άφηναν τις τιμωρίες και προσπαθούσαν να της δώσουν να φάγει, για να μη πεθάνει από την ασιτία. Πότε της έδιναν σταφίδες, πότε της έδιναν φοίνικες. Αλλά η Άγια δεν δεχόταν τίποτε. Εκείνοι τότε προσπαθούσαν να της ανοίξουν το στόμα δια της βίας, χωρίς να το κατορθώνουν.

Μα και οι χριστιανοί της φυλακής που την παρακαλούσαν να φάει λίγο, η μακαρία δε δεχόταν να βάλει τίποτα στο στόμα της. Είχε μέσα στην καρδιά της τη φλόγα της αγάπης του Κυρίου της και Νυμφίου Χριστού, ο οποίος την έτρεφε και την δυνάμωνε.

Οι φυλακισμένοι ελέγχουν τον δεσμοφύλακα

Την εβδόμη ημέρα επήγαν οι Γενίτσαροι και την τυραννούσαν σκληρά: Τότε ο χριστιανός από ενδιαφέρον προς την κόρην άρχισε να ελέγχει το δεσμοφύλακα και να τον απειλεί ότι θα τον καταγγείλει στον πασά, γιατί αφήνει και έρχονται απ' έξω άνθρωποι και βασανίζουν τους φυλακισμένους. Αυτό ήταν αντίθετο από τον νόμον και ποτέ άλλοτε δεν είχε γίνει. Αλλά και οι τούρκισσες εκείνες πολύ τον έλεγχαν και άρχιζαν να φωνάζουν δυνατά. Σε λίγη ώρα έφθασαν και οι Γενίτσαροι. Αλλά ο δεσμοφύλακας φοβισμένος από τις φωνές των φυλακισμένων δεν τους άφησε να μπουν. Τότε αμέσως εκείνοι πήγαν στον Αλή-μπεη και παραπονέθηκαν. Ο Αλή-μπεης, κάλεσε αμέσως τον δεσμοφύλακα και τον έβρισε, γιατί τόλμησε να παρακούσει σε κείνο που τον πρόσταξε.

Το τελευταίο μαρτύριο της Αγίας

Ο δεσμοφύλακας ύστερα από αυτά γύρισε στη φυλακή πολύ θυμωμένος και ξέσπασε στη μακαρία την Κυράννα. Την άρπαξε άγρια και την κρέμασε. Κατόπιν πήρε μια μεγάλη σχίζα ξύλινη που βρέθηκε εκεί και άρχισε να την κτυπά, κρατώντας τη σχίζα και με τα δυο του χέρια. Την κτυπούσε αλύπητα, όπου έφτανε, τόσο, που οι φυλακισμένοι άρχισαν να φωνάζουν. Αλλά και οι Τούρκισες φώναζαν ακόμη περισσότερο. Με την ταραχή εκείνη ο κατάρατος την άφησε κρεμασμένη και πήγε στο δωμάτιο του πολύ ταραγμένος και με μεγάλη σύγχυση λέγοντας στον χριστιανό να του κάμει καφέ. Ενώ έκανε τον καφέ ο Χριστιανός, άρχισε πάλι να τον ελέγχει ήρεμα και να τον κατηγορεί για την ασπλαχνία του, τόσο που τον έκαμε να πέσει μπρούμητα και να κλαίει, ή από έλεγχο, ή από ντροπή.

Το τέλος της Αγίας

Κατά τον χρόνον που ήταν η Αγία κρεμασμένη, ω του θαύματος, ξαφνικά έλαμψε φως μεγάλο στη φυλακή, που κατέβαινε επάνω από τη σκεπή, σαν αστραπή και τη φώτιζε σαν να μπήκε μέσα όλος ο ήλιος, αν και ήταν τέσσερις η ώρα της νύχτας. Οι χριστιανοί κατατρομαγμένοι φώναζαν: Κύριε ελέησον! Τότε ο δεσμοφύλακας τρέμοντας ολόκληρος από τον φόβον του, είπε στον χριστιανό να κατεβάσει την Αγία. Έτρεξε ο χριστιανός να κατεβάσει την Αγία, αλλά την βρήκε τελειωμένη. Το φως χάθηκε, και έμεινε μια ευωδιά επί πολλή ώρα. Πήρε κατόπιν ο χριστιανός τα κλειδιά από τα χέρια του δεσμοφύλακα και άνοιξε τα σίδερα με τα οποία ήταν δεμένα τα Άγια χέρια της. Μάζεψε με σεβασμό το άγιο λείψανο, και αφού άναψε φώτα και θύμιασε, κατόπιν καθόταν κοντά. Περίμενε με χαρά την ημέρα και δόξαζε τον Θεό, που τον αξίωσε να δει τέτοια θαυμάσια και να περιποιηθεί μαρτυρικό λείψανο.

Το πρωί διαδόθηκε στην πόλι η φήμη του θανάτου της Αγίας και η εμφάνηση του Αγίου Φωτός. Οι Αγαρηνοί ντροπιασμένοι σιωπούσαν κι’ έδωκαν άδεια στους χριστιανούς να πάρουν το λείψανο και να το κάμουν ότι επιθυμούν. Οι χριστιανοί ευχαριστήθηκαν και πολλοί έτρεξαν στη φυλακή. Επήραν λοιπόν το λείψανο με πολλή ευλάβεια και το έθαψαν έξω από την πόλι όπου ενταφίαζαν και τους άλλους χριστιανούς. Τα δε φορέματα της Αγίας τα διαμοίρασαν μεταξύ τους πολλοί χριστιανοί για αγιασμό και σωτηρία τους.

Στο χωριό Όσσα, βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Κυράννας, που είναι και πολιούχος της κοινότητας, αφιερωμένος στη μνήμη της νεομάρτυρος Κυράννας.

Ο ναός κτίστηκε το 1840 μ.Χ., όπως αναφέρει ο Αστέριος Θηλυκός ή το 1868 μ.Χ. σύμφωνα με επιγραφή κτίσεως. Σε αυτόν φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Κυράννας, φιλοτεχνημένη γύρω στο 1870, από τον Χριστόδουλο Ιωάννου Ζωγράφο από την Σιάτιστα.

Στίχος

Κυράννα παθῶν καί βασάνων κυρία Φανείσ’ ἀπῆλθε πρός Κύριον κυρίων.

Ἀπολυτίκιον Ήχος πλ. α΄

Τον συνάναρχον Λόγον

Χαίρε Όσσης ο γόνος και θείον βλάστημα, Παρθενομάρτυς Κυράννα Νύμφη Χριστού του Θεού, η αθλήσασα στερρώς υστέροις έτεσι, και καθελούσα τον εχθρόν, καρτερία σταθερά. Και νυν απαύστως δυσώπει, υπέρ των πίστει τιμώντων, την μακαρίαν σου άθλησιν.

πηγή:askitikon.eu