Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Γνωρίζουμε τα ονόματα των δώδεκα (12) Αποστόλων

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

Γνωρίζουμε τα ονόματα των δώδεκα (12) Αποστόλων - Μαθητών του Χριστού;

14:17 | |

Οι Απόστολοι και μαθητές του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, υπήρξαν συνεχιστές του σωτηριώδους έργου Του. Τα ονόματά τους είναι τα εξής:

1ος ο Σίμων, ο επονομαζόμενος και Πέτρος.

2ος ο Ανδρέας ο Πρωτόκλητος, αδελφός του Πέτρου.

3ος ο Ιάκωβος, υιός του Ζεβεδαίου.

4ος ο Ιωάννης, υιός του Ζεβεδαίου και αδελφός του Ιακώβου.

5ος ο Φίλιππος.

6ος ο Βαρθολομαίος ή Ναθαναήλ.

7ος ο Θωμάς ο επονομαζόμενος και Δίδυμος.

8ος ο Ματθαίος.

9ος ο Ιάκωβος υιός του Αλφαίου.

10ος ο Ιούδας, ο επονομαζόμενος και Θαδδαίος ή Λεββαίος.

11ος ο Σίμων ο Κανανίτης.

12ος ο Ματθίας, που αντικατέστησε τον προδότη Ιούδα τον τον Ισκαριώτη.

(Ματθ.10,2-4) (Μάρκ. 3,16-19) (Λουκ. 6,13-16) (Μάρκ. 3,18) (Πράξ. 1,20-26).

Σύντομα βιογραφικά των Αγίων Αποστόλων

Πέτρος, ο κορυφαίος των Αποστόλων. Ο Απόστολος Πέτρος ήταν Ιουδαίος και ονομαζόταν Σίμων. Έζησε σε αφάνταστη φτώχεια καθώς και σε περιβάλλον ευσέβειας. Γράμματα έμαθε ελάχιστα, προφανώς γνώριζε μόνο ανάγνωση και γραφή. Μετά το θάνατο του πατέρα του ο Πέτρος νυμφεύτηκε την κόρη κάποιου Αριστοβούλου. Έμενε στο σπίτι του πεθερού του στην Καπερναούμ και ασκούσε μαζί με τον αδελφό του τον Ανδρέα το επάγγελμα του ψαρά στη λίμνη της Γενισαρέτ. Ο Πέτρος, μαζί με τον αδελφό του τον Ανδρέα, με το κάλεσμα του Κυρίου μετατρέπονται σε «αλιείς ανθρώπων» (Μτθ. 4,20). Αυτό τον Απόστολο μακάρισε ο Κύριος και τον ονόμασε Πέτρο, ενώ την πίστη του αποκάλεσε πέτρα πάνω στην οποία αποφάσισε να οικοδομήσει την Εκκλησία Του (Μτθ. 16,17-18). Ακολούθησε πιστά τον Χριστό καθόλη την τριετή δράση Του. Την ώρα της σύλληψής Του αντέδρασε βίαια, βγάζοντας το μαχαίρι του και κόβοντας το αυτί του δούλου του αρχιερέα. Τον ακολούθησε επίσης γεμάτος αγωνία στο ανίερο δικαστήριο του ιουδαϊκού ιερατείου, παρ΄ όλο ότι σε μια στιγμή αδυναμίας και φόβου Τον αρνήθηκε τρεις φορές, έστω και λεκτικά και γι΄ αυτό μετάνιωσε πικρά. (Μτθ. 26,69-75). Αξιώθηκε να δει από τους πρώτους το κενοτάφιο και να διαπιστώσει την Ανάσταση του Χριστού. Το φλογερό του κήρυγμα την ημέρα της Πεντηκοστής έγινε αιτία να προστεθούν στην Εκκλησία 3000 ψυχές. Για όλη τη δράση του διώχτηκε σκληρά από τους ομοφύλους του. Περιόδευσε στην Αντιόχεια, στην Γαλατία, στην Καππαδοκία, στην Βιθυνία, στον Πόντο και στην Ελλάδα. Κατά την παράδοση, ο Απόστολος Πέτρος μαρτύρησε στη Ρώμη.

Ανδρέας, ο Πρωτόκλητος. Ο Ανδρέας ήταν αδελφός του Σίμωνα Πέτρου. Υπήρξε νωρίτερα μαθητής του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, αλλά με προτροπή του Αγίου μαθήτευσε πλέον στον Κύριο. Ο Ανδρέας μαζί με τον αδελφό του τον Πέτρο ήταν οι πρώτοι που κλήθηκαν και ακολούθησαν τον Χριστό. Έτσι ο Ανδρέας αποκαλείται και Πρωτόκλητος. Η ιστορία της ζωής του Ανδρέου μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε στη Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο, Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρο και Αχαΐα. Θεωρείται ο ιδρυτής της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Στην Αχαΐα η διδασκαλία του καρποφόρησε και θεράπευσε μέσω των προσευχών του πολλούς. Θεράπευσε και τη σύζυγο του ανθύπατου Αιγεάτου τη Μαξιμίλλα, που υπέφερε από βαριά αρρώστια. Η Μαξιμίλλα πίστεψε στον Κύριο, γεγονός που εκνεύρισε το σύζυγό της. Ο ανθύπατος συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σχήμα Χ.

Ιάκωβος υιός του Ζεβεδαίου, και αδελφός του Ιωάννη του Θεολόγου και Ευαγγελιστού. Ο Ιάκωβος μαζί με τον Πέτρο και τον Ιωάννη βρίσκονταν πλησιέστερα στον Κύριο και επέδειξαν μεγάλο ζήλο ως μαθητές του Κυρίου. Έγιναν μάρτυρες πολλών μεγάλων γεγονότων, που δεν τα βίωσαν οι άλλοι Απόστολοι. Έγιναν αποκλειστικοί μάρτυρες της Μεταμορφώσεως του Κυρίου (Μτθ. 17,1). Είδαν την θαυμαστή ανάσταση της κόρης του αρχισυναγώγου Ιαείρου (Μρκ. 5,27). Είχαν την τιμή να προσκληθούν από τον Ιησού κοντά Του κατά τις ώρες της αγωνίας Του στον κήπο της Γεσθημανής (Μρκ. 14,33). Ήταν ο πρώτος από τους Αποστόλους που μαρτύρησε και αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη Αγρίππα, το 44 μ.Χ. (Πραξ. 12,2). Σύμφωνα με την παράδοση, όπως μας την μεταφέρει ο Ευσέβιος από τον Κλήμη Αλεξανδρείας, ο κατήγορός του μετεστράφει στο χριστιανισμό και τελικά αποκεφαλίστηκαν και οι δύο μαζί.

Ιωάννης ο Ευαγγελιστής και Θεολόγος, αδελφός του Ιακώβου. Όταν έγινε Απόστολος ο Ιωάννης ήταν 24 χρονών και ήταν ο νεότερος από τους δώδεκα. Ήταν ψαράς και εργαζόταν μαζί με τον αδελφό του τον Ιάκωβο και ήταν συνεργάτες με τον Ανδρέα και τον Πέτρο. Ο Ιωάννης όντας μικρότερος από τους υπόλοιπους Αποστόλους ήταν πολύ υπάκουος, αφοσιωμένος και αγαπητός στον Κύριο. Αγαπούσε πολύ τον Διδάσκαλό του και τον ακολούθησε στις πιο δύσκολες ώρες της επίγειας ζωής Του. Μάλιστα όταν οι υπόλοιποι μαθητές ήταν κρυμμένοι «διά τον φόβον των Ιουδαίων» αυτός ήταν παρών, στη σύλληψή Του, στη δίκη Του και στον Γολγοθά, όπου κάτω από τον Σταυρό ο Χριστός του εμπιστεύθηκε την μητέρα Του. Ο Απόστολος τίμησε την επιθυμία του Κυρίου και μέχρι την Κοίμησή της την φρόντιζε ως αληθινή του μητέρα. Ο Ιωάννης ταξίδεψε πολύ, εργαζόταν ακατάπαυστα και αφού έγινε Επίσκοπος των Εκκλησιών της Ασίας, εγκαταστάθηκε στην Έφεσο. Στα χρόνια του Αυτοκράτορα Δομετιανού βασανίστηκε και εξορίστηκε στη Πάτμο, όπου έγραψε την Αποκάλυψη. Κατεύθυνε τον συνεργάτη του, τον Ναθαναήλ, στην συγγραφή του «κατά Ιωάννη Ευαγγελίου» στην Έφεσο, όταν ήταν ενενήντα εννιά ετών. Από όλους τους δώδεκα αποστόλους, ο Ιωάννης του Ζεβεδαίου, έγινε επιφανής θεολόγος. Πέθανε από φυσικό θάνατο στην Έφεσο το έτος 103 μ.Χ. όταν ήταν 101 ετών.

Φίλιππος. Καταγόταν από την Βησθαϊδά της Γαλιλαίας, από όπου καταγόταν ο Ανδρέας και ο Πέτρος, ίσως και ο Βαρθολομαίος (Ιωάν.1,44). Το όνομά του είναι ελληνικό και σημαίνει τον φίλο των ίππων. Αυτό υποδηλώνει ότι ήταν ελληνιστής, δηλαδή Ιουδαίος εξελληνισμένος. Όπως είναι γνωστό η περιοχή της Γαλιλαίας ονομαζόταν «Γαλιλαία των Εθνών», διότι είχε εξελληνισθεί σε σημείο τέτοιο που οι υπόλοιποι Ιουδαίοι κατηγορούσαν τους κατοίκους αυτής της περιοχής για έκπτωση από την ορθοδοξία του Ιουδαϊσμού. Για κάποιους άλλους ο Φίλιππος ήταν Έλληνας προσήλυτος στον Ιουδαϊσμό. Αν αυτός ο ισχυρισμός είναι πραγματικός η σημασία είναι πολλή μεγάλη. Ο Φίλιππος είναι ο εκπρόσωπος του εθνισμού στη χορεία των μαθητών του Κυρίου! Ο Φίλιππος ήταν πιθανότατα μαθητής του Ιωάννου του Προδρόμου και άρα είχε ακούσει για την επικείμενη έλευση του Μεσσία. Φαίνεται πως η προσδοκία του για τον αναμενόμενο Σωτήρα του κόσμου υπήρξε σφοδρή. Επίσης φαίνεται πως ο Φίλιππος συνδεόταν με τον Πέτρο και τον Ανδρέα και πως τους συνέδεαν οι κοινές μεσσιανικές τους ελπίδες. Το Ευαγγέλιο μας πληροφορεί πως ο Ιησούς αναζητούσε τον Φίλιππο και τον βρήκε (Ιωάν.1,43). Αυτό σημαίνει πως γνώριζε προφανώς από τους άλλους δύο την μεσσιανική προσδοκία του και γι’ αυτό τον αναζητούσε για να τον εντάξει στην ομάδα των μαθητών Του. Ο Φίλιππος είναι από τους πρώτους μαθητές που ακολούθησαν τον Κύριο. Είναι χαρακτηριστική η μαρτυρία του στον φίλο του Ναθαναήλ: «ον έγραψε Μωυσής εν τω νόμω και οι προφήται, ευρήκαμεν, Ιησούν τον υιόν Ιωσήφτον από Ναζαρέτ» (Ιωάν.1,44). Τον διέκρινε η ειλικρίνεια και ο ενθουσιασμός για το έργο του θείου Διδασκάλου του. Σύμφωνα με αρχαία παράδοση ο Φίλιππος στάλθηκε να κηρύξει στην Φρυγία της Μ. Ασίας. Βρήκε μαρτυρικό θάνατο στην Ιεράπολη της Συρίας. Σταυρώθηκε με το κεφάλι προς τα κάτω.

Βαρθολομαίος ή Ναθαναήλ. Οι πληροφορίες για τον Απόστολο Βαρθολομαίο από την Καινή Διαθήκη είναι λιγοστές. Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, ο Ναθαναήλ καταγόταν από την Κανά της Γαλιλαίας. Το όνομά του Βαρθολομαίος σημαίνει γιος του Θολεμά ή Θολομί. Ο Ιωάννης όμως προτίμησε το Ναθαναήλ, το οποίο στα ελληνικά μεταφράζεται ως ο «Θεός που δίνει». Ο εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος αναφέρει την πληροφορία ότι ο Βαρθολομαίος κήρυξε στην Ινδία, όπου θανατώθηκε στην πόλη Ουρβανούπολη. Κάποιες άλλες πληροφορίες λένε πως κήρυξε στην Ευδαίμονα Αραβία, την Καραμανία και την Αιθιοπία. Σύμφωνα με άλλη παράδοση στα τέλη της ζωής του βρέθηκε να κηρύττει στη Μεγάλη Αρμενία, όπου συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες και θανατώθηκε με σταυρικό θάνατο, με το κεφάλι προς τα κάτω, κατά διαταγή του βασιλιά Αστυάγη. Το λείψανό του κλείστηκε σε λίθινη σαρκοφάγο, ρίχτηκε σε θάλασσα και εκβράστηκε στις νήσους Λιπάρες.

Θωμάς ο επονομαζόμενος και Δίδυμος. Το όνομά του στην αραμαϊκή γλώσσα «Τέομα» σημαίνει δίδυμος. Στο ιερό Ευαγγέλιο δίδεται όντως η προσωνυμία «Δίδυμος» (Ιωαν. 11,16). Ο Θωμάς καταγόταν από την Αντιόχεια, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των μαθητών που ήταν Γαλιλαίοι (Ιωαν. 21,2). Υπήρξε από τους πιο αφοσιωμένους μαθητές, τον οποίο διέκρινε το θάρρος. Όταν οι άλλοι μαθητές προσπαθούσαν να αποτρέψουν το Χριστό να μεταβεί στη Βηθανία να αναστήσει το Λάζαρο, για το φόβο κακοποιήσεώς τους από τους φανατικούς Ιουδαίους, ο Θωμάς αψηφώντας τον κίνδυνο τους είπε: «Ας πάμε κι εμείς, να πεθάνουμε μαζί του» (Ιωαν. 11,16). Ταυτόχρονα υπήρξε σκεπτικιστής και δύσπιστος. Για να πιστέψει στην Ανάσταση του Κυρίου ζήτησε να ψηλαφίσει με τα ίδια του τα χέρια τις πληγές του διδασκάλου του. Όταν αντίκρισε τον αναστημένο Κύριο, ο οποίος τον κάλεσε να τον ψηλαφίσει, ομολόγησε με ενθουσιασμό: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωαν. 20,28). Το τέλος της ζωής του υπήρξε μαρτυρικό. Οι φανατικοί ειδωλολάτρες τον σκότωσαν δια λογχισμού.

Ματθαίος ο τελώνης. Το όνομά του είναι συγκεκομμένος τύπος του Ματταθία, που σημαίνει «δώρο Θεού». Καταγόταν από την Γαλιλαία και ήταν γιος του Αλφαίου του επονομαζόμενου Λευί. Κατοικούσε στην Καπερναούμ και ασκούσε το επάγγελμα του τελώνη, γι΄ αυτό και θεωρείτο σκληρός και απάνθρωπος. Όταν κάποια μέρα περνούσε ο Κύριος από την Καπερναούμ, είδε τον Ματθαίο «να κάθεται στο τελωνείο» του είπε: «Ακολούθησέ με», όπως και έγινε. (Ματθ. 9,9). Ύστερα τον κάλεσε στο σπίτι του όπου και του παρέθεσε πλούσιο γεύμα για την τιμή που του έκανε για να του μιλήσει και να τον καλέσει κοντά Του (Λουκ. 5,29). Μετά το μεγάλο δείπνο που πρόσφερε στο Χριστό έγινε Απόστολος και Ευαγγελιστής. Το Ευαγγέλιό του το έγραψε στην αραμαϊκή γλώσσα οχτώ χρόνια μετά την Πεντηκοστή, αργότερα όμως μεταφράστηκε στα ελληνικά. Επίσης κήρυξε με θέρμη στην Παλαιστίνη, στην Αιθιοπία, στην Αραβία, στην Περσία, στην Μηδία και ίσως στην Μακεδονία. Τελικά θανατώθηκε από τους άπιστους δια πυρός, άγνωστο όμως που.

Ιάκωβος ο υιός του Αλφαίου, αδελφός του Λευί δηλαδή του Ματθαίου. Ο Ιάκωβος, αφού αγωνίστηκε για την αλήθεια του Χριστού στην Ιερουσαλήμ, έπειτα πήγε και σε άλλες χώρες για να κηρύξει το Ευαγγέλιο. Εκεί, κατέστρεφε τους βωμούς των ειδώλων και με τη χάρη του Θεού γιάτρευε αρρώστιες και εξεδίωκε τα ακάθαρτα πνεύματα. Γι’ αυτό και οι ειδωλολάτρες τον ονόμαζαν θείο σπέρμα. Ο θάνατος πολλές φορές τον πλησίασε, αλλά στη σκέψη του Ιακώβου κυριαρχούσαν ενθαρρυντικά τα λόγια του Κυρίου: «όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί» (Μρκ. 8,34). Εκείνος που θέλει να ακολουθεί ως γνήσιος μαθητής τον Κύριο, ας απαρνηθεί το διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό του, και ας πάρει την απόφαση να υποστεί για Εκείνον όχι μόνο θλίψη και δοκιμασία, αλλά ακόμα και θάνατο σταυρικό. Και τότε ας Τον ακολουθεί, μιμούμενος το παράδειγμά Του. Έτσι και ο Ιάκωβος, μιμούμενος το Διδάσκαλό του, υπέστη σταυρικό θάνατο.

Ιούδας του Ιακώβου Θαδδαίος ή Λεββαίος, το όνομα του Αποστόλου Θαδδαίου αναφέρεται από τον Ευαγγελιστή Μάρκο (Μαρκ. 3,18). Ο Ματθαίος τον αναφέρει ως Λεββαίο, του οποίου το Θαδδαίος είναι επώνυμο. Οι πληροφορίες γύρω από τον Απόστολο αυτό είναι λίγο συγκεχυμένες. Το πιθανότερο είναι ότι ο Ιούδας είναι αδελφός του Ιακώβου του αδελφοθέου και επομένως υιός του Ιωσήφ του μνήστορος. Λεββαίος σημαίνει θαρραλέος και Θαδδαίος στα αραμαϊκά σημαίνει μεγαλόψυχος. Είναι συγγραφέας της Καθολικής Επιστολής του Ιούδα. Κήρυξε στα μέρη της Εδέσσης στη Μεσοποταμία. Τελικά τον κρέμασαν και τον θανάτωσαν με εκτοξευμένα βέλη.

Σίμων ο Κανανίτης ή Καναναίος. Η λέξη «Καναναίος» είναι χαλδαϊκή και σημαίνει «Ζηλωτής». Πράγματι ο Λουκάς τον προσονομάζει ως «Ζηλωτή» (Λουκ. 6,15). Οι Ζηλωτές ήταν λαϊκοί αγωνιστές, οι οποίοι μάχονταν εναντίον των Ρωμαίων κατακτητών, συχνά όμως εκμεταλλευόμενοι τον απελευθερωτικό αγώνα, καταντούσαν τύραννοι του ίδιου του λαού τους. Δεν γνωρίζουμε αν ο Σίμων ανήκε στη μερίδα των ζηλωτών. Είναι πιθανό να μην είχε καμιά σχέση με τους ζηλωτές και το προσωνύμιο «Ζηλωτής» να σήμαινε τον ένθερμο υποστηρικτή του Κυρίου. Κάποιοι ταυτίζουν τον Σίμωνα με τον νυμφίο του γάμου της Κανά, όπου ο Κύριος έκαμε το πρώτο θαύμα Του, μεταβάλλοντας το νερό σε κρασί (Ιωαν. 2,1-11). Ο ισχυρισμός αυτός όμως δεν τεκμηριώνεται ιστορικά. Κήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού στη Μαυριτανία και γενικά στην Αφρική. Τελικά μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο.

Ματθίας. Ο απόστολος Ματθίας είναι ο δωδέκατος απόστολος, ο οποίος εξελέγη από τους έντεκα αποστόλους για να πάρει τη θέση του προδότη μαθητή Ιούδα του Ισκαριώτη. Αμέσως μετά τη θεία Ανάληψη συγκεντρώθηκαν οι απόστολοι και κατά προτροπή του Πέτρου «έστησαν δύο άνδρες, τον Ιωσήφ τον καλούμενον Βαρσαββάν, ος επεκλήθη Ιούστος, και Ματθίαν, και προσευξάμενοι είπον΄ συ Κύριε, καρδιογνώστα πάντων, ανάδειξον όν εξελέξω εκ τούτων των δύο ένα, λαβείν τον κλήρον της διακονίας ταύτης και αποστολής, εξ’ ής παρέβη Ιούδας πορευθήναι εις τον τόπον τον ίδιον» (Πράξ.1,23-26). Έριξαν λοιπόν κλήρους. «Ο κλήρος έπεσεν επί Ματθίαν, και συγκατεψηφίσθη μετά των ένδεκα αποστόλων» (Πράξ.1,26). Η Καινή Διαθήκη δεν αναφέρει τίποτε άλλο για τον απόστολο Ματθία. Κατά πάσα πιθανότητα ανήκε στον ευρύτερο κύκλο των 70 αποστόλων. Αρχαιότατη εκκλησιαστική παράδοση αναφέρει πως κήρυξε κατ’ αρχήν στην Ιουδαία και κατόπιν πήγε στην Αιθιοπία, όπου βρήκε μαρτυρικό σταυρικό θάνατο από τους ειδωλολάτρες της χώρας αυτής. Άλλη παράδοση αναφέρει πως θανατώθηκε στη Σεβαστούπολη και άλλη στην Ιερουσαλήμ.

Επιμέλεια: Πρεσβυτέρα Γεωργία Δημητροπούλου