Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Επιστολή Πατριάρχου Αθηναγόρα (δεύτερο τρίτο)

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

Επιστολή Πατριάρχου Αθηναγόρα (δεύτερο τρίτο) - π. Αναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος

00:06 | Ανώνυμος |

π. Αναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος
Πρωτοπρεσβύτερος
Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών
τηλ. 6945-377621 - agotsopo@gmail.com

Πάτρα, 25 Σεπτεμβρίου 2015

Γ΄

Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας προς μασόνο, θεοσοφιστή και εωσφοριστή :

«μελετούμεν αυτό εν μυστική μεθ υμών ψυχική επικοινωνια και αγαλλιάσει, ότι πλουτιζομεθα εκ των υψηλών σκέψεων της ημετέρας Εντιμότητας. Ταύτα δε πάντα... έχουσι τοποθετήσει την υμετέραν Εντιμότητα εις την γενναία και τετιμημενην παρεμβολήν των συμμετόχων και συνεργατών της Μητρός Εκκλησίας εν τη προσπάθεια αυτής εις προώθησιν της ενότητος των Χριστιανών» (Γ΄).

Στα δύο προηγούμενα μέρη του άρθρου αναφερθήκαμε στην ιδιαίτερα θερμή, προσωπική επιστολή που απέστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας στον συγγραφέα Κ. Μελισσαρόπουλο. Όπως είδαμε ο Κ. Μελισσαρόπουλος ήταν δεδηλωμένος μασόνος 33^ου βαθμού, μέλος του Υπάτου Συμβουλίου του 33^ου βαθμού της Ελλάδος, χρηματίσας Κραταιός Μέγας Θησαυροφύλακας της Ιεράς [Μασονικής] Αυτοκρατορίας(!) και εν συνεχεία Κραταιός Ανθύπατος Μέγας Ταξιάρχης αυτής (δηλ. Υπαρχηγός-Αντιπρόεδρος του Σώματος όλων των υψηλόβαθμων μασόνων της χώρας μας),

Επίσης, ο Κ. Μελισσαρόπουλος διετέλεσε επί δεκαετίες (34 χρόνια) πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας εν Ελλάδι (1952-1957 και 1961-1988) καθώς και ιδρυτής (1956) και επί 33 χρόνια Διευθυντής (1956-1988) και συντάκτης του περιοδικού «ΙΛΙΣΟΣ» (επίσημο όργανο της Θεοσοφικής Εταιρείας Ελλάδος)! Επίσης, ο Μελισσαρόπουλος ήταν πολυγραφότατος συγγραφέας πληθώρας αποκρυφιστικών, εσωτεριστικών και θεοσοφικών μελετών και άρθρων, καθώς και μεταφραστής και εκδότης δημοσιεύσεων της Μπλαβάτσκυ, Μπέιλυ, Μπέσαντ, Κρισναμούρτι που έχουν εκδοθεί στην Αμερική από την Θεοσοφική Εταιρία και την LUCIS TRUST (=Εταιρεία του Εωσφόρου). Τέλος, ο Μελισσαρόπουλος, πρώτος αυτός, αποκάλυψε σε ομιλίες του στη μασονική Στοά σε κλειστό κύκλο υψηλόβαθμων μασόνων ότι ο Μ.Α.Τ.Σ. (ο θεός της μασονίας) είναι ο Εωσφόρος και οι μασόνοι οφείλουν να εργαστούν για να αποκαταστήσουν τη λατρεία του Εωσφόρου στη γη!

Σε ένα τέτοιο συνειδητό αποκρυφιστή, θεοσοφιστή και εωσφοριστή, ο πατριάρχης Αθηναγόρας έγραψε τα πιο κάτω αδιανόητα για Ορθόδοξο κληρικό :

«Μετά της περί ημάς Ιεραρχίας και του Ι. Κλήρου και του Χριστεπωνύμου Πληρώματος…πολλήν εδοκιμάσαμεν ψυχικήν χαράν κομισάμενοι το υπό τον τίτλο «Τα βήματα της Φιλοσοφίας» σύγγραμμα της ημετέρας λίαν ημίν αγαπητής Εντιμότητας. Και ηρχισαμεν να μελετωμεν αυτό εν μυστική μεθ’ υμών ψυχική επικοινωνια και αγαλλιάσει, ότι πλουτιζομεθα εκ των υψηλών σκέψεων της ημετέρας Εντιμότητας, των ευγενικών αισθημάτων και του πόθου της εξυπηρετήσεως της κοινωνίας και μερικώτερον του ανθρώπου. Ταύτα δε πάντα συγκροτούσι και την προσωπικήν Βιβλιοθήκην την οποιαν καταρτίζομεν εν τη ψυχή ημών και διατηρούμεν ανεξάντλητον».

Και αν τα ανωτέρω θα μπορούσαμε να πούμε ότι αφορούν στην ίδια την προσωπική πνευματική κατάσταση – τραγική και αξιοθρήνητη, ασφαλώς – του “μεγάλου” Αθηναγόρα, η πιο κάτω φράση του πατριάρχη είναι τραγική για ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία. Γράφει ο Αθηναγόρας το πλέον αδιανόητο: «Και επί πλέον έχουσι τοποθετήσει την υμετέραν Εντιμότητα εις την γενναία και τετιμημένην παρεμβολήν των συμμετόχων και συνεργατών της Μητρός Εκκλησίας εν τη προσπαθεία αυτής εις προώθησιν της ενότητος των Χριστιανών»! Ο μασόνος 33^ου βαθμού και θεοσοφιστής και αποκρυφιστής και εωσφοριστής ανήκει «εις την γενναία και τετιμημένην παρεμβολήν των συμμετόχων και συνεργατών της Μητρός Εκκλησίας»!» και μάλιστα «εν τη προσπαθεία αυτής εις προώθησιν της ενότητος των Χριστιανών»;!

Στην προσπάθεια για την προώθηση της ενότητας των Εκκλησιών «συμμέτοχος και συνεργάτης της Μητρός Εκκλησίας» ένας δεδηλωμένος μασόνος 33^ου βαθμού και θεωρητικός της θεοσοφίας και του εωσφορισμού με την έγκριση και υπογραφή του “μεγάλου” Αθηναγόρα!

Ίσως για κάποιους αδαείς που πολύ επιφανειακά προσεγγίζουν την Οικουμενική Κίνηση, όπως την βλέπουμε να υλοποιείται στις μέρες μας, να φαίνονται πολύ παράξενα και αδιανόητα τα λόγια αυτά του Αθηναγόρα. Ίσως κάποιοι προσπαθήσουν να ψελλίσουν ότι ο πατριάρχης δεν γνώριζε τι άνθρωπος ήταν ο Μελισσαρόπουλος! Ίσως κάποιοι τολμήσουν να πουν ότι η επιστολή του Αθηναγόρα στον Μελισσαρόπουλο είναι πλαστή! κοκ

Όποιος όμως παρακολουθεί με προσοχή και υπευθυνότητα και πόνο τα θέματα αυτά δεν τον ξενίζει καθόλου το περιεχόμενο και το ύφος της επιστολής του Αθηναγόρα στον αρχιμασόνο και θεοσοφιστή Μελισσαρόπουλο!

Τα αποκαλυπτικά πέντε άρθρα του Μοναχού Αβερκίου με τίτλο «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ» (Α΄-Ε΄) στον Ορθόδοξο Τύπο (τ. 2077/10.7.2015 έως τ. 2081/7.8.2015)[1] και το φυλλάδιο «Αγ. Παΐσιος, σύγχρονος Ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως», το οποίο Χάριτι Θεού εκδώσαμε, αποδεικνύουν περίτρανα ότι «η σύγχρονη Οικουμενική Κίνηση, όπως την ζούμε είναι πνευματικός καρπός του τεκτονισμού και της θεοσοφίας και αυτών τα άνομα και ανήθικα σχέδια καλείται να υλοποιήσει». Πέραν πάσης αμφιβολίας, η σύγχρονη Οικουμενική Κίνηση, όπως την ζούμε, πορεύεται βάσει του Τυπικού του 32^ου βαθμού του τεκτονισμού!

Συνεπώς, το μείζον πρόβλημα δεν είναι αν ο πατριάρχης Αθηναγόρας ήταν 33^ου βαθμού μασόνος, όπως κατ’ επανάληψιν έχουν γράψει τα μασονικά περιοδικά, χωρίς – δυστυχώς – να διαψευστούν αρμοδίως[2], αλλά το ότι ο Αθηναγόρας ακολούθησε και προώθησε στο έπακρο την θρησκευτική πολιτική της μασονίας και της θεοσοφίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία και, επιπλέον, οικοδόμησε την προσέγγιση της Ορθόδοξης Εκκλησίας με το Βατικανό πάνω σε καθαρά θεοσοφικές, μασονικές προϋποθέσεις και όχι στην Ορθόδοξη Πατερική παράδοση.

Αλήθεια, σε τι διαφέρει η Θεοσοφική Εταιρεία εν Ελλάδι από τον Αθηναγόρα όταν γράφουν:

α) η μεν Θεοσοφική Εταιρεία: «Η Θεοσοφική Εταιρεία δεν επιβάλει κανένα δόγμα, αλλά δείχνει προς την Πηγή της ενότητας πέρα από τις όποιες διαφορές. “Μαζί διαφορετικά” θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την άποψη των μελών»[3].

β) και ο Αθηναγόρας στον Μελισσαρόπουλο (βλ. Παράρτημα Β΄): «Ιδού η υψίστη Θεολογία. Εάν δε αφ’ ετέρου υφίστανται εισέτι και τινές Θεολογικαί διαφοραί, ο ήλιος της αγάπης αποχρωματίζει αυτάς και πλησιστίους φέρει ημάς εις την αρχαίαν πίστιν, ότι ανήκομεν εις την αυτήν Θρησκείαν και Εκκλησίαν του Χριστού. Χριστιανοί της Ανατολής και της Δύσεως, καλούμεθα νυν να καλλιεργήσωμεν εν εαυτοίς, ημείς εις τους άλλους, τους φίλους ημών, τους γνωστούς, την γλυκείαν ταύτην συνείδησιν, και ούτω το δυνατόν ταχύτερον, ότι είμεθα αδελφοί, ανήκοντες εις την αυτήν Χριστιανικήν Εκκλησίαν» και πιο κάτω «εις την κίνησιν προς την ένωσιν δεν πρόκειται η μία Εκκλησία να βαδίση προς την άλλην, άλλ’ όλαι ομού προς τον κοινόν Χριστόν, ή η μία να υποταγή εις την άλλην, αλλ’ ομού να επανιδρύσωμεν την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, εν συνυπάρξει εις την Ανατολήν και την Δύσιν όπως εζώμεν μέχρι του 1054, παρά και τας τότε υφισταμένας Θεολογικάς διαφοράς»!

«Μαζί και διαφορετικά»! Κοινός ο στόχος, πλήρης ταύτιση απόψεων Αθηναγόρα και Μελισσαρόπουλου!

Βάσει των ανωτέρω, εξηγείται απολύτως η θερμή αλληλογραφία και τα φιλόφρονα και θερμά λόγια του Αθηναγόρα προς τον θεωρητικό της μασονίας και της θεοσοφίας: «Μετά της περί ημάς Ιεραρχίας και του Ι. Κλήρου και του Χριστεπωνύμου Πληρώματος…πολλήν εδοκιμάσαμεν ψυχικήν χαράν κομισάμενοι το υπό τον τίτλο «Τα βήματα της Φιλοσοφίας» σύγγραμμα της ημετέρας λίαν ημίν αγαπητής Εντιμότητας. Και ηρχισαμεν να μελετωμεν αυτό εν μυστική μεθ’ υμών ψυχική επικοινωνια και αγαλλιάσει, ότι πλουτιζομεθα εκ των υψηλών σκέψεων της ημετέρας Εντιμότητας, των ευγενικών αισθημάτων και του πόθου της εξυπηρετήσεως της κοινωνίας και μερικώτερον του ανθρώπου. Ταύτα δε πάντα συγκροτούσι και την προσωπικήν Βιβλιοθήκην την οποιαν καταρτίζομεν εν τη ψυχή ημών και διατηρούμεν ανεξάντλητον. Και επί πλέον έχουσι τοποθετήσει την υμετέραν Εντιμότητα εις την γενναία και τετιμημένην παρεμβολήν των συμμετόχων και συνεργατών της Μητρός Εκκλησίας εν τη προσπαθεία αυτής εις προώθησιν της ενότητος των Χριστιανών»!

«Μαζί και διαφορετικά»! Κοινός ο στόχος, πλήρης ταύτιση απόψεων Αθηναγόρα και Μελισσαρόπουλου!

Μήπως, λοιπόν, βάσει των ανωτέρω εξηγείται απολύτως και η απέχθεια την οποία αισθάνονται όλοι οι σύγχρονοι Άγιοι εναντίον του Οικουμενισμού και των πρωτεργατών του; Κανένας σύγχρονος Άγιος δεν μίλησε θετικά για τον Οικουμενισμό και τους πρωτεργάτες του ^. αντιθέτως, όλοι όσοι ασχολήθηκαν μαζί του απερίφραστα τον καταδίκασαν! Μπορεί να μην γνώριζαν όλα τα στοιχεία-ντοκουμέντα για τη σχέση και την ταυτότητα Οικουμενισμού-μασονίας-θεοσοφίας, αλλά με τον φωτισμένο και καθαρμένο νου και το Ορθόδοξο αισθητήριο, το οποίο είχαν εξαιρετικά ανεπτυγμένο με τη Χάρη και το Φωτισμό του Αγίου Πνεύματος διέγνωσαν τα τεχνάσματα αυτὰ του διαβόλου και αντελήφθησαν την εκτροπή από την Ορθόδοξη Πίστη και το Ορθόδοξο Ήθος που συμβαίνει στην Οικουμενική Κίνηση.

Πράγματι τα γραπτά μένουν !

Μένουν, για να ελέγχονται δι’ αποδείξεων, πλέον, όλα τα τα εγκλήματα κατά της πίστεως και της Εκκλησίας, εγκλήματα ενεργούμενα δι’ ενεργειών ή παραλείψεων παντός προσώπου.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β΄

Η επιστολή του πατριάρχου Αθηναγόρα προς τον Κ. Μελισσαρόπουλο δημοσιεύθηκε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό στο θεοσοφικό-μασονικό περιοδικό «Ιλισός» [τ. 13(1968) τεύχ. 63-64 σ. 323-324] (ιδρυτής, και Διευθυντής του οποίου ήταν επί δεκαετίες ο Κ. Μελισσαρόπουλος) με τίτλο:

«Γράφει ο Οικουμενικός πατριάρχης Αθηναγόρας για το βιβλίο του Κ. Μελισσαροπούλου: “Πλουτιζόμεθα εκ των υψηλών σκέψεων”»,

Μάλιστα σε σχόλιό του το περιοδικό «Ιλισός», (στήλη Χρονικά, σελ. 379-380) κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο «εσώκλειστον φύλλον» που αναφέρει ο Αθηναγόρας στην επιστολή του στον Μελισσαρόπουλο. Σύμφωνα λοιπόν με το περιοδικό «Ιλισός» ο Αθηναγόρας στο «εσώκλειστον φύλλον», αφού δίνει αναφορά στον Μελισσαρόπουλο για τις μέχρι τότε συναντήσεις του με τον πάπα Παύλο Στ΄ γράφει επί λέξει μεταξύ άλλων :

«Εις και ο ίδιος Ιησούς Χριστός, η ιδία Παναγία Παρθένος, το ίδιον Ευαγγέλιον, το ίδιον Βάπτισμα, η ιδία Πίστις εν Χριστώ, το ίδιον Άγιον Ποτήριον, η ιδία Εκκλησία, η αυτή ζωή, ενταύθα και εν τη αιωνιότητι. Ιδού ο ύμνος των Αγγέλων της Γεννήσεως του Χριστού, ψαλλόμενος σήμερον από κοινού, εν τη Δύση και τη Ανατολή. Ιδού η υψίστη Θεολογία. Εάν δε αφ’ ετέρου υφίστανται εισέτι και τινές Θεολογικαί διαφοραί, ο ήλιος της αγάπης αποχρωματίζει αυτάς και πλησιστίους φέρει ημάς εις την αρχαίαν πίστιν, ότι ανήκομεν εις την αυτήν Θρησκείαν και Εκκλησίαν του Χριστού. Χριστιανοί της Ανατολής και της Δύσεως, καλούμεθα νυν να καλλιεργήσωμεν εν εαυτοίς, ημείς εις τους άλλους, τους φίλους ημών, τους γνωστούς, την γλυκείαν ταύτην συνείδησιν, και ούτω το δυνατόν ταχύτερον, ότι είμεθα αδελφοί, ανήκοντες εις την αυτήν Χριστιανικήν Εκκλησίαν». Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας τονίζει περαιτέρω στο «εσώκλειστον φύλλον» προς τον Μελισσαρόπουλο, ότι «εις την κίνησιν προς την ένωσιν δεν πρόκειται η μία Εκκλησία να βαδίση προς την άλλην, άλλ’ όλαι ομού προς τον κοινόν Χριστόν, ή η μία να υποταγή εις την άλλην, αλλ’ ομού να επανιδρύσωμεν την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, εν συνυπάρξει εις την Ανατολήν και την Δύσιν όπως εζώμεν μέχρι του 1054, παρά και τας τότε υφισταμένας Θεολογικάς διαφοράς» («Ιλισός» τ. 13(1968), τεύχ. 63-64 σ. 379-380).

Αναδημοσίευση από τον ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ, φ. 2088/9.10.2015, σ. 1, 6.

[1] http://www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/2077.pdf . Για την εύρεση όλων των άρθρων αλλάζει μόνο ο αριθμός 2077 σε 2078, 2079, 2080 και 2081.

[2] Είναι αξιοπρόσεκτος ο σάλος που προκάλεσε σε Οικουμενιστικούς κύκλους και μη η δημοσίευση σε φυλλάδιο της επιστολής του Αγ. Παϊσίου που αφορά στα οικουμενιστικά ανοίγματα του πατριάρχη Αθηναγόρα. Εντύπωση όμως προκαλεί ότι όλοι όσοι επώνυμα προσπάθησαν να υπερασπιστούν τον Αθηναγόρα δεν τόλμησαν ούτε καν να αγγίξουν όσα με πολύ πόνο του καταλόγισε ο Άγ. Παΐσιος. Επίσης, οι ίδιοι – που συνδέονται στενά και προσωπικά με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τα στελέχη Του και γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις – προσπάθησαν μεν να απαντήσουν, άμεσα ή έμμεσα, αλλά τήρησαν αξιοσημείωτη σιωπή για τις μασονικές δημοσιεύσεις ότι ο Αθηναγόρας ήταν τέκτονας ^. μίλησαν για άλλα στοιχεία της προσωπικότητας του Αθηναγόρα - σωστά και αληθή ίσως - αλλά εκτός της … “ταμπακιέρας”: Οι αγαπητοί και σεβαστοί μου συμπολίτες θεολόγοι κ. Χρ. Τσούβαλης και Παν. Μαρτίνης, αλλά και οι Μ. Πρωτοπρ. Γεωργ. Τσέτσης [το λάθος που βρήκε στα κείμενά μου είναι ότι ο πληθυσμός της Πόλης όταν έγινε Πατριάρχης ο Αθηναγόρας το 1948 ήταν 100.000 και όχι 250.000, που έγραψα εγώ!], ο καθηγ. Γρ. Λαρεντζάκης κ.ά. σιώπησαν για το θέμα της σχέσης του Αθηναγόρα με τη μασονία. Νομίζω ότι κάτι παραπάνω από μας ξέρουν αυτοί, και συνετώς ενεργούντες σιώπησαν για το σκάνδαλο αυτό και δεν θέλησαν να εκτεθούν…

Μάλιστα, ούτε και ο καυχώμενος για τη βράβευσή του από το Βατικανό, Αριστ. Πανώτης, διέψευσε τα μασονικά δημοσιεύματα περί της τεκτονικής ιδιότητος του Αθηναγόρα… Αυτό και μόνο λέει πολλά… Επειδή όμως κάτι έπρεπε να πει, επέλεξε το ιστολόγιο (θεολόγου και ιεροψάλτη!) που διακρίνεται για την ολοκληρωτική νοοτροπία του, τις ύβρεις, τους λεκτικούς προπηλακισμούς, τη βωμολοχία και την αισχρολογία εναντίον των διαφωνούντων με τις απόψεις του για να μου απαντήσει, υβρίζοντάς με ως «τυμβωρύχο ρασοφόρο», επειδή τόλμησα να μιλήσω για τον Αθηναγόρα (ενώ όταν αυτός κατηγορεί τον κεκοιμημένο Χριστόδουλο, ασφαλώς, δεν είναι!). Επίσης, μη μπορώντας να απαντήσει σε αυτά που πραγματικά εγώ έγραψα, μου απάντησε σε όσα θα ήθελε αυτός να έχω πει εγώ (!) και αναφέρθηκε εκτενώς στην εθνική δράση και προσφορά του Αθηναγόρα στο Μοναστήρι - λες και εγώ αμφισβήτησα την εθνική του ευαισθησία! Δυστυχώς, κάποιοι θέλουν να εθελοτυφλούν: Εγώ έγραψα ότι η ιστορικά αδιαμφισβήτητη αδυναμία του Αθηναγόρα να πληροφορηθεί το τόσο καλά οργανωμένο από κράτος και παρακράτος πογκρόμ του τουρκικού όχλου εναντίον του Ελληνισμού της Πόλης και να ενημερώσει το ποίμνιό του, δεν οφείλεται, ασφαλώς, σε μειωμένη εθνική ευαισθησία και ενδιαφέρον για τον Ελληνισμό – ουδέποτε είπα ή υπονόησα κάτι τέτοιο – αλλά για μένα έχει καθαρά πνευματικά αίτια ─ δυστυχώς για κάποιους οι πνευματικοί νόμοι λειτουργούν… Αυτό και μόνο έγραψα εγώ, αγαπητοί μου…

[3] http://www.theosophicalsociety.gr/index.php/2013-08-31-12-32-51/2013-08-31-12-57-02