Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Ο ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ» ΕΠΙ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ ΔΕΚΑΕΤΟΥΣ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ

Μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε σήμερα Σάββατο 14 Φεβρουαρίου στην εβδομαδιαία πανελλαδική εφημερίδα «Ο ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ», και συγκεκριμένα στον εκδότη του κ. Αλέξανδρο Κολλιόπουλο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος, ο οποίος στις 20 Φεβρουαρίου συμπληρώνει 10 χρόνια ευδοκίμου ποιμαντορίας. Ο Σεβασμιώτατος απήντησε σε 31 ερωτήματα! Πρόκειται για συνέντευξη μαμούθ, εφ΄ όλης της ύλης, όπου σκιαγραφήθηκε το πνευματικό - κοινωνικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και του Σεβασμιωτάτου. Ο κύριος τίτλος δε της εφημερίδος, ήτο: «Οιακοστρόφος τέλειος προς λιμένας ευδίους».

Παραθέτουμε ευθύς αμέσως την πλουσιωτάτη και ωφέλιμη πνευματικά συνέντευξη.

1. Εἶστε δέκα χρόνια στήν Πάτρα. Ποιά εἶναι τά συναισθήματά σας σήμερα, μετά ἀπό τήν δεκαετῆ ποιμαντορία σας στήν Ἱ.Μ. Πατρῶν;
Θὰ ἀπαντήσω μὲ τὸν θαυμάσιο καὶ πάντοτε ἐπίκαιρο λόγο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τοῦ ὁποίου καὶ τὸ ὄνομα φέρω ἀπὸ τότε πού ἐκάρην μοναχός.

«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν». Ἂς εἶναι εὐλογημένο καὶ δοξασμένο τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, γιατί μὲ ἀξίωσε νὰ λάβῳ τὴ χάρη τῆς Ἀρχιερωσύνης καὶ νὰ κατασταθῷ Ἐπίσκοπος τῆς Ἀποστολικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, τὴν ὁποία ἵδρυσε μὲ τὴν διδασκαλία του καὶ τὴν ἐπὶ τοῦ Χιαστοῦ Σταυροῦ θυσία του ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας.

Τὰ συναισθήματά του εἶναι κάθε ἡμέρα τὰ ἴδια μὲ ἐκεῖνα ποὺ ἐβίωσα κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς χειροτονίας μου στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἀθηνῶν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ ἀοιδίμου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυροῦ Χριστοδούλου. Αἰσθάνομαι δέος, ἱερὸ συγκλονισμὸ καὶ ἔντονο τὸ αἴσθημα τῆς εὐθύνης ἔναντι Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἀφοῦ ὁ Ἐπίσκοπος ἱστάμενος εἰς τόπον καὶ τύπον Χριστοῦ καὶ ἀκολουθῶν τὰ βήματα τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ, καθ’ ἡμέραν, αἵρει τὸν Σταυρὸ τῆς μαρτυρικῆς Ἱερωσύνης, προκειμένου μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν σταυροαναστάσιμη πορεία του καὶ ὁ Θεὸς νὰ δοξάζεται καὶ οἱ ἄνθρωποι τοὺς ὁποίους τοῦ ἐνεπιστεύθη ὁ Θεὸς, νὰ ὁδηγοῦνται στὴ θέωση.

2. Ἡ ἐκλογή σας ἒγινε σέ μιά δύσκολη γιά τήν Ἐκκλησία περίοδο. Εἲχατε φαντασθῆ ὃτι θά ἒλθετε ὡς Μητροπολίτης στήν Πάτρα;

Πράγματι ἦταν μιὰ δύσκολη ἐκκλησιαστικὴ περίοδος κατὰ τὴν ὁποία, βύθιες καὶ σκοτεινὲς δυνάμεις, πολεμοῦσαν τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ πρόσωπο τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.

Οὐδέποτε ἔθεσα στόχο στὴ ζωή μου νὰ ἐπιτύχῳ τὴν ἐκλογή μου σέ κάποια Μητρόπολη, οὔτε ἐζήτητα κάτι τέτοιο.

Τὴν ζωή μου τὴν εἶχα καὶ τὴν ἔχω ἀφήσει στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος ἐκ νεότητος μου κατηύθυνε τὰ διαβήματά μου. Ὅπου μὲ ἔστειλε ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ὑπηρέτησα ἐν ἀπολύτῳ ὑπακοῇ. Πρὶν ἔλθω στὴν Πάτρα ὡς Ἀρχιερεύς, εἶχα προταθῆ καὶ ὡς βοηθὸς Ἐπίσκοπος, ἀλλὰ καὶ ὡς Μητροπολίτης ἐπὶ μακαριστοῦ Χριστοδούλου, γιὰ ἐπίσης μεγάλη Μητρόπολη.

Ὅμως ὁ Θεὸς ἤθελε νὰ ἔλθω στὴν Πάτρα καὶ γιὰ αὐτὸ ἐκ βάθους ψυχῆς εὐχαριστῶ τὸν Θεό γιὰ αὐτὴ τὴν δωρεά, τὸν Μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο καὶ τὸ σεπτὸ Σῶμα τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Νά ἀναφέρω κάποια πράγματα γύρω ἀπό τό θέμα τῆς ἐκλογῆς καί τῆς χειροτονίας μου.

Τότε ἐχήρευσε ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Πατρῶν, παραιτηθέντος γιὰ λόγους ὑγείας καὶ γήρατος τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου μου Νικοδήμου. Οἱ ἐκλογὲς γιὰ τὴν κάλυψη κενῶν Ἀρχιερατικῶν ἑδρῶν, εἶχαν προγραμματισθῆ γιὰ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ ἔτους 2005. Κατὰ τὸν μῆνα Φεβρουάριο τοῦ προαναφερθέντος ἔτους, θὰ συνεκαλεῖτο ἐκτάκτως ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση σημαντικῶν ζητημάτων.

Ἐνῶ, εἶχα ἑτοιμάσει τὴν ἡμερησία διάταξη, (ἤμουν τότε Ἀρχιγραμματεὺς) καὶ εἶχε ἀποσταλῆ στοὺς Ἀρχιερεῖς, ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος, ἐλθών στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἡμέρα Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2005, μοῦ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ ἀποστείλῳ συμπληρωματικὴ Η.Δ. μὲ θέμα τὴν πλήρωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, ὅπερ καὶ ἐγένετο.

Ἔτσι, τὸ Σάββατο 19 Φεβρουαρίου, ἔγινε ἡ ἐκλογή μου σχεδὸν παμψηφεὶ καὶ τὴν ἄλλην ἡμέρα Κυριακὴ 20 Φεβρουαρίου στὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἀθηνῶν, ἔγινε ἡ χειροτονία μου ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, μὲ τὴν συμμετοχὴ πλειάδος Ἀρχιερέων καὶ πλήθους πιστῶν ἐξ΄ Ἀρκαδίας, Ἀχαΐας καί ἀπό ἂλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος.

3. Ὁ Ἐπισκοπικὸς θρόνος τῶν Πατρῶν εἶναι ἀποστολικός, καθὼς ἱδρυτὴς τῆς Ἐκκλησίας τήν ὁποία διακονεῖτε, εἶναι ὁ Πρωτόκλητος μαθητὴς καὶ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ Ἅγιος Ἀνδρέας.

Πόσο βαριὰ εἶναι ἡ παρακαταθήκη ποὺ παρελέβατε, προκειμένου νὰ ἀνταποκριθῆτε στὸ εὐθυνοφόρο ἔργο σας;

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις τῶν Πατρῶν ἔχει τὴν ἰδιαιτέρα εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ κατέχῃ τὸν ὑψηλὸ καὶ μέγιστο τίτλο

«Ἀποστολικὴ» καὶ νὰ καυχᾶται τὴν ἐν Κυρίῳ καύχησιν, διότι ἐδῶ, στὴν Πάτρα, ἔφθασε, ἐκήρυξε, ἐθαυματούργησε καὶ ἐμαρτύρησε ἐπὶ τοῦ χιαστοῦ Σταυροῦ, ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος.

Ἡ πόλις τῶν Πατρῶν, κατέχει ὡς θησαυρὸν πολύτιμον τὸν τάφο τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τὸν Σταυρὸ τοῦ Μαρτυρίου του καὶ τὴν Ἁγία Κάρα του.

Ἂν ὁ κάθε Ἐπίσκοπος, φέρει μεγάλη εὐθύνη ἔναντι Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν εὑρισκόμενος ἔμπροσθεν τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων καί τοῦ Σταυροῦ τοῦ μαρτυρίου του, πόσο δέος αἰσθάνεται, ἀφοῦ ὁ Σταυρὸς τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, ὑπαγορεύει τὴν μέχρι θυσίας ὑπεράσπιση τῆς ἀληθείας, ὅτι δηλαδή ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Μεσσίας, ὡς διεκήρυξε ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας. Φέρομε τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν διατήρηση ἀκεραίας τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης, τὴν ὁποία παρελάβαμε ἀπὸ τὸν Πρωτόκλητο Ἀπόστολο Ἀνδρέα. Φέρομε τὴν εὐθύνη ἔναντι τοῦ παρελθόντος, ἔναντι τοῦ παρόντος καὶ τοῦ μέλλοντος. Οἱ σύγχρονες προκλήσεις εἶναι μεγάλες. Ἡ ἀθεΐα, ἡ ἀπιστία, ἡ ἀπανθρωπία εἶναι καταστάσεις τὶς ὁποῖες ἀντιμετώπισε καὶ ὁ ἱερώτατος Ἀπόστολός μας. Τὰ σύγχρονα ποικίλα ρεύματα τὰ ὁποῖα διασταυρώνονται στὴ χώρα μας καὶ δὴ στὴν πόλη τῶν Πατρῶν, ἕνεκα τῆς γεωγραφικῆς της θέσεως, θέτουν ἰδιαίτερα τὸν Ἐπίσκοπο τῆς Ἀποστολικῆς τῶν Πατρέων Ἐκκλησίας πρὸ τῶν πνευματικῶν του εὐθυνῶν.

Ἐμεῖς, ὡς ἄνθρωποι, καταθέτομε τὸν ἑαυτό μας στὴν ὑπηρεσία καὶ προάσπιση τῆς ἀληθείας καί τῆς ὑπηρεσίας μέχρι θυσίας ὑπέρ τῶν συνανθρώπων μας. Ὁ Κύριος μᾶς ἐνισχύει καί παρακαλοῦμε νά μᾶς στηρίζῃ διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

4. Σεβασμιώτατε, ἀναγνωρίζουμε ὅτι ἐπὶ δέκα χρόνια ἀγωνίζεσθε καὶ τὸ ἐπιτύχατε, νὰ γίνῃ εὐρύτερα γνωστὴ καὶ αἰσθητή, ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Μητροπόλεως, ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος, ἡ ἐξαιρετικὴ εὐλογία τῆς πόλεως νὰ διαθέτῃ τὸν τάφο τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τὴν Ἁγία Κάρα του καὶ τὸν Σταυρὸ τοῦ Μαρτυρίου του.

Πῶς βλέπετε τὴν ἀνταπόκριση τῶν Ὀρθοδόξων Λαῶν, εἴτε ἔρχονται στὴν πόλη μας, εἴτε δέχονται τὴν εὐλογία τοῦ Ἁγίου στὴ δική τους περιοχὴ (Κύπρος-Ρουμανία-Ρωσία-Οὐκρανία-Λευκορωσία)

Ἡ Πάτρα ἔχει ταυτιστῆ μὲ τὸν Ἅγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα. Σὲ ὅποιο μέρος τοῦ κόσμου καὶ ἂν βρεθῇ ἄνθρωπος καὶ προφέρει τὸ ὄνομα «Πάτρα», ἀμέσως ἡ λέξη παραπέμπει στὸν Ἅγιο Ἀνδρέα. Τὸ ἴδιο συμβαίνει ὅταν ἀκουσθῆ τὸ ὄνομα « Ἅγιος Ἀνδρέας».

Ἡ ζωὴ καὶ ἡ πορεία τῆς Πάτρας διαχρονικῶς ταυτίζεται καὶ ἂν θέλετε ὀφείλεται πλέον στὸν Ἀπόστολο Ἀνδρέα. Πιστεύω ὅτι ἡ Πάτρα, εἶναι μιά κοιτίδα φωτός στήν σύγχρονη ἐποχή. Εἶναι περίβλεπτη πνευματικὰ καὶ κατέστη περιάκουστη στήν παγκόσμια κοινωνία ἓνεκα τῆς σχέσεώς της μέ τόν Ἀπόστολο Ἀνδρέα.

Ὅλα τὰ ἄλλα στὴν Πάτρα, χωρὶς τὸν Ἅγιο Ἀνδρέα, εἶναι κενά. Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας δίδει νόημα, ζωὴ καὶ οὐσία στὴν ὕπαρξή μας καὶ στὴν πορεία μας. Στὴν ὕπαρξή μας στὸν Ὀρθόδοξο Ἑλληνικὸ χῶρο, ἀλλὰ καὶ στὴν οἰκουμένη ὁλόκληρη.

Γιὰ αὐτὸ τὸ λόγο ἐκάναμε τὴν μεγάλη «ἔξοδο», ὥστε νὰ ἀνανεώσωμε τὴν ἱστορικὴ σχέση καὶ τὴν πνευματικὴ κοινωνία τῆς Πάτρας μὲ τὸν διεθνῆ χῶρο.

Ἡ μεταφορὰ τοῦ Σταυροῦ, τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου γιὰ λόγους πνευματικοὺς καὶ προσκυνηματικοὺς στὶς χῶρες Ρωσία, Οὐκρανία καί Λευκορωσία, μέ τήν εὐκαιρία τῶν ἑορτασμῶν τῶν 1025 χρόνων ἀπό τήν Βάπτιση τῶν Ρώς, σηματοδότησαν μιά νέα ἀρχὴ γιὰ τὴν πόλη μας καὶ τὴν περιοχή μας, θά ἒλεγα δέ, καί γιά τήν χώρα μας.

Ἦτο γιὰ ἐμᾶς μεγάλη ἡ χαρὰ καὶ ἡ συγκίνηση ἀφοῦ στὴν ὑποδοχὴ καὶ τὴν λιτανευτικὴ πορεία, συνόδευσαν τὸν Σταυρὸ τοῦ Πρωτοκλήτου, οἱ Προκαθήμενοι ὅλων σχεδὸν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἢ Ἐκπρόσωποι αὐτῶν. Τὸν Σταυρὸ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου προσεκύνησαν ἐπίσης, οἱ πολιτικοὶ Ἄρχοντες τῆς Ρωσίας (Πούτιν καὶ Μεντβέντεφ, κ.λ.π.), οἱ Πρόεδροι τῶν χωρῶν Οὐκρανίας, Λευκορωσίας καὶ ἄλλων χωρῶν.

Ἡ παγκόσμια προβολὴ τῆς λιτανευτικῆς αὐτῆς ἱερᾶς περιοδείας, ἀπὸ τὰ μεγάλα διεθνῆ Μ.Μ.Ε., προέβαλε τὴν Πάτρα ἔτι περαιτέρω στὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης, ὡς πόλη τοῦ πνεύματος, τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ.

Θεωρῶ ὅτι αὐτὴ ἡ κίνησή μας ἀποτελεῖ κορυφαῖο σταθμὸ στὴν τοπική Ἐκκλησιαστική ἱστορία, ἀλλά καί γενικώτερα.

Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ μὲ τὴν ἱερὰ προσκυνηματικὴ ἀποδημία τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, στὴν Ρουμανία, ὅπου ἑκαντοντάδες χιλιάδων προσκυνητῶν, προσεκύνησαν τὸ χαριτόβρυτο Λείψανο. Ἐκεῖ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία μᾶς ἐδέχθη ὁ Πρόεδρος τῆς χώρας στὸ Προεδρικὸ Μέγαρο, οἱ τοπικὲς Ἀρχὲς στὸ Βουκουρέστι, ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλες πόλεις τὶς ὁποῖες ἐπεσκέφθημεν.

Ἀλλὰ καὶ στὴν Κύπρο, ὅπου ὁ πονεμένος Λαὸς μὲ δάκρυα ὑπεδέχθη τὸν παράκλητο Ἃγιο, συνέβη τό ἲδιο. Ἡ παρουσία τῆς χαριτοβρύτου Κάρας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου στὴν μαρτυρική μεγαλόνησο, ἐνίσχυσε τὰ μέγιστα τὸ θρησκευτικό, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐθνικὸ συναίσθημα τῶν Ἑλλήνων Κυπρίων ἀδελφῶν μας.

5. Ἡ πρώτη δεκαετία τῆς ποιμαντορίας σας σημαδεύτηκε ἀπὸ τὸν μεγάλο σεισμὸ τοῦ 2008. Γνωρίζομε ὅτι πολὺ ἀγωνιστήκατε γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῶν ζημιῶν. Τί ἔχετε νὰ μᾶς πῆτε ἐπ’ αὐτοῦ;

Πράγματι τὸ ἔτος 2008, ἔγινε ὁ μεγάλος σεισμὸς ὁ ὁποῖος ἔπληξε τὴν περιοχή μας καὶ κυρίως τὴν Δυτικὴ Ἀχαΐα. Ὑπέστησαν σοβαρὲς ζημιὲς ἢ κατεστράφησαν ὁλοσχερῶς, οἰκίες καὶ ἄλλα κτήρια καὶ ἐπλήγησαν περὶ τοὺς 80 Ἱεροί Ναοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Κάποιοι κατεστράφησαν τελείως ὅπως, ὁ Ναὸς τοῦ Τιμίου Προδρόμου Κάτω Ἀχαΐας, τῶν Ἁγίων Θεοδώρων Φώσταινας, Ἁγίου Χαραλάμπους Τσουκαλεΐκων Προφήτου Ἠλιού Ζησιμαΐκων κλ.π., ἄλλοι ὑπέστησαν σοβαρὲς ζημιές, ὡς ὁ μνημειακὸς καὶ περίλαμπρος Ναὸς τῆς Παντανάσσης Πατρῶν.

Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ βρεθήκαμε κοντὰ στοὺς σεισμοπλήκτους καὶ μὲ ὅλη μας τὴν καρδιὰ βοηθήσαμε καὶ ἐπιστηρίξαμε τοὺς ἀδελφούς μας, ποὺ ἔχασαν τὶς περιουσίες τους. Εἴχαμε μάλιστα καὶ ἕνα θῦμα ἀπὸ τὸν σεισμὸ στὴν Κάτω Ἀχαΐα. Στήν οἰκογένειά του βρεθήκαμε κοντά μέ ὃλη μας τήν ἀγάπη. Μετείχαμε ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ σὲ ὅλες τὶς συσκέψεις ποὺ ἔγιναν στὴν Περιφέρεια γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς δεινῆς καταστάσεως καὶ συμβάλαμε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις γιὰ τὴν βοήθεια πρὸς πᾶσαν κατεύθυνση.

Πολλάκις, ἐπεσκέφθημεν τὸν κ. Σουφλιά, τότε Ὑπουργό, στὸ Γραφεῖο του ὡς καί ἂλλους ἁρμοδίους Ὑπουργούς καί κυβερνητικούς παράγοντες καὶ συνεργαστήκαμε γιὰ ὅ,τι καλύτερο γιὰ τοὺς σεισμοπλήκτους. Παρεκαλέσαμε καὶ ἐπιέσαμε, ὥστε νὰ ἐπιτευχθῇ, ὅσο τὸ δυνατόν, μεγαλυτέρα ἀποζημίωση πρός τοὺς πληγέντες καί καταφέραμε πάρα πολλά. Πρῶτα ἐζητήσαμε τήν ἀποκατάσταση τῶν οἰκιῶν, ὣστε νά τακτοποιηθοῦν οἱ σεισμόπληκτοι καί ὓστερα ἐπιμείναμε γιά τήν ἀποκατάσταση τῶν ζημιῶν στούς Ἱερούς Ναούς.

Ζήσαμε σέ ὃλο τό μέγεθος τόν ἀνθρώπινο πόνο καί ἐγνωρίσαμε τά ἀπαίσια γρανάζια τῆς γραφειοκρατίας.

Ὃμως ἡ Παναγία βοήθησε καί ὁ Ἃγιος Ἀνδρέας καί παρά τίς ὃποιες δυσκολίες, ὃλα βαίνουν ὁμαλῶς.

Ἢδη ἀποκατεστάθησαν πολλοί Ναοί, ἐπισκευάζονται ἂλλοι καί κάποιοι ἀνεγείρονται ἐκ θεμελίων μέ θαυμαστή πρόοδο παρά τήν οἰκονομική δυσχέρεια.

6. Στό σημεῖο αὐτό νά σταθοῦμε γιά λίγο σᾶς παρακαλοῦμε στόν ἱστορικό Ναό τῆς Παντανάσσης.

Μὲ τὸν Ναὸ τῆς Παντανάσσης ἐδοκιμάσθη ἡ ὑπομονή μας, ἡ ἀντοχή μας καὶ πολλάκις ἐχάσαμε καὶ τὸν ἐλάχιστο ὕπνο μας. Αἰσθάνθηκα πολλὲς φορὲς τὸ βαρὺ αὐτὸ φορτίο νὰ μὲ καταβάλῃ καὶ δὲν σᾶς ἀπομακρύπτω καὶ ὅτι πλεῖστες φορὲς μετὰ δακρύων ἐδεήθην τοῦ Κυρίου καί παρεκάλεσα τήν Παντάνασσα Παναγία μας, ὥστε νὰ εὓρωμε λύση, στὰ ποικίλα προβλήματα τὰ ὁποῖα ὀρθώνονταν ἐνώπιόν μας γιὰ τὸ πληγωμένο ἱερὸ μνημεῖο τῆς Πάτρας, ἀλλὰ καὶ τῆς Ἑλλάδος ὁλοκλήρου.

Παρὰ τῆς πικρίες, τίς παρεμβολές ἀλλοτρίων δυνάμεων καὶ τὸ τέρας τῆς Γραφειοκρατίας, καταφέραμε νὰ ἐντάξωμε τὸ ἔργο στὸ ΕΣΠΑ καὶ ἤδη οἱ ἐργασίες προχωροῦν, ὥστε νὰ παραδοθῇ ὁ Ναὸς καὶ πάλι στὴ Θεία Λατρεία.

Πολὺ εὐχαριστῶ τὶς τοπικὲς ἁρμόδιες ἀρχὲς καὶ ἰδιαιτέρως τὸν Περιφερειάρχη κ. Ἀπόστολο Κατσιφάρα καὶ ὅλες τὶς ἁρμόδιες Ὑπηρεσίες γιὰ τὸ ἔργο αὐτό.

Ἐπίσης, ἔπαινος πρέπει καὶ στὸ Ἐκκλησιαστικὸ Συμβούλιο τὸ ὁποῖο ἔχει ἐπωμισθῆ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ τὴν φροντίδα λειτουργίας τῆς Ἐνορίας.

7. Ἡ Πάτρα ἀπό τήν γεωγραφική της θέση ἀντιμετωπίζει τό πρόβλημα τῶν οἰκονομικῶν μεταναστῶν. Γνωρίζομε ὃτι ὡς Μητροπολίτης ἐνδιαφερθήκατε πολύ γιά τήν κατάσταση αὐτή.

Ὅταν ἦλθα στὴν Πάτρα, βρῆκα περί τίς 4.000 οἰκονομικοὺς μετανάστες, μὲ ὅλα τὰ σχετικὰ προβλήματα, τὰ ὁποῖα εἶχαν σχέση μὲ τὴν πόλη μας καὶ τοὺς κατοίκους της. Κυρίως μὲ ἐβασάνιζε ἡ κατάσταση αὐτὴ τῶν δύστυχων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἔφτασαν μέχρις ἐδῶ γιὰ νὰ περάσουν στὴν Ἰταλία καί σὲ κάποιες ἄλλες χῶρες τῆς Εὐρώπης γιά ἓνα καλύτερο αὔριο. Οἱ περισσότεροι θύματα κυκλωμάτων καί ἀδίστακτων ἐμπόρων άνθρωπίνων ὑπάρξεων, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐκμεταλλεύτηκαν καί ἐκμεταλλεύονται τὴν ἀνέχειά τους καὶ τὸν πόνο τους.

Δυστυχῶς, ἡ ἐμπορία ψυχῶν εἶναι πάντοτε προσοδοφόρος. Κρῖμα ὅμως γιατί οἱ μεγάλοι τῆς γῆς, ἀντὶ νὰ πατάξουν αὐτὰ τά φαινόμενα, τὰ τροφοδοτοῦν.

Ἀντελήφθημεν εὐθὺς ἀμέσως τὸ μέγα πρόβλημα. Ἡ πεῖνα καὶ ἡ ἀνέχεια καὶ ἡ δεινὴ κατάσταση τῶν μεταναστῶν, μοιραῖα ὁδηγοῦσε σὲ παραβατικὲς συμπεριφορές. Ἔτσι ἀνελάβαμε τὴν προσπάθεια προσφορᾶς ἀγάπης πρός τούς ἐμπεριστάτους αὐτούς ἀδελφούς μας μὲ κυλιόμενο πρόγραμμα, ἀφοῦ μιά ἐνορία κάθε ἡμέρα προσέφερε τρόφιμα, τὰ ὁποῖα μετέφεραν μὲ φορτηγά, σὲ τσουβάλια ( ρύζι, φασόλια, πατάτες, κρέας κ.λ.π) καὶ ἐμαγειρεύοντο ἀπὸ τὶς ἰδίους στὸν τόπο ὅπου προσωρινῶς διέμεναν, σημειώνω σέ ἓνα ἀπαίσιο καταυλισμό.

Ἀντιμετωπίσαμε τὰ θέματα περιθάλψεως πολλῶν ἀσθενῶν μεταναστῶν, νοσήλεια κ.λ.π. Ἀναφέρω χαρακτηριστικὰ τὸ περιστατικὸ μὲ τὸν νεαρὸ Ἀφγανὸ ποὺ μαζὶ μὲ ἄλλους συνομηλίκους του ἔπεσαν ἀπὸ νταλίκα. Αὐτὸς μὲν ἔζησε μὲ σπασμένα πολλὰ ὀστᾶ, οἱ ἄλλοι ἀπέθαναν. Καί δέν εἶναι τό μόνο...

Πολλάκις ἀγωνιστήκαμε γιά νά κρατήσωμε τίς ἰσορροπίες σέ ὃ,τι εἶχε σχέση μέ τούς κατοίκους τῆς πόλεως καί τό φαινόμενο τῶν μεταναστῶν, γιατί ὡς ἀντιλαμβάνεσθε ὁ λαός μας εἶχε κουρασθῆ νά βλέπῃ συνεχῶς κρεμασμένους στά κάγκελα τοῦ λιμανιοῦ μετανάστες ἢ νά τούς βλέπῃ νά τρέχουν στούς δρόμους πίσω ἀπό νταλίκες κ.ο.κ.

Ἐνθυμοῦμαι τὴν περίπτωση τοῦ φονευθέντος νεαροῦ Θανάση Λαζανᾶ καί τά ἐπακόλουθα καὶ τὶς προσπάθειές μας τότε, ὥστε νὰ ἐπιλυθῇ τὸ σχετικὸ μὲ τοὺς μετανάστες θέμα, τὸ ὁποῖο γέμιζε καὶ γεμίζει τὶς ψυχές μας μὲ πόνο, γιὰ τὴν περιπέτεια καί τήν ὀδύνη τῶν ἀδελφῶν μας καὶ μάλιστα νέων ἀνθρώπων ποὺ ἐγκατέλειψαν τὴν πατρίδα τους γιὰ μιά καλύτερη ζωή.

Ἐκάναμε ἒγγραφα, ἀλλὰ καὶ προσωπικά ἐπεσκέφθημεν ἁρμόδιες ἀρχές καί Ὑπουργεῖα, γιὰ τὸ θέμα τῶν μεταναστῶν καὶ ἀπαιτήσαμε νὰ βρεθῇ τρόπος νὰ σταματήσῃ ἡ ἐκμετάλλευση τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν.

Εἲμασταν καί εἲμαστε σέ συνεργασία μέ τίς τοπικές Ἀρχές, Λιμεναρχεῖο κ.λ.π. γιά τήν ἀντιμετώπιση αὐτοῦ τοῦ προβλήματος, τό ὁποῖο χρήζει πολιτικῆς βουλήσεως, ἡ ὁποία πιστεύω ὅτι ἦτο ἐλλιπής καί πρός λάθος κατεύθυνση.

Τέτοια ζητήματα, δέν ἀντιμετωπίζονται μέ εὐχολόγια καί μέ τήν παροχή μόνο τροφῆς καί ἰατροφαρμακευτικῆς περιθάλψεως.

8. Εἶναι γνωστό σέ ὃλους μας τό ἐνδιαφέρον σας γιά τήν νεότητα. Πάντοτε ἐκδηλώνετε τήν ποιμαντική σας μέριμνα καί φροντίδα πρός ὃλους τούς νέους, εἲτε εἶναι ἐργαζόμενοι, εἲτε φοιτητές, εἴτε ἄνεργοι καί φροντίζετε γιά τήν ἐπίλυση τῶν προβλημάτων τους. Ὑπάρχει ἀνταπόκριση στό κάλεσμά σας στά νειᾶτα;

Οἱ νέοι μας εἶναι τὸ μέλλον μας. Ἐπενδύομε στὰ παιδιά μας καὶ γνωρίζομε ὅτι ἡ πορεία τῆς κοινωνίας ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὶς βάσεις τὶς ὁποῖες θέτομε μέσα ἀπὸ τὴν διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν μας.

Ἡ μέριμνά μου γιὰ τὴν νεότητα εἶχε πρωταρχικὸ χαρακτῆρα πάντοτε καὶ κατὰ τὴν διακονία μου ὡς Ἱεροκήρυκος στὴν Ἀρκαδία, καθ’ ὅσον μάλιστα ὑπηρέτησα ὡς διδάσκαλος στήν Α/βάθμια Ἐκπαίδευση καί ὡς καθηγητής στήν Παιδαγωγική Ἀκαδημία Τριπόλεως, ὡς κατηχητής κ.λ.π. κυρίως ὅμως ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Ἐπισκόπου.

Πιστεύω ὅτι ἡ κατὰ Θεὸν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν πρέπει νὰ ἀρχίζῃ ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων ἢ ἂν θέλετε καὶ κατὰ τὴν κυοφορία μέσα ἀπὸ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν εἰρηνική καὶ ἁγία ζωὴ τῶν γονέων καὶ κυρίως τῆς μητέρας. Πρὸς τὸν σκοπὸ αὐτὸ ἐνδιαφερόμεθα, ὥστε οἱ μέλλοντες γονεῖς καὶ γενικὰ οἱ γονεῖς νὰ ἔχουν σταθερὴ καὶ οὐσιαστικὴ σχέση μὲ τὴν Ἐκκλησία καί γερές καί σταθερές βάσεις γιά τή ζωή τους.

Ἐπεκτείναμε καὶ ἐνισχύσαμε τὸν παιδικὸ σταθμὸ τῆς Ἐγλυκάδος, τὸν ὁποῖο εἶχε ἱδρύσει ὁ ἀείμνηστος Ἱερεὺς π. Δημήτριος Ἀθανασόπουλος, στὸν ὁποῖο φιλοξενοῦνται πληθὺς παιδιῶν, ἐνῶ στὰ σχέδιά μας εἶναι ἡ δημιουργία καὶ ἄλλων τέτοιων χώρων προσφορᾶς ἀγάπης γιὰ τὴν Πάτρα.

Ἐδώσαμε μεγάλη σημασία στὸ θεσμὸ τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων, μὲ σύγχρονες πλέον δομές, ὥστε τὰ παιδιὰ νὰ ἔχουν τὴν δυνατότητα τῆς ἐπικοινωνίας μὲ τὴν Ἐκκλησία, καὶ μέσα ἀπὸ τὴν σύγχρονη προσφορὰ τοῦ πάντοτε ἐπικαίρου καὶ σωτηρίου μηνύματος τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας, νά εὑρίσκουν νόημα στή ζωή τους.

Οἱ ἐνορίες μας δραστηροποιήθηκαν καὶ μέσα ἀπὸ νεανικὲς κινήσεις, νεανικὲς μαθητικὲς, φοιτητικὲς ὁμάδες κ.λ.π. προσφέρουν τὴν ἀγάπη στὰ παιδιά μας.

Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν προσφορὰ ἀκεραίας τῆς ἀληθείας μέσα ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, προσφέρεται ἡ δυνατότητα διατηρήσεως καί τῆς Ἑλληνορθοδόξου παραδόσεώς μας.

Συνεχῶς εἶναι ἡ μέριμνά μας γιά τήν ἀντιμετώπιση προβλημάτων πού ἀντιμετωπίζει ἡ νεολαία μας, ὅπως εἶναι ἡ ἀνεργία καί τόσα ἄλλα. Εἴμαστε κοντά στά παιδιά μας μέ ὅλη μας τήν ψυχή.

9. Ποιά ἡ σχέση σας μὲ τοὺς τοπικοὺς Ἄρχοντες;

Πιστεύω ὅτι σὲ ἕνα τόπο, προκειμένου νὰ προσφέρωμε θετικὴ ὑπηρεσία, πρέπει ὅλοι ὅσοι εὑρισκώμεθα σὲ ἡγετικὲς θέσεις νὰ ἔχωμε σύμπνοια καὶ ἑνότητα. Στὸ πνεῦμα αὐτὸ ἐκινήθηκα ἀπὸ τὴν ἀρχὴ καὶ δόξα τῷ Θεῷ εἴχαμε μὲ ὅλους τούς τοπικοὺς Ἄρχοντες ἀρίστη συνεργασία πρὸς ὄφελος τοῦ Λαοῦ μας καὶ μὲ στόχο πάντοτε τὴν πρόοδο τῆς πόλεώς μας. Δὲν ὑπῆρξε ποτὲ καμμιὰ σκιὰ στὶς σχέσεις μας μέ τοὺς φορεῖς καὶ τὶς ἀρχὲς τῆς πόλεώς μας καὶ τῆς περιοχῆς μας. Ἡ συνεργασία μας δὲν ἦτο μὲ κανένα τυπικὴ καὶ ἐπιφανειακή, ἀλλά οὐσιαστική καί ὠφέλιμη γιά τήν πόλη καί τόν τόπο μας.

Οἱ δεσμοὶ ἦταν καὶ εἶναι δεσμοὶ εἰλικρινοῦς φιλίας καὶ ἀγαστῆς κατὰ πάντα συνεργασίας. Πιστεύω ὅτι τὸ ἔχει ἐκτιμήσει καὶ ὁ λαὸς καὶ θεωρῶ ὅτι μόνο ἔτσι μποροῦμε νὰ προχωρήσωμε στὸ μέλλον. Δραττόμενος αὐτῆς τῆς εὐκαιρίας ἐπιθυμῶ νὰ εὐχαριστήσω ὅλες τὶς πολιτικές, στρατιωτικές, ἐκπαιδευτικὲς καὶ λοιπὲς ἀρχές, ὡς καὶ ὅλους τούς φορεῖς ποὺ κατὰ τὰ δέκα αὐτὰ χρόνια συνεργαστήκαμε κατὰ τρόπο παραδειγματικὸ γιὰ τὴν πρόοδο καὶ τὴν ἀνάπτυξη τῆς πόλεώς μας καὶ τῆς κοινωνίας μας.

10. Ἡ Ἀχαΐα ἐκτός ἀπό τόν Ἃγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, τιμᾶ καί ἂλλους Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ἒζησαν ἐδῶ. Κατά τό διάστημα τῆς Ἀρχιερατείας σας, διαπιστώσαμε ὃτι ἰδιαίτερα ἐργάζεσθε γιά τήν ἀνάδειξη τῆς τοπικῆς ἁγιολογίας. Μποροῦμε νά ἒχωμε τό σχόλιό σας;

Κύριε Κολλιόπουλε εὐχαριστῶ γιατί θίγετε αὐτό τό θέμα. Οἱ Ἅγιοί μας εἶναι τά φῶτα τοῦ κόσμου, οἱ φίλοι τοῦ Θεοῦ καί οἱ παράκλητοι τῶν ἀνθρώπων. Οἱ βίοι τῶν Ἁγίων εἶναι ἡ ὡραιοτέρα ἐγκυκλοπαίδεια γιά να μορφώσωμε τά παιδιά μας (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς).

Τόν Ἃγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ ἱδρυτής τῆς τῶν Πατρέων Ἐκκλησίας, ἀκολούθησαν πολλοί ἀκόμα οἱ ὁποῖοι διά τῆς ὁδοῦ τῆς ἀληθοῦς θεογνωσίας, τῆς ἀσκήσεως καί τοῦ μαρτυρίου ἀξιώθηκαν τῆς οὐρανίου δόξης καί ἐστέφθησαν μέ τόν ἀμαράντινον τῆς δόξης στέφανον παρά τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί ὡς ἒχοντες παρρησίαν πρός Θεόν, πρεσβεύουν ὑπέρ πάντων ἡμῶν.

Συνεχίζοντες τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καί τό ἒργον τῶν ἀοιδίμων Προκατόχων μας, τιμᾶμε τήν μνήμην καθ’ ἑνός ἐκ τῶν Ἁγίων μας, τῶν τοπικῶν καί ἐφροντίσαμε καί ὃσους εἰς τήν ἀφάνειαν εὑρίσκοντο, ἓνεκα τῆς ἐλλείψεως ἀπαραιτήτου ἐρεύνης καί γνώσεως νά τούς καταστήσωμε γνωστούς στό Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, συμπληρώσαντες τόν κατάλογο τῶν τοπικῶν ἁγίων μέ ἀγνώστους μέχρι τώρα στό εὐρύ κοινό θεράποντας τοῦ Κυρίου καί ἀκόμα μέ τούς Ἁγίους τούς ἒχοντας μεγάλη ἢ μικρή σχέση μέ τήν Ἀχαΐα. Πρός τοῦτο ἱστορήθη εἰκών μέ πλήρη τήν σειρά τῶν τοπικῶν ἁγίων, ἐξεδόθη τό ἡμερολόγιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τοῦ ἒτους 2007 ἀφιερωμένο στούς τοπικούς Ἁγίους, ἐδώσαμε ὀνόματα τοπικῶν Ἁγίων σέ μοναχούς τῶν Ἱερῶν Μοναστηρίων μας ( ὡς Ζαχαρίας, Ἰωακείμ), ἀλλά καί εἰς παιδιά κατά τό βάπτισμα.

Ἱδρύσαμε ἐνορία πρός τιμήν τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἰωακείμ, ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Νοτενῶν καί ἀνεγείραμε Ναό πρός τιμήν του στήν περιοχή τῆς ἒξω Ἁγυιᾶς, ἑορτάζoμε δε λαμπρῶς τήν ἱερά Μνήμη τῶν ἐξ Ἀχαΐας καί ἐν Ἀχαΐᾳ Ἀγίων μέ τήν μεταφορά πλέον καί ὃσων ἱερῶν Λειψάνων εὑρίσκονται, στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τήν Κυριακή πρό τῆς ἱερᾶς μνήμης τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων.

Στόχος μας εἶναι νά ἀνεγείρωμε ἐν καιρῷ καί Ναούς πρός τιμήν καί ἂλλων τοπικῶν μας Ἁγίων, ὡς λ.χ. τοῦ Νεομάρτυρος Ζαχαρίου.

11. Tί ἒχετε νά μᾶς πῆτε γιά τίς δραστηριότητες τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας στόν φιλανθρωπικό τομέα; Εἶναι γνωστό πλέον, ὃτι ἒχετε δώσει στόν τομέα αὐτό ἰδιαίτερη βαρύτητα.

Ὁ ἂνθρωπος δέν ἒχει ἀνάγκη μόνο ἀπό πνευματική τροφή γιά τήν ὁποία πρωτίστως φροντίζομε καί παρέχομε μέσα ἀπό τήν ὃλη ζωή τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας μέ κέντρο τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ἒχει καί ἀνάγκη τῆς ὑλικῆς τροφῆς καί τῆς ἐν γένει συμπαραστάσεως στά προβλήματα τῆς ζωῆς του. Ἡ Ἐκκλησία πάντοτε μετά τήν ἁγία Τράπεζα ἐγνώριζε καί γνωρίζει τήν ἂλλη τράπεζα. Οἱ καιροί μας εἶναι δύσκολοι καί πολλοί συνάνθρωποί μας ἓνεκα τῆς σοβούσης πολυεπίπεδης κρίσεως ὑποφέρουν, γιά αὐτό καί πρέπει νά εἴμεθα πάντοτε ἕτοιμοι γιά τήν προσφορά τῆς ἀγάπης μας πρός τούς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας.

Ὀργανώσαμε τό Γενικό Φιλόπτωχο Ταμεῖο, τό ὁποῖο ἒπνεε τά λοίσθια καί ἱδρύσαμε ἐκτός τῶν ὀλίγων φιλοπτώχων πού εὑρήκαμε στίς ἐνορίες καί ἄλλα πρός ἀντιμετώπιση τῶν ηὐξημένων ἀναγκῶν, κινητοποιώντας μικρούς καί μεγάλους, Κληρικούς καί Λαϊκούς σέ αὐτή τήν προσπάθεια προσφορᾶς ἀγάπης. Κατά τά δέκα ἒτη τῆς Ἀρχιερατείας μας, τό Φιλόπτωχο σέ Γενικό καί ἐνοριακό ἐπίπεδο, διέθεσε πάνω ἀπό 15.000.000 € σέ χρῆμα καί χιλιάδες τόνους ἀγαθῶν, πού προσεφέρθησαν πρός ἒχοντας ἀνάγκη ἀδελφούς μας, τόσο στήν πόλη καί Μητρόπολή μας, ὃσο καί σέ ἂλλες περιοχές (πλημμυροπαθεῖς Σερβίας, σεισμόπληκτοι Κεφαλληνίας κ.ἂ).

Ἡ Μητρόπολή μας ἔχει δεκαοκτώ ὑποτρόφους φοιτητάς στό ἐσωτερικό καί ἐξωτερικό καί καλύπτει νοσήλεια πολλῶν ἀδελφῶν μας στό ἐξωτερικό καί στήν Ἑλλάδα.

Ἐσχάτως ἐδημιουργήσαμε τόν ξενῶνα γιά τήν φιλοξενία συγγενῶν ἀσθενῶν τῶν Νοσοκομείων Πατρῶν, οἱ ὁποῖοι ἒχουν δυσκολίες στήν ἀντιμετώπιση τῶν δαπανῶν διαμονῆς κ.λ.π. Εἶναι τό πρῶτο στάδιο, ἀφοῦ στά σχέδιά μας εἶναι ἡ δημιουργία μεγαλυτέρου ξενῶνος γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῶν ἀναγκῶν αὐτῶν.

Θά ἢθελα νά ἀναφερθῷ καί στόν τομέα αἱμοδοσίας, τόν ὁποῖο ὀργανώσαμε κατά τρόπο ἂριστο σέ συνεργασία μέ τά Νοσοκομεῖα τῆς πόλεώς μας καί πού κάθε χρόνο συγκεντρώνει πάνω ἀπό 1500 μονάδες αἳματος.

Στό ἒργο αὐτό τῆς φιλανθρωπίας ἐργάζεται ὁλόκληρη στρατειά ἐθελοντῶν ἀπό τούς Ἱερεῖς, μέχρι τίς κυρίες τῶν φιλοπτώχων, ἀκόμα καί μικρά παιδιά.

Τούς εὐχαριστῶ ὃλους ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου.

Νά προσθέσω τήν προσφορά τήν πνευματική καί ὑλική τῆς Ἐκκλησίας στίς Φυλακές καί στά Νοσοκομεῖα,
ὃπου ἐπιτελεῖται ἓνα πολύ μεγάλο ἒργο, μέ πρωτοστάτας τούς ἐντεταλμένους Ἱερεῖς μας καί τούς συνεργάτες τους.

11. Ὁ Ἱερός Κλῆρος εἶναι ἀπό τά πρῶτα μελήματά σας. Τό ἐτονίσατε καί στήν Ἐνθρονιστήρια ὁμιλία σας. Τό ἐνδιαφέρον σας εἶναι πολύ μεγάλο. Ἒχετε χειροτονήσει πολλούς Κληρικούς. Εἶστε εὐχαριστημένος ἀπό τόν ἱερό Κλῆρο;

Πράγματι ἔκανα εἰδικὴ ἀναφορὰ κατὰ τὴν ἐνθρονιστήρια ὁμιλία μου στοὺς Κληρικούς μας. Οἱ Ἱερεῖς μας εἶναι οἱ ἥρωές μας, οἱ ὁποῖοι ἀφιέρωσαν τὴν ζωή τους γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ἀγωνίζονται σὲ ἕνα κόσμο μὲ πλεῖστα ὅσα προβλήματα, αἴροντες τὸν σταυρὸ τῆς μαρτυρικῆς Ἱερωσύνης, εἴτε μέσα στὴν πόλη, εἴτε στὰ χωριά μας, μεγάλα ἤ μικρὰ μὲ πολλοὺς ἢ λίγους κατοίκους.

Σὲ καιροὺς ἀπαράκλητους, ἀπνευμάτιστους, ἀποκαλυπτικούς, ἀφοῦ ὑπερεπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία καὶ ἡ ἄρνηση τοῦ Θεοῦ, «φυλάσσουν τὸν τόπον», ὡς λέγουν οἱ Ἁγιορεῖτες. Καὶ δὲν ἐννοῶ τὸν γεωγραφικὸ χῶρο, ἀλλὰ τὸν τόπον τὸν πνευματικό, τὴν πίστη καὶ τὴν ἀλήθεια, τὴν πνευματικότητα καὶ τὴν παράδοση. Ἔχομε εὐλαβεῖς Ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν λειτουργικὴ καὶ τήν ἐν γένει κοινωνική τους παρουσία, προσφέρουν ἀνεκτίμητες ὑπηρεσίες στὸν τόπο μας. Εἶναι σὺν τοῖς ἄλλοις μπροστάρηδες σὲ ἔργα κοινωνικῆς εὐποιΐας καὶ στέκονται στὸ ὕψος τῶν περιστάσεων καὶ τῶν ἀπαιτήσεων τῶν καιρῶν.

Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἐτιμήσαμε καὶ τιμᾶμε, ὄχι μόνο τοὺς λευκανθέντες στὸν ἱερὸ ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου ἀδελφοὺς Κληρικούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς νεωτέρους, οἱ ὁποῖοι μὲ ζῆλο ἱερὸ ἐκδαπανῶνται νυχθημερὸν στὸ ἱερό τοῦ Θεοῦ γεώργιο.

Μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, προέβημεν στὴν χειροτονία εὐλαβῶν νέων, οἱ ὁποῖοι μὲ ἀφοσίωση στὴν Ἐκκλησία καὶ εὐλάβεια μεγάλη διακονοῦν τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Σῶμα.

Ἐνισχύομε τοὺς νέους Κληρικοὺς νὰ σπουδάζουν, νὰ κάνουν μεταπτυχιακά, νὰ μαθαίνουν ξένες γλῶσσες. Μέσα ἀπὸ τὶς γενικὲς καὶ κατὰ περιφέρειες ἱερατικὲς συνάξεις, ἐπιμορφώνομε τοὺς Κληρικούς μας καὶ τοὺς καταρτίζομε, ὥστε νὰ ἀνταποκρίνωνται κατὰ τὸ καλύτερο τρόπο στὶς ηὐξημένες ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν.

Στεκόμαστε κοντὰ στὶς ἱερατικὲς οἰκογένειες. Ἐτιμήσαμε σὲ εἰδικὴ ἑορταστικὴ ἐκδήλωση τίς πρεσβυτέρες, οἱ ὁποῖες ὡς ἄλλοι κυρηναῖοι αἴρουν μαζὶ μὲ τοὺς συζύγους τους Ἱερεῖς, τὸν σταυρὸ τοῦ χρέους ἔναντι Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων.

Ἐπίσης ἐπεδώσαμε ἐπαίνους καὶ τιμητικὲς διακρίσεις στοὺς γονεῖς τῶν Ἱερέων μας, οἱ ὁποῖοι ἐμεγάλωσαν τὰ παιδιὰ τους ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καὶ τὰ προσέφεραν στὴν ἁγία μας Ἐκκλησία.

Ἱδρύσαμε τὸ ταμεῖο ἀλληλεγγύης τῶν Κληρικῶν, ὅπου κατατίθενται εἰσφορές κατὰ μῆνα ἀπὸ τὸν μισθὸ τοῦ Μητροπολίτου καί τῶν Ἱερέων καί ἀπό ἂλλες πηγές. Τό ταμεῖο αὐτό μᾶς «ἒλυσε» τά χέρια ὡς πρός τό θέμα παροχῆς βοηθείας σέ ἒχοντες ἀνάγκες, ἀδελφούς μας Κληρικούς.

Καλλιεργοῦμε τὶς ἱερατικὲς κλίσεις καὶ στεκόμαστε κοντὰ στὰ παιδιὰ τῶν Ἱερέων μας, εἴτε σπουδάζουν, εἴτε ἀντιμετωπίζουν ἄλλες δυσκολίες, προσπαθώντας κατὰ τὸ δυνατὸν νὰ τοὺς βοηθήσωμε.

12. Eἶναι σέ ὃλους γνωστή ἡ μέριμνά σας γιά τό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο Πατρῶν. Ἀνεγείρατε ἐκ θεμελίων το κτήριο τοῦ Ἐκκλησιατικοῦ Λυκείου, παρά τίς δυσκολίες τῆς ἐποχῆς. Μιλῆστε μας γι’ αὐτό τό θέμα.

Εὐχαριστῶ γιά τήν ἐρώτηση αὐτή ἡ ὁποία μοῦ ἐπιτρέπει νά ἀναφερθῶ σέ ἓνα θέμα καίριας σημασίας γιά τήν τοπική μας Ἐκκλησία καί τήν κοινωνία μας γενικώτερα. Τό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο κατά τά χρόνια πού λειτουργεῖ, προσέφερε λαμπρές ὑπηρεσίες στήν Ἐκκλησία, ἀφοῦ σέ αὐτό ἐδίδαξαν καταξιωμένοι Κληρικοί καί Λαϊκοί καί ἐφοίτησαν ἑκατοντάδες μαθηταί, οἱ περισσότεροι τῶν ὁποίων σήμερα ὑπηρετοῦν ὡς Ἱερεῖς στήν τοπική μας Ἐκκλησία, ἀλλά καί σέ ἂλλα μέρη.

Ὃταν ἧλθα στήν Πάτρα, μέ προβλημάτισε ὁ μικρός ἀριθμός τῶν μαθητῶν καί οἱ κτιριακές ἐγκαταστάσεις, ἀφοῦ τό κτήριο, τό ὁποῖο ἐνοικίαζε τό Ὑπουργεῖο Παιδείας στήν ὁδό Κορίνθου, ἦτο παντελῶς ἀκατάλληλο γιά νά στεγάζῃ τό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο. Ἀνέλαβα, λοιπόν, ἓνα μεγάλο ἀγῶνα γιά νά βρῶ μαθητάς καί περιόδευσα ὃλες τίς ἐνορίες τῆς πόλεως καί τῶν χωριῶν ἀναζητώντας νέους μέ ἦθος καί εὐσέβεια γιά νά φοιτήσουν σέ αὐτό. Ὁ στόχος μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ ἐπετεύχθη. Ὃμως ἒπρεπε να βροῦμε χῶρο νά στεγάσωμε τό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο καί διά τόν λόγο πού προανέφερα καί διότι τό κράτος δέν ἐπλήρωνε τό ἐνοίκιο. Οἱ λύσεις πού ἐζητήσαμε δέν εὐοδώθησαν καί ἐκινδύνευε ἡ πόλη τῶν Πατρῶν νά χάσῃ καί αὐτό τό προνόμιο. Τό «καί» τό λέγω μέ νόημα.

Ἒτσι ἀνέλαβα τήν τιτάνια προσπάθεια νά εὓρω πόρους, ὥστε νά ἀνεγείρω τίς νέες ἐγκαταστάσεις τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου στήν Παραλία Πατρῶν, ἀξιοποιώντας οἰκόπεδο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, ἐντός τοῦ ὁποίου ἐπί δεκαετίες εὑρίσκετο ἐγκαταλελειμμένος σκελετός ἀπό τσιμέντα, διαβρωμένος, ὁ δέ χῶρος εἶχε καταστεῖ τόπος μολύνσεως ἐξ αἰτίας λιμναζόντων ὑδάτων.

Θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά σημειώσω, ὃτι τό ἒργο αὐτό ἒγινε μέ κόπο πολύ καί μόχθο μεγάλο.

Ὃπως εἶπα καί στά ἐγκαίνια, ἒστιψα ἀκόμα καί τά ράσα μου γιά νά βρῶ πόρους. (Οὐδενός Ἱεροῦ Ναοῦ τό ταμεῖο ἐπεβάρυνα).

Τό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο τῶν Πατρῶν εἶναι κόσμημα τῆς πόλεως μας καί εἶναι ἀπό τά ὡραιότερα Σχολεῖα κατά κοινή ὁμολογία.

Παράλληλα ἱδρύσαμε τήν μαθητική ἑστία, μέ σύγχρονες προδιαγραφές, ὃπου ἐνδιαιτῶνται (μένουν καί σιτίζονται) ὃσοι μαθηταί εἶναι ἀπό ἂλλα μέρη, μέ ὑπεύθυνον ἕναν πολύ καλό Κληρικό μας. Ἂς εἶναι εὐλογημένο τό ὂνομα τοῦ Κυρίου καί γι΄ αὐτή τήν εὐεργεσία Του. Σήμερα στό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο φοιτοῦν 60 μαθηταί. Ἡ συνεργασία μας μέ τήν Διεύθυνση, τήν προηγουμένη καί τήν τωρινή, καί τό προσωπικό τοῦ Σχολείου ἦταν καί εἶναι ἀρίστη. Τούς εὐχαριστῶ πολύ καί εὔχομαι σέ ὅλους κάθε εὐλογία παρά Κυρίου.

13. Τὸ προηγούμενο ἔτος 2014, συμπληρώθηκαν 50 χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ ἀοιδίμου π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου. Προέβητε στὴν ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων τοῦ π. Γερβασίου. Σκέπτεσθε καὶ περὶ προτάσεως γιὰ ἁγιοκατάταξη τοῦ π. Γερβασίου;

Ὁ π. Γερβάσιος πέρασε ἀπὸ τὴν Πάτρα, ὡς ἀστὴρ φαεινὸς καὶ ἐδίδαξε περὶ τῆς ἀληθείας μὲ ζῆλο καὶ θέρμη ψυχῆς, ἀναδειχθείς πνευματικὸς καὶ ἀπλανὴς ὁδηγὸς καί διδάσκαλος τῶν Πατρέων. Ἀγάπησε περιπαθῶς τὴν Πάτρα καὶ ἡ Πάτρα τὸν ἀγάπησε πολὺ καὶ τὸν σεβάστηκε τὰ μέγιστα.

Στὸν π. Γερβάσιο, ἔχω ἰδιαίτερη εὐλάβεια, ἀφοῦ ἤκουα περὶ αὐτοῦ ἀπὸ τότε ποὺ ἐγνώρισα τὸν ἀοίδιμο Μητροπολίτη Μαντινείας καὶ Κυνουρίας Θεόκλητο, τὸν Γέροντά μου, στὸν ὁποῖο εἶχε δώσει συμμαρτυρία ὁ π. Γερβάσιος.

Ὅταν ἦλθα στὴν Πάτρα, ἐτέλεσα τρισάγιο στὸν τάφο του καὶ εὑρισκόμουν σὲ ἀδιάκοπη ἐπικοινωνία μὲ τὸν μακαριστὸ καὶ ἐπίσης σεβαστὸ εἰς ἐμὲ Μητροπολίτη Ὕδρας Ἱερόθεο, πνευματικὸ ἀνάστημα τοῦ π. Γερβασίου, μετὰ τοῦ ὁποίου συνομιλήσαμε πολλάκις καὶ στόν ὁποῖο εἶπα τό πρῶτον τήν σκέψη μου καί τήν προθέσή μου γιά τήν ἀνακομιδή τῶν λειψάνων τοῦ π. Γερβασίου. Αὐτό ἐπραγματοποιήθη τὴν ἡμέρα τῆς συμπληρώσεως ἀκριβῶς 50 ἐτῶν ἀπὸ τῆς κοιμήσεώς του, πρὸς μεγίστην χαρὰν τοῦ εὐσεβοῦς καὶ φιλοθέου Πατραϊκοῦ Λαοῦ καὶ ὄχι μόνο, ἀφοῦ χιλιάδες πιστῶν κατέκλυσαν τὸν χῶρο τῶν κατασκηνώσεων τῆς Ἀναπλαστικῆς Σχολῆς στὰ Συχαινά, ὅπου ὁ τάφος τοῦ μακαριστοῦ π. Γερβασίου. Ἡ συγκίνηση ἦτο μεγάλη καὶ ἱερὸς ὁ ἐνθουσιασμός, ἐπίσης συγκλονιστικός. Μὲ ἕνα στόμα καὶ μιά ψυχὴ, εὐθὺς ὡς ἐξῆλθε ἡ κάρα τοῦ μακαρίου πατρὸς ἐκ γῆς λαγόνων, τά πλήθη ἐκραύγαζαν «Ἅγιος».

Ἐπανελήφθησαν οἱ σκηνὲς ποὺ ἔζησαν οἱ Πατρινοί κατά τὴν ἡμέρα τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας, τοῦ π. Γερβασίου. Ἢ μᾶλλον ἐξ ὅσων εἶπαν ὅσοι ἦταν τότε παρόντες, ξεπέρασε ὁ παλμὸς κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς ἀνακομιδῆς, τὴν συγκίνηση κατὰ τὴν ἐξόδιο ἀκολουθία.

Αὐτὸ ὡς ἀντιλαμβάνεσθε καὶ ἡμᾶς ἐδικαίωσε γιὰ τὴν ἀπόφασή μας καὶ πολλὰ λέγει περὶ τῆς σχέσεως τοῦ π. Γερβασίου μὲ τὸν Πατραϊκὸ Λαὸ καὶ ὄχι μόνο.

Στὴν ψυχή μου καὶ στὴν συνείδησή μου ἔχω ὡς Ἅγιο τὸν π. Γερβάσιο καὶ ἔτσι τὸν τιμῶ. Πιστεύω καὶ στὴν πλειονοψηφία του ὁ Πατραϊκὸς Λαός, ἡ Ἀρκαδία ἀπ’ ὅπου κατήγετο, ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἄλλοι ἀπὸ κοντὰ τὸν γνώρισαν καὶ τόν ἤκουσαν διδάσκοντα καὶ ἐλεοῦντα τὰ πλήθη τῶν ἀνθρώπων.

Τὰ πάντα τὰ ἔχομε κάνει θέμα προσευχῆς. Ὁ Κύριος ἔχει τὸν πρῶτο καὶ τόν ἔσχατο λόγο.

14. Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου. Γνωρίζομε ὅτι ἡ ἀγάπη σας στὸν Ναό, ἢ μᾶλλον στοὺς δύο Nαοὺς τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου ἔχει κεντρικὴ θέση στὴν καρδιά σας.

Τόσον ὁ νέος Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, ὅσο καὶ ὁ Παλαιός, εἶναι τὸ κέντρο τῆς ζωῆς καὶ τοῦ ἐνδιαφέροντος τῆς Πάτρας. Εἶναι τῆς Πάτρας, ὁ ὡραῖος, ὁ ἡδὺς ὀφθαλμός. Τὸ σῆμα καὶ χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τῆς πόλεώς μας.

Πῶς λοιπὸν νὰ μὴ κατακτᾶ τὴν καρδιὰ μας αὐτὸς ὁ ἱερὸς τόπος, τό πάνσεπτο Ἀποστολεῖο ποὺ ἒχει στά σπλάγχνα του τὸν ἅγιο τάφο, τὸν σταυρὸ τοῦ μαρτυρίου καὶ τὴν ἁγία κάρα τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων;

Εἶναι ὅ,τι ὡραιότερο ἔχει νὰ ἐπιδείξῃ ἡ πόλη μας. Οἱ ἀείμνηστοι Προκάτοχοί μου, τὸν ἐθεμελίωσαν μὲ κόπους καὶ μόχθους, πρωτοστάτησαν στήν ἀνέγερσή του μαζὶ μὲ τὸν εὐλαβέστατο Λαό μας, τὸν ηὐτρέπισαν κατὰ τὸ δυνατὸν καὶ τὸν παρέδωσαν σέ μᾶς, ὥστε νὰ συνεχίσωμε ἐν εὐλαβείᾳ ἐντὸς αὐτοῦ, τὴν ἱερὰ καὶ πνευματική μας πορεία.

Αὐτὸς ὁ Ναός, ἐφιλοξένησε καὶ φιλοξενεῖ τὶς χαρὲς καὶ τὶς λύπες τοῦ Λαοῦ μας, τοὺς πόθους καὶ τὰ μύχια τῆς καρδιᾶς του, ποὺ ἐκφράζονται ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου. Αὐτόν τόν Ναό τὸν ἔχομε στὸ κέντρο τοῦ ἐνδιαφέροντός μας.

Ἐργαστήκαμε μέ ζέση καρδιᾶς γιά τήν ἐκ βάθρων ἀνακαίνιση τοῦ παλαιοῦ Ναοῦ, διότι ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς ἐλεύσεώς μας στὴν Πάτρα, διεπιστώσαμε αὐτὴν τὴν ἀνάγκη καὶ ἐνεργήσαμε σὲ συνεργασία μὲ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Συμβούλιο, ὥστε νὰ ἐξασφαλισθῇ, ἡ ἀπαραίτητη χρηματοδότηση, περί τά 2.000.000 €, ὥστε νὰ ἐφαρμοσθῇ ἡ μελέτη ἀνακαινίσεώς του.

Στὸν νέο Ἱερὸ Ναό, ὅπου εἶχε ἁγιογραφηθῆ, τὸ ἱερὸ καὶ ὁ τροῦλος, τὰ ὑπὸ τόν τροῦλον καὶ τὸ κεντρικὸ μέρος, ἐφροντίσαμε παρά τίς οἰκονομικές καί ἂλλες δυσκολίες ἀξιοποιώντας τὶς ὅποιες δυνατότητες εἴχαμε, νὰ ἁγιογραφήσωμε τὸ δυτικὸ ἄνω καὶ κάτω κλῖτος, τό νότιο ἐπίσης ἂνω καί κάτω κλῖτος καί τὸ βόρειο ἄνω, ἤτοι τὸ μέγιστο μέρος τοῦ Ναοῦ. Ἤδη παρηγγέλθη ἡ ἁγιογράφηση τοῦ χώρου ὅπου εὑρίσκεται ἡ ἁγία κάρα καὶ θὰ συνεχίσωμε σὺν Θεῶ, στὸ κάτω βόρειο κλῖτος, ὥστε νὰ περατωθῇ ἡ ἁγιογράφηση.

Ἐπίσης, ἔγινε ἡ ἀποκατάσταση φθορῶν ποὺ εἶχε ὑποστῆ ὁ Ναός, στὰ ὑπόγεια καὶ οἱ ὁποῖες καὶ μεγάλες ἦσαν καὶ πολυδάπανες.

Διερρυθμίσθη ἐπίσης τὸ βόρειο κλῖτος τοῦ Ναοῦ ὥστε εἰς τὴν κορυφὴν αὐτοῦ νὰ τοποθετηθῇ πλέον μονίμως ὁ Σταυρὸς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὅπερ καὶ ἐγένετο. Ἔτσι, τὸ ἱερώτατο ξύλον ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἐτελειώθη ὁ παμμακάριστος Ἀνδρέας καὶ ἐμφανές καὶ περίβλεπτο κατέστη.

Φιλοδοξοῦμε νὰ εὐτρεπίσωμε ἔτι περαιτέρω τὸν Ἱερὸ Ναό, πλουτίζοντας αὐτὸν καὶ μὲ βιβλιοθήκη ἐντὸς αὐτοῦ καὶ πυκνώνοντας τίς Ἱερές Ἀκολουθίες, ὥστε νά εὑρίσκουν ἀκόμη μεγαλυτέρα ἀναψυχὴ ὅσοι φθάνουν ἐκεῖ ὡς ἔλαφοι διψῶσαι.

Ἀρωγός μας στήν προσπάθεια αὐτή εἶναι πάντοτε τό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.

Ὁ Ναός, ἢ μᾶλλον οἱ Ναοί τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἀποτελοῦν πανορθόδοξο προσκύνημα.

Στά σχέδιά μας εἶναι καί ἐργαζόμεθα ἐντατικῶς γιά τήν δημιουργία μουσείου, τό ὁποῖο θά φιλοξενῇ τά Ἐκκλησιαστικά καί ἂλλα ἐκθέματα, τά ὁποῖα ἒχουν σχέση μέ τήν τοπική Ἐκκλησία καί τήν Πάτρα καί θά ἐπιστηρίζῃ τό ἱερό προσκύνημα στόν Ἅγιο Ἀνδρέα, ἀλλά καί τήν ἐπίσκεψη ἀδελφῶν μας ἀπό ἂλλα μέρη τοῦ κόσμου στήν Πάτρα.

15. Ὁρίσατε νὰ τελῆται κάθε Παρασκευὴ βράδυ Ἱερὰ Ἀγρυπνία ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου. Γιατί πρoέβητε σὲ αὐτὴ τὴν κίνηση; Ὑπάρχει ἀνταπόκριση;

Ἡ Ἱερὰ Ἀγρυπνία τὴν ὁποία ὁρίσαμε πρὸ τετραετίας περίπου νὰ τελῆται στὸν παλαιὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ ἱερωτάτου Ἀποστόλου, πληροῖ τὴν καρδιά μας μὲ συγκίνηση καὶ ἀνεκλάλητη χαρά.

Περιμένω μὲ εὐφροσύνη καρδίας, νὰ ἔλθῃ ἡ Παρασκευὴ γιὰ νὰ τελέσῳ τὴν ἱερὰ ἀγρυπνία. Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας πιστεύω ὅτι τὸ ἤθελε πολὺ καὶ γιὰ αὐτὸ καὶ μᾶς ἐφώτισε νὰ πάρωμε αὐτὴ τὴν ἀπόφαση καὶ εὐλόγησε τὴν προσπάθειά μας, ἔτσι ὥστε πλῆθος πιστῶν νὰ συμμετέχῃ στὴν ἱερὰ αὐτὴ λατρευτικὴ σύναξη. Στὴν ἱερὰ ἀγρυπνία λειτουργοῦν μαζί μας, ἐναλλὰξ ὅλοι οἱ Ἱερεῖς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Ἡ Θεία Λειτουργία, τελεῖται ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ Ἁγίου, κάτι ποὺ μᾶς συγκινεῖ ἰδιαιτέρως καὶ μᾶς ὁδηγεῖ εἰς ὕψη πνευματικά. Ἂς εἶναι δοξασμένο τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας, ὁ Ὁποῖος διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου μᾶς ἔδωσε αὐτὴ τὴν μεγάλη δωρεά.

16. Στὴν προσπάθειά σας γιὰ τὴν ἀνάδειξη τῆς θρησκευτικῆς καὶ πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς τῆς Πάτρας, θέσατε πολὺ ψηλὰ τὸν πῆχυ τῶν Πρωτοκλητείων . Βοηθάει ὁ θεσμὸς αὐτὸς στὴν ἐπίτευξη τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ;

Τὰ «Πρωτοκλήτεια» οἱ ἐκδηλώσεις δηλαδή πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου ποὺ πραγματοποιοῦνται κάθε χρόνο κατὰ μῆνα Νοέμβριο, ἔχουν μιά μακρὰ, θὰ ἔλεγα, ἱστορία ἀφοῦ ἄρχισαν τὸ 1976, μὲ εἰσήγηση τότε τοῦ Φυσιολατρικοῦ Ὁμίλου Πατρῶν πρὸς τὸν ἀοίδιμο Προκάτοχό μου.

Ἐμεῖς ἐφροντίσαμε ὄχι μόνο νὰ διατηρήσωμε τὸν θεσμὸ αὐτό, ἀλλὰ τὸν ἀναβαθμίσαμε, ἀφοῦ τὸν βρήκαμε, σὲ «πτωτική» πορεία.

Στόχος μας ἦτο καὶ εἶναι μέσα ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐκδηλώσεις νὰ προσφέρωμε πρωτίστως πνευματικὴ ὠφέλεια στοὺς ἀνθρώπους μέσα ἀπὸ τὴν λειτουργικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν τιμή πρός τόν Πρωτόκλητο τῶν Ἀποστόλων, ὁ ὁποῖος διαχρονικὰ διδάσκει τὴν ἀλήθεια περὶ τῆς ἀμωμήτου πίστεως στὸν ἀποκεκαλυμμένο Τριαδικὸ Θεό. Ἀλλὰ καὶ τήν ἑνότητα νά ὑπηρετήσωμε μέσα ἀπὸ αὐτόν τόν θεσμό, γι’ αὐτὸ καὶ ἀγκαλιάσαμε ὅλους τούς κοινωνικοὺς φορεῖς καὶ τὰ κοινωνικὰ στρώμματα, ὅλους τούς ἀνθρώπους, τοὺς συλλόγους, τὰ σωματεῖα, τοὺς πολίτες κάθε ἡλικίας, τὴν μαθητιῶσα, φοιτητιῶσα καὶ ἐργαζομένη νεολαία. Ἀξιοποιήσαμε καὶ ἀξιοποιοῦμε κάθε δυνατότητα ποὺ ὑπάρχει στὴν πόλη μας σὲ μιά κοινὴ συνεργασία μὲ τοὺς ἔχοντες τὴν εὐθύνη σὲ διαφόρους κοινωνικοὺς τομεῖς, ὥστε νὰ ἀναδειχθοῦν οἱ δυνατότητες ποὺ ὑπάρχουν στὴν πόλη, γιὰ τὴν ἀνάπτυξή της.

Μέσα ἀπὸ πανελλήνια συνέδρια, ἐκθέσεις ἐκκλησιαστικοῦ καὶ γενικωτέρου περιεχομένου, ἀναδεικνύομε τὴν τοπικὴ Ἐκκλησιαστικὴ καὶ πολιτιστικὴ παράδοση καὶ προβάλλομε τὴν Πάτρα, ὡς πόλη γνώσεως, σοφίας τοῦ πνεύματος καὶ τοῦ πολισμοῦ. Προσκαλέσαμε προσωπικότητες διεθνοῦς κύρους καὶ ἐτιμήσαμε ἀνθρώπους τῆς προσφορᾶς καὶ τῆς θυσίας, πολλοὶ τῶν ὁποίων εἶχαν λησμονηθεῖ.

Ἐδώσαμε βῆμα στοὺς νέους καὶ ἐτιμήσαμε ἀνθρώπους ποὺ μὲ αὐτοθυσία ἐβοήθησαν σὲ ὧρες κινδύνου τοὺς συνανθρώπούς τους.

Πραγματοποιήσαμε ἐκδόσεις βιβλίων θρησκευτικοῦ, ἱστορικοῦ κ.λ.π. περιεχομένου καὶ, συνελόντι εἰπεῖν, ἀξιοποιήσαμε καὶ ἀξιοποιοῦμε ὅλες τὶς πνευματικὲς δυνάμεις τοῦ τόπου μας.

17. Μιλῆστε μας λίγο γιὰ τὸ περίφημο τέλος τῆς Δ.Ε.Η. ὑπὲρ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου.

Στὴν προσπάθειά του ὁ ἀοίδιμος προκάτοχός μου, Μητροπολίτης Πατρῶν Θεόκλητος, ὁ μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, νὰ εὓρῃ τρόπους νὰ συνεχίσῃ τὴν ἀνέγερση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, κατάφερε ὥστε μὲ Βασιλικὸ Διάταγμα καί ὁρισθῆ ἕνα μικρὸ τέλος στοὺς λογαριασμοὺς τῆς Δ.Ε.Η., ὑπὲρ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου. Αὐτὸ ἔγινε τὸ 1955.

Ἐν ἔτει 2005, σὲ μιά δύσκολη ἐποχὴ γιὰ τὰ κοινωνικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα, ἔγινε ἀπὸ κάποιους "κύκλους", μεγάλος θόρυβος, ὁ ὁποῖος ἔλαβε ἔκταση μέσα ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε. γιὰ τὸ «τέλος» ὑπὲρ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, μάλιστα ζητώντας ἐπιτακτικὰ ἀπὸ τὸν νέο Μητροπολίτη, δηλαδή ἀπό τήν ἐλαχιστότητά μου, προτοῦ ἀκόμα ἐνθρονισθῶ, νὰ λάβῃ θέση, ὥστε νὰ μὴν ὑπάρχουν «δυσβάστακτα» βάρη στὸ Λαό. Σημειωτέον ὅτι τὸ ποσὸν ἦτο ὄχι ἁπλῶς ἀνάξιο λόγου, ἀλλὰ ἀναξιώτατον. Ὅμως ὁ θόρυβος εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας ἦτο τεράστιος.

Ἔτσι κατὰ τὴν ἐνθρονιστήρια ὁμιλία μου εἶπα, προκειμένου νά δώσω τέλος στίς ὅποιες κακοήθειες, ὅτι θὰ ἐξετάσῳ τὸ ἐν λόγῳ θέμα τό συντομότερο δυνατόν.

Στὴν πρώτη συνεδρία τῆς ἐπιτροπῆς ἀνεγέρσεως, ἔθεσα τὸ ζήτημα καὶ πληροφορηθείς ὅτι τὸ ποσὸ ποὺ συγκεντρωνόταν ὑπὲρ τοῦ Ναοῦ ἦτο ἀντιστρόφως ἀνάλογο ἀπὸ τὸν πολὺ μεγάλο θόρυβο καὶ τὴν ζημία ποὺ προκαλεῖτο εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας, ἀπὸ ἀντιεκκλησιαστικοὺς καὶ ὄχι μόνο κύκλους, ἐντός καί ἐκτός τῶν Πατρῶν, εἰσηγήθηκα τὴν κατάργησή του.

Ἡ ἀπόφαση ἐλήφθη ὁμοφώνως, καὶ κατόπιν τῶν ἀπαραιτήτων ἐνεργειῶν, τὸ περιλάλητον τέλος κατηργήθη.

Φανταστεῖτε νὰ μή εἴχαμε προβεῖ εἰς αὐτὴν τὴν ἐνέργεια, πόσος θὰ ἦτο ὁ θόρυβος, εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας, συνδυαζόμενον τό ἐν λόγῳ θέμα μὲ τὸ γνωστὸ ἐσχάτως χαράτσι μέσω Δ.Ε.Η. Κάποιοι θὰ ἔβρισκαν τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπιτεθοῦν εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας, μὲ τὶς γνωστὲς κακοήθειες.

Θεωρῶ, λοιπὸν, ὅτι κέρδος εἴχαμε μὲ αὐτὴ τὴν ἀπόφαση, ἀφοῦ κατερρίφθη καὶ ὁ μύθος ὅτι ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας εἰσέπραττε τεράστια ποσά, ὅπερ ἐτύγχανε, πέρα γιὰ πέρα, ἀναληθές.

18. Δὲν θὰ θέλαμε νὰ ἀφήσετε ἀσχολίαστη τὴν ἀναβάθμιση τοῦ ἑορτασμοῦ πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Πράγματι ἐπράξαμε τὰ πάντα, ὥστε μέσα ἀπὸ τοὺς θρησκευτικοὺς ἑορτασμούς, νὰ ἐνισχύσωμε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα τοῦ Λαοῦ, σὲ καιροὺς ἀπαράκλητους καὶ νὰ τιμήσωμε μὲ κάθε λαμπρότητα καὶ ἱεροπρέπεια τὴν μνήμη τοῦ Πρωτοκλήτου. Βέβαια, μὲ κέντρο πάντοτε τὸν ἑορτασμὸ κατά τήν 30η Νοεμβρίου κατ’ ἔτος.

Τὸ 2008, ἡ ἀπαρχὴ τοῦ ἑορτασμοῦ ἔγινε μὲ τὴν παρουσία τοῦ Παναγιωτάτου καὶ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, μέ τήν εὐκαιρία συμπληρώσεως 100 ἐτῶν ἀπό τήν θεμελίωση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.

Ἀναδείξαμε δεόντως, ἐπίσης, τὴν ἑορτὴ τῆς ἐπανακομιδῆς τῆς ἁγίας Κάρας τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, κατὰ μῆνα Σεπτέμβριο, ἡ ὁποία ἐτελεῖτο ὑποτονικά. Χαιρόμεθα διότι ἐφθάσαμε σὲ σημεῖο νὰ πλησιάσῃ τοὐλάχιστον, σὲ λαμπρότητα καὶ συμμετοχὴ Λαοῦ, αὐτὸς ὁ ἑορτασμὸς τὴν ἑορτὴ τῆς 30^ης Νοεμβρίου. Ἀποκορύφωμα ἦτο ὁ ἑορτασμὸς τοῦ παρελθόντος ἔτους, μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως 50 ἐτῶν ἀπό τήν ἐπανακομιδή τῆς ἁγίας Κάρας, μὲ τὴν κατὰ χιλιάδας συμμετοχὴ τοῦ Πατραϊκοῦ λαοῦ καὶ ὄχι μόνο καί μέ τίς λαμπρές ἐκδηλώσεις γιά ἐπέτειο αὐτή.

Τὸ ἴδιο πράττομε καὶ γιὰ τὸν ἑορτασμὸ τῆς ἐπετείου τῆς ἐπανακομιδῆς τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, κατὰ μῆνα Ἰανουάριο, μέ μεγάλη ἐπιτυχία.

Ἂς εἶναι δοξασμένο γιὰ ὅλα αὐτὰ, τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας.

19. Στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη ἐκάνατε διοικητικὲς ἀλλαγές. Ἐβοήθησε τὸ νέο Διοικητικὸ σύστημα πού ἐφαρμόσατε;. Ἀρχιερατικές περιφέρειες κ.λ.π.

Ὅταν ἦλθα στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη, πολλοὶ ἐπίστευσαν ὅτι θὰ προβῶ σὲ ριζικὲς ἀλλαγές, ὡς πρὸς τὸ θέμα τῆς διοικήσεως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καὶ τῶν Ἱερῶν Ναῶν.

Ἀρχή μου εἶναι νὰ γνωρίζω πρῶτα τὰ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα, νὰ σέβωμαι καὶ νὰ ἀμείβω τούς εὐσυνείδητους καὶ τιμίους ἐργάτας καί νά ἐνεργῶ συνετά. Στὴν ἀρχὴ δὲν ἔκαμα καμμία ἀλλαγή. Θὰ μποροῦσα νὰ φέρω στὴν Πάτρα, δικά μου πνευματικὰ παιδιὰ ἀπὸ τὸ Μοναστήρι μου, ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Μαντινείας καὶ Κυνουρίας ἢ ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ νὰ τοὺς ἀναθέσω διακονία σὲ ὑψηλὲς θέσεις. Ὅμως δὲν τὸ θέλησα, διότι ἐπίστευα πάντοτε ὅτι ἡ Πάτρα ἔχει ἀξιόλογους Κληρικούς, καὶ παρὰ τὶς ὅποιες ἐπιφυλάξεις, ὡς εἶναι ἄλλωστε φυσικό, πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ νέου Ἐπισκόπου, θὰ μοῦ συμπαρίσταντο στὸ ἔργο μου. Δὲν ἔκαμα λάθος καὶ χαίρομαι γι’ αὐτό.

Καυχῶμαι ἐν Κυρίῳ γιὰ τούς συνεργάτες μου ἀπό τήν πρώτη στιγμή καί γιά τὶς ἐπιλογές μου στὸν διοικητικὸ τομέα, οἱ ὁποῖες ἔγιναν ὅταν ἦλθε ἡ ὥρα καὶ κατὰ τρόπον φυσιολογικό. Οἱ συνεργάτες μου στὸ Διοικητικὸ ἔργο, ἀπό τά πρῶτα χρόνια, στὰ Γραφεῖα, ἀργότερα στὶς Ἀρχιερατικὲς Περιφέρειες, τὶς ὁποῖες συστήσαμε γιὰ τὴν καλύτερη διοίκηση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, οἱ ὑπηρετοῦντες σήμερα στά Γραφεῖα, οἱ προϊστάμενοι τῶν Ἱερῶν Ναῶν, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ Κληρικοί καὶ λαϊκοὶ συνεργάτες μου στό ἐνοριακό καί γενικώτερο ἒργο εἶναι ὅ,τι ὡραιότερο θὰ μποροῦσα νὰ φαντασθῷ ἀπὸ πλευρᾶς συνεργαστῶν. Εὐχαριστῶ τὸν Θεὸ γι’ αὐτὴν τὴν εὐλογία καί εὐγνωμονῶ τούς ἰδίους.

Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς Ἀρχιερατικὲς περιφέρειες ποὺ δημιουργήσαμε, συστήσαμε καὶ ἄλλες ὑπηρεσίες καὶ τομεῖς ποὺ εἶναι ἀπαραίτητοι γιὰ τὴν ἐπίτευξη τοῦ διοικητικοῦ ἔργου.

Νὰ σημειώσω ἀκόμη ὅτι μεταφέραμε τὰ Γραφεῖα, ἀπὸ τὸ Ἐπισκοπεῖο, ὅπου ἦτο στὴν κυριολεξία στριμωγμένα, στὸ Νικοδήμειο πνευματικὸ κέντρο, στὴν ὁδὸ Βότση, ὅπου παρέμενε ἀνεκμετάλλευτο τὸ κτήριο τὸ ὁποῖο ἀνηγέρθη ἐπὶ οἰκοπέδου δωρηθέντος ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο δικηγόρο Παναγιώτη Ἀργυρόπουλο καὶ κατεσκευάσθη μὲ χρήματα τοῦ ἀειμνήστου προκατόχου μου Νικοδήμου.

Νὰ ἀναφέρῳ ἐπίσης, ὅτι πρὸς ἐξυπηρέτηση τοῦ ποιμνίου μας ἐδημιουργήσαμε νέες ἐνορίες, ὅπως τῆς Ἁγίας Μαρίνης Μακρυγιάννη, Ἁγίου Ἰωακεὶμ ἔξω Ἀγυιᾶς καὶ ἐθεμελιώσαμε καί ἀνεγείραμε περικαλλεῖς Ἱεροὺς Ναούς, ἑτοιμάζομε δὲ τὴν δημιουργία καὶ ἄλλων δύο ἐνοριῶν μὲ τὴν ἀνέγερση ἐπίσης περικαλλῶν Ναῶν, πρὸς ἐξυπηρέτηση τῶν πνευματικῶν καὶ λατρευτικῶν ἀναγκῶν τοῦ εὐσεβοῦς Λαοῦ μας.

20. Σεβασμιώτατε προέρχεσθε ἀπό Μοναστήρι. Ἤσασταν Ἡγούμενος ἐπί δύο σχεδόν δεκαετίες στήν Ἱερά Μονή Βαρσῶν στήν Τρίπολη. Εἶστε εὐχαριστημένος ἀπό τά Μοναστήρια τῆς Μητροπόλεώς σας, ἀπό τίς Μοναστικές ἀδελφότητες;

Ὁ Μοναχισμός εἶναι ἡ δόξα καί τό καύχημα τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἡ σπονδυλική στήλη τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ Μέγας Βασίλειος ὀνομάζει τήν μοναχική πολιτεία "πολιτεία βίου τελειοτάτην". Ηὐπόρησα νά ἔχω στήν πνευματική μου ζωή μοναστικές βάσεις καί ρίζες. Ἔζησα σέ Μοναστήρι ὅλα μου τα χρόνια. Τό κέντρο τῆς ζωῆς μου μέχρι πού ἔγινα Ἐπίσκοπος ἦτο ἡ Ἱερά Μονή τῆς μετανοίας μου. Ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βαρσῶν ἦτο ὁ τόπος τῆς πνευματικῆς μου ἀναψυχῆς, τό ἱερό ὁρμητήριο μου. Ἀπό ἐκεῖ ἔφευγα καί ἐκεῖ ἐπέστρεφα.

Ἀντιλαμβάνεσθε λοιπόν, πόσο ἀγαπῶ τόν μοναχισμό. Ἡ Μητρόπολή μας ἔχει 9 Ἱερές Μονές, 5 Ἀνδρῶες καί 4 Γυναικεῖες. Ὅλες οἱ ἀδελφότητες ἀναπαύουν τήν ψυχή μου, ὅπως καί ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Οἱ μοναχοί καί μοναχές μας, εἶναι ὁ στέφανος μου, εἶναι ἡ χαρά μου, διότι ἡ ζωή τους εἶναι ἐφηρμοσμένο τό Εὐαγγέλιο. Μέ συγκινεῖ ἡ ὁλοκληρωτική ἀφοσίωσή τους στόν Θεό, ἡ προσπάθειά τους νά ζοῦν ἀσκητικά, νά καταθέτουν καθ' ἡμέραν τόν ἑαυτό τους στήν προσφορά στόν Θεό καί στόν συνάνθρωπο, μέσα από τήν Θεία Λατρεία, τήν προσευχή, τό διακόνημα. Οἱ παλαιότεροι διαθέτουν τήν ἐμπειρία καί τήν σοφία, οἱ νεώτεροι τήν ἀγωνιστική διάθεση καί τόν ἱερό ἐνθουσιασμό. Ὅλοι τους τήν ὑπακοή στόν Θεό καί στόν Ἐπίσκοπο.

Χαίρω ἰδιαιτέρως καί εὐχαριστῶ τόν Θεό διότι εἰς ὅσους μοναχούς εὑρῆκα, προσετέθησαν καί ἄλλοι, παιδιά νέα, διαμάντια στήν κυριολεξία, οἱ ὁποῖοι μένουν στά Μοναστήρια, στά Ἱερά Κοινόβια καί καλλιεργοῦν τίς κατά Θεόν ἀρετές, μέσα ἀπό τόν πνευματικό κάματο καί τούς ἱερούς ἀγῶνες.

Ὅσα λόγια καί νά εἴπω γιά τούς μοναχούς καί τίς μοναχές μας εἶναι λίγα. Εἶναι οἱ στυλοβάτες τῆς πίστεώς μας καί τῆς Ἑλληνορθόδοξης παραδόσεώς μας μέσα σέ ἕνα κόσμο πού χρειάζεται πνευματικά στηρίγματα ἕνεκα τῆς ἀποϊεροποιήσεως τῆς ζωῆς καί τῆς ἐκκοσμικεύσεως. Τά Μοναστήρια μας καί οἱ Μοναχοί μας εἶναι ἡ παρηγοριά τῶν ἀνθρώπων.

21. Στήν Πάτρα γνωρίζομε ὅτι ὑπάρχουν πολλές ἱεραποστολικές Ἀδελφότητες. Ποιές εἶναι οἱ σχέσεις σας μέ τίς Ἀδελφότητες αὐτές;

Κύριε Αλέξανδρε Κολλιόπουλε εὐχαριστῶ γι' αὐτή τήν ἐρώτηση. Καλύτερες σχέσεις δέν θά μποροῦσαν νά ὑπάρξουν. Ἡ συνεργασία μας εἶναι ἀρίστη. Εἶναι ὅλοι πνευματικά μας παιδιά πού ἐργάζονται μέ ἱερό ζῆλο καί ἡ ἱεραποστολικό φρόνημα γιά τήν δόξα τοῦ Κυρίου μας καί τήν πρόοδο τοῦ ἔργου τῆς σωτηρίας. Μέ σέβονται μέσα ἀπό τήν καρδιά τους καί τούς ἀγαπῶ ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου. Εἴμαστε ὅλοι τά μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή, τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι ὁ πατέρας ὅλων τους, τούς συντονίζει καί τούς προστατεύει. Οἱ καιροί τῶν ὅποιων ἴσως διαφωνιῶν στόν γενικώτερο Ἐκκλησιαστικό χῶρο ἔχουν ἤδη παρέλθει.

Στό ἔργο τῆς ἀγάπης καί πνευματικῆς ἐργασίας ἐμένα δέν μοῦ περισσεύει κανείς. Μοῦ εἶναι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀπαραίτητοι. Ὅταν ἦλθα στήν Πάτρα ἔκανα προσκλητήριο ἀγάπης πρός ὅλους. Ἀνταπεκρίθησαν ἄμεσα πρόθυμα, εἰλικρινά. Ἐργαζόμαστε μέ ζῆλο ἔνθερμο ποιοῦντες τό θέλημα τοῦ Κυρίου. Γι' αὐτό καί τίς ἀδελφότητες εὐχαριστῶ καί ὅλα τά μέλη τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Ἡ προσευχή μου ἀναπέμπεται θερμή πρός τόν Θεό γιά ὅλους.

22. Ποιὰ ἡ γνώμη σας γιὰ τὸν Ἱεροψαλτικὸ κόσμο τῆς Πάτρας;

Ἡ Πάτρα ἔχει τὴν ἀγαθὴ τύχη καὶ τὴν εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεό, νὰ ἔχῃ ὄχι ἁπλῶς καλοὺς ἱεροψάλτας, ἀλλὰ λαμπροὺς καὶ καταξιωμένους. Ἄνδρες κοσμημένους μὲ βαθειὰ πίστη στὸ Θεό, ἦθος, ἀξιοπρέπεια, σεβασμὸ στὴν Ἐκκλησία, καὶ στὸ ἔργο ποὺ ἐπιτελοῦν. Σεβασμὸ στὸν Μητροπολίτη καὶ τὸν Ἱερὸ Κλῆρο, ἀλλὰ καὶ στὸν κάθε ἄνθρωπο. Εἶμαι ὑποχρεωμένος ἀπέναντι στοὺς Ἱεροψάλτας μας γιὰ τὴν ἐν γένει παρουσίᾳ τους στὸν ἐκκλησιαστικὸ καὶ γενικώτερα στὸν κοινωνικὸ χῶρο.

Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἐκφράζω τὸν ἔπαινό μου καὶ τὴν εὐαρέσκειά μου πρὸς ὅλους τους καλοὺς καὶ στενούς μας αὐτοὺς συνεργάτες. Τοὺς τιμῶ καὶ τοὺς ἀγαπῶ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου καὶ ὅταν τοὺς ἀκούω ψάλλοντας εὐφραίνεται ἡ καρδία μου καὶ τοὺς καμαρώνω. Ἡ συνεργασία μας ἦταν καὶ εἶναι ἀπὸ πάσης πλευρᾶς ἀρίστη.

Θὰ ἤθελα νὰ σταθῷ ἐδῶ καὶ στὴν Σχολὴ Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, τὴν ὁποία ἐπισημοποιήσαμε καὶ κατοχυρώσαμε μὲ ὅλες τὶς ἀπαραίτητες διαδικασίες, διότι λειτουργοῦσε ἀτύπως, ὥστε μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν καλὴ ἐργασία ποὺ γίνεται ἀπὸ τὸν ἐκλεκτὸ καὶ ἀγαπητό της Δ/ντῆ καὶ τοὺς Καθηγητάς, νὰ προσφέρωμε τὴν δυνατότητα στὰ παιδιά μας, καὶ εἶναι πάρα πολλὰ, γιὰ τὴν ἐκμάθηση τῆς πατρώας Βυζαντινῆς Μουσικῆς, ὣστε νά ἐπανδρωθούν τά ἱερά ἀναλόγια μας καί νά διατηρηθῇ ἡ Ὀρθόδοξη παράδοσή μας.

Τὸ ἴδιο ἐπράξαμε καὶ μὲ τὴν τὴν Σχολὴ Ἁγιογραφίας στὴν ὁποία φοιτοῦν ὑπὲρ τοὺς ἑκατὸν μαθητάς, ἀφοῦ καὶ στὴ σχολὴ αὐτὴ διδάσκουν καταξιωμένοι συνεργάτες μας.

23. Ἔχομε διαπιστώσει ὅτι ἔχετε μία «ἀδυναμία» στά χωριά μας καί μάλιστα στά μικρά. Τί εἶναι αὐτό πού σᾶς κάνει νά ἀγαπᾶτε τόσο τήν ὕπαιθρο;

Θίγετε τώρα μιά ἀπό τίς λεπτότερες χορδές τῆς καρδιᾶς μου. Γεννήθηκα σέ χωριό, μεγάλωσα σέ χωριό, οἱ δικοί μου ἄνθρωποι εἶναι ἐκεῖ. Ἀγάπησα τό χωριό μου μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς μου ὅπως καί τήν ὕπαιθρο χώρα, τήν ὁποῖα ὑπηρέτησα μέ ἀφοσίωση θά ἔλεγα καί μέ πάθος, στήν Ἱερά Μητρόπολη Μαντινείας καί Κυνουρίας. Ἐργάστηκα στήν πόλη μέ θερμουργό ζῆλο, ἀλλά μέ ἔθελγε καί ἡ προσφορά στά χωριά.

Ὅταν ἐνθρονίστηκα, εἶς ἐκ τῶν ὁμιλητῶν, μέ τόν ὁποῖον πλέον μᾶς συνδέει μεγάλη φιλία, μοῦ ἐπεσήμανε ὅτι ἐκτός ἀπό τήν Πάτρα πρέπει νά δείχνω ἐνδιαφέρον καί γιά τά χωριά τῆς Ἐπαρχίας μας. Μοῦ ἤρεσε αὐτό καί ἐμειδίασα. Ἐκεῖνος δέν γνώριζε τότε τήν σημασία αὐτῆς μου τῆς ἀντίδρασης. Φοβήθηκε μήπως δέν μοῦ ἤρεσε. Ὅταν μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου διεπίστωσε τήν ἀγάπη μου γιά τά χωριά, τότε κατενόησε ὅτι τό ἄκουσμα τῶν λόγων ἦτο εὐφρόσυνο δι' ἐμέ.

Τά χωριά μας εἶναι ἡ πηγή καί ἡ ρίζα τῆς παραδόσεώς μας καί τοῦ γένους μας. Εἶναι ἡ πολύκρουνη βρύση πού δρόσισε καί ζωογόνησε τήν Ἑλλάδα. Αὐτά στήριξαν τίς πόλεις μας, αὐτά ἀντέχουν ἀκόμα παρά τήν "καταστροφική μανία" τῶν ἑκάστοτε κρατούντων ἐναντίον τους. Ἀντιστέκονται, ἐπιμένουν, κρατοῦν ἀκόμα μέ τούς λίγους κατοίκους πού ἀπέμειναν βιγλάτορες τῶν ἱερῶν καί ὁσίων τοῦ ὑπερήφανου Λαοῦ μας.

Εἶναι κρῖμα πού τά χωριά μας ἔμειναν ἔρημα. Ἡ πολιτική τῶν Ἑλληνικῶν Κυβερνήσεων τίς τελευταῖες δεκαετίες δέν βοήθησε τά χωριά μας. Ὁ "Καποδίστριας" ἦτο μεγάλο κτύπημα. Τήν χαριστική βολή τήν ἔδωσε ὁ "Καλλικράτης". Ἴσως κάποιοι ποῦν ὅτι αὐτό εἶναι ὑπερβολή. Ἡ ἱστορία ὅμως, δυστυχῶς, θά μέ δικαιώσει. Σέ κανένα μέρος τοῦ κόσμου δέν ἔχει γίνει αὐτό. Ἡ Ἑλλάδα τό πληρώνει αὐτό καί θά τό πληρώσῃ στό μέλλον ἀκριβά. Μόνο ὁ παπάς ἔχει ἀπομείνει, πλέον, στηρίζοντας τούς ἀναπομείναντας κατοίκους. Ἡ Ἐκκλησία καί ἡ καμπάνα δίνει ἐλπίδα, ζωή στούς ἥρωες μας καί βιγλάτορες τῆς γῆς καί τῆς ἱστορίας μας.

Προσωπικά αἰσθάνομαι τήν ἴδια χαρά καί τήν ἴδια συγκίνηση εἴτε λειτουργῶ στόν μεγαλοπρεπῆ Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου εἴτε στόν ταπεινό Ναό τοῦ μικρότερου χωριοῦ μας. Τά χωριά μας τά ἐπισκέπτομαι τακτικά, φροντίζω γιά τήν τοποθέτηση Ἱερέων, ἀποστέλλω Ἱεροκήρυκας, πνευματικούς κλπ. Τρέχω στίς λύπες καί τίς χαρές τῶν ἀνθρώπων πού ζοῦν στά βουνά καί στούς κάμπους. Μιλῶ πάντοτε γιά τήν ἐπιστροφή στίς ρίζες μας. Ἀπευθύνομαι στούς ἁρμοδίους γιά τήν ἐπίλυση τῶν προβλημάτων τῶν κατοίκων τῶν χωριῶν μας. Προσκαλῶ σέ συνάξεις λατρευτικές καί ἄλλες ὅσους κατάγονται ἀπό τά χωριά, ὥστε νά συνεχίζεται ἡ σχέση μέ τόν τόπο τῆς καταγωγῆς τους, τόσο μέ τούς μεγαλυτέρους ὅσο καί μέ τά παιδιά. Πρέπει μέ ὅλη μας τήν καρδιά νά ἀγαπᾶμε καί νά στηρίζωμε τά χωριά μας.

24. Ἡ πρώτη δεκαετία σας ἔκλεισε μὲ τὴν ἐκλογὴ καὶ χειροτονία Βοηθοῦ Ἐπισκόπου στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Πατρῶν. Γνωρίζομε τὴν μεγάλη χαρὰ καὶ ἱκανοποίησή σας γιὰ αὐτό. Θέλετε νὰ μιλήσετε μὲ λίγα λόγια γιὰ αὐτὸ τὸ θέμα;

Δοξάζω τὸν Θεὸ καὶ εὐλογῶ τὸ πανάγιο Ὄνομά του, γιὰ αὐτὴ τὴν δωρεὰ καὶ εὐεργεσία. Εὐχαριστῶ τὸν Ἅγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, γιατί ἐβοήθησε ὥστε νὰ μᾶς δοθῇ ἡ θέση τοῦ βοηθοῦ Ἐπισκόπου καὶ νὰ ἐκλεγῇ ὁ λίαν ἀγαπητὸς εἰς ἐμὲ καὶ στὸν Ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸν Λαὸ μας, π. Χρύσανθος Στελλᾶτος.

Ἐζήτησα ἀπὸ τὸν Μακαριώτατο καὶ τὸ Σεπτὸ Σῶμα τῆς Ἱεραρχίας νὰ μᾶς δοθῇ ἡ θέση τοῦ βοηθοῦ Ἐπισκόπου, διότι ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Πατρῶν καὶ πολυάνθρωπος καὶ ἱστορικὴ καὶ περιάκουστος εἶναι καὶ ἔργο μεγάλο ἐπιτελεῖται εἰς αὐτή.

Οἱ περισσότεροι πιστεύουν, ὅτι βοηθὸς Ἐπίσκοπος πρέπει νὰ ἐκλέγεται, μόνο γιὰ νὰ βοηθάῃ κάποιον ἀσθενῆ καὶ προκεχωρημένης ἡλικίας Ἱεράρχη. Χωρὶς νὰ συμμερίζομαι πλήρως τὴν ἄποψη αὐτή, γιὰ λόγους ποὺ δὲν εἶναι ὁ κατάλληλος χρόνος νὰ ἀναπτύξῳ, δέχομαι ὅτι καὶ γι’ αὐτὸν τὸν λόγο δύναται νὰ ἐκλεγῇ βοηθὸς Ἐπίσκοπος.

Πάντοτε ἐπίστευα, ὅτι ὅπου ὑπάρχει ἡ δυνατότης καὶ λόγῳ τῆς γεωγραφίας καὶ τοῦ ἔργου καὶ τοῦ πληθυσμοῦ, ἐκεῖ εἶναι ἀνάγκη, ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει ἡ δυνατότης καί θέσις, νὰ ἐκλέγεται βοηθὸς Ἐπίσκοπος.

Θὰ εἶμαι ἰσόβια εὐγνώμων, πρὸς τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο καὶ τὴν σεπτὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, γιὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, τὸν ὁποῖο ἐπρότεινα, ὡς ἕνα καταξιωμένο Κληρικό, ὁ ὁποῖος ἀναλίσκεται στὸν Ἱερὸ Ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου μὲ θερμουργὸ ζῆλο πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων.

Σημειώνομε ὃτι γιὰ πρώτη φορά, ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Πατρῶν, ἔχει βοηθὸ Ἐπίσκοπο καὶ γιὰ πρώτη φορὰ χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος, στὴν πόλη τῶν Πατρῶν καὶ βεβαίως στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

25. Θά θέλαμε νά σᾶς ρωτήσωμε γιά τό θέμα περί χωρισμοῦ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας. Ποιά εἶναι ἡ γνώμη σας;

Κατά καιρούς τό θέμα αὐτό ἒρχεται στήν ἐπικαιρότητα καί δυστυχῶς οἱ περισσότεροι τό ἐχειρίζοντο καί τό χειρίζονται μέ πολύ κακό τρόπο, ἀφοῦ οὐσιαστικά εἶναι ἂσχετοι μέ τήν ὑπόθεση ἤ λαϊκίζουν, προκειμένου νά δημιουργοῦν ἐντυπώσεις. Κατ’ ἐμέ ὁ ὃρος χωρισμός Ἐκκλησίας- Πολιτείας εἶναι τελείως ἀδόκιμος, διότι ἤδη ὑπάρχει διακριτότης τῶν ρόλων μεταξύ Ἐκκλησιαστικῆς καί πολιτικῆς διοικήσεως. Τό ἂρθρο 3 τοῦ Συντάγματος εἶναι σαφές καί ἀναφέρει τά ἑξῆς: «Ἐπικρατοῦσα θρησκεία στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡ θρησκεία τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. H Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ποὺ γνωρίζει κεφαλὴ της τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, ὑπάρχει ἀναπόσπαστα ἑνωμένη δογματικὰ μὲ τὴ Μεγάλη Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινούπολης καὶ μὲ κάθε ἄλλη ὁμόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ τηρεῖ ἀπαρασάλευτα, ὅπως ἐκεῖνες, τοὺς ἱεροὺς ἀποστολικοὺς καὶ συνοδικοὺς κανόνες καὶ τὶς ἱερὲς παραδόσεις. Εἶναι αὐτοκέφαλη, διοικεῖται ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῶν ἐν ἐνεργείᾳ Ἀρχιερέων καὶ ἀπὸ τὴ Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο ποὺ προέρχεται ἀπὸ αὐτὴ καὶ συγκροτεῖται ὅπως ὁρίζει ὁ Καταστατικὸς Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας, μὲ τήρηση τῶν διατάξεων τοῦ Πατριαρχικοῦ Τόμου τῆς κθ΄ (29) Ἰουνίου 1850 καὶ τῆς Συνοδικῆς Πράξης τῆς 4ης Σεπτεμβρίου 1928.

Ἳσως μποροῦμε νά μιλήσωμε γιά μιά ἀναθεώρηση ἢ καλύτερα περαιτέρω διασάφηση τῆς διακριτότητας τῶν ρόλων βάσει τῶν συγχρόνων δεδομένων τῶν σχέσεων καί ὂχι γιά μιά τέλεια διακοπή τῶν σχέσεων μεταξύ Ἐκκλησίας καί πολιτείας.

Ἐπίσης νά προσθέσῳ ὃτι στό ἂρθρο 13 τοῦ Συντάγματος διασφαλίζεται ἡ θρησκευτική ἐλευθερία.

Τό λεπτό σημεῖο στήν ὃλη ὑπόθεση εἶναι νά ὑπάρχῃ σεβασμός στούς θεσμούς, ὣστε οἱ σχέσεις να λειτουργοῦν θαυμάσια.

Κάποιοι χρησιμοπιοῦν τόν ὃρο «χωρισμός» ἐννοώντας τήν μισθοδοσία τοῦ Κλήρου. Ὃμως τυγχάνει γνωστό, ὃτι τό κράτος ἒχει τήν ὑποχρέωση τῆς μισθοδοσίας τοῦ Κλήρου, ἀφοῦ αὐτό πηγάζει άπό τίς συμβάσεις πού ἒγιναν σχετικά μέ τήν Ἐκκλησιαστική περιουσία ἢ καλύτερα μέ τόν διακανονισμό τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας.

Ὃμως πρέπει νά λάβωμε ὑπ’ ὄψη μας καί μιά ἂλλη παράμετρο. Οἱ πολλοί μιλᾶνε γιά τό χωρισμό δύο θεσμῶν Ἐκκλησίας καί Πολιτείας. Μέ τόν ὃρο Πολιτεία ἐννοοῦμε τούς πολίτες μιᾶς χώρας, τούς ἂρχοντας καί τούς νόμους βάσει τῶν ὁποίων διοικεῖται μιά πολιτεία. Ἐκκλησία εἶναι τά μέλη πού εἶναι βαπτισμένα στό Ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί ζοῦν μυστηριακά μέσα στήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἒχει μιά συγκεκριμένη διοικητική διάρθρωση, βάσει τῶν Ἱερῶν κανόνων.

Ποιόν θά χωρίσωμε, λοιπόν, τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας πού εἶναι ταυτόχρονα καί μέλη τῆς Πολιτείας; Θά ἀπεμπολήσωμε τήν παράδοση ἡ ὁποία ἒχει διαμορφώσει τά ἢθη καί ἒχει διαποτίσει τήν ζωή τῶν άνθρώπων; Ἑπομένως μιλᾶμε γιά τούς διακριτούς καί μόνο ρόλους, γιά διοικητικό χωρισμό, ὁ ὁποῖος ἢδη ὑπάρχει.

26. Νὰ περάσωμε στὸν χῶρο τῆς Ἐκπαιδεύσως. Ποιὰ ἢ σχέση σας μὲ τὸν χῶρο αὐτό, λαμβανομένου ὑπ’ ὄψη ὅτι ἡ Πάτρα ἔχει δύο ἀνώτατα ἐκπαιδευτικὰ Ἱδρύματα, Πανεπιστήμιο καὶ Τ.Ε.Ι.

Στόν χῶρο αὐτό ἔχω μιά ἰδιαίτερη εὐαισθησία ἀφοῦ ξεκίνησα ὡς ἐκπαιδευτικός, ὑπηρέτησα ὡς δάσκαλος στήν Α/θμια Ἐκπαίδευση καί ὡς καθηγητής Θεολόγος στήν Παιδαγωγική Ἀκαδημία Τριπόλεως ἐπί ὀκτώ ἔτη.

Ἡ συνεργασία μας μὲ τὴν ἐκπαιδευτικὴ κοινότητα, ἦτο καὶ εἶναι ἀρίστη. Τόσο μὲ τοὺς ὑπευθύνους τοῦ κλάδου τῆς Πρωτοβάθμιας καὶ Δευτεροβάθμιας ἐκπαιδεύσεως, ὅσο καὶ τῆς Τριτοβάθμιας. Ὅλοι μας ἔχομε κοινὸ σκοπό. Ἀγαπᾶμε τὰ παιδιά μας, ἐνδιαφερόμεθα ὁλόψυχα γιὰ τὸ μέλλον τους καί γνωρίζομε ὃτι οἱ χρυσὲς ἐφεδρεῖες μας γιά τήν κοινωνία καί τήν Πατρίδα μας εἶναι τὰ παιδιά μας.

Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν θαυμάσια συνεργασία μας μὲ τοὺς ἔχοντες τὴν εὐθύνη τῆς ἐκπαιδεύσεως, συνεργαζόμεθα μὲ τοὺς γονεῖς τῶν παιδιῶν, συλλόγους κ.λ.π., ἐπισκεπτόμεθα τὰ σχολεῖα, συμμετέχομε στὶς ἐκδηλώσεις, προσκαλοῦνται οἱ Ἐκπαιδευτικοὶ σὲ ἑορτασμοὺς πρὸς τιμὴν τους, (ὅπως στὰ Πρωτοκλήτεια τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς τῶν Ἀχαϊῶν Ἁγίων ἢ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν κ.λ.π.) συνεργαζόμεθα γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση προβλημάτων παιδιῶν, τὰ ὁποῖα προέρχονται ἀπὸ πτωχὲς οἰκογένειες καὶ γενικῶς ἡ μέριμνά μας στὸν τομέα αὐτὸ εἶναι ἀδιάλειπτος.

Μὲ τὴν πανεπιστημιακὴ κοινότητα καὶ τὸ Τ.Ε.Ι. ἐπίσης, ἔχομε μιά θαυμάσια ἐπικοινωνία καὶ συνεργασία, μὲ ἀποκορύφωμα τοὺς ἑορτασμοὺς ποὺ ἐνετάξαμε στὰ Πρωτοκλήτεια 2014 ἐπὶ τῇ συμπληρώσει 50 ἐτῶν λειτουργίας τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν καὶ τοὺς ἑορτασμοὺς στὸ Συνεδριακό τοῦ Πανεπιστημίου.

Ὁρίσαμε μόνιμο Ἱερέα στὸν Πανεπιστημιακὸ Ναό, ὅπου τελοῦνται οἱ Ἱερὲς Ἀκολουθίες, θεραπεύεται ἡ ἐξομολόγηση τῶν φοιτητῶν, γίνονται φοιτητικὲς συνάξεις καὶ ἀντιμετωπίζονται ἄλλα προβλήματα τῶν παιδιῶν μας. Τὸ ἴδιο καὶ στὸ Τ.Ε.Ι. Καὶ στὰ δύο ἱδρύματα ὑπάρχουν Ναοί, περικαλλεῖς πρὸς τιμὴν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν.

Ἡ σχέση μας μὲ τὶς ἑκάστοτε Πρυτανικὲς Ἀρχὲς καὶ τὸ ἑκάστοτε Προεδρεῖο τοῦ Τ.Ε.Ι. εἶναι οἱ καλύτερες, ὅπως καὶ μὲ τὴν φοιτητικὴ κοινότητα.

Νὰ σημειώσῳ ὅτι στὶς ἐνορίες λειτουργοῦν ἐπίσης φοιτητικὲς συντροφιὲς καὶ ἀναπτύσσονται δραστηριότητες φοιτητῶν, ὅπως κοινωνικὰ φροντιστήρια, ὅπου διδάσκουν φοιτηταὶ γιὰ τὴν βοήθεια μαθητῶν ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἰκονομικὲς ἢ μαθησιακὲς δυσκολίες. (Ἁγία Σοφία, Ἐγλυκάδα).

27. Πῶς σχολιάζετε τὴν ἐκλογὴ τῆς Νέας Κυβέρνησης ὑπὸ τὸν κ. Τσίπρα καὶ τὴν μὴ ὁρκωμοσία τοῦ νέου Πρωθυπουργοῦ.

Σεβόμεθα ἀπολύτως τὴν ἀπόφαση τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ καὶ εὐχόμεθα στὸν νέο Πρωθυπουργὸ καὶ στὴν Κυβέρνηση νὰ ἐπιτύχουν στὸ ἔργο τους, διότι ἔχουν ἀναλάβει ἕνα δύσκολο ἔργο, σὲ δύσκολες ἐποχὲς γιὰ τὴν χώρα, ὅπως γνωρίζει ὁ Ἑλληνικὸς Λαός.

Ἡ χώρα μας, ὡς μὴ ὤφελεν, ἔφτασε σὲ τραγικὲς καταστάσεις ἕνεκα ἀστοχιῶν, λανθασμένων ἐπιλογῶν, ἐξυπηρετήσεως συμφερόντων, ἡμετέρων καὶ ξένων.

Τὸν νέο Πρωθυπουργό, τὸν συνοδεύει ἡ εὐχή μας καὶ ἡ προσευχή μας γιὰ τὶς δύσκολες διαπραγματεύσεις ὑπὲρ τῆς Πατρίδος μας καὶ γιὰ τὸν δύσκολο δρόμο ποὺ ἔχει ἀκόμα μπροστά του.

Ὅσο γιὰ τὴν ὁρκωμοσία, προσωπικὰ δὲν ἀνέμενα κάτι διαφορετικὸ καὶ πιστεύω καὶ ἐσεῖς, ἀφοῦ ὁ κ. Τσίπρας εἶχε ἐκ τῶν προτέρων ἐκπεφρασμένες, ξεκάθαρες καί συγκεκριμένες ἀπόψεις. Βεβαίως γιὰ τὴν Ἑλλάδα εἶναι πρωτόγνωρο. Ὑπάρχουν πλέον νέα δεδομένα γιά τόν τόπο μας, ὅμως οἱ πάντες πρέπει νὰ γνωρίζωμε ἀπὸ τὸν πρῶτο πολίτη μέχρι τὸν τελευταῖο, ὅτι αὐτὸς ὁ τόπος ἔχει τὴν δική του ἰδιοπροσωπία καὶ παράδοση, τὴν ὁποία καὶ νὰ σεβώμεθα πρέπει καὶ νὰ ὑπερασπιζώμεθα. Γι’ αὐτὸ καί δὲν ἀρέσομε στοὺς ἄλλους, Εὐρωπαίους καί ὂχι μόνο.

Πιστεύομε ὅτι ὁ κ. Πρωθυπουργὸς ἄρχισε δυναμικὰ καὶ μὲ ἑλληνικὴ παρρησία καί ἀξιοπρέπεια τὸν ἀγῶνα. Καλή του ἐπιτυχία.

28. Ποιὰ ἡ σχέση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μὲ τὰ Μ.Μ.Ε.

Εἴχαμε πάντοτε καί ἔχομε καλὲς σχέσεις μὲ ὅλους ὅσοι ἀσχολοῦνται μὲ τὸν τομέα αὐτὸ καὶ οἱ ὁποῖοι καὶ προβάλλουν καὶ ἐνισχύουν τὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὶς θετικὲς ἀντικειμενικὲς τοποθετήσεις τους. Συνεργαζόμεθα μὲ τοὺς τοπικοὺς τηλεοπτικοὺς καὶ ραδιοφωνικοὺς Σταθμοὺς καὶ τὸν ἔντυπο τύπο γιὰ κοινωνικὰ , Ἐκκλησιαστικὰ καὶ ἄλλα θέματα.

Τὰ Μ.Μ.Ε. πρέπει νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἐνημερώνουν μὲ πληρότητα καὶ ἀκρίβεια τὴν κοινὴ γνώμη. Νὰ εἶναι ἀμερόληπτα καὶ ὑπεύθυνα. Ἂν παρατηροῦνται κάποιες παρεκκλίσεις, φροντίζομε νὰ ἀποκαθίστανται τὰ θέματα εἰς τὴν ἀλήθεια. Τὰ πρόσωπα ποὺ χειρίζονται τὰ Μ.Μ.Ε. στὸν τόπο μας σέβονται καὶ ἐμᾶς καὶ τὴν Ἐκκλησία καὶ γνωρίζουν καὶ τιμοῦν τὸ ἔργο μας.

Ὅμως θὰ ἤθελα νὰ σταθῶ καὶ στὰ ἐκκλησιατικὰ τοπικὰ Μ.Μ.Ε. Ὡς γνωστὸν μὲ πρωτοβουλία τοῦ π. Μιχαὴλ Καραμπατάκη, ἑνὸς εὐλαβοῦς Κληρικοῦ μας καὶ μὲ εἰσήγησή του στὸν ἀείμνηστο προκάτοχό μου, ἱδρύθηκε ὁ τηλεοπτικὸς Σταθμὸς « ΛΥΧΝΟΣ», ὁ ὁποῖος συνεχίζει τὴν προσφορὰ του μέχρι σήμερα, μαζὶ μὲ τὸν ραδιοφωνικὸ Σταθμὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, τὴν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τήν ὁποία ἱδρύσαμε, τὸ internet γενικῶς καὶ τὰ ἔντυπα τὰ ὁποῖα ἐκδίδομε σέ κεντρικό καί ἐνοριακό ἐπίπεδο.

Τῶν Μ.Μ.Ε. τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τὴν εὐθύνη ἔχει ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, ὁ ὁποῖος μὲ μιά ὁμάδα εὐσεβῶν νέων ἐργάζεται μὲ ἱερὸ ζῆλο γιὰ τὴν διάδοση τοῦ θείου λόγου καὶ τὴν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, μέσῳ τοῦ ἰδιοτύπου καὶ συγχρόνου, θὰ ἔλεγα αὐτοῦ ἄμβωνος, κυρίως τοῦ «Λύχνου».

Ἐφροντίσαμε ἀπὸ τήν πρώτη ἡμέρα τῆς παρουσίας μας στήν Πάτρα, νὰ ἐνισχύσωμε τὰ Μ.Μ.Ε. τῆς Μητροπόλεώς μας καὶ νὰ τὰ ἐκσυγχρονίσωμε, ἀνακαινίσαντες καὶ τὸν χῶρο στὸν ὁποῖο εὑρίσκονται καὶ πλουτίσαντες αὐτὰ μὲ σύγχρονα μηχανήματα.

Ὡς πρὸς τὶς δυσκολίες ποὺ ἀντιμετωπίζομε κυρίως μὲ τὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ καὶ οἱ ὁποῖες ὀφείλονται σὲ παραλείψεις καὶ ἀτυχεῖς ἐνέργειες τοῦ παρελθόντος, φροντίζομε σὲ συνεργασία μὲ τοὺς ἁρμοδίους νὰ τὶς ἀντιμετωπίσωμε, ὥστε νὰ συνεχισθῇ ἀπρόσκοπτα ἡ κατὰ Θεὸν διαπαιδαγώγηση καὶ ἐνημέρωση τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας μας.

Σημειωτέον ὅτι μέσῳ τοῦ Τηλεοπτικοῦ Σταθμοῦ «ΛΥΧΝΟΣ» προβάλλεται ὄχι μόνο τὸ Ἐκκλησιαστικὸ ἔργο καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ἀναδεικνύεται ἡ τοπικὴ πολιτιστικὴ παράδοση καὶ κληρονομιά, ἀναδεικνύονται οἱ παντὸς εἴδους δραστηριότητες καὶ ἔχουν βῆμα ἅπαντες οἱ κοινωνικοὶ φορεῖς κ.λ.π.

29. Σεβασμιώτατε εἶστε παρών, στὶς εὐχάριστες καὶ δυσάρεστες στιγμὲς τῆς ζωῆς τοῦ ποιμνίου σας. Ἔχετε πλέον τόσο πολὺ συνδεθῆ μὲ τὸν τόπο καὶ τὸν λαὸ τῆς Πάτρας. Σχολιάστε μας μὲ λίγα λόγια αὐτή μας τὴν τοποθέτηση.

Ἡ Πάτρα πλέον καὶ ὁ Λαός της, εἶναι ἡ ζωή μου. Δὲν μπορῶ νὰ φαντασθῷ τὴν ὕπαρξή μου, τὸ εἶναι μου, μακράν τοῦ ποιμνίου μου. Ὅταν ἔφυγα ἀπὸ τὴν Τρίπολη καὶ ἦλθα στὴν Πάτρα, ἒνιωσα τὸν πόνο τῆς ἀποκοπῆς ἀπὸ τὸν ἐκεῖ ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸν Λαό, καὶ παρεκάλεσα τὸν Θεό, ἀφοῦ ἦτο τὸ θέλημά Του νὰ ἔλθω στὴν Πάτρα, νὰ μὲ βοηθήσῃ ὄχι μόνο νὰ ἀγαπήσω τὴν Πάτρα καὶ τοὺς Πατρινούς, ἀλλὰ νὰ ταυτιστῶ μαζί τους.

Εὐχαριστῶ τὸν Θεὸ ποὺ μὲ εὐλόγησε μὲ αὐτὴ Του τὴν δωρεά. Πῶς λοιπὸν νὰ μὴ μετέχω στὸν πόνο καὶ στὴν χαρὰ΄τοῦ ποιμνίου μου, τοῦ θαυμασίου, τοῦ εὐγενοῦς καὶ καλλιεργημένου Πατραϊκοῦ Λαοῦ; Ὅ,τι ἔχω καί εἶμαι ἀνήκει στὸν Λαό μας, σὲ σᾶς. Δὲν ἐννοῶ βέβαια ὑλικὰ ἀγαθά, γιατί δὲν διαθέτω. Ἐννοῶ τὴν καρδιά μου. Ὅταν λειτουργῶ, ἱεροπράττω, περπατῶ στοὺς δρόμους καὶ βλέπω τὰ πρόσωπά σας, ξεχνῶ ὅλες μου τὶς πικρίες καὶ τὶς στενοχώριες ποὺ τυχὸν ὑπάρχουν μέσα μου. Εὐφραίνεται καὶ ἀγάλλεται ἡ ψυχή μου. Σᾶς ἔμαθα ὅλους σχεδὸν μὲ τὰ μικρὰ ὀνόματά σας, στὴν πόλη καὶ στὰ χωριά. Ὅταν φεύγει κάποιος ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτό, αἰσθάνομαι ὅτι μοῦ λείπει καί ἐσωτερικά, ἀνθρωπίνως, πονῶ.

Πόσες φορὲς θλίβομαι καὶ μετὰ δακρύων ἱκετεύω τὸν Κύριο νὰ στηρίζῃ τοὺς γονεῖς παιδιῶν ποὺ φεύγουν τόσο γρήγορα ἀπὸ κοντά μας, κυρίως μετὰ ἀπὸ δυστυχήματα. Δὲν μπορῶ νὰ λείψῳ ἀπὸ τέτοιες στιγμές. Εἶναι ἀδύνατον νὰ λείπῃ ὁ πατέρας ἀπὸ τὰ παιδιὰ΄του τὴν ὥρα ποὺ χρειάζονται πνευματικὸ ἐπιστηριγμό.

Πῶς νὰ λείπῳ, ἐπίσης, ἀπὸ τὴν χαρά σας, ὅταν ἔρχωνται οἱ νέοι μας καὶ μὲ καλοῦν νὰ εὐλογήσῳ τὸν γάμο τους ἢ νὰ βαπτίσῳ τὰ παιδιά τους; Τότε αἰσθάνομαι, ὅπως οἱ γονεῖς ποὺ τοὺς ἔφεραν στὸν κόσμο. Ἂν ὑπῆρχε ἕνα μέτρο γιὰ νὰ μετρήσῃ τὴν χαρά μου, τότε θὰ ἀντιλαμβανόσασταν πλήρως αὐτὰ ποὺ σᾶς λέγω. Ὅμως ὅσοι ζοῦν μαζί μου αὐτὲς τὶς στιγμὲς εἶμαι βέβαιος, ὅτι γνωρίζουν τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου.

Ὅ, τι κάνω τὸ κάνω στὸ πλαίσιο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Ἀκόμα καὶ ὅταν κάποιες φορὲς ἀναγκάζομαι γιὰ λόγους παιδαγωγικοὺς νὰ γίνωμε αὐστηρός, προσεύχομαι νὰ φωτίζῃ ὁ Κύριος τούς ἀνθρώπους εἴτε Κληρικοὶ, εἲτε λαϊκοί εἶναι, νὰ κατανοοῦν τὶς προθέσεις μου καὶ τὴν ἀγάπη μου, ὥστε νὰ διορθώνωνται.

Ἤμουν πάντοτε ἁπλὸς καὶ ἄμεσος στὶς σχέσεις μου μὲ τοὺς ἀνθρώπους, εἰλικρινής. Δὲν μετάνοιωσα ποτὲ γι’ αὐτό. Ἡ καρδιά μου ἀνήκει σὲ ὅλους καὶ ἡ πόρτα τοῦ Γραφείου μου καί τοῦ Ἐπισκοπείου μου, ὡς καλῶς γνωρίζετε, εἶναι πάντα ἀνοικτή.

30. Ποιὰ τὰ σχέδιά σας γιὰ τὸ μέλλον;

Πολλὰ ἔχω στὸ μυαλό μου. Ἀλλὰ πάντοτε λέγω, « πρῶτα ὁ Θεός».

Δὲν μοῦ ἀρέσει νὰ μιλῶ γιὰ σχέδια καὶ νὰ κάνω προγραμματικὲς δηλώσεις.

Μαζὶ θὰ πορευώμεθα ὅσο ἐπιτρέπει ὁ Θεός.

Μαζὶ μὲ ὅλους σας, τὸν Ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸν Λαό μας.

Ὃ,τι ἐπιτύχαμε μέχρι σήμερα τό χρεωστοῦμε στόν Θεό καί στόν Ἃγιο Ἀνδρέα. Ὃ,τι νά κάνωμε ἀπό ἐδῶ καί πέρα, θὰ τὸ ἐπιτύχωμε μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, τὴν πρεσβεία τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου καὶ τὴν μεταξὺ μας ἑνότητα.

Ὃλα γίνονται γιὰ τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴν τιμὴ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, γιὰ τὴν Πάτρα καὶ τὰ παιδιά της, τοὺς ἀγαπημένους μου Πατρινούς.

31. Μιά τελευταία ἐρώτηση. Πιστεύω νὰ μᾶς ἀπαντήσετε. Ποιὰ εἶναι ἡ γνώμη σας γιὰ τὴν Πάτρα καὶ τοὺς Πατρινούς;

Ἡ Πάτρα εἶναι γιὰ μένα ἡ ὡραιοτέρα πόλη καὶ τὸ ὡραιότερο μέρος τοῦ κόσμου.

Γιὰ τοὺς Πατρινοὺς μπορῶ νὰ πῶ τοῦτο.

Ἂν σὲ μιά ζυγαριὰ τοποθετήσῃς τὸ χρυσάφι ὅλου τοῦ κόσμου καὶ ὅλα τὰ καλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ τοὺς Πατρινούς, οἱ Πατρινοὶ θὰ εἶναι βαρύτεροι. Ἀντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, πόσο σᾶς ἀγαπῶ.

πηγή:«Ο ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ»