Τα τελευταία χρόνια με πόνο ψυχής και Ιερή αγανάκτηση παρακολουθούμε τη βάναυση καταπάτηση στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Αχρίδων και Μητροπολίτου Σκοπίων Ιωάννου.
Ο μαρτυρικός Ιεράρχης δέχεται αλλεπάλληλες καταδικαστικές αποφάσεις από τα ποινικά δικαστήρια των Σκοπίων, επειδή είχε το θάρρος να διακηρύξει ότι η <<Μακεδονική>> Εκκλησία των Σκοπίων είναι σχισματική, γιατί περιφρονεί βασικές αρχές της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας και προτάσσει εθνοφυλετικές σκοπιμότητες.

Το μαρτύριο του Αρχιεπισκόπου Ιωάννου άρχισε στις 21 Ιουνίου 2002, όταν η Ιερά Σύνοδος της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων απέρριψε τη συμφωνία του Νις (17 Μαΐου 2002) η οποία έδινε λύση στο υφιστάμενο πρόβλημα1. 

Ο Ιωάννης, Μητροπολίτης τότε Βελεσσών και Παραβαρδαρίου, διεφώνησε με την απόφαση της σχισματικής ¨Εκκλησίας¨ των Σκοπίων και επανέφερε τη Μητρόπολη του στους κόλπους της Μητρός εκκλησίας της Σερβίας2.

Η σχισματική ¨Εκκλησία¨ των Σκοπίων ασχολήθηκε με το θέμα στη συνεδρία της 6ης Ιουλίου 2002 και κήρυξε τον Ιωάννη έκπτωτο. Την ίδια ημέρα, χωρίς εντολή του Δικαστηρίου, η Αστυνομία εξέβαλε βίαια τον Μητροπολίτη και τους μοναχούς από το Μητροπολιτικό Μέγαρο των Βελεσσών. Το ίδιο έτος, στις 20 Ιοθλίου, με τον ίδιο βίαιο τρόπο τους έδιωξε από την Ιερά Μονή αγίου Γεωργίου στο Νεγότινο, όπου προσωρινά είχε μεταφερθεί η έδρα της Μητροπόλεως .3

Σʼ αυτήν την αντικανονική ενέργεια της σχισματικής Εκκλησίας των σκοπίων, άμεσα αντέδρασε η Ιερά Σύνοδος της σέρβικης Εκκλησίας, η οποία στη συνεδρία της 23ης Σεπτεμβρίου 2002 όρισε τον Ιωάννη Έξαρχο του Πατριαρχείου της Σερβίας στα Σκόπια.4

Η Ιερά σύνοδος της Σέρβικης Εκκλησίας, με ανακοίνωση της κατηγορεί την Ιερά Σύνοδο της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων, όπως και τα κρατικά όργανα, για άσκηση βίας σε βάρος του Μητροπολίτου Ιωάννου και των κληρικών λαϊκών συνεργατών του. Ενέργεια και συμπεριφορά απάδουσα στους ιερούς κανόνες, αλλά και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.5

Στην προσπάθεια της να βοηθήσει στην επίλυση του εκκλησιαστικού προβλήματος των Σκοπίων, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Σερβίας, στηριζόμενη σε κανονικές εκκλησιολογικές βάσεις, ύστερα από πρόταση του Έξαρχου Αχρίδος Ιωάννου, εξέλεξε στις 23 Μαΐου δύο βοηθούς επισκόπους, τους αρχιμανδρίτες Ιωακείμ Jovceski και Μάρκο Kimev. Από αυτούς ο πρώτος ανέλαβε ως τοποτηρητής της Ιεράς Μητρόπολεως Πολοσκο-Κουμάνοσκα και ο δεύτερος της Μητροπόλεως Πρεσπών και Πελαγονίας.6

Νέα κρίση και τροπή πήρε το υφιστάμενο πρόβλημα στις 20 Ιουλίου όταν ο Μητροπολίτης Ιωάννης συνελήφθη από την Αστυνομία ενώ τελούσε το μυστήριο του βαπτίσματος στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου των Βιτωλίων (Μοναστηρίου) προφυλακίστηκε για πέντε μέρες και με την κατηγορία της αυθαιρέτου εισόδου σε ναό, οδηγήθηκε σε δίκη στις 31 Οκτωβρίου 2003. Το δικαστήριο επέβαλε ποινή ενός έτους φυλάκιση με αναστολή δύο ετών υπό την προϋπόθεση ότι στο διάστημα αυτό δε θα υποπέσει σε παρεμφερές αδίκημα. Εναντίον της αποφάσεως ασκήθηκε έφεση.7

Στις 25 Δεκεμβρίου 2003 η Ιερά Σύνοδος της σερβικής Εκκλησίας κήρυξε την ορθόδοξο Αρχιεπισκοπή Αχρίδος αυτόνομη, προήγαγε τον Μητροπολίτη Ιωάννη σε Αρχιεπίσκοπο Πρόεδρο της Ιεράς Συνόδου της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος.8

Η κατάσταση όμως αντί να εκτονωθεί, δυστυχώς επιδεινώθηκε επικίνδυνα, λόγω της αδιαλλαξίας της σχισματικής Εκκλησίας. Στις 11 Ιανουαρίου 2004, ημέρα Κυριακή, μετά το πέρας της θείας λειτουργίας, οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον Αρχιεπίσκοπο Ιωάννη και τους εκεί παρευρισκόμενους αρχιερείς, ιερείς, μοναχούς, μοναχές και λαϊκούς. Όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι εκτός του Αρχιεπισκόπου Ιωάννου, ο οποίος προφυλακίστηκε για είκοσι ημέρες, με την κατηγορία της αναζωπυρώσεως θρησκευτικού και εθνικού μίσους. Ο Μακαριώτατος άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος στις 30 Ιανουάριου 2004.9

Η σχισματική Εκκλησία κατεδίωξε τους μοναχούς και τις μονάζουσες κατά το διάστημα που ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης ήταν προφυλακισμένος. Απέβαλε όλους από τις μονές της μετανοίας τους. Αιτία του διωγμό τους υπήρξε η προσχώρηση τους στην Αρχιεπισκοπή Αχρίδος.

Σοβαρή εμπλοκή σημειώθηκε στο όλο ζήτημα στις 20 Φεβρουαρίου 2004. Πέντες τρομοκράτες επιχείρησαν να δολοφονήσουν τα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος, που συνεδρίαζαν στην υπό ανέγερση Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου των Βιτωλίων. Επειδή όμως δεν μπόσεσαν να συλλάβουν τους Αρχιερείς, κακοποίησαν τις μοναχές, έκλεψαν ιερά αντικείμενα και πυρπόλησαν τη Μονή.10

Στις 26 Ιουλίου 2005 το εφετείο της πόλεως Βιτωλίων(Μοναστηρίου) επικύρωσε πρωτόδικη απόφαση του Ιανουάριου 2004 για 18μηνλη φυλάκιση του Αρχιεπισκόπου Ιωάννου με την κατηγορία της «υποδαυλίσεως θρησκευτικού και εθνικού μίσους». Την κατηγορία αυτή είχαν προσάψει στον Αρχιεπίσκοπο οι αρχές της ΠΓΔΜ και κατά της οποίας αυτός είχε εφεσιβάλει. Έμεινε οκτώ μήνες στις φυλακές των Σκοπίων «Ινζίροβο».

Ύστερα από έντονες διαμαρτυρίες των Εκκλησιαστικών Αρχών και των Διεθνών οργανισμών στις Αρχές των Σκοπίων ο Αρχιεπίσκοπος απηλλάγη του υπολοίπου της ποινής του11

Και ενώ όλοι οι άλλοι πίστευαν ότι το μαρτύριο του τελείωσε, άρχισε νέος κύκλος διώξεων με στόχο τώρα να πλήξει την ηθική του υπόσταση. Το δικαστήριο των Σκοπίων τον κατηγορεί ότι καταχράστηκε χρήματα, κατηγορία ψευδής, άδικη και άριστα σκηνοθετημένη.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης οδηγήθηκε στις φυλακές των Σκοπίων «Ινζίροβο» μέσα σε θάλαμο έξι ατόμων, που βαρύνονται για εγκληματικές πράξεις. Του αρνήθηκαν την Θεία Κοινωνία, του απαγόρευσαν την ανάγνωση σέρβικων και ελληνικών βιβλίων, παρά μόνο σκοπιανών, αλλά και αυτά ύστερα από έγκριση του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Π.Γ.Δ.Μ. το διαιτολόγιο του είναι απαράδεκτο αν λάβει κανείς υπόψη ότι ο μόλις 41χρόνος Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης υποφέρει από σάκχαρο.

Από όσα αναφέρθηκαν, καταδεικνύεται η κυβερνητική παρέμβαση στη Δικαιοσύνη για τη σωματική και ηθική εξόντωση του Αρχιεπισκόπου Ιωάννου. Δυστυχώς, μια χώρα που ισχυρίζεται ότι σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και επιθυμεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο βάθος της στηρίζει ένα απολυταρχικό καθεστώς, υπό τη σιωπηλή αδράνεια και αδιαφορία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Αν και πέρασαν πέντε χρόνια από την αίτηση για νόμιμη αναγνώριση της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος ως θρησκευτικής οργανώσεως, το Ανώτατο Δικαστήριο ακόμη δεν πήρε καμιά απόφαση.

Στις 21 Φεβρουάριου 2007, μετά τη συνάντηση της αντιπροσωπείας της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, δικαστήριο της πόλεως Βέλες των Σκοπίων απεφάσισε την μείωση της ποινής του Αρχιεπισκόπου Ιωάννου από δώδεκα σε εννέα μήνες φυλάκιση. Έτσι ο Αρχιεπίσκοπος αποφυλακίστηκε την 1η Μαΐου 2007.12 Δυστυχώς πριν λίγες μέρες φυλακίστηκε για δυόμιση χρόνια!

Θεωρούμε ότι η επίλυση του εκκλησιαστικού ζητήματος των Σκοπίων υπό τας παρούσας συνθήκας εμφανίζει μεγάλες δυσχέρειες από το Κράτος, αλλά και της χρησιμοποιήσεως της ως κρατικής υπηρεσίας για ξένους προς την πνευματική της αποστολή στόχους.

Για να υπάρξει κάποια θετική εξέλιξη θα πρέπει να τηρηθούν οι εξής προϋποθέσεις:
    Το επίσημο κράτος να αφήσει ελεύθερη την Εκκλησία να επιτελέσει το λυτρωτικό της έργο.
    Η σχισματική Εκκλησία να αναγνωρίσει ως αντικανονικές τις ενέργειες της από το 1968 μέχρι σήμερα και να ζητήσει συγγνώμη από την Μητέρα Εκκλησία της Σερβίας για όσα άτοπα έπραξε εις βάρος της.
    Να δεχθεί την ονομασία της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Αρχιεπισκοπής Αχρίδος και όχι Μακεδονίας.

Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις είναι δυνατή αρχικά η χορήγηση αυτονομίας, κατά το προηγούμενο της Φιλανδίας, Εσθονίας και μέχρι πρότινος Τσεχίας και Σλοβακίας και αργότερα αυτοκεφαλίας. Έτσι θα κλείσει μια χαίνουσα πληγή στο σώμα της Ορθοδόξου Εκκλησιας και θα πάυσει το ένα και πλέον εκατομμύριο των ορθοδόξων που ζουν στα Σκόπια να γίνει βορά σε κάθε είδος προσηλυτισμού.13

Υ.Γ. Όσοι επιθυμούν να βοηθήσουν την μαρτυρική αυτή αδελφότητα ας τηλεφωνήσουν στο 6937-257655

1 Λεπτομέρειες για τη συμφωνία του Νις βλ. Μιχαήλ Γ. Τρίτου. Νεότερες εξελίξεις στη σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων. ʽʼΕκδόσεις, « Βάνιας», Θεσσαλονίκη 2004,σς.8-11
2 Εφημ. «Ελεύθερος Τύπος» 16-6-2002. σ.8.
3 Εφημ. «Ελεύθερος Τύπος» 19- 7-2002
4 Αρχείο Σέρβικου Πατριαρχείου(του λοιπου ΑΣΠ). Φακ. «Μακεδονική»
5 Ο.π
6 . Μιχαήλ Γ. Τρίτου. Νεότερες εξελίξεις στη σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων. σ.14
7 Εφημ « Χριστιανική» 22-1-2004. σ. 8
8 ΑΣΠ, ο.π
9 Εφημ. «Ελεύθερος Τύπος» 13-1-2004 σ.13
10 Τρίτου, ο.π σ. 18
11 Εφημ «Prawslavlie» αριθμ. Φύλλ. 936 /15-3-2006
12 Εφημ. «Ελεύθερος Τύπος», αριθμ. Φύλλ. 1681/16-3-2007, σ.1
13 Τρίτου, ο.π, σ.18