Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Η μνημόνευση των ονομάτων στην Προσκομιδή

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ

Γέροντος Ἰακώβου

(Ἀπομαγνητοφωνημένη συζήτηση)

–Τά σαρανταλείτουργα παιδιά μου ἔχουνε μεγάλη ἀξία γιά τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Γιά τούς ζῶντες καί τούς τεθνεῶτας.

Ἄν εἴχατε ἀκούσει, πρό ἐτῶν, ἕνα καράβι πού βυθίστηκε ἐδῶ στήν Κρήτη τό "Ἡράκλειο"…

Λοιπόν, μία γυναῖκα μέ πῆρε. Πῆρε τηλέφωνο, καί λέει:

"Πάτερ, οἱ συγγενεῖς μας πνίγηκαν στό καράβι".

–Τήν ρώτησα: Δέν θά κάνης μνημόσυνο στόν ἄνδρα σου, στούς συγγενεῖς σας;

–Μπά… δέν χρειάζονται τά μνημόσυνα, λέει. Ἐγώ ἔδωσα 5.000 στό Ὀρφανοτροφεῖο τῆς Χαλκίδος. Τό ἴδιο εἶναι. Πάτερ μου, ἐσύ τί λές γι᾿ αὐτό;

–Λέω, ἄκουσε παιδί μου νά σοῦ πῶ, ἐφόσον μέ ρωτᾶτε. Ἄλλο, παιδί μου, ἡ προσευχή και ἄλλο ἡ ἐλεημοσύνη. Ἄλλο, μέ συγχωρεῖτε, ἡ προσευχή πού κάνουμε μέ τό μνημόσυνο. Διότι, ἔτσι τά βρήκαμε. Ἔτσι εἶναι. Καί ἀπό τούς Ἀποστολικούς χρόνους, ἀλλά, καί ἀπό τίς ἡμέρες πού ἦταν ὁ Μωϋσῆς, ὁ Προφήτης τῆς Π. Διαθήκης. Ὅταν ἀπέθανε, λέει, δίναν ἐλεημοσύνες καί κἄναν μνημόσυνα… καί αὐτά δίναν τότε. Γιά τήν ψυχή τοῦ Μωϋσῆ καί τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτά παιδιά μου, εἶναι ἐξ ἀμνημονεύτων χρόνων. Εἶναι αἰῶνες ὁλόκληροι, δέν μπορεῖ κάποιος νά κόψη αὐτά τά πράγματα.

Γι᾿ αὐτό τῆς εἶπα καί ᾿γώ ἔτσι. Καί ἡ ἐλεημοσύνη πιάνει τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου. Ἀλλά, ἄλλο τό μνημόσυνο, ἡ προσευχή. Διότι βγάζουν μερίδα στήν Ἁγία Πρόθεση καί τίς μερίδες αὐτές τίς μεταφέρουν Ἄγγελοι στόν οὐρανό.

–Ἐμεῖς ἐδῶ σηκωνόμαστε τή νύχτα γιά νά μνημονεύσουμε αὐτά τά ὀνόματα. Ἔχουμε χιλιάδες ὀνόματα, περίπου 20-30 χιλιάδες ὀνόματα. Εἶναι εὐεργέται τοῦ Μοναστηριοῦ πρίν 38 χρόνια πού ἦρθα στό Μοναστήρι. Ἄλλος μέ ἔδωσε αὐτό τό ποτηράκι, ἄλλος αὐτό τό φλυτζανάκι, αὐτό τό νάϋλον, ἄλλος τή λάμπα, ἄλλος μία εἰκονίτσα, ἄλλος ἕνα καδράκι, ἄλλος ἐκεῖνον τόν μπουφέ, ἄλλος ἕνα ρολόϊ, καί ἔχω τά ὀνόματά τους ἀπό τό 1952 πού χειροτονήθηκα ἱερέας τοῦ Ὑψίστου καί τά μνημονεύω. Αὐτοί φύγαν ἀπ᾿ τή ζωή, οἱ περισσότεροι.

Τά σαρανταλείτουργα παιδιά μου βοηθοῦν πολύ. Ἔχει μεγάλη ἀξία ἡ μερίδα πού μοιράζει ὁ ἱερέας καί διαβάζουμε αὐτά τά ὀνόματα. Τά παίρνει κάθε πρωΐ Ἄγγελος Κυρίου, διότι τήν ὥρα πού ἀρχίζει ἡ προσκομιδή κατεβαίνουν Ἄγγελοι Κυρίου. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔβλεπε τήν ὥρα πού ἄρχιζε ἡ προσκομιδή, ἀπ᾿ τή σκεπή ἀπάνω τῆς Ἐκκλησίας, νά πετᾶνε λευκοφόρα παλληκάρια, Ἄγγελοι Κυρίου. Καί σέ κάθε Χριστιανό στεκόταν Ἄγγελος Κυρίου, ὁ φύλακας τοῦ ἀνθρώπου, τῆς ζωῆς του. Καί μέσα τό Ἱερό γεμᾶτο Ἄγγελοι καί ἔπαιρναν τήν ἀναφορά αὐτή, τήν πᾶνε στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι παιδιά μου εἶναι αὐτά, γιατί "ἐν τῷ Ἅδη οὐκ ἔστι μετάνοια", τά ᾿λεγε ἕνας Πατριάρχης.

Πρέπει νά εἴμαστε ὅλοι ἅγιοι, ἔλα ὅμως πού εἴμαστε καί ἄνθρωποι. Ἐμεῖς ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τήν Ἐκκλησία, διότι ὁ ἱερέας εἶναι ἀνώτερος καί ἀπό τόν Βασιλέα.

πηγή:askitikon