Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΧΑΡΑ ΜΟΥ (Ε)

Τρίτη 21 Απριλίου 2020

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΧΑΡΑ ΜΟΥ (Ε) - ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

03:03 | |

«Νυνί δέ Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο»1. Ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική, καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τουτέστιν, ἡ Ὀρθόδοξη, διά τῆς Ἀναστάσεως ἀνακεφαλαιώνει τά πάντα ἐν Χριστῷ (ἰδού καινά ποιῶ τά πάντα) καί τά πλημμυρίζει φῶς καί χαρά ἀποσπώντας τα ἀπό τή φρίκη, τή δυσωδία, καί τά σκοτάδια τοῦ Ἅδου. Ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησία εἶναι Μία καί μοναδική, διότι κεφαλή της εἶναι ὁ ἕνας καί μοναδικός Σωτήρας, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Μεσσίας.

Στήν ἐκκλησία, χάριτι Θεοῦ, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γίνονται ὡς μία φύση, ὡς μία βούληση, συνενούμενοι μέ τόν Τριαδικό Θεό καί μεταξύ τους σέ αἰώνια κοινωνία εἰρήνης καί δικαιοσύνης.Ἐπίσης ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησία εἶναι Ἁγία καθότι φανερώνει τό θεανθρώπινο Σῶμα τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ τοῦ ὁποίου κεφαλή εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Πλάστης, γενόμενος Ἐκκλησία διά τῆς ἐνσαρκώσεως, ἀλλά καί ἐξαγιάζοντας τά μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας ὡς Σῶμα, μέ τό Πάθος, τόν Σταυρό τόν Τίμιο, τήν Ἀνάσταση, τήν Ἀνάληψη, τήν διδασκαλία, τά μυστήρια καί ἐν ὀλίγοις, μέ τόν καθόλου θεανθρώπινο βίο Του.

Ἐπειδή ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι πιστεύοντες, ζώντας τίς ἀρετές, τίς ἐντολές τοῦ ἀναστάντος Μεσσίου καί ἐφόσον ἀναπτυσσόμαστε «εἰς ναόν ἅγιον ἐν Κυρίῳ» ἐνωμένοι μεταξύ μας μέ μία πίστη, ἕναν Κύριο, μία ἀλήθεια, γι’αὐτό εἶναι ἡ ἐκκλησία καί Καθολική. Ὅλοι οἱ πιστοί εἴμαστε ἕνα σῶμα μέ ἕνα Εὐαγγέλιο. Μᾶς κατευθύνει καί μᾶς ένώνει ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί δέν ἀνήκουμε στόν ἑαυτό μας. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ ἐκκλησία ἀπευθύνεται σέ ὅλα τά ἔθνη, σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν καί τούς ὁποίους καλεῖ σέ μετοχή, σέ μέθεξη τοῦ θείου φωτός τῆς Ἀναστάσεως2. Ἡ πρόσκλησις αὐτή πραγματώνεται καί τό βλέπει κανείς καθαρά, ὅταν βρίσκεται στόν ζωντανό Πανάγιο Τάφο3, πού εἴτε ἐν γνώσει, εἴτε ἐν ἀγνοία, εἴτε ἐν ἀληθεία, εἴτε ἐν προφάσει, καταγγέλλεται ἀδιάκοπα μέρα καί νύχτα, τό Πάθος καί ἡ Θυσία τοῦ Ἰησοῦ καί ὁμολογεῖται ἡ ἔνδοξός Του Ἀνάστασις.

Ἀναρίθμητα ἱστορικά γεγονότα, ἀνά τούς αἰῶνας μαρτυροῦν ἀβίαστα τήν ἐξῆς ἀλήθεια: «Μόνο ὄντας ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἕνα καί μπορεῖ νά συνυπάρχουν εἰρηνικά, ἐν ἀληθείᾳ καί ἀγάπῃ».4 Ἐξάλλου ἡ ἑλληνική λέξη «καθολική» ἀποτελεῖται ἀπό τίς λέξεις «κατά» καί «ὅλον» πού σημαίνει παν-ἄρτια, βασισμένη στήν ὁλοκληρία τῆς ὁμολογίας τῆς πίστεως, στήν ἁγία καί ἀποστολική ἑνότητα τῆς πίστεως, μέ τήν τήρηση τῶν ἀρετῶν ἐν Χριστῷ. Κατ’οὐσίαν ὁ Θεάνθρωπος Χριστός, μέ τήν εὐδοκία τοῦ Πατρός και συνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οἰκοδομεῖ τήν ἐκκλησία Του καί ἐξαιτίας τούτου, οὔτε ὅλες οἱ δυνάμεις τῆς κολάσεως δέν μποροῦν νά τήν κατανικήσουν.Ἡ Ἱστορία μαρτυρεῖ πώς κανενός εἴδους κακοί ἄνθρωποι, ἀκόμα καί οἱ πιό αἱμοσταγεῖς, σατανοκίνητοι, δέν μπόρεσαν οὔτε θά καταφέρουν ποτέ νά ὑπερισχύσουν τῆς ἐκκλησίας. Οἱ χριστοφόροι ὀρθόδοξοι, πάντοτε νικοῦν σύν Χριστῷ καί διά Χριστοῦ, ὅλους τούς χριστομάχους καί έκκλησιομάχους. Τό λοιπόν, ἀδελφοί μου ἀγαπημένοι.

Χριστός Ἀνέστη. Νῦν πεπλήρωται φωτός. Οὐδαμοῦ σκότος, ἁμαρτία, διάβολος, θάνατος. Νικήθηκαν παντοτεινά, πανταχοῦ ἀπό τόν Ἀναστάντα Θεάνθρωπο Μεσσία, Ἰησοῦ. Παντοῦ καί πάντοτε στούς θέλοντες ἀγωνιστάς ἀνακαίνιση, ἀνάπλαση, ἀνάληψη. Ὅλοι σύν Χριστῷ κρυμμένοι, στά δεξιά τοῦ Θεοῦ.

«Ὁ Χριστός, ἀφοῦ ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς, δέν κυριεύεται πλέον καθόλου ἀπό τόν θάνατο· διότι μόνο Αὐτός, ἀφοῦ ἀνέστησε τόν ἑαυτό του τήν τρίτη ἡμέρα, δέν ἐπέστρεψε πάλι στή γῆ, ἀλλά ἀνέβηκε στόν οὐρανό, καθιστώντας τό φύραμά μας πού εἶχε λάβει ὁμόθρονο μέ τόν Πατέρα ὡς ὁμόθεο»5. Ὅλοι κοινωνοί θείας φύσεως. «Ἵνα ὦσι ἕν ». Ὅλοι οἱ Ἅγιοι ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἕνας γιά ὅλους καί ὅλοι γιά ἕναν, σέ μίαν ἁγιασμένη δημιουργία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, πού δέν στενάζει πλέον. Ἐντούτοις ἀδελφοί μου ἀγαπημένοι, προσοχή, στῶμεν καλῶς. Ἰδού ἡ μαρτυρία τοῦ Ἁγ.Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ: «Ὅπως κατά τήν μέλλουσα παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ἡ χάρις τῆς ἀναστάσεως καί ἀθανασίας δέν περιορίζεται μόνον σέ αὐτούς πού πίστεψαν σέ Αὐτόν, ἀλλά θά ἀναστηθοῦν ὅλοι γενικά, σύμφωνα μέ τά γραφικά λόγια, μολονότι δέν θά ἐπιτύχουν ὅλοι γενικά τίς ὑποσχέσεις πού ὑπάρχουν μετά τήν ἀνάσταση…»6, ὅπως ἐπίσης « Θά ἀναστηθοῦν βέβαια καί τά νεκρά σώματα τῶν ἀσεβῶν, ἀλλ’ὄχι μέ οὐράνια δόξα· διότι δέν θά εἶναι σύμμορφα μέ τό σῶμα τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί δέν θά ἰδοῦν τήν θεωρία τοῦ Θεοῦ πού ἔχει ὑποσχεθεῖ στούς πιστούς, ἡ ὁποία καί ἀποκαλεῖται βασιλεία τοῦ Θεοῦ· «ἄς ἀρθῆ ἀπό τό μέσο ὁ ἀσεβἠς, γιά νά μή ἰδῆ τήν δόξα τοῦ Κυρίου» (Ἠσ.26,10). Ἀλλ’αὐτοί πού γεννήθηκαν καί ἀνατράφηκαν κατά Χριστό καί κατά τό δυνατό ἔφθασαν τό μέτρο τοῦ πληρώματος τῆς ἡλικίας τοῦ Χριστοῦ, ἐκεῖνοι θά ἐπιτύχουν καί τήν θεϊκή δόξα7.

«Τέτοια δωρεά μᾶς προσφέρει ἡ ἀνάστασις τοῦ Κυρίου, καί γι’αὐτό μόνο αὐτήν ἑορτάζομε μέ τόση διάρκεια σάν ἀθάνατη καί ἀνώλεθρη καί ἀΐδια, προεικονίζοντας μέ αὐτά καί τήν μέλλουσα μακαριότητα τῶν ἁγίων..»8.

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, εὔχεσθε, ἀνανίψατε. Κανένα πλέον δάκρυ ἀπελπισίας. Ὅλοι ἐπάνω, ὅρθιοι, μέ πορεία πρός τήν ἀθάνατη αἰώνια ζωή διά τῆς ἀναστάσεως.

Χριστός Ἀνέστη, Ἀληθῶς Ἀνέστη. Ἀμήν.

( Α’ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ, ΚΕΦ. ΙΕ’, ΣΤΙΧ. 20.)
( ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ, ΚΕΦ. Γ’, ΣΤΙΧ. 11. )
Βλέπε καί τήν μαρτυρία τῆς Ἀντωνίας Μοροπούλου, καθηγήτριας τοῦ ΕΜΠ καί ἐπικεφαλῆς τῶν ἐργασιῶν ἀποκατάστασης τοῦ ἱεροῦ κουβουκλίου στις 7/11/2016, ὅτι : «ὁ Τάφος τοῦ Χριστοῦ εἶναι ζωντανός».
(ΓΑΛΑΤΑΣ, ΚΕΦ.Γ’, ΣΤΙΧ.28.)
ΠΑΛΑΜΙΚΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ, ΣΕΛ.133, ΜΕΤΑΦΡ.ΛΗΜΜΑΤΟΣ 1.
ΠΑΛΑΜΙΚΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ, ΣΕΛ.131, ΜΕΤΑΦΡ. ΛΗΜΜΑΤΟΣ 4.
ΠΑΛΑΜΙΚΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ, ΣΕΛ. 131, ΜΕΤΑΦΡ. ΛΗΜΜΑΤΟΣ 37
ΠΑΛΑΜΙΚΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ, ΣΕΛ. 133, ΜΕΤΑΦΡ. ΛΗΜΜΑΤΟΣ 2