Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Ἡ Ἁγία Εἰρήνη ἡ Μεγαλομάρτυς

Σάββατο 5 Μαΐου 2018

Ἡ Ἁγία Εἰρήνη ἡ Μεγαλομάρτυς

16:30 | Ανώνυμος |

Ἀπό τήν Περσία καταγόταν. Καί ἔζησε τόν 4ο μ.Χ. αἰώνα. Ἡ οἰκογένειά της ἦταν ἐπίσημη. Βασιλεύς ἑνός τμήματος τῆς Περσίας ἦταν ὁ πατέρας της καί ὀνομαζόταν Λικίνιος. Λικινία ἦταν καί τό ὄνομα τῆς μητέρας της. Μοναδικός βλαστός τῆς συζυγίας τῶν εἰδωλολατρῶν γονέων της, μέ τά πλούσια οἰκονομικά μέσα καί τή θερμή ἀγάπη, μέ τήν ὁποία τήν περιέβαλλαν, ἀνατράφηκε μέ ἐξαιρετική φροντίδα καί ἐπιμέλεια ἡ κόρη. Ἰδιαιτέρως μερίμνησαν γιά τήν μόρφωσή της. Καί γι’ αὐτό ἀπό τή μικρή της ἡλικία τήν παρέδωσαν στή διαπαιδαγώγηση ἑνός σοβαροῦ καί ἰδιαίτερα μορφωμένου διδασκάλου, γέροντα στήν ἡλικία, τοῦ Ἀπελλιανοῦ. Κοντά του ἡ νεαρή Πηνελόπη — αὐτό ἦταν τό ὄνομά της πρίν βαπτισθεῖ — ἀπέκτησε μεγάλο πλοῦτο γνώσεων, ὥστε νά θαυμάζεται ἀπό πολλούς γι’ αὐτές, ὅταν ἔφθασε στή νεανική της ἡλικία. Προσηλωμένος τόσο ὁ Ἀπελλιανός ὅσο καί οἱ γονεῖς της στήν εἰδωλολατρική θρησκεία, μερίμνησε μέ κάθε τρόπο νά τῆς ἐμπνεύσει βαθύ σεβασμό πρός τήν ψεύτικη πίστη τῶν εἰδώλων καί νά προσφέρει θυσίες στούς ἀνύπαρκτους θεούς τῆς πατρίδος της. Ἀπό παντοῦ ἀκούγονταν ἔπαινοι γιά τήν κόρη τοῦ Λικινίου, ἡ ὁποία ἰδιαιτέρως κολακεύονταν ἀπό αὐτούς, ἀφοῦ αὐτοί τόσο πολύ ἐξέτρεφαν τήν κοσμική της ματαιοδοξία.

Ἀλλά ὁ Θεός, ὁ ἀληθινός Θεός, ἄλλα, βαθύτερα, ἐσωτερικά προσόντα διέκρινε στήν καρδία τῆς νεαρῆς παρθένου. Διέκρινε μία ψυχή λεπτή καί καλλιεργημένη, ἕτοιμη νά δεχθεῖ τήν ἀλήθεια καί νά καταυγασθεῖ ἀπό τό φῶς τῆς ἀληθείας Του. Τήν εἶχε Ἐκεῖνος προορίσει μέσα στήν ἄπειρη σοφία του νά γίνει Χριστιανή καί ὄργανο δικό του, ὥστε καί ἡ οἰκογένειά της νά ὁδηγηθεῖ κοντά του, ἀλλά καί ἄλλες ψυχές ἐπιδεκτικές νά τόν γνωρίσουν καί νά τόν λατρεύσουν.

Καί εἶναι νά θαυμάζει κανείς τόν τρόπο πού χρησιμοποίησε ἡ ἀγαθότητά του, προκειμένου νά φθάσει τό φῶς τῆς ἁγίας διδασκαλίας του στό σπίτι καί στήν ψυχή τῆς Πηνελόπης στή μακρυνή Μαγεδώ, τήν πατρίδα της. Ποιός ἦταν ὁ τρόπος; Στό σπίτι τοῦ Λικινίου προσλαμβάνεται βοηθός μία νέα. Ποιά σημασία ἦταν δυνατόν νά δώσει ὁποιοσδήποτε σέ μία πτωχή βοηθό τοῦ σπιτιοῦ, πού γιά νά ἐξοικονομήσει τό ψωμί της δεχόταν νά ὑπηρετήσει στό πλούσιο σπίτι τοῦ Λικινίου; Ὅμως ἡ νέα αὐτή δέν μοιάζει μέ τίς ἄλλες! Ἡ σεμνότητά της, ἡ προσοχή της, ἡ προθυμία της μαζί μέ μία γλυκύτητα καί ἔκφραση τοῦ προσώπου της, πού ἀντιφέγγιζαν τήν εὐγένεια μιᾶς ψυχῆς ἀνώτερης, ἔκαναν ἰδιαίτερη ἐντύπωση στήν κόρη τοῦ Λικινίου. Δέν ἄργησε λοιπόν νά ἀντιληφθεῖ τήν αἰτία. Ἡ νεαρή βοηθός ἦταν Χριστιανή. Σύντομα τήν πίστη γιά τόν Ἰησοῦ τόν Ναζωραῖο, τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή, τήν μετέδωσε στήν εὐγενική καί μορφωμένη κόρη τοῦ Λικινίου, ἡ ὁποία τήν ἐγκολπώθηκε μέ ὅλη της τήν καρδιά. Κι ἀφοῦ κατηχήθηκε, ἔφθασε καί ἡ ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς της, τήν ὁποία μυστικά σέ μία νύκτα πραγματοποίησε κάποιος εὐλαβής Χριστιανός Ἱερεύς, πού γιά μεγάλο χρονικό διάστημα συνεννοοῦνταν μέ τήν βοηθό τῆς οἰκογενείας.

Ὤ! Πόση οὐρανία γαλήνη ἁπλώθηκε στήν καρδιά τῆς Εἰρήνης, ὅταν αἰσθάνθηκε ὅτι μέ τό ἅγιο Βάπτισμα ἔγινε πιστή Χριστιανή, καί ἀπαρνήθηκε τό ψεῦδος τῆς εἰδωλολατρίας! Δέν φοβᾶται κανένα. Δέν ἀνησυχεῖ ἄν ἀνακαλυφθεῖ. Ἀντίθετα εἶναι ἕτοιμη τά πάντα νά προσφέρει στόν Χριστό. Κι αὐτήν ἀκόμη τή ζωή της. Ὁρισμένα μάλιστα γεγονότα τήν ἔπεισαν ὅτι ὁ καιρός τοῦ μαρτυρίου της δέν θά ἀργοῦσε νά ἔλθει.

Τό μυστικό της ὁμολογουμένως δέν μποροῦσε νά κρατηθεῖ κρυφό. Ἡ ἀρνησή της νά μετάσχει σέ εἰδωλολατρικές ἐκδηλώσεις, σέ θυσίες καί τιμές τῶν ψεύτικων θεῶν, ἦταν μία ἀπόδειξη ὅτι κάτι εἶχε συμβεῖ στήν καρδιά της. Δέν δίστασε νά τό ἀναγνωρίσει καί ἡ ἰδία. Μέ θάρρος καί παρρησία τό ὁμολόγησε. Ἔκπληκτος ὁ Λικίνιος ἀκούει τήν σταθερή της ὁμολογία. Τά πράγματα πλέον ἀκολουθοῦν τόν δρόμο τους. Προσπάθεια μεταπείσεως· ὑποσχέσεις· ἀπειλές· δάκρυα, ἀλλά καί σκληρότητα. Μαζί μέ τούς γονεῖς οἱ ἱερεῖς τῶν εἰδώλων καταβάλλουν ἀπεγνωσμένες προσπάθειες νά τήν μεταπείσουν. Μάταια ὅμως. Ἐκείνη παραμένει σταθερή, ἀκλόνητη στή θέση της. «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῶ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις» (Πράξ. ε΄ 29), ἦταν ἡ ἀπάντησή της, τήν ὁποία ἀκολούθησαν τά μαρτύρια. Τί δέν μηχανεύθηκαν γιά νά τήν ἐκδικηθοῦν μέ τόν σκληρότερο τρόπο! Θέλησαν νά τήν δέσουν πίσω ἀπό ἄγρια καί ἀτίθασα ἄλογα, γιά νά πεθάνει ἀπό τά λακτίσματά τους. Τήν ἔριξαν σέ λάκκο γεμάτο ἀπό δηλητηριώδη φίδια. Τήν πέταξαν ἀνάμεσα ἀπό πεινασμένα καί ἐξαγριωμένα λιοντάρια. Κι ὅμως ὁ Θεός ἔστελνε κοντά της ἀγγέλους καί τήν κρατοῦσε σώα καί ἀλώβητη. Συγχύζονται οἱ τύραννοι· ἀποροῦν οἱ βασανιστές· θαυμάζει ὁ λαός. Χιλιάδες ἀπό τούς Πέρσες πιστεύουν στόν Θεό, βαπτίζονται καί γίνονται μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Εἰρήνη κάθε φορά πού διασώζεται καί ἀπελευθερώνεται ἀπό τό νέο μαρτύριο, κηρύττει μέ παρρησία τόν Χριστό. Κι ἔτσι προστίθενται στήν ἁγία Του ποίμνη πλήθη Περσῶν. Στή συνείδηση τῶν εἰδωλολατρῶν ἔχει ἐπιβληθεῖ. Γι’ αὐτό καί τά μαρτύρια σταματοῦν. Καί τό ἔργο τῆς ἱεραποστολῆς συνεχίζεται ἀνεμπόδιστα. Ἤδη καί ὁ πατέρας της ἔχει ἀσπασθεῖ τήν πίστη.

Ἀλλά ἡ μάρτυς ἔχει τώρα μία νέα ἐπιθυμία. Θέλει νά ἐπισκεφθεῖ τήν μεγάλη πόλη τῆς Ἐφέσου, ὅπου ἔζησε καί δίδαξε ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης. Καί πράγματι ἐπισκέπτεται τήν Ἔφεσο μαζί μέ τόν διδάσκαλό της Ἀπελλιανό, πού κι αὐτός ἔχει γίνει τώρα Χριστιανός. Ἐργάζεται καί στήν Ἔφεσο γιά τή δόξα τοῦ Χριστοῦ καί γίνεται ἀφορμή πολλοί νά μεταστραφοῦν στήν ὀρθή πίστη. Τέλος εἰρηνικά παραδίδει τό πνεῦμα της στόν Θεό, τόν ὁποῖο τόσο ἀγάπησε καί γιά τή δόξα τοῦ ὁποίου θυσίασε τά πάντα.

Τί κατορθώνει, ἀλήθεια, ἡ πίστη, ὅταν φουντώσει στήν καρδία τοῦ ἀνθρώπου! Θαύματα ἀληθινά. Καί εἶναι ἄραγε μικρά τά θαύματα, πού ὀφείλονται στίς δυό αὐτές γυναῖκες, στήν ἄσημη καί ἄγνωστη νέα πού ἔγινε ἀφορμή νά πιστεύσει ἡ Εἰρήνη καί νά ἐξασφάλισει τό ἄφθαρτο στεφάνι τοῦ οὐρανοῦ, καί στή μεγαλομάρτυρα πού κατέπληξε ἀγγέλους καί ἀνθρώπους μέ τό ζῆλο της ὑπέρ Χριστοῦ; Τήν ἔχουμε ἄραγε ἐμεῖς τήν πίστη αὐτή;

Ἀπό τό βιβλίο «Ἀπό τή Ζωή τῶν Ἁγίων»

Ἀρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου

πηγή:osotir.org