Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Κυριακή της Σαμαρείτιδος (Ἰωάν. δ΄ 5-42)

«Πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαρειτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικὸς»

Θαῦμα μεγάλο καὶ πολλαπλὸ μᾶς πα ρουσιάζει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Πρόκειται γιὰ τὴ θαυμαστὴ μεταστροφὴ τῆς Σαμαρείτιδος, ἡ ὁποία ὕστερα ἀπὸ τὴ σωτήρια συνάντησή της μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ ἀξιώθηκε νὰ γίνει ἡ πρώτη ἱεραπόστολος κηρύττοντας τὴν πίστη στὸν ἀληθινὸ Θεὸ μὲ θαυμαστὰ ἀποτελέσματα. Ἂς δοῦμε ὅμως πῶς ἐργάστηκε ἱεραποστολικὰ ἡ Σαμαρείτιδα καὶ ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τόση μεγάλη καρποφορία στὸ ἔργο της.

1. ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ

Ἡ Σαμαρείτιδα εἶχε πάει στὸ πηγάδι γιὰ νὰ ἀντλήσει νερό, κι ἐκεῖ βρῆκε τὸ «ὕδωρ τὸ ζῶν». Ὁ Κύριος Ἰησοῦς τῆς ἀποκάλυψε σπουδαῖες ἀλήθειες μὲ ἀποκορύφωμα τὴ διαβεβαίωσή του ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ Μεσσίας. Ἡ γυναίκα συγκλονίστηκε. Τώρα πιὰ δὲν τὴν ἐνδιέφερε τὸ πηγάδι καὶ τὸ νερό. Παράτησε τὴ στάμνα της κι ἔτρεξε πίσω στὴν πόλη, γιὰ νὰ διηγηθεῖ τὰ περὶ τοῦ Ἰησοῦ.

«Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς...». Ἡ πράξη αὐτὴ τῆς γυναίκας δείχνει τὸν ἐνθουσιασμό της. Ἄφησε πρὸς στιγμὴν τὶς βιοτικὲς ἀνάγκες καὶ ἔτρεξε γιὰ νὰ μιλήσει γιὰ τὸν Χριστό. Τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ ἀντηχοῦσαν ἀκόμη μέσα στὴν καρδιά της καὶ γι’ αὐτὸ ἔσπευσε νὰ τὰ μεταδώσει καὶ στοὺς ἄλλους. Αὐτὸς ὁ ἱερὸς ἐνθουσιασμός της δὲν μποροῦσε παρὰ νὰ συγκινήσει ὅσους τὴν ἄκουσαν καὶ νὰ τοὺς παροτρύνει στὴ μετάνοια.

Μὲ παρόμοιο ἐνθουσιασμὸ ἂς ξεκινοῦμε κι ἐμεῖς, κάθε φορὰ ποὺ μᾶς παρουσιάζεται κάποια εὐκαιρία ἱεραποστολῆς. Δὲν εἶναι μικρὸ πράγμα νὰ βοηθήσουμε τοὺς ἀδελφούς μας νὰ γνωρίσουν τὴν ἀλήθεια, νὰ ἐξομολογηθοῦν, νὰ συνδεθοῦν μὲ τὴ μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἂν συναισθανόμαστε τὴν ἀξία ἑνὸς τέτοιου ἔργου, τότε ἡ ψυχή μας θὰ φλέγεται ἀπὸ ἱερὸ ἐνθουσιασμὸ καὶ θὰ ἐμπνέει καὶ ἄλλες ψυχὲς νὰ πιστέψουν καὶ νὰ ἀγαπήσουν τὸν Κύριο.

2. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΕΙΡΑ

Ὑπάρχει ὅμως κι ἕνα ἀκόμη βασικὸ στοιχεῖο, ποὺ συνετέλεσε στὴν καρποφορία τοῦ κηρύγματος τῆς Σαμαρείτιδος: τὸ γεγονὸς ὅτι μίλησε ἀπὸ τὴν προσωπική της πείρα, μὲ θάρρος καὶ εἰλικρίνεια. «Δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα», ἔλεγε. Ἐλᾶτε νὰ δεῖτε κάποιον ποὺ μοῦ ἀποκάλυψε ὅλα ὅσα ἔκαμα, καὶ αὐτὰ ἀκόμη ποὺ ἦταν μυστικά. Ἡ γυναίκα αὐτὴ ποὺ εἶχε ἁμαρτωλὸ παρελθὸν δὲν φοβήθηκε οὔτε ντράπηκε νὰ ὁμολογήσει ὅτι ὁ Χριστὸς τῆς ἀποκάλυψε τὶς παρανομίες της. Αὐτὴ ἡ προσωπική της μαρτυρία εἶχε ἰδιαίτερη βαρύτητα. Δὲν δίδαξε μὲ θεωρίες καὶ λόγια ποὺ δὲν ἀγγίζουν τὶς ψυχές, ἀλλὰ μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά της, ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἡ ἴδια ἔζησε.

Κι ἐμεῖς δὲν χρειάζεται νὰ ἔχουμε ρητορικὰ προσόντα οὔτε νὰ ἀπομνημονεύσουμε σειρὰ ἐπιχειρημάτων, προκειμένου νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν πίστη μας. Αὐτὸ ποὺ χρειάζεται εἶναι ἡ κατάθεση τῆς προσωπικῆς μας ἐμπειρίας ὄχι μόνο μὲ τὸ λόγο ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ παράδειγμά μας.

«Ἔρχου καὶ ἴδε», εἶπε ὁ Φίλιππος στὸν φίλο του Ναθαναήλ (Ἰω. α΄ 47)· καὶ αὐτὸ ἀποτελεῖ τὴν ἐγγύηση τῆς καρποφορίας κάθε ἱεραποστολικῆς προσπάθειας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ ἀλήθεια δὲν ἐπιβάλλεται μὲ τὴ βία ἢ μὲ δελεάσματα. Ἔχει ἀπὸ μόνη της τὴ δύναμη νὰ ἑλκύει καὶ νὰ πείθει. Ἂς τὴ φανερώνουμε πρῶτα μὲ τὴ ζωή μας κι ἔπειτα μὲ τὰ λόγια μας. Καὶ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ θὰ βοηθήσει, ὥστε νὰ γίνεται ἀποδεκτὴ ἀπὸ ὅλο καὶ περισσότερες ψυχές.

Εἶναι πράγματι ἐντυπωσιακὴ καὶ πολὺ διδακτικὴ ἡ ἱστορία αὐτῆς τῆς Σαμαρείτιδος, ἡ ὁποία ἔγινε ἡ γνωστὴ πλέον σ’ ἐμᾶς ἁγία Φωτεινὴ ἡ ἰσαπόστολος. Ἀξιώθηκε μάλιστα καὶ νὰ μαρτυρήσει μαζὶ μὲ τὶς τέσσερις ἀδελφές της καὶ τοὺς δύο γιούς της. Ἂς τὴν παρακαλοῦμε νὰ πρεσβεύει γιὰ ὅλους μας, ὥστε κι ἐμεῖς νὰ δίνουμε μαρτυρία Χριστοῦ στὸ περιβάλλον μας καὶ νὰ ἀπολαμβάνουμε πλούσια πνευματικὴ καρποφορία!

πηγή:osotir.org