Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Μυστήριο συγκαταβάσεως καὶ κενώσεως

Χριστούγεννα. «Σήμερον δέχεται ἡ Βηθλεὲμ τὸν καθήμενον διὰ παντὸς σὺν Πατρί». Ἡ Βηθλεὲμ ὑποδέχεται τὸν Θεό, τὸν Υἱὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι σύνθρονος μὲ τὸν Θεὸ Πατέρα. «Χριστὸς γεννᾶται». Ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος.

Μεγάλο, μέγιστο, ἀνερμήνευτο τὸ μυστήριο τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἀδυνατεῖ νὰ τὸ συλλάβει ἡ ἀνθρώπινη διάνοια. Ὑπερβαίνει κάθε προσπάθεια προσεγγίσεως καὶ λογικῆς ἑρμηνείας. Εἶναι μυστήριο ἀκατανόητο καὶ ἀνεξήγητο γιὰ τὴν ἀνθρώπινη σκέψη καὶ ἀντίληψη. Ἀπροσπέλαστο στὸν ἀνθρώπινο νοῦ. «Οὐ φέρει τὸ μυστήριον ἔρευναν· πίστει μόνῃ τοῦτο πάντες δοξάζομεν» (Αἶνοι τῶν Χριστουγέννων). Γι᾿ αὐτὸ μὲ δέος καὶ μὲ τὴ βοήθεια τῆς ἁγιοπατερικῆς σκέψεως τολμοῦμε ὅλοι μας νὰ προσεγγίζουμε τὸ γεγονός.

Ἕνα γεγονὸς ποὺ εἶναι μυστήριο. Μυστήριο συγκαταβάσεως καὶ κενώσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ.

Μυστήριο συγκαταβάσεως καὶ κενώσεως εἶναι ἡ προαιώνια βουλή Του νὰ γίνει ἄνθρωπος, νὰ σαρκωθεῖ μέσα ἀπὸ τὰ πανάγια σπλάχνα τῆς Παρθένου Μαρίας, ὑπερβαίνοντας τοὺς νόμους τῆς φύσεως κατὰ τὴ θεία Γέννησή Του.

Ὅταν ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἡ Παναγία Παρθένος δέχεται ἀπὸ τὸν Ἀρχάγγελο Γαβριὴλ τὸν Εὐαγγελισμό, τὴν πρόσκληση δηλαδὴ τοῦ Θεοῦ νὰ γίνει Μητέρα Του, Μητέρα τοῦ δευτέρου Προσώπου τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Καὶ Ἐκείνη ἀποδέχεται τὴν πρόσκληση μὲ ὑπακοὴ καὶ ταπείνωση. «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου». Εἶμαι ἡ δούλη τοῦ Κυρίου, πρόθυμη νὰ ὑπηρετήσω τὶς βουλές Του (Λουκ. α΄ 38). Τὸ σῶμα τῆς Παναγίας, τῆς πάναγνης Κόρης δέχεται τὸ πῦρ τῆς θεότητος, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Συλλαμβάνει καὶ κυοφορεῖ τὸν Θεό. Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος μὲ τὴν ὑπακοὴ καὶ τὴν ταπείνωσή της ἔκανε τὸν Θεὸ «υἱὸ τοῦ ἀνθρώπου» καὶ τὸν ἄνθρωπο υἱὸ τοῦ Θεοῦ.

Διότι ὁ Κύριός μας καὶ Θεός μας Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ τὴ θεία ἐνσάρκωσή Του ἔφερε τὴ λύτρωση στοὺς ἀνθρώπους, τὴν ἐπάνοδό τους κοντὰ στὸν οὐράνιο Πατέρα τους. Γι᾿ αὐτὸ ἄλλωστε ταπείνωσε τὸν ἑαυτό Του καὶ ἔγινε καὶ ἄνθρωπος, παραμένοντας ταυτόχρονα καὶ Θεός. Προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύση καὶ παρέμεινε μὲ πολλὴ οἰκειότητα μεταξύ μας, σὰν ἕνας ἀπὸ μᾶς.

Ἔτσι ἀποκτήσαμε πλέον οἱ ἄνθρωποι ὅλες τὶς προϋποθέσεις καὶ τὴ δυνατότητα, ἐὰν θέλουμε, νὰ σωθοῦμε. Ὁ Κύριος μᾶς ἔφερε τὴν ἀλήθεια, ἵδρυσε τὴν Ἐκκλησία καὶ μᾶς προσφέρει τὴν ἀπολυτρωτικὴ καὶ ἁγιαστικὴ θεία Χάρη Του μὲ τὰ ἱερὰ Μυστήρια. Ὅσοι Τὸν δεχόμαστε καὶ Τὸν ἐγκολπωνόμαστε ὡς Σωτήρα καὶ Λυτρωτή μας, ἀποκτοῦμε τὸ δικαίωμα καὶ τὴν ἐξουσία νὰ γίνουμε υἱοὶ Θεοῦ.

Χριστούγεννα. Ἡ σάρκωση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι πλέον ἀδιαμφισβήτητο γεγονός. «Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἡμῶν». Ἦρθε κοντά μας, μᾶς ἐπισκέφθηκε κατεβαίνοντας ἀπὸ τὸ ἄπειρο ὕψος τῆς θεότητός Του ὁ Σωτήρας μας, ὁ Δημιουργός μας. «Σήμερον ἄγγελοι τὸ τεχθὲν θεοπρεπῶς δοξολογοῦσι». Οἱ ἄγγελοι δοξολογοῦν τὸ Βρέφος τῆς Βηθλεέμ, διότι αὐτὸ τὸ Βρέφος εἶναι ὁ Κύριος τῶν πάντων, ποὺ σμίκρυνε τὸν Ἑαυτό Του καὶ ἦρθε στὴ γῆ γιὰ νὰ τὴν ἑνώσει μὲ τὸν οὐρανό. Γι᾿ αὐτὸ καὶ οἱ οὐρανοὶ ἀγάλλονται, καὶ ἡ γῆ μαζὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους εὐφραίνεται.

Λοιπόν, νὰ ἀνταποκριθοῦμε καὶ ἐμεῖς στὴν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μὲ ζωὴ θεάρεστη καὶ ἁγία. Νὰ ἑνώσουμε καὶ ἐμεῖς αὐτὲς τὶς ἅγιες μέρες καὶ τὴ δική μας εὐγνώμονα εὐχαριστία καὶ δοξολογία μὲ τὸν ἀγγελικὸ ὕμνο: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»!

πηγή:osotir.org