Αναζήτηση θεμάτων ιστολογίου
Συναξάριον
οι δημοφιλείς αναρτήσεις της εβδομάδος
Blog Archive
- 2024 (14)
- 2023 (72)
- 2022 (249)
- 2021 (450)
- 2020 (682)
- 2019 (811)
- 2018 (820)
- 2017 (901)
- 2016 (1063)
- 2015 (1348)
-
2014
(1414)
- Δεκεμβρίου(115)
- Νοεμβρίου(120)
- Οκτωβρίου(116)
-
Σεπτεμβρίου(131)
- Ένα όμορφο και διδακτικό τεστ
- Η προσευχή δεν είναι συνταγή…..
- ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΔΩΡΟΝ ΣΤΟΥΣ ΠΟΝΕΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΜΕΝ...
- Αγαπώ: Υπάρχω για την Αγάπη
- Κορυφώθηκαν οἱ λαμπρές ἐκδηλώσεις γιά τήν 50η ἐπέτ...
- Ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἑορτῆς γιά τήν 50η Ἐπέτειο τῆς Ἐπ...
- Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ
- Κυριακή Α΄ Λουκά
- ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ - ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ
- Σαν σήμερα δολοφονείται ο πρώτος κυβερνήτης της ελ...
- Η Αγία Ακυλίνα – Νύμφη Χριστού (1745 – 27 Σεπτεμβρ...
- Προσκυνηματική εκδρομή στην Παναγία του Προυσού (2...
- Ένα καταπληκτικό βίντεο
- Η σπάνια βυζαντινή χρυσή λειψανοθήκη της κάρας του...
- Ο Ευαγγελιστής της Αγάπης και Ηγαπημένος Μαθητής
- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΩΝ 50 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΚΟΜ...
- Πόνος: Ο πιο φρικτός φίλος του ανθρώπου
- Ιερά Αγρυπνία στον Ι. Ν. Αγίας Μαρίνης Πατρών, επί...
- Σάμαλι
- ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ Ε...
- «Ἄρον ἄρον ἕνωσον αὐτούς»
- Γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει,...
- ΣΤΟ ΠΙΡΟΤ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗΝ 358 ΠΑΤΡΙΝΩΝ ΜΕΛΩ...
- Το «κακό μάτι» και ο Γέροντας Παΐσιος
- Ιερά Αγρυπνία επί τη Εορτή της Μεταστάσεως του Αγί...
- Πόσο ζυγίζει ένα ποτήρι νερό
- Πάτερ, γιατί να μην τρώμε κρέας στις νηστείες;
- Ανέκδοτο: Η αγγελία του Τσιγκούνη..
- Εβαλαν φωτιά σε εκκλησία για να γυρίσουν τουρκικό ...
- Η Μακεδονία είναι Ελληνική - Διάσημος Αμερικανός Κ...
- Το θαύμα της ζωής
- Πώς να φτιάξετε πεντανόστιμη βάφλα
- ΑΝΕΚΔΟΤΟ
- Όταν εύχεται κανείς για τον πλησίον του
- Κυριακή μετά την Ύψωσιν - Το κήρυγμα του Σεβασμιωτ...
- Ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς καὶ οἱ φιλόθεοι χριστιανοὶ
- Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού
- Ιερά Αγρυπνία επί τη Εορτή της Μεταστάσεως του Αγί...
- Κυριακή μετά την Ύψωσιν του Τιμίου Σταυρού: "...ζε...
- Όταν "φωτογράφισαν" την Παναγιά στο Άγιον Όρος!
- Η άσεμνη ενδυμασία των γυναικών στους Ιερούς Ναούς
- ῾Η θεραπευτικὴ δύναμη τοῦ καλοῦ λόγου
- Χαστούκι στη ματαιοδοξία
- Σοκολατένιες μπάρες
- Ὁ Πρέσβης τῆς Ρωσίας στήν Πάτρα (φωτο)
- Ὁ Σεβασμιωτάτος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστό...
- Αξίζει να περιμένεις
- «ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΟΙ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΑΠΟΘΝΗΣΚΟΝΤΕΣ»
- ΨΗΦΙΣΜΑ
- Κυθήρων Σεραφείμ: «Με το αντιρατσιστικό, η Πολιτεί...
- Εκοιμήθη εν Κυρίω η Παρασκευή Κατζόγια
- «Τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τ...
- «ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΩΣ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΚΑΙ...
- Πολιτικός γάμος και Χριστιανική κηδεία συμβιβάζονται;
- O παπαγάλος και ο σοφός
- Το αναγκαίο στοιχείο της συζυγικής αγάπης
- Μάθε να πολεμάς!
- Δεν γίνεσθε άγιοι κυνηγώντας το κακό!
- Εκοιμήθη ο Μοναχός Ευσέβιος της Ι.Μ.Κηπουραίων Κεφ...
- Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑ...
- Ἡ ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στήν πόλη τ...
- Ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἑορτῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, στήν Πά...
- Κάποιοι δήθεν δυσκολεύονται να κατανοήσουν: Τοις Β...
- «Κύριε, μὴ χρονίσῃς»
- Γιατί θυμιάζουν οι μοναχοί στις ακολουθίες;
- 15-9-1922, Μνήμη Αμβροσίου Μητροπολίτου Μοσχονησίω...
- Εύκολο παιδικό γλυκάκι
- Ἡ προϊστορία καὶ ἡ ἱστορία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
- Σταυρός, ἡ σκέπη τῆς Ἐκκλησίας
- Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν Δέσποτα (Θρ. Στανίτσας)
- Μια αρχαία μαρτυρία για την εορτή της Υψώσεως του ...
- Ένα άλλο «Εν τούτω νίκα»
- Η ύψωση του Τιμίου Σταυρού, το απολυτίκιο Σώσον Κύ...
- Ο ΣΤΑΥΡΟΣ, «ΔΥΝΑΜΙΣ ΘΕΟΥ»
- Ύψωσις Τιμίου Σταυρού
- Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία
- Ποιὰ ἦταν ἡ ἁμαρτία τῶν Σοδόμων;
- Προζύμι δίχως μαγιά με το βασιλικό του Τιμίου Σταυρού
- Εξομολόγηση: Ο δρόμος τώρα αρχίζει!
- Νηστίσιμα λαδοκούλουρα
- Μήνυμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. ...
- Ένα 10χρονο αυτιστικό τυφλό παιδί τραγουδά: "Άνοιξ...
- Να μην προσκυνάμε την ανάπαυση
- Απολογία μιας κατηγορουμένης
- Πορτοκαλόπιτα
- Ο δρόμος της αρετής
- Κυβέρνησις της ψυχής
- Μάθετε στο παιδί να ζητά «συγγνώμη»
- Σουφλέ σοκολάτας
- Μήνυμα Σεβ. Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου ε...
- Η βλαστήμια και το κομποσχοίνι
- Άγιος Ευθύμιος, Eπίσκοπος Ζήλων (+1921 μ.Χ.)
- Άγιος Προκόπιος Λαζαρίδης Μητροπολίτης Ικονίου (19...
- Το αληθινό θαύμα
- ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ - Κυριακή, 28η Σεπτεμβρίου 2014
- Ο Μαρτυρικός θάνατος του Χρυσοστόμου Σμύρνης απ' τ...
- ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ… ΒΙΑΖΕ 6 ΧΡΟΝΩΝ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ Μ...
- Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομ...
- Άλλη μια συγκλονιστική αφήγηση για το μαρτύριο του...
- Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΙΩΑΚΕΙΜ ΚΑΙ ΑΝΝΗΣ (9 ΣΕΠΤΕΜΒΡ...
- Αυγούστου(119)
- Ιουλίου(118)
- Ιουνίου(95)
- Μαΐου(102)
- Απριλίου(148)
- Μαρτίου(112)
- Φεβρουαρίου(101)
- Ιανουαρίου(137)
- 2013 (2210)
- 2012 (1652)
- 2011 (318)
- 2010 (42)
Από το Blogger.
Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014
15:27
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
π. Δημητρίου Μπόκου
Ἡ Γέννηση τῆς Παναγίας (ἑορτὴ 8ης Σεπτεμβρίου), ἔδωσε τὸ ἔναυσμα γιὰ τὴν ἐνεργοποίηση τοῦ σχεδίου τῆς Θείας Οἰκονομίας, τῆς προαιώνιας δηλ. βουλῆς τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, τὴ φθορὰ καὶ τὸν θάνατο, ποὺ εἶχε προκαλέσει ἡ πτώση τῶν Πρωτοπλάστων.
Τὸ κεντρικὸ γεγονὸς τοῦ σχεδίου αὐτοῦ ἦταν ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ, γιὰ τὴν πραγματοποίηση τῆς ὁποίας χρειαζόταν ἡ συνεργασία τοῦ ἀνθρώπου. Μοναδικὸς ἄνθρωπος, κατ’ ἐξοχὴν κατάλληλος γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ ἀνάμεσα στὶς ἀνθρώπινες γενιὲς ὅλων τῶν αἰώνων, θεωρήθηκε ἡ Παρθένος Μαρία. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ γέννησή της, ὡς γεγονὸς παγκόσμιας σημασίας, «χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ». Ἡ Παναγία ἔγινε ἡ «παγκόσμιος χαρά».
Μὲ ἰδιαίτερα θριαμβικοὺς καὶ χαρμόσυνους τόνους οἱ ὕμνοι τῆς ἑορτῆς μιλοῦν γι’ αὐτὸν τὸν εἰδικὸ προορισμὸ καὶ τὴν προαιώνια ἐπιλογὴ τῆς Παρθένου ἀπὸ τὸν Θεό. Εἶναι ἡ «προεκλεχθεῖσα ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν»» καὶ ἡ «προορισθεῖσα ἀπὸ γενεῶν ἀρχαίων» νὰ ἐκπληρώσει τὴ Θεία Οἰκονομία, νὰ γίνει μητέρα τοῦ Θεοῦ, δοχεῖο καὶ κατοικητήριό του.
Στὸ πρόσωπό της ἐφαρμόζεται κατ’ ἐξοχὴν ὁ λόγος τοῦ ἀποστ. Παύλου: «Ἐκείνους ποὺ προεγνώρισε, αὐτοὺς καὶ προώρισε νὰ γίνουν σύμμορφοι (=ἴδιοι) πρὸς τὴν εἰκόνα τοῦ Υἱοῦ του, …ἐκείνους δὲ ποὺ προώρισε, αὐτοὺς καὶ ἐκάλεσε, καὶ ἐκείνους ποὺ ἐκάλεσε, αὐτοὺς καὶ ἐδικαίωσε, ἐκείνους δὲ ποὺ ἐδικαίωσε, αὐτοὺς καὶ ἐδόξασε» (Ρωμ. 8, 29-30. Βλ. καὶ κεφ. 9).
Ἡ παρανόηση τῶν λόγων αὐτῶν ἔδωσε ἀφορμὴ νὰ ἀναπτυχθεῖ μιὰ ἐντελῶς παράλογη διδασκαλία. Ὅτι δηλαδὴ ὁ Θεός, γιὰ δικούς του ανεξερεύνητους λόγους, διαλέγει καὶ προορίζει ἐξ ἀρχῆς αὐτοὺς ποὺ πρόκειται νὰ σωθοῦν καὶ αὐτούς ποὺ πρόκειται νὰ κολασθοῦν. Ἂν ὁ ἄνθρωπος ἔχει προορισθεῖ γιὰ σωτηρία, ὅσες ἁμαρτίες κι ἂν κάνει, δὲν πρόκειται νὰ χαθεῖ. Καὶ ἀντιστρόφως, ἂν εἶναι προορισμένος γιὰ τὴν ἀπώλεια, ὅσες ἀρετὲς κι ἂν ἀποκτήσει, δὲν ὑπάρχει περίπτωση νὰ σωθεῖ.
Μιὰ ἀμετάκλητη δηλαδὴ εἱμαρμένη προκαθορίζει τὴν πορεία καὶ τὴν κατάληξη τοῦ ἀνθρώπου ἐρήμην τῆς θελήσεώς του. Εἶναι ἡ περιβόητη θεωρία περὶ τοῦ «ἀπολύτου προορισμοῦ», ποὺ ἀναπτύχθηκε κυρίως ἀπὸ τὴ δυτικὴ Χριστιανοσύνη.
Ἡ ὄντως ἀπάνθρωπη ὅμως αὐτὴ θεωρία ἔρχεται σὲ ὀξεῖα ἀντίθεση μὲ δυὸ καταλυτικὰ γεγονότα: α) τὴν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ β) τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου.
α. Ὁ Θεὸς δὲν θέλει ποτὲ τὸν θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἀλλὰ τὴν ἐπιστροφή του, ὥστε νὰ ἔχει (αἰώνια) ζωὴ (Ἱεζ. 33, 11). Εἶναι αὐτὸς ποὺ θέλει νὰ σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι (ὄχι μόνο μιὰ μερίδα ἐκλεκτῶν) «καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμ. 2, 4). Μᾶς ἀγάπησε τόσο πολύ, «ὥστε τὸν Υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχει ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. 3, 16). Εἶναι «τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν», τὸ ὁποῖο «φωτίζει (ὄχι μιὰ ἀριστοκρατία εὐσεβῶν, ἀλλὰ) πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον» (Ἰω. 1, 9). Μᾶς ἔπλασε κινούμενος ἀποκλειστικὰ ἀπὸ ἀγάπη. Γιὰ νὰ συμμετάσχουμε κι ἐμεῖς στὸν πλοῦτο τῆς δικῆς του ζωῆς.
β. Ἀλλ’ αὐτὸ θέλει νὰ γίνεται μὲ δική μας ἐλεύθερη ἐπιλογή. Ὅσοι τὸν δέχονται μὲ δική τους θέληση, ἀξιώνονται νὰ γίνουν «τέκνα Θεοῦ» (Ἰω. 1, 12). Δὲν θέλει ὄντα δουλικὰ κοντά του. Γι’ αὐτὸ καὶ «δὲν ὑπάρχει τίποτε τὸ πιὸ ἀποφασιστικὸ σ’ ὁλόκληρο τὸ σύμπαν ἀπὸ τὶς συνειδητὲς πράξεις ἐπιλογῆς, ποὺ γίνονται ἀπὸ πρόσωπα προικισμένα μὲ λόγο καὶ συνείδηση» (Καλλίστου Ware, Ἡ ἐντὸς ἡμῶν Βασιλεία, ἐκδ. ΑΚΡΙΤΑΣ, σ. 54).
Ἔτσι ὁ Θεὸς δὲν ἔκαμε τὸν ἄνθρωπο οὔτε θνητὸ οὔτε ἀθάνατο. «Τὴ ζωὴ καὶ τὸν θάνατο ἔβαλα μπροστά σας», λέει. Καὶ μᾶς συμβουλεύει (χωρὶς νὰ ἀναγκάζει): «Διαλέξτε τὴ ζωὴ» (Δευτ. 30, 19). «“Αὐτὸς ἐξ ἀρχῆς ἐποίησεν ἄνθρωπον” καὶ τὸν ἄφησε στὴν ἐλεύθερη διάθεσή του… Ἐνώπιόν σου τοποθέτησε φωτιὰ καὶ νερό: ὅπου θέλεις μπορεῖς νὰ ἁπλώσεις τὸ χέρι σου. Ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων ὑπάρχει ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος. Ὅ,τι θελήσει καὶ προτιμήσει ὁ καθένας, αὐτὸ θὰ τοῦ δοθεῖ» (Σοφ. Σειράχ, 15, 14-17).
Ἡ σωτηρία λοιπὸν καὶ ἡ ἀπώλεια ἐξαρτῶνται ἀπὸ μᾶς. Στὴν ἐλεύθερη ἐπιλογὴ γιὰ τὴ σωτηρία μας ἔρχεται βέβαια ἀρωγὸς καὶ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Καὶ μόνο ὅταν ὑπάρχει δυνατότητα ἐλεύθερης ἐπιλογῆς (αὐτεξούσιο), εἴμαστε ὑπεύθυνοι γιὰ τὶς πράξεις μας. Ἀξιέπαινοι γιὰ τὶς καλές, κατακριτέοι γιὰ τὶς κακές. Ἀλλιῶς, δὲν θὰ ἦταν δυνατὸν νὰ μᾶς ζητηθοῦν εὐθύνες, νὰ κριθοῦμε ἀπὸ τὸν Θεό.
γ. Ὁ Θεὸς τώρα, προγνωρίζοντας τὴν πορεία μας, κανονίζει τοὺς ρόλους ποὺ ταιριάζουν στὸν καθένα μας (=προορίζει). Προγνωρίζει ποιοὶ θὰ κάμουν καλὴ χρήση τοῦ αὐτεξουσίου καὶ τοὺς καλεῖ σὲ ρόλους ποὺ ὑπηρετοῦν τὸ καλό. Προορισμὸς θεωρεῖται αὐτὸ τὸ ἀγαθὸ καὶ ἀμετάθετο θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ φανερώνεται σὲ ὅσους προβλέπει ὅτι θὰ ἀνταποκριθοῦν ἄξια στὴν κλήση ποὺ τοὺς ἀπευθύνει. Καὶ πάλι, ὡς δίκαιος, ἔχει ἤδη κατακρίνει καὶ προδικάσει ὅσους (κατὰ τὴν πρόγνωσή του) θὰ κάμουν κακὴ χρήση τῆς ἐλευθερίας τους. Παρελθὸν καὶ μέλλον δὲν ὑπάρχουν γιὰ τὸν Θεό. Τὰ πάντα, «γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα», συνωθοῦνται σὲ ἕνα διαρκὲς παρὸν ἐνώπιόν του.
δ. Ἡ πρόγνωση ὅμως τοῦ Θεοῦ δὲν σημαίνει κατάργηση τῆς ἐλευθερίας μας. Δὲν θὰ κάνουμε μὲ ἐξαναγκασμὸ κάτι, παρὰ τὴ θέλησή μας, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ τὸ προγνωρίζει ὁ Θεός, ἀλλὰ τὸ προγνωρίζει ὁ Θεός, ἐπειδὴ θὰ τὸ κάνουμε ἐμεῖς. Ἡ πρόγνωσή του προκαθορίζεται ἀπὸ τὶς πράξεις μας καὶ ὄχι οἱ πράξεις μας ἀπὸ τὴν πρόγνωσή του.
Καὶ ἡ Παναγία, μὲ καθαρὰ δική της ἐλεύθερη ἐπιλογή, μὲ καλὴ χρήση τοῦ αὐτεξουσίου της, ἁγιάσθηκε περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλο δημιούργημα. Ἔγινε ἔτσι ἄξια νὰ τὴν προορίσει ὁ Θεὸς νὰ γίνει ἡ μητέρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, χωρὶς αὐτὸ νὰ καταργεῖ τὴν ἐλευθερία της. Ὁ Ἀρχάγγελος τὴ στιγμὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ «δὲν τὴν πληροφορεῖ ἁπλῶς γιὰ τὰ σχέδια τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ περιμένει τὴν ἐλεύθερη καὶ ἐθελούσια ἀπάντησή της… Θὰ μποροῦσε νὰ εἶχε ἀρνηθεῖ. Ὁ Θεὸς παίρνει τὴν πρωτοβουλία, ἀλλὰ εἶναι ἐντελῶς ἀπαραίτητη καὶ ἡ αὐτόβουλη συνεργασία τῆς Παναγίας, ποὺ δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνα παθητικὸ ἐργαλεῖο, ἀλλὰ γίνεται ἕνας ἐνεργὸς συμμέτοχος στὸ λυτρωτικὸ ἔργο» (Κάλλιστος Ware, ὅ. π.).
Εἶναι δικό της τὸ κατόρθωμα αὐτό, μοναδικό, καὶ τῆς ἀξίζει κάθε ἔπαινος. Μὲ εὐγνωμοσύνη τὸ ἀναγνωρίζουμε, τὴν εὐχαριστοῦμε «ἐκ βαθέων» γιὰ τὴ στάση της, καὶ ὅλες οἱ γενιὲς «ἕως αἰῶνος», ἀκούραστα, «τὴν ὄντως Θεοτόκον μεγαλύνομεν».
(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 374, Σεπτ. 2014 - ἐπηυξημένη ἔκδοση)
!>