Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Ο ρόλος της Ελληνίδας Μάνας στην οικογένεια

Η Ελληνίδα σέβεται τη μητρότητα, και ο βαθύτατος πόθος της είναι να εκφρασθεί ως Μητέρα. Η γνήσια Ελληνίδα Μάνα κάνει την υπέρβαση των αλλοτριωμένων πρακτικών: καθημερινοί διαπληκτισμοί, διαζύγια, μοιχείες, απόρριψη της πατρικής και μητρικής ιδιότητας, και προχωρεί βιώνοντας την συζυγική πιστότητα και λαχταρώντας τη συμμετοχή της στο μυστήριο της ζωής, που αποτελεί την προέκταση της συζυγικής αγάπης. Είναι όμως έτοιμη για κάθε θυσία, που θα συντελέσει στην εμφάνιση και συνέχιση όχι μόνο της απλής βιολογικής ζωής, αλλά της αληθινής ανθρώπινης – ανθρωπόθεης ζωής, ώστε να αποκαλυφθεί σωστή και αληθινή παιδαγωγός.

Ο τρόπος της αγωγής της είναι κυρίως βιωματικός, συγχρόνως όμως συνεχής και συνεπής. Η παιδαγωγία αποτελεί την πεμπτουσία της Μητρότητας, («Ου το τεκνοποιείν, αλλά το τεκνοτροφείν ποιεί τους γονείς») και είναι «τέχνη των τεχνών». Αυτή την «τέχνη» της παιδαγωγίας η Μάνα συνειδητοποιεί, ότι πρέπει να την ασκήσει από πολύ νωρίς, τουλάχιστον από τη στιγμή που θα νιώσει να σκιρτά «μέσα της» το παιδί. Η ίδια ήδη υποβάλλεται ακόμη και σε στερήσεις συνηθειών και επιθυμιών της, που είναι βλαπτικές και για εκείνο. Αντίθετα αναπτύσσει αισθήματα και πρακτικές που το ευεργετούν.

Το βοηθά δε ασταμάτητα με τρυφερότητα και στοργή να προγεύεται και ετοιμάζεται για την είσοδό του στον κόσμο των μεγάλων, κυρίως μέσω της «μητρικής γλώσσας», αλλά και της «γλώσσας της αγάπης».

Η μητρική αγάπη δεν πρέπει να καταντήσει παθολογική, αλλά οφείλει να είναι υποστηρικτική και ενθαρρυντική για τον αγώνα της ζωής. Η Ελληνίδα Μητέρα φροντίζει και για την κοινωνικοποίηση του παιδιού της, το βοηθάει να εξοικειώνεται και με τις κοινωνικές αξίες της προσφοράς, αλληλεγγύης και συνεργατικότητας. Να ξεφεύγει από τον ατομισμό και την εγωπάθεια και ν' αναδεικνύεται ολοκληρωμένο πρόσωπο, έτοιμο για τον αγώνα της ζωής και την ομορφιά της κοινωνίας.

Η Μητέρα πάντα εκδηλώνει στο παιδί της την προστατευτική της φροντίδα, αλλά συγχρόνως και σεβασμό στην προσωπικότητά του. Έτσι, η γνήσια μητρική αγάπη δε μετατρέπεται σε κυριαρχική, αλλ' αντίθετα, βοηθά τα παιδιά να επιτύχουν και την «τρίτη έξοδό τους», δηλαδή την απεξάρτηση από τη γονεϊκή κηδεμονία. Να παραδώσουν οι γονείς και ιδιαίτερα η Μάνα, τα παιδιά τους στην κοινωνία ως ανεξάρτητες και υπεύθυνες προσωπικότητες, αυριανούς υπερασπιστές των πανανθρώπινων αξιών, όπως της αγάπης για τον άνθρωπο, την Πατρίδα και το Θεό.

Και σε αυτό ακριβώς έγκειται η σωστή και ολοκληρωμένη αγωγή.

πηγή:xristianos