Ἡ Ἱερά Μητρόπολις τῶν Πατρῶν, προέπεμψε στήν αἰωνιότητα τόν μακαριστό Νικόλαον Ἀναστασόπουλον, ὁ ὁ ὁποῖος ἐχρημάτισε οδηγός τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Νικοδήμου, ἀλλά καί τοῦ νῦν Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, κατά τά πρῶτα ἒτη τῆς Ἀρχιερωσύνης του.

          Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία τοῦ ἀειμνήστου Νικολάου , ὁ ὁποῖος μετέστη πρός Κύριον εἰς ἡλικίαν 81 ἐτῶν, ἐτελέσθη στόν Ἱερό Ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, τῆς ἰδιαιτέρας του Πατρίδος στό Ἀκρωτήρι Ἀράξου (Γκέρμπεσι) Πατρῶν, ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, καθ’ ὃτι ὁ ἀεἰμνηστος ἦτο λίαν ἀγαπητός εἰς ὃλους.

          Προέστη τῆς κηδείας ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, συμπαραστατούμενος ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου καί πολλῶν Ἱερέων καί Διακόνων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.

          Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας μίλησε μέ θερμά καί συγκινητικά λόγια γιά τόν μεταστάντα, τόν ὁποῖον ἐχαρακτήρισε ὡς πρότυπον ἀνθρώπου καί Ἐκκλησιαστικοῦ ὑπαλλήλου.

          Μεταξύ  τῶν ἂλλων, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος:

          « Ὁδεύει πρός τήν αἰωνιότητα ὁ βαθειά πιστός στό Θεό ἂνθρωπος, τό τίμιον μέλος τῆς ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας, ὁ ἐκλεκτός οἰκογενειάρχης, ὁ σώφρων κοινωνικός ἐργάτης. Ἐξεμέτρησε τό ζῆν ὁ σεμνός, ὁ συνετός, ὁ ὑπάκουος, ὁ ἂνθρωπος τῆς ἀπολύτου ἐμπιστοσύνης, ὁ ἐχέμυθος, ὁ ἀφοσιωμένος στό ἒργο τῆς Ἐκκλησίας, ὁ πάντα τελῶν ἐν ἐγρηγόρσει ὁδηγός τοῦ Μητροπολίτου Πατρῶν, τόσον τοῦ μακαριστοῦ Νικοδήμου, ὃσον καί τῆς ἐλαχιστότητός μου. Ὁ ἀκοίμητος καί ἀκούραστος συγκηρυναῖος μας, ὁ ἀναπαύων ἡμᾶς ἐκ τῶν πολλῶν στενοχωριῶν, μέ τόν καλόν τόν λόγον καί τόν, διά πάντας καλόν λογισμόν του. Πόσες φορές ἒλειψε ἀπό τήν οἰκογένειά του, πόσες φορές ἂφησε τίς προσωπικές του ἀσχολίες γιά νά διακονήσῃ τό ἒργον τῆς Ἐκκλησίας! Οὐδέποτε ἠσχολήθη μέ θέματα πού δέν τόν ἀφοροῦσαν, οὐδέποτε ἒφερε δυσκολία στό ἒργο μας. Ἦτο ἂνθρωπος σπανίου ἢθους καί Ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος.

          Καί ὃταν ἐσυνταξιοδοτήθη δέν ἒπαυσε νά ὑπηρετῇ τήν Ἱεράν Μητρόπολιν. Ὡς ὑπεύθυνος διά τήν προετοιμασίαν τῶν Ἐγκαινίων τῶν Ἱερῶν Ναῶν, μαζί μέ τόν Ἀρχιδιάκονον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἡτοίμαζε μέχρι πρό ὀλίγου καιροῦ τά πάντα μέ χαρά καί ζῆλο καρδίας.

          Διά τοῦτο ἐθεωρήσαμε ἂξιον καί δίκαιον νά τόν τιμήσωμε μέ τήν ἀνωτάτην διάκρισιν καί τιμήν τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν, τόν χρυσοῦν, δηλαδή, Σταυρόν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί περιεβάλαμε αὐτόν μετά τῶν σχετικῶν διασήμων. Μετά δυσκολίας ἐδέχθη τήν τιμήν ἓνεκα τῆς σεμνότητος καί ταπεινώσεως αὐτοῦ, ἀλλ’ ὑπήκουσε εἰς τήν ἐν ἀγάπῃ παράκλησίν μας.

          Τώρα ἀναπαύεται ἐν χώρᾳ μακάρων ἐν οὐρανοῖς καί ἀναμένει τήν κοινήν Ἀνάστασιν. Θά τόν συνοδεύῃ ἡ ἀγάπη μας, ἡ εὐχή μας καί προσευχή μας, ὃπως καί ἐν ὃσῳ ζοῦσε ἀνάμεσά μας.

          Ἐκφράζομε τίς θερμές εὐχές καί τήν ἀγάπη μας, πρός τήν σύζυγό του, τά παιδιά καί τά ἐγγόνια του...».

          Ἡ ταφή ἒγινε στό κοιμητήριο τῆς γενετείρας του.