Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Κυριακή Α΄ Λουκά - «Και καταγαγόντες τα πλοία επί την γην, αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ»

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Κυριακή Α΄ Λουκά - «Και καταγαγόντες τα πλοία επί την γην, αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ»

00:12 | Ανώνυμος |

PDF

Απόστολος: Α΄ Κορ. ιστ΄ 13-24

Ευαγγέλιο: Λουκ. ε΄ 1-11

«Και καταγαγόντες τα πλοία επί την γην, αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ» (Λουκ. ε΄ 11).

Το σημερινό ευαγγέλιο έχει μια λογική συνέχεια με το ευαγγέλιο της περασμένης Κυριακής που καλούσε γενικά, αλλά και τον καθένα ξεχωριστά για να ακολουθήσει τον Ιησού. Σήμερα η πρόσκληση δεν είναι γενική, όπως την περασμένη Κυριακή που συνιστούσε σε «όποιον θέλει να τον ακολουθήσει», αλλά γίνεται πρόσκληση προσωπική και ονομαστική. Μάλιστα η πρόσκληση γίνεται σταδιακά με την εκδήλωση εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του Ιησού και στη συνέχεια με την πλήρη αφοσίωση σ’ αυτόν.

Ιδιαίτερα σημαντική η πρόσκληση προς τους πρώτους μαθητές, για τούτο και αναφέρονται σ’ αυτό και οι τέσσερις Ευαγγελιστές. Σκοπός των Ευαγγελιστών δεν είναι να καταγράψουν σαν ιστορικό γεγονός την εκλογή των πρώτων μαθητών, αλλά για να τονίσουν την ουσία του γεγονότος, όπως καταγράφεται στον τελευταίο στίχο του σημερινού ευαγγελίου: «αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ». Αφού άφησαν το πλοίο, τη δουλειά τους, την οικογένεια τους τον ακολούθησαν.

Τον ακολούθησαν αμέσως, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, δίνοντας με τον τρόπο αυτό το παράδειγμα σε όλους δια μέσου των αιώνων, άρα και στον καθένα από μας σήμερα, ότι όταν έρθει η στιγμή και της δικής μας πρόσκλησης, τότε θα πρέπει να τον ακολουθούμε χωρίς αμφιβολία, χωρίς δισταγμό. Ο Θεός επιλέγει διαφορετικό τρόπο για να προσκαλέσει τον καθένα, όπως έκανε σήμερα και με τους πρώτους μαθητές, τον Πέτρο, τον Ανδρέα, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Και οι τέσσερις επέστρεψαν από ένα δύσκολο βράδυ. Ανεπιτυχής η έξοδος τους. Όμως, παρά την απογοήτευση, ετοιμάζουν τα δίχτυα για την επόμενη έξοδο.

Εκείνη τη στιγμή, ο Ιησούς πλησιάζει και μπαίνει σε ένα από τα πλοία, εκείνο του Σίμωνος και «τον παρακαλεί να τραβηχτεί λίγο από την ξηρά. Κάθισε στο ψαροκάικο και απ’ αυτό δίδασκε τα πλήθη». Η διδασκαλία ήταν γενική και χρήσιμη για όλους. Τώρα όμως είναι η ώρα της προσωπικής πρόσκλησης που θα συνδιασθεί με την υπακοή.

Είπε στο Σίμωνα: «Πήγανε στα βαθιά και ρίξτε τα δίχτυα σας για ψάρεμα». Τότε ο Σίμωνας του αποκρίθηκε: «Διδάσκαλε όλη τη νύκτα παιδευόμασταν και δεν πιάσαμε τίποτε∙ επειδή όμως το λες εσύ, θα ρίξω το δίχτυ».

Η υπακοή, αλλά και τα όσα θαυμαστά θ' ακολουθήσουν αποτελούν σημαντικό μήνυμα για τον καθένα από μας. Έτσι το σημερινό ευαγγέλιο προσφέρει θετικά και αισιόδοξα μηνύματα. Ότι εμείς, παρά την όποια απογοήτευση και το όποιο αρνητικό αποτέλεσμα θα πρέπει να συνεχίζουμε την προσπάθεια. Παράλληλα θα πρέπει να αναγνωρίζουμε ότι, ναι μεν οι δυνάμεις μας ως ανθρώπων είναι περιορισμένες, αλλά ότι πέρα και πάνω από μας υπάρχει η ανωτερότητα του Θείου παράγοντα. Πάνω από μας βρίσκεται ο Θεός ο οποίος είναι παρών, αλλά και έτοιμος να μας στηρίξει, αρκεί να αντιληφθούμε και να αποδεχθούμε αυτή την παρουσία και βοήθεια. Ναι, να αντιληφθούμε και να αποδεχθούμε ότι το θετικό αποτέλεσμα οφειλόταν στην επέμβαση του Θεού. Τούτο το γεγονός θα πρέπει να μας βοηθήσει να κάνουμε μια ενδοσκόπηση, όπως έκανε και ο Σίμωνας Πέτρος που, όταν είδε το θαυμαστό αποτέλεσμα, συνειδητοποίησε δυο πράγματα. Πρώτον την παρουσία του Θεού στο πρόσωπο του Ιησού και δεύτερον στη δική του αμαρτωλότητα, τη δική του αναξιότητα. Τόσο η πράξη όσο και τα λόγια του επιβεβαιώνουν τα πιο πάνω.

Ακούσαμε σήμερα ότι: «Όταν ο Σίμων Πέτρος είδε τι έγινε, έπεσε στα γόνατα του Ιησού και του είπε: «Βγες από το καΐκι μου, Κύριε, γιατί είμαι άνθρωπος αμαρτωλός». Αυτά τα είπε γιατί, είχε κυριευτεί από δέος, αυτός και όλοι όσοι ήταν μαζί του, για τα πολλά ψάρια που είχαν πιάσει. Το ίδιο συνέβη και με τα παιδιά του Ζεβεδαίου, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, που ήταν συνεργάτες του Σίμωνα».

Θαυμαστό, λοιπόν, το αποτέλεσμα. Όμως το πιο θαυμαστό ήταν αυτό που συνέβη στο βάθος της ψυχής του Πέτρου. «Το επανάγαγε εις το βάθος» οδήγησε τον Πέτρο στη συναίσθηση της αμαρτωλότητας του. Μια συναίσθηση που τον οδήγησε στην αναγνώριση της αγιότητας του Θεού. Μια συναίσθηση που τον οδήγησε στη μετάνοια και στη συνέχεια να εμπιστευτεί απόλυτα τον Ιησού και να τον ακολουθήσει.

Τούτο σαν μήνυμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και για μας σήμερα. Να συνειδητοποιήσουμε με την αμαρτωλότητα μας και να οδηγηθούμε στη μετάνοια. Μια μετάνοια που δε θα εκφραστεί μόνο με την αναγνώριση της αμαρτωλότητας μας, αλλά και που θα επιβεβαιωθεί με το να ακολουθήσουμε, χωρίς όρους και προϋποθέσεις τον Ιησού.

Γιατί, δεν αρκεί να εκδηλώσουμε το θαυμασμό μας στο πρόσωπο του Ιησού. Θα πρέπει να το επιβεβαιώσουμε με το να τον ακολουθήσουμε, όπως έκαναν και οι Απόστολοι. Γιατί, αν οι Απόστολοι έμειναν στο θαυμασμό ή τη στιγμιαία μετάνοια, τότε θα χανόντουσαν, όπως χάθηκε και το πλήθος που βρισκόταν στην παραλία της Γεννησαρέτ. Το ότι «ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ» κατά τους Ευαγγελιστές Ματθαίο (δ΄ 20) και Μάρκο (α΄ 18) φανερώνει το πόσο καθοριστική ήταν η απόφαση τους που άλλαξε ριζικά όχι μόνο τη δική τους ζωή, αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Τρία καθοριστικά δίχτυα πρόβαλαν μέσα από το σημερινό ευαγγέλιο. Πρώτον το δίχτυ του λόγου του Θεού που πρόσφερε ο Ιησούς, ωσάν από άμβωνα, μέσα από το πλοίο. Δεύτερο το δίχτυ που έριξε ο Πέτρος, μια φορά χωρίς αποτέλεσμα και τη δεύτερη με εντολή του Ιησού και «τούτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλήθος ιχθύων πολύ». Το τρίτο δίχτυ ήταν εκείνο της αυτοκριτικής και που οδήγησε στη σωστική μετάνοια.

Αδελφοί μου, «επανάγαγε εις το βάθος» συνέστησε ο Ιησούς στον Πέτρο. Το ίδιο επαναλαμβάνει και σε μας σήμερα. Ο Πέτρος υπάκουσε και έσωσε, εκτός από τον εαυτό του ολόκληρη την ανθρωπότητα. «Επανάγαγε εις βάθος» προτρέπει και μας σήμερα ο Ιησούς. Προχωρήστε στο βάθος της ουσίας των γεγονότων ή της διδασκαλίας του Ιησού. Εκεί στο βάθος υπάρχει η απάντηση. Εκεί στο «βάθος» θα δείτε καθαρά την παρουσία και την ευλογία του Θεού. Εκεί στο «βάθος» θα διακρίνουμε τις όποιες δυνατότητες ή και αδυναμίες μας. Ας μην υπερτιμήσουμε και ας μην υποτιμήσουμε δυνατότητες και αδυναμίες μας. Όταν επιτρέψουμε να δράσει η χάρη του Θεού τότε το αποτέλεσμα θα είναι θαυμαστό. Ας αποδεχτούμε τη συγκατάβαση του Θεού. Ας υποκλιθούμε στη χάρη του Θεού, όπως σήμερα και οι Απόστολοι. Ιδιαίτερα όμως ας τους μιμηθούμε στην απόφαση που πήραν και που «αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ». Αμήν.

Θεόδωρος Αντωνιάδης – Μητρόπολη Πάφου

πηγή:aktines