Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Ο δε Ιησούς εσιώπα…(η σιωπή)

Του Αρχιμ. Δαμασκηνού Λιονάκη*

Διαβάζουμε, ἀδελφοί μου, στό Κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο (26, 62-63) τά ἀκόλουθα: «Καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἶπεν αὐτῷ· οὐδὲν ἀποκρίνῃ; τί οὗτοί σου καταμαρτυροῦσιν; ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἐσιώπα».

Μία πνευματική ἀντιμετώπιση τῶν προσβολῶν καί κατηγοριῶν, τῶν θλίψεων καί ποικίλων δοκιμασιῶν τοῦ βίου εἶναι καί ἡ σιωπή.

Ἡ συνετή σιωπή ἀποδέχεται τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί σκεπάζει τό παράπτωμα τοῦ ἀδελφοῦ, ἀνέχεται, ὑπομένει καί μακροθυμεῖ· δέν ἐρίζει, δέν ἀντιδικεῖ, δέν περιφρονεῖ, ἀλλά διορθώνει, συγκαταβαίνει καί συμπαθεῖ.

Ἡ ἀρετή τῆς σιωπῆς κοσμεῖ τόν πνευματέμφορο καί ἀπαθῆ, ὁ ὁποῖος δέν σαλεύεται ἀπό τίς προσβολές τοῦ ἐχθροῦ καί τῶν ὀργάνων του, ἀπό τίς θλίψεις, τίς ἄδικες κατηγορίες καί τούς πικρούς καί ὑβριστικούς λόγους.

Μπορεῖ, ὅμως, ἡ σιωπή νά χαρακτηρίζει καί τόν ἐμπαθῆ ἀλλά «νομίμως ἀθλοῦντα» χριστιανό, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τήν τυραννία τῶν παθῶν· ὁ ὁποῖος παροργίζεται, ἀλλά δέν ὑβρίζει καί δέν ἀνταποδίδει τήν προσβολή· ὁμολογεῖ ταπεινῶς τήν πνευματική του ἀσθένεια καί ἐπιδιώκει συνετῶς νά ἀποφύγει ἤ νά μετριάσει τήν πτώση του στήν ἁμαρτία.

Διαβάζουμε στόν 38ο ψαλμό: «Εἶπα· φυλάξω τὰς ὁδούς μου τοῦ μὴ ἁμαρτάνειν με ἐν γλώσσῃ μου· ἐθέμην τῷ στόματί μου φυλακὴν ἐν τῷ συστῆναι τὸν ἁμαρτωλὸν ἐναντίον μου». Ἡ συνετή σιωπή, ὡς εὐλογημένη ἄσκηση ἐγκρατείας, συμβάλλει στήν ἀπόκτηση τῆς ἀπαθείας.

Τήν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ, ὅταν φυγαδεύεται ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν καρδιά μας καί σκοτίζεται ὁ νοῦς μας, ἄς προτιμήσουμε τήν σιωπή. Ἡ τήρηση σιωπῆς θά μᾶς βοηθήσει νά μήν παρεκτραποῦμε.

Ἀφοῦ ξεπεράσουμε τόν πειρασμό, μέ νηφάλιο πλέον πνεῦμα καί εἰρηνική διάθεση, μποροῦμε νά μιλήσουμε καί νά ἐνεργήσουμε τά δέοντα.

Στά μάτια τῶν «τὰ ἐπίγεια φρονούντων» ἡ εὐλογημένη σιωπή φαντάζει ὡς μωρία.

Συχνότατα ἐκλαμβάνεται ὡς ἀδυναμία ἡ μή ὑποστήριξη τῶν θέσεών μας, ἡ μή ἀνταπόδοση τῆς προσβολῆς.

Ἡ ἁγιορείτικη, ὅμως, σοφία διδάσκει ὅτι ὅποιος εἶναι ἔξυπνος κάνει τόν χαζό. «Ὁ ὑποχωρῶν καί εὐγενέστερος»!

Μέ αὐτούς τούς λόγους μία εὐλογημένη πνευματική ἀγωνίστρια νουθετοῦσε τά νεαρά ἀνδρόγυνα.

Ἄν, ἐκμεταλλευόμενοι τήν σιωπή ἑνός ἀνθρώπου, τόν κακολογοῦμε καί τόν κακοποιοῦμε, ἄς γνωρίζουμε ὅτι ἁμαρτάνουμε «εἰς Χριστόν»!

Ἡ τακτική μας αὐτή μαρτυρεῖ ἔλλειψη σοφίας, πνευματική ἔνδεια, ἀλλά καί ἀδυναμία. Δυνατός δέν εἶναι ὅποιος μέ κριτήρια κοσμικά ἐπιβάλλεται στόν ἀδελφό του, ἀλλά ὅποιος «χάριτι Θεοῦ» ἐπιβάλλεται στό ἁμαρτωλό «ἐγώ» του.

Ἄς παρακαλέσουμε, ἀδελφοί μου, τόν δωρεοδότη Κύριο νά μᾶς ἀξιώσει νά ἐκτιμήσουμε τήν εὐλογημένη σιωπή καί νά τήν ἐξασκήσουμε, κατά τό μέτρο πάντοτε τῶν δυνάμεών μας, στήν καθημερινή μας ζωή.

* Ο Αρχιμ. Δαμασκηνός είναι Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Κυδωνίας και Αποκορώνου

πηγή:romfea.gr