Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ

00:07 | Ανώνυμος |

PDF

(Μτθ. κε΄ 14-30)

«ἔδωκε... τάλαντα... ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν»

Στή σημερινή παραβολή τῶν ταλάντων ὁ Κύριος διανέμει στούς δούλους του, δηλαδή σ’ ὅλους τούς ἀνθρώπους διάφορα τάλαντα καί τούς καλεῖ νά τά ἀξιοποιήσουν καί νά τά πολλαπλασιάσουν.

Ἄς δοῦμε λοιπόν σήμερα πῶς ὁ Θεός διανέμει τά τάλαντα καί πῶς ἐμεῖς θά τά πολλαπλασιάσουμε.

1. ΤΑ ΤΑΛΑΝΤΑ ΜΑΣ

Στό καθένα ἄνθρωπο λοιπόν ὁ Θεός ἔχει δώσει τάλαντα. Ποιά εἶναι αὐτά; Τά διάφορα χαρίσματα μέ τά ὁποῖα μᾶς προίκισε: ἱκανότητες, κλίσεις, φυσικά προσόντα πού ἔχουμε, σωματικά καί πνευματικά. Διανοητικά χαρίσματα, εὐστροφία, γνῶσι, σοφία, σύνεσι. Ἀλλά καί πνευματικά χαρίσματα: πραότητα, καλωσύνη, εὐγένεια, διάκρισι, χάρισμα ἀγάπης, παρακλήσεως καί τόσα ἄλλα. Καί ἡ θέσι μας καί τά ἀγαθά πού ἔχουμε, ἡ ὑγεία καί οἱ δυνάμεις μας τάλαντα τοῦ Θεοῦ εἶναι. Ἀλλά καί πόσο μεγάλο τάλαντο εἶναι ἡ ξεχωριστή τιμή νά ἔχουμε γεννηθεῖ ὀρθόδοξοι χριστιανοί;

Τάλαντα πού ἐχάρισε ὁ Θεός σ’ ὅλους τούς ἀνθρώπους. «Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν» στόν καθένα μας. Καί τά διαμοίρασε ὄχι τυχαία ἤ ἄδικα, ἀλλά σύμφωνα μέ τήν πανσοφία του «κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς του». Ἀλλά καί σύμφωνα μέ τό συμφέρον τοῦ ἀνθρώπου. Διότι ὁ Θεός ὁ ὁποῖος μᾶς γνωρίζει πρίν ἀκόμη γεννηθοῦμε, γνωρίζει τίς διαθέσεις μας καί τήν ἰδιοσυγκρασία μας καί μοιράζει τά χαρίσματα μέ τέλεια δικαιοσύνη ὥστε ὁ καθένας νά πάρει τάλαντα πού ταιριάζουν στίς διαθέσεις του καί τίς ἀντοχές του «κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν». Δέν εἶναι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἱκανοί νά κρατήσουν τόν ἴδιο ἀριθμό χαρισμάτων. Γι’ αὐτό καί στήν παραβολή ὁ Κύριος σέ ἄλλον ἔδωσε πέντε τάλαντα, σέ ἄλλον δύο καί στόν ἄλλο ἕνα. Βέβαια ὅσοι ἔχουν περισσότερα χαρίσματα ἔχουν καί μεγαλύτερες εὐθῦνες καί ἀπαιτήσεις ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ. Ὅλοι παντως ἔχουν τήν θέσι τους στή μεγάλη οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ.

Γι’αὐτό δέν ἔχουμε τό δικαίωμα νά ζηλεύουμε τούς ἄλλους γιά τά χαρίσματα πού ἔχουν, διότι κι ἐμεῖς ἔχουμε ἄλλα τά ὁποῖα ἐκεῖνοι δέν ἔχουν. Ἄς ἀναφέρουμε μερικά παραδείγματα. Ἄλλος ἔχει σωματικές ἱκανότητες νά διακονεῖ περισσότερο σέ ἐργασίες δύσκολες κι ἄλλος ἱκανότητες πνευματικές καί προσφέρει πολλά μέ τίς γνώσεις του· ἄλλος ἔχει δυνατή πίστι πού κάνει καί θαύματα κι ἄλλος σύνεσι καί διάκρισι ξεχωριστή. Ὅλοι οἱ πιστοί βέβαια ἔχουμε χρέος προσευχῆς, ἱεραποστολῆς, ἀγῶνος. Ὑπάρχουν ὅμως πιστοί πού ἔχουν ἰδιαίτερο χάρισμα νά ἀφοσιώνονται μέ μεγαλύτερη θέρμη στήν προσευχή καί τή λατρεία, ἐνῷ ἄλλοι νά διακονοῦν περισσότερο μέ ζῆλο σέ φιλανθρωπικά ἤ ἱεραποστολικά ἔργα. Ἄλλοι ἔχουν εὐχέρεια νά οἰκοδομοῦν περισσότερο μέ τό λόγο τους κι ἄλλοι περισσότερο μέ τό σιωπηλό παραδειγμά τους. Ὑπάρχουν βέβαια καί εἰδικά χαρίσματα μεγάλα καί ἱερά γιά ἀνθρώπους λίγους, ἐκλεγμένους ἀπό τόν Θεό πού ἔχουν τήν κλίσι νά γίνουν ποιμένες καί διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅλοι πάντως ἔχουμε χρέος ἔναντι τοῦ ἁγίου Θεοῦ νά καλλιεργήσουμε τά χαρίσματά μας γιά τήν δική μας πνευματική πρόοδο καί τελείωσι ἀλλά καί γιά τήν βοήθεια τῶν ἄλλων. Πῶς ὅμως θά γίνῃ αὐτό;

2. ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ

Τό πρῶτο πού χρειάζεται εἶναι νά συνειδητοποιήσουμε πώς δέν μᾶς τά ἔδωσε τά χαρίσματα ὁ Θεός γιά νά καυχόμαστε κάι ἐπιδεικνυόμαστε, νά προβαλλόμαστε καί περιαυτολογοῦμε. Μᾶς τά ἔδωσε ὄχι γιά τό ἐγώ μας ἀλλά γιά τόν ἀδελφό μας. Δέν μποροῦμε λοιπόν νά κοιτάζουμε μόνο τόν ἑαυτό μας καί νά ἀδιαφοροῦμε γιά τούς ἄλλους. Αὐτό μαρτυρεῖ ἔλλειψι συναισθήσεως τοῦ χρέους καί τῆς εὐθύνης μας. Εἶναι ἔνδειξι παρακμῆς, φιλαυτίας καί ἀτομισμοῦ. Διότι ὅταν ὁ ἄνθρωπος γίνῃ δοῦλος τῆς ὕλης, δέν ἔχει καμμία διάθεσι νά ἐργασθῇ γιά τόν Θεό, γιά τήν ψυχή του καί τούς ἄλλους. Ἀφοσιώνεται στά μάταια καί ἀχρηστεύει τά τάλαντα τά ὁποῖα τοῦ ἔχει δώσει ὁ Θεός. Καί ἀποδεικνύεται ἔτσι ἀνάξιος τῆς γενναιοδωρίας τοῦ Θεοῦ.

Τό δεύτερο πού θά πρέπει νά κάνουμε εἶναι νά καταπολεμήσουμε κάθε ραθυμία καί ὀκνηρία ἡ ὁποία ἀχρηστεύει τά τάλαντά μας. Τό παράδειγμα τοῦ τρίτου δούλου τῆς σημερινῆς παραβολῆς, πού ἔθαψε τό τάλαντό του καί ὁδηγήθηκε στόν αἰώνιο θάνατο πρέπει νά μᾶς συγκλονίσει. Καί τέλος νά δείξουμε ἰσχυρό ζῆλο, προθυμία καί ἰδιαίτερη ἐπιμέλεια γιά νά ἀξιοποιήσουμε τά συγκεκριμένα τάλαντα πού ὁ Θεός μᾶς ἐχάρισε. Ὅσα τάλαντα τόσες καί οἱ εὐθῦνες. Ὅσο μεγαλύτερα κάι πλουσιότερα χαρίσματα ἔχουμε, τόση περισσότερη ἡ ἀποστολή μας καί ὁ ζῆλος μας. Ὁ καθένας ἀνάλογα μέ τό ἀξίωμα κάι τίς ἱκανότητές του νά διακονῇ καί νά ἀνακουφίζῃ τούς γύρω του.

***

Ἀδελφοί, τά χαρίσματα πού ἔχουμε εἶναι τοῦ Θεοῦ. Δικά του δῶρα εἶναι. Σ’ αὐτόν νά ἀναπέμπουμε θερμή τήν εὐχαριστία πού μᾶς τά ἐχάρισε. Σ’ αὐτόν θά δώσουμε ὅμως καί λόγο γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο τά διαχειρισθήκαμε. Ἄς ἐργασθοῦμε λοιπόν μέ ζῆλο καί προθυμία, γιά νά ἀκούσουμε κάποτε τήν μακαρία φωνή τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ νά μᾶς λέγῃ: «εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου».

πηγή:ΣΩΤΗΡ