Στο τέλος, η Αγάπη κυριαρχεί! Στο τέλος, η αγάπη νικάει. Αυτό είδαμε με την Ανάσταση του Χριστού! Τελικά, νίκησε η αγάπη. Αναστήθηκε τελικά η Αγάπη, την οποία οι άνθρωποι σταύρωσαν. Σταυρώσαμε την αγάπη του Χριστού. Οι άνθρωποι μίσησαν το Χριστό. Αλλά ο Χριστός απάντησε σε αυτό το μίσος με απέραντη αγάπη. Και αναστήθηκε. Και μέσ' στις καρδιές τους ζει πάλι. Κι όλοι αισθάνονται αυτή την τρέλα κι αυτό το μεθύσι και αυτό τον ενθουσιασμό απ' την Ανάσταση του Χριστού.

Και βλέπουμε πλέον τη ζωή αλλιώς και τα πράγματα αλλιώς.

Χαρακτηριστικό ἀπόσπασμα: "Κάθε χρόνο τέτοια ἐποχή, µ΄ αὐτὲς τὶς γιορτὲς ποῦ κάνετε, διακηρύσσετε σὲ ὅλο τὸν κόσµο ὅτι: «αὐτὰ τὰ μέρη δὲν ἦταν δικὰ µας, ἤρθαµε ἐκ τῶν ὑστέρων καὶ τὰ πήραμε µἐ τὴ βία». Μήπως στὸ ὑποσυνείδητό σας ὑπάρχει ὁ φόβος ὅτι ἡ Πόλη κάποια µέρα θὰ δοθεῖ πίσω; Ἀντὶ νὰ περηφανευόμαστε µἐ τὶς πόλεις ποὺ κατακτήσαμε, ἂς περηφανευτοῦμε µἐ αὐτὲς ποὺ ἱδρύσαμε, αν ὑπάρχουν. Ἀλλὰ δὲν ὑπάρχουν. Ὅλη ἡ Ἀνατολὴ εἶναι περιοχὴ µἒ τὴν βία κατακτημένη..."

Πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Μανώλη

Προϊσταμένου Ἱεροῦ Βυζαντινοῦ Ναοῦ 

Προφήτου Ήλιού Θεσσαλονἰκης

Τό Σάββατο πρό τῆς Πεντηκοστῆς εἶναι Ψυχοσάββατο, δηλαδή “μνεία πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος κοιμηθέντων εὐσεβῶς Χριστιανῶν”. Τό ἐσπέρας τῆς Παρασκευῆς καί τό πρωί τοῦ Σαββάτου, πλῆθος λαοῦ, προσέρχεται εἰς τούς κοιμητηριακούς ἢ ἐνοριακούς Ναούς. Ἐκεῖ ψάλλεται ὁ νεκρώσιμος κανόνας καί τό μνημόσυνο “ὃ οἱ θειότατοι πατέρες ἐθέσπισαν” ὑπέρ πάντων τῶν “ἐπ’ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων εὐσεβῶν καί Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν”. Πρός τιμήν τους προσκομίζουν οἱ πιστοί κόλλυβα. Τό ἒθιμο τῶν κολλύβων εἶναι πάρα πολύ παλαιό. Οἱ ρίζες του χάνονται στίς πρό Χριστοῦ ἐποχές.

Κάθε Σάββατο η προσευχή της Εκκλησίας είναι αφιερωμένη στους κεκοιμημένους. Όμως δύο είναι τα Ψυχοσάββατα που έχουν καθιερωθεί και τελούνται Μνημόσυνα της Εκκλησίας για όλους τους κεκοιμημένους. Το Σάββατο προ της Κυριακής των Απόκρεω και το Σάββατο προ της Κυριακής της Πεντηκοστής.

Μεσα στην ιδιαίτερη μέριμνά της για τούς κεκοιμημένους η αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας έχει καθορίσει ξεχωριστή ημέρα της εβδομάδος γι’ αυτούς.

Όπως η Κυριακή είναι η ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου, ένα εβδομαδιαίο Πάσχα, έτσι το Σάββατο είναι η ημέρα των κεκοιμημένων, για να τους μνημονεύουμε και να έχουμε κοινωνία μαζί τους. Σε κάθε προσευχή και ιδιαίτερα στις προσευχές του Σαββάτου ο πιστός μνημονεύει τούς οικείους, συγγενείς και προσφιλείς, ακόμη και τούς εχθρούς του που έφυγαν από τον κόσμο αυτό, αλλά ζητά και τις προσευχές της Εκκλησίας γι’ αυτούς.

ερμηνευμένο απο τον Χρόνη Αηδονίδη

ΓΙΑΤΙ ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΚΕΛΑΗΔΕΙΣ,
ΩΣ ΚΕΛΑΗΔΟΥΣΕΣ ΠΡΩΤΑ

Ο σεισμός προερχόταν από την περιοχή νοτιοδυτικά του Κάτω Μαζαρακίου, που είχε δώσει την δόνηση των 6,4 Ρίχτερ στις 8 Ιουνίου 2008. Είχε 16 χιλιόμετρα εστιακό βάθος και δεν αναφέρθηκαν ζημιές ή θύματα.

 Ένας Κρητικός στο αεροδρόμιο περνά από από τον ανιχνευτή μετάλλων. 
Ο ανιχνευτής σφυρίζει. Οπότε ο υπάλληλος του αεροδρομίου λέει στον Κρητικό:

φωτορεπορτάζ: Νικόλαος Μαγγίνας

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μετέβη στο Προκόπιο, αμέσως μετά την άφιξή του στην Καισάρεια, και στο πέτρινο Καππαδοκικό χωριό τον υποδέχθηκε πλήθος προσκυνητών από την Πόλη, την Ελλάδα, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες.

-Κύριε φιλόσοφε, ἔχω μία σπουδαία καί ὄμορφη γυναῖκα.
Ὁ Σωκράτης ἐκείνη τήν στιγμή ἦταν στό τραπέζι του μ᾿ ἕνα μολύβι στό χέρι καί χαρτί καί ἔγραφε ἕνα μηδενικό.
-Ἡ γυναῖκα μου κατάγεται ἀπό μεγάλο γένος. Ὁ παπποῦς της ἦταν ὑπουργός.
Ὁ ἄλλος φιλόσοφος ἔγραψε ἄλλο ἕνα μηδενικό.

Σαν πιθανότερη χρονολογία της γέννησής του είναι το έτος 1690. Και τούτο γιατί στους πολέμους που άρχισαν το 1711 και τελείωσαν το 1718 είναι στρατιώτης του Τσαρικού Στρατού του Μεγάλου Πέτρου της Ρωσσίας. Τα Τουρκικά στρα­τεύματα ήσαν ακατάβλητα, βάδιζαν από νίκη σε νίκη, είχαν σπείρει τον τρόμο σ' όλα τα έθνη. Στρατιώτης ο Όσιος Ιωάννης μάχεται για να υπερασπισθεί την πατρίδα του, τη Ρωσσία. Γαλου­χημένος με τα νάματα της Ορθοδοξίας από τους Χριστιανούς γονείς του, τον συγκλονίζει η φρίκη του πολέμου, τα χιλιάδες παλληκάρια, γυναικόπαιδα, γέροι που κείτονται νεκροί στο πέρασμα της λαίλαπας, της πολεμικής μανίας των εχθρών.

Ετούτο τον καιρό της κρίσης, κάπως συχνότερα λένε πολλοί πως βλέπουν το Χριστό να τριγυρίζει στους μεγάλους διαδρόμους με τα προϊόντα, στα απέραντα σούπερ μάρκετ.
Πώς να βρέθηκε άραγε Αυτός μες στους ναούς του κέρδους, που χρόνια τώρα υπηρετούσαν και συντηρούσαν την ακόρεστη επιθυμία μας να καταναλώνουμε; Μες στους ναούς του κέρδους, που απέμειναν τώρα χαμένοι καταναλωτικοί παράδεισοι για τον έκπτωτο καταναλωτή της εποχής του ΔΝΤ, τι φέρνει το Χριστό;

Ο Θεός κάθε στιγμή

Χαϊδεύει με την αγάπη Του

Τις καρδιές όλων των ανθρώπων

Αλλά εμείς δεν το καταλαβαίνουμε

Γιατί οι καρδιές μας έχουν πιάσει πουρί.

Όταν καθαρίσει την καρδιά του ο άνθρωπος

Συγκινείται, διαλύεται, τρελαίνεται

Γιατί βλέπει τις ευεργεσίες, τις καλωσύνες του Θεού

Που όλους τους αγαπά το ίδιο.

Για αυτούς που ταλαιπωρούνται, πονάει.

Για αυτούς που ζουν πνευματική ζωή, χαίρεται.

Είναι αρκετό και μόνον οι ευεργεσίες του Θεού, αν τις σκεφθεί μια φιλότιμη ψυχή

Να την τινάξουν στον αέρα.

Πόσο μάλλον, εάν σκεφθεί και τις πολλές της αμαρτίες και την πολλή ευσπλαχνία του Θεού!

«Όταν κάποιος είναι ελεύθερος, έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Όταν γίνει έγγαμος, έχει ελάχιστα δικαιώματα και πάρα πολλές υποχρεώσεις. Όταν όμως αποκτήσει και τέκνα, δεν έχει καθόλου δικαιώματα, αλλά μόνο υποχρεώσεις».

Ἦχος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε

Ὡς θεῖον θησαύρισμα, ἐγκεκρυμμένον τῇ γῇ, Χριστὸς ἀπεκάλυψε, τὴν Κεφαλήν σου ἡμῖν, Προφῆτα καὶ Πρόδρομε, πάντες οὖν συνελθόντες, ἐν τῇ ταύτῃ εὒρέσει, ᾄσμασι θεηγόροις, τὸν Σωτῆρα ὑμνοῦμεν, τὸν σώζοντα ἡμᾶς ἐκ φθορᾶς ταῖς ἱκεσίαις σου. 

 Ὅλη ἡ Ἑλλάδα σέ πενθεῖ μά πιό πολύ ἡ Κρήτη πού ἔχασε τόν Σταυραετό ἀπό τόν Ψηλορείτη.

 Αδελφέ Αθανάσιε,

Ευχόμεθα όπως Κύριος ο Θεός,

κατατάξει τὴν ψυχὴν σου εν σκηναίς δικαίων

καί εν κόλποις, Αβραὰμ.

Την Τρίτη 22 Μαΐου 2012,

εις τον Ιερό μας Ναό,

θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία

επί τη αποδόσει της εορτής του Πάσχα.

Είναι άλλη μια ευκαιρία, συμμετοχής στη Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως και για όσους δεν παρευρέθησαν ανήμερα το Πάσχα.

Έναρξις: 9:30 μ.μ. Λήξις: 1:00 π.μ.

᾽Από τῆς Δευτέρας μέχρι τοῦ Σαββάτου τῆς Διακαινησίμου, ὡς καί τῇ ἡμέρᾳ τῆς ᾽Αποδόσεως, ἀντί τῆς πρό τοῦ ῾Εσπερινοῦ Θ´ ῞Ωρας, τῶν ῾Ωρῶν τοῦ ᾽Αποδείπνου καί τοῦ Μεσονυκτικοῦ, ἀναγινώσκεται ἡ διατεταγμένη ἐναρκτήριος ᾽Ακολουθία ὡς ἑξῆς:

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.  Ἀμήν.

Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος. (τρίς)

᾽Ανάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν ῞Αγιον Κύριον ᾽Ιησοῦν, τόν μόνον ἀναμάρτητον. Τόν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καί τήν ἁγίαν σου ᾽Ανάστασιν ὑμνοῦμεν καί δοξάζομεν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν, ἐκτός Σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τό ὄνομά Σου ὀνομάζομεν. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί προσκυνήσωμεν τήν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ᾽Ανάστασιν· ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ, χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Διαπαντός εὐλογοῦντες τόν Κύριον, ὑμνοῦμεν τήν ᾽Ανάστασιν αὐτοῦ. Σταυρόν γάρ ὑπομείνας δι' ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. (τρίς)

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, οἱ Ἱερεῖς και το Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο, σᾶς προσκαλοῦν στά Θυρανοίξια τοῦ περικαλλοῦς ἄνω Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί στήν Ἱερά Πανήγυρη ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου, κατά τό ἀκόλουθο πρόγραμμα:

Κάθε ανθρώπινος χαρακτήρας θεωρείται ασθενής, όταν απουσιάζει απ' αυτόν η θεία Χάρη, που τελειοποιεί και συνέχει τα πάντα, αφού «τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί». Αυτό τονίζει και ο Κύριος μας, όταν λέει ότι «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιω. 15,5). Έκτος όμως της παρουσίας της Χάριτος, απαραίτητα χρειάζεται και η ανθρώπινη πρόθεση και συνεργασία, σύμφωνα με τους ηθικούς κανόνες της λογικής και τις θείες εντολές, που θα προκαλέσουν τη θεία επέμβαση.
Ο άνθρωπος που εύκολα κατηγορεί, το κάνει γιατί συνήθισε να ερευνά τις ξένες πράξεις και σκέψεις παρά τις δικές του. Λησμόνησε τα λόγια της Γραφής «μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε» και το «εν ω κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε».
Η τόσο εύκολη συνήθεια της κρίσεως ξένων λόγων και πράξεων είναι ψυχική αρρώστια που προέρχεται από πώρωση της λογικής δυνάμεως του νου, που είναι μάλλον γέννημα του εγωισμού.