Αναζήτηση θεμάτων ιστολογίου
Συναξάριον
οι δημοφιλείς αναρτήσεις της εβδομάδος
Blog Archive
- 2024 (15)
- 2023 (72)
- 2022 (249)
- 2021 (450)
- 2020 (682)
- 2019 (811)
- 2018 (820)
-
2017
(901)
- Δεκεμβρίου(84)
- Νοεμβρίου(72)
- Οκτωβρίου(97)
- Σεπτεμβρίου(69)
- Αυγούστου(80)
- Ιουλίου(60)
- Ιουνίου(57)
- Μαΐου(84)
- Απριλίου(78)
- Μαρτίου(83)
- Φεβρουαρίου(65)
-
Ιανουαρίου(72)
- Εκδρομή των Κατηχητικών ομάδων του Ι. Ν. Αγίων Αντ...
- 27 Ἰανουαρίου – Ὀνομαστήρια Μητροπολίτου Πατρῶν Χρ...
- Συμπαράσταση ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Πατρῶν στὴν κα...
- Τιμὴ στοὺς πεσόντες στὰ Ἲμια ἀπό τόν Μητροπολίτη Π...
- Ὁ Ἑσπερινὸς τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στὴν Ἱερ...
- ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ Ι. Ν. ΑΓ. ΝΙ...
- Για ποια περιουσία μας κλαίμε; - Σάββας Ηλιάδης
- Σεβασμιώτατε, Χρόνια πολλά !!! Να σας χαιρόμαστε !!!
- Ο γεροπόρνος που ήταν άγιος
- Ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου στήν Ἱερά...
- Ο Άγιος Γρηγόριος χτυπάει το παραπάτημα κληρικών κ...
- Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομ...
- Τήν Παρασκευή 27 Iανουαρίου εορτάζει τα ονομαστήρι...
- Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομ...
- Ἐπετειακή ἐκδήλωση γιά τά 180 χρόνια τῆς Ἐνορίας ...
- ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ "ΑΡΤΟΣ...
- ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙ ΤΗ 37Η ...
- ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΕ' ΛΟΥΚΑ μέ τόν Σεβασμ...
- Ὁ Σεβασμιώτατος Mητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομ...
- Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ 37η Ἐπέτειος ἀπό τήν Ἐπαν...
- Κυριακής ΙΕ΄ Λουκά (Λουκ. ιθ΄ 1-10) του Ζακχαίου -...
- ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΡΩΝ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
- Πανηγυρικός Ἑσπερινός ἐπί τῇ 37ῃ ἐπετείῳ ἀπό τῆς ἐ...
- Τα μοναστήρια, ένας τόπος που αναπαύει ψυχές ανθρώπων
- Ἡ μνήμη τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου καί τοῦ Ἁγί...
- Το ημερολόγιό μας για το έτος 2017 (ξεφυλλίστε το)
- Από τις διδαχές και τη ζωή του αγίου Αντωνίου
- «Η νέα τάξις της φύσεως» - Σάββας Ηλιάδης
- Χριστιανική Στέγη Πατρών - Πρόσκληση
- Άγιος Ζαχαρίας ο Νεομάρτυρας εξ Άρτης
- Το τσίμπημα του σκορπιού
- ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ Τοῦ Μητροπολίτου Μαντινείας και...
- Στιγμιότυπα από την Πανήγυρη του Ι.Ν. Αγίου Αντωνί...
- Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρός ἡμ...
- Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρό...
- ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙB' ΛΟΥΚΑ μέ τόν Σεβασ...
- O ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛ...
- Ἑορτασμός τῆς Μνήμης τοῦ Ἁγίου Παύλου τοῦ Πατρέως ...
- Η κοπή της Ενοριακής Αγιοβασιλόπιτας για το έτος 2017
- Πρόγραμμα Πανηγύρεως Ιερού Ναού Αγίου Αντωνίου εις...
- 37η Ἐπέτειος ἐπανακομιδής τοῦ Σταυροῦ τοῦ Μαρτυρίο...
- Γενική Ἱερατική Σύναξη στήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν ...
- ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - π. Δημητρίου Μπόκου
- Ὁ Σεβασμιώτατος στήν Βασιλόπιτα τῆς Ἀναπλαστικῆς Σ...
- ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΒ...
- Το διήμερο 16 και 17 Ιανουαρίου πανηγυρίζει ο νέος...
- Πρόσκληση για την κοπή της Ενοριακής Αγιοβασιλόπιτ...
- Κληρικολαϊκὴ Σύναξη στὸν Παλαιὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Ἀπο...
- Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ μνήμη τοῦ Τιμίου Προδρόμο...
- Ὁ Σεβασμιώτατος στόν Ναυτικό Ὃμιλο Πατρῶν.
- Η εορτή της Συνάξεως του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτ...
- Η εορτή των Θεοφανείων στον Άγιο Νικόλαο Αλυκών Κά...
- Ο Αγιασμός των υδάτων του Αγίου Νικολάου Αλυκών Κά...
- Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ
- Στιγμιότυπα από την Εορτή των Θεοφανείων εις τον Ι...
- Μὲ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ μεγάλη Δεσποτικὴ Ἑορτὴ τῶ...
- Τα Θεοφάνεια... - Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
- Γιατί βαπτιζόμαστε "εἰς τό ὄνομα" τῆς Ἁγίας Τριάδος;
- ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΙΑΣΜΟ
- Ψάχνοντας το αρχείο της Ενορίας μας: Κοπή Αγιοβασι...
- Ψυχοσάββατα 2017
- Ιερά Αγρυπνία επί τη Εορτή των Θεοφανείων
- ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ Ι.Ν. ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΠΑΤΡΩΝ
- Ευχαριστούμε πολύ, όλους αυτούς που συνέδραμαν το ...
- Η προσφορά της Τράπεζας Τροφίμων & ενδυμάτων, του ...
- Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών Εορτής των Θεοφανείων 2017
- Χριστουγεννιάτικη Εορτή Κατηχητικού Σχολείου Αγίου...
- Η χριστουγεννιάτικη εκδήλωση των κατηχητικών ομάδω...
- Πρωτοχρονιὰ στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Πατρῶν
- Ἑσπερινὸς τῆς ἑορτῆς τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου καὶ ...
- Εὐχαριστίες τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν...
- Ευλογημένο, Θεοφόρο και καρποφόρο ας είναι το νέο ...
- 2016 (1063)
- 2015 (1348)
- 2014 (1414)
- 2013 (2210)
- 2012 (1652)
- 2011 (318)
- 2010 (42)
Από το Blogger.
Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017
11:36
|
Ανώνυμος
|
Print PDF
Ο κατά φύσιν άνθρωπος, ο έμφρων και σώφρων, από την εποχή της παρουσίας του επάνω στη γη, έζησε και κατόρθωσε να διαιωνίσει το είδος του μέσα από μια δεδομένη φυσική πραγματικότητα. Πίστευε και πιστεύει, πως γι` αυτόν υπάρχει και λειτουργεί ένας συγκεκριμένος αριθμός «νόμων» και έπρεπε να ζήσει οπωσδήποτε ισορροπώντας μεταξύ των επιθυμιών και του θελήματός του και της δύναμης αυτών των νόμων.
Απόλαυσε αυτά που του προσέφερε η φύση και πάλεψε, για να αποφύγει, όσο του ήταν δυνατόν, τους κινδύνους που κρύβονταν πίσω από τη φοβερή δύναμή της. Τελικά, συνεργάστηκε με τη φύση, σύμφωνα με τα δεδομένα και τις σταθερές που του φανέρωνε. Με τους κανόνες της και τις έκτακτες αποκλίσεις της ή τις κατ` εξαίρεση εκφυγές από την τάξη της, τις οποίες είδε και επιβεβαίωσε μέσα στο χρόνο.
Παρέμεινε όμως σταθερός συνεργάτης της επί αιώνες. Και δεν το έκανε αυτό από κανέναν άλλο λόγο, παρά από σωφροσύνη. Δεν επιχείρησε να υπερβεί τους κανόνες της, διότι πήρε αναμφίβολα και τα μαθήματά του. Όταν το τόλμησε κάποιες φορές, δέχτηκε την αντεπίθεσή της, την εκδίκησή της και αντιλήφθηκε, ως λογικό ον, πως δεν είναι εκεί το συμφέρον του.
Αν είναι έτσι τα πράγματα, δεν παραξενεύεται σήμερα ο άνθρωπος, βλέποντας το δρόμο που πήρε το τρένο της ζωής; Δεν νιώθει πως κάτι σπουδαίο και ουσιώδες προσβάλλεται και χάνεται, με τις κινήσεις που γίνονται στο θέμα αυτό από τον «άλλο άνθρωπο»; Ο οποίος επιχειρεί, με τη συγκατάβαση και, φευ, με τη συνεργασία των κρατών και φυσικά των οικονομικά ισχυρών, να καταλύσει τα της φύσεως; Να πιστέψει και, ει δυνατόν, να γίνει κάτι άλλο και έξω απ` αυτό που είναι; Να εισαγάγει νέες ιδέες και νέα δεδομένα περί φύσεως; Να επιχειρήσει να αλλάξει (είναι δυνατόν;) αυτήν την τάξη κατά την επιθυμία των παθών του, νομιμοποιώντας μάλιστα ό,τι παρά φύσιν ανόητο αχυρόπλασμα και κοπροκατασκεύασμα; Και στη συνέχεια διαφημίζοντάς το, παντί τρόπω, ως το όντως εκ της ελευθέρας επιλογής του ανθρώπου δικαιούμενο αγαθό, να το βάλει υποχρεωτικά στη ζωή και μάλιστα των απείρως περισσοτέρων;
Νέας μορφής δικτατορία ξαπλώνεται και εγκαθίσταται. Δεν έχει σχέση με την παραδοσιακή έννοια του όρου. Ούτε με αριστερά ούτε με δεξιά και τα τοιαύτα. Δικτατορία, που λιώνει την ανθρώπινη υπόσταση. Εκμηδενίζει την αξία του προσώπου και μάλιστα του δυνάμει θεούμενου πλάσματος, καθώς δεν του δίνει χώρο φυσικό και πνευματικό, να ανασάνει η ψυχή του. Δημιουργεί βρομερή, αποπνικτική ατμόσφαιρα, στην οποία δεν μπορεί να λειτουργήσει ο υγιής νους και η καρδιά. Κατασκευάζει μια πραγματικότητα, που οδηγεί με κάθε ακρίβεια τον άνθρωπο στην υποταγή, αφού πρώτα τον αφοπλίσει από τις εσωτερικές ηθικές και πνευματικές αντιστάσεις. Κι αυτήν την προωθεί λίγο λίγο, με τρόπο, που να μην γίνεται εύκολα αντιληπτός και, όταν έρθει η κατάλληλη ώρα, με μια κίνηση να καταστήσει τους πολλούς υποχείριους των λίγων.
Η τάξη της φύσεως είναι πρόσκαιρη μεν, αλλά αξιοσέβαστη, ως ασφαλής σταθερή εγγύηση για την κατά το δυνατόν ευτυχέστερη επίγεια ζωή του ανθρώπου. Ο ίδιος ο άνθρωπος, θέλει δε θέλει, είναι συγκεκριμένη φύση και κομμάτι της φύσεως. Αυτή του διαμηνύει στα ενδότερά του, ως ένα βαθμό, ενστικτωδώς θα λέγαμε, πώς και τι να πράξει. Δεν εκβιάζεται. Δεν αλλοιώνεται. Δεν παραβιάζεται.
Είναι εντολή του Θεού στον μεταπτωτικό άνθρωπο η συνύπαρξή του και η κοπιώδης συμβίωσή του με τη φύση: «καὶ τῇ γυναικὶ εἶπε· πληθύνων πληθυνῶ τὰς λύπας σου καὶ τὸν στεναγμόν σου· ἐν λύπαις τέξῃ τέκνα, καὶ πρὸς τὸν ἄνδρα σου ἡ ἀποστροφή σου, καὶ αὐτός σου κυριεύσει. τῷ δὲ ᾿Αδὰμ εἶπεν· ὅτι ἤκουσας τῆς φωνῆς τῆς γυναικός σου καὶ ἔφαγες ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ᾿ αὐτοῦ ἔφαγες, ἐπικατάρατος ἡ γῆ ἐν τοῖς ἔργοις σου· ἐν λύπαις φαγῇ αὐτὴν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου· ἀκάνθας καὶ τριβόλους ἀνατελεῖ σοι, καὶ φαγῇ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ. ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, ἕως τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθης, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ». (Γεν.3,16-19)
Αλλά και στη Νέα Διαθήκη, στη ζωή της Αγίας μας Εκκλησίας, είναι καταφανής αυτή παράδοση. Το ασκητικό πνεύμα, το οποίο μας διδάσκουν οι Άγιοι, θεωρεί δεδομένη την αγάπη στη φύση και στο «φυσικώς ζην». Ο ορθόδοξος μοναχισμός είναι το κλασικό παράδειγμα, που μας το επαληθεύει στην πράξη.
Είναι δύσκολη η υπακοή-υποταγή στη φύση, αλλά έξω απ` αυτήν, η ζωή του ανθρώπου γίνεται οπωσδήποτε αφύσικη, άρα δυσκολότερη και μπορεί να καταντήσει κόλαση.
Για όσους συμμετέχουν στη λατρεία της Εκκλησίας και διαβάζουν τα βιβλία της, θα θυμούνται τη γνωστή υμνολογική φράση του όρθρου των Χριστουγέννων: «ὅπου Θεὸς βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις», η οποία έρχεται στο νου και στην καρδιά σαν καταπραϋντικό φάρμακο και αναπαύει και ηρεμεί τον ανήσυχο κατά τα άλλα άνθρωπο, οριοθετώντας στο δικό του «δύνασθαι» τη δράση και τα τολμήματά του.
Αν, και όταν θέλει ο Θεός, και μόνο για το πνευματικό συμφέρον του ανθρώπου, θα υπερβεί ή θα καταλύσει προσωρινά τη σειρά των φυσικών πραγμάτων. «Θα κάνει το θαύμα», όπως λέει ο πιστός λαός και θα επαναφέρει τα πράγματα στη θέση τους. Συνεπώς είναι τεράστια ύβρις του ανθρώπου κατά του Θεού, που προσπαθεί να αλλοιώσει τα της φύσεως, με τα μέσα που του χάρισε πάλι ο ίδιος ο Θεός. Είναι μέγιστη αχαριστία και ασυγχώρητη δαιμονική μανία αυτοκαταστροφής.
Σάββας Ηλιάδης - Δάσκαλος
Κιλκίς, 19-1-2017
!>