Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Δεν Αγάπησα, δεν έζησα…

Τα χρόνια της Ζωής μου πέρασαν γρήγορα και εγώ από εικοσιπέντε που ήμουν και χαιρόμουν την νιότη μου έγινα εξήντα πέντε και τώρα προσαρμόζομαι στην πορεία προς την δύση της ζωής μου….

Χρόνια δύσκολα αλλά και χαρούμενα, αν όντως κατάλαβα σωστά το συναίσθημα που λέγεται χαρά…

Τώρα που βλέπω την ζωή μου συνειδητοποιώ ότι τελικά δεν έζησα… γιατί δεν αγάπησα! Δεν αγάπησα κανέναν Θυσιαστικά και με ανιδιοτέλεια πάντοτε αγαπούσα παθολογικά, δεν αγάπησα κανέναν πραγματικά, δεν άδειασα για να γεμίζουν οι άλλοι δεν αγάπησα κανέναν κανέναν…

Κάπου διάβασα ότι Ο Θεός είναι Αγάπη!!! Αλλά εγώ ο δύσμοιρος δεν αγάπησα πραγματικά οπότε ούτε τον Θεό γνώρισα και αυτό με πονάει πάρα πολύ…. με πονάει σου λέω με ακούς με πονάει… γι αυτό στο λέω εσένα που είσαι νέος ακόμα αγάπησε τώρα που μπορείς, αγάπησε ειλικρινά, αληθινά σε παρακαλώ αγάπησε… εγώ δεν αγάπησα, δεν έζησα…

Αν υπάρχει κάποιος που με αγαπά θέλω να ζήσω… Εσύ Θεέ μου με αγαπάς το ξέρω τώρα πια για αυτό θέλω να ζήσω!!!

Χρήστος Φωτόπουλος

φοιτητής Θεολογίας