Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Γέροντας Εὐσέβιος Γιαννακάκης: «Ἡ συνήθεια στὴν λατρεία εἶναι ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος»

Λοιπὸν ἐκεῖνο ποὺ ἀποτελεῖ κίνδυνο, μεγάλο κίνδυνο εἶναι ἡ συνήθεια, μεγάλο καὶ τρομερὸ κίνδυνο ἡ συνήθεια. Ἐμεῖς νὰ μὴ ἐπιτρέψουμε στὸν ἑαυτό μας νὰ συνηθίζει, εἴτε τὴν Λειτουργία, εἴτε τὴν ψαλτική, εἴτε τὸ Ποτήριο τῆς Ζωῆς εἴτε… νὰ μὴ τὸ συνηθίζουμε. Νὰ νοιώθουμε δέος κάθε φορᾶ ποὺ γίνεται Λειτουργία.

Μὲ πολλὴ συγκίνηση καὶ συναίσθηση καὶ εὐγνωμοσύνη εἰς τὸν Θεὸν νὰ παρακολουθοῦμε. Θὰ μπορούσαμε πάντοτε ὡς γιὰ πρώτη καὶ τελευταία φορὰ νὰ παρακολουθοῦμε τὴν Θεία Λειτουργία; Λοιπὸν εἶναι ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος ἡ συνήθεια. Συνήθεια καὶ στὸν κανόνα καὶ στὴν προσευχὴ καὶ στὴ Λειτουργία καί, καὶ, καί...

Ὅταν προσπαθεῖ κανεὶς νὰ νοιώθει τὸν Κύριο κοντά του, καὶ νὰ ζεῖ τὸ ἰδανικό του, δὲν γίνεται συνήθεια ποτέ. Μά, καὶ νὰ μὴν προλάβει, ἂς ποῦμε, νὰ κάνει τὸν κανόνα του ὅλον, ἂν κάνει κεῖνο τὸν κανόνα τὸν πιὸ λίγο καλά, παστρικά, καθαρὰ, μὲ πολλὴ συναίσθηση, τὸν δέχεται ὁ Θεὸς σὰν δέκα κανόνες. Νὰ εἶναι ὁ νοῦς καὶ ἡ σκέψις μας εἰς τὸν Θεὸς καὶ νὰ νοιώθουμε ἐκεῖ τὸν Θεὸν κοντά μας. Ε, εὐλογεῖ, εὐλογεῖ τότε ὁ Κύριος καὶ ἁγιάζει.

Ἡ ζωή μας νὰ περπατάει ἔξω ἀπὸ ἀδυναμίες καὶ μακριὰ ἀπὸ ὑποχωρήσεις καὶ συμβιβασμούς. Νὰ ἐπιδιώκουμε βίον ἁγνὸν καὶ ζωὴ ὁλοκάθαρη καὶ Μυστηριακή. Νὰ μοσχοβολάει ἀπὸ προσευχὴ, ἀπὸ Λατρεία, ἀπὸ ἀγώνα πνευματικὸ καὶ ἅγιο. Ὥστε ὅλα αὐτὰ νὰ βεβαιώνουν ὅτι εἴμαστε σταθεροὶ στὴν κλήση μας, καὶ ὅτι κρατᾶμε δυνατὰ τὴν ἁγίαν παρακαταθήκην τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς ἐνεπιστεύθη Κύριος.

πηγή:churchofagianapa