Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στήν παλαιά Εὒα, ἡ ὁποία διά τῆς παρακοῆς της, ὡδήγησε τό ἀνθρώπινο γένος ἐκτός τοῦ παραδείσου καί διά τήν Νέα Εὒα, τήν Παναγία δηλαδή, ὁ ὁποία ἒφερε στό κόσμο τόν Νέο Ἀδάμ καί ὡδήγησε τόν ἂνθρωπο στή σωτηρία καί στή λύτρωση.

Ἂς ἀγαπήσωμε, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος τήν ὑπακοή στό Θεό, τήν ἐνάρετη ζωή καί πολιτεία, τήν πνευματική ἂσκηση καί τήν κοινωνία μέ τόν Θεό, μέσα ἀπό τήν Μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί ἂς κατανοήσωμε ὃτι αὐτή ἡ ζωή εἶναι ἀσυγκρίτως ἀνωτέρα ἀπό τήν φυσική ζωή, τήν ὁποία ἐπέλεξε ἡ παλαιά Εὒα καί τήν ὁποία δυστυχῶς ἐπιλέγουν οἱ περισσότεροι τῶν ἀνθρώπων σήμερα.

 Ἡ πνευματική ζωή, δίδει νόημα στήν ὓπαρξή μας καί  νοηματοδοτεῖ τήν πορεία μας, ὣστε νά ἐπιτύχωμε τό στόχο μας καί τόν σκοπό μας πού εἶναι ὁ ἁγιασμός καί ἡ σωτηρία μας.