Στόν ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν ἐτελέσθη ὁ τελευταῖος κατανυκτικός Ἑσπερινός τῆς ἐφετινῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου.

Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στή θαυμαστή καί συγκλονιστική βιοτή καί πολιτεία τῆς Ὁσίας μητρός ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ἡ ὁποία λουσμένη μέ τά δάκρυα τῆς μετανοίας καί ὓστερα ἀπό αὐστηροτάτη ἂσκηση 47 ἐτῶν, ἀξιώθηκε νά φθάσῃ στόν ἰσάγγελο βίο, ἀνταλάξασα τόν ἒρωτα τῆς σαρκός μέ τόν σωτήριο ἒρωτα τοῦ ἐρασμίου νυμφίου τῆς ψυχῆς μας, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

          Ὁ Σεβασμιώτατος ἐχρησιμοποίησε χωρία ἀπό τούς ἁγίους Πατέρας, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν μέ μέγα πνευματικό βάθος γιά τήν ἀξία τῆς μετανοίας.

          Ὁ Ἃγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων, ἐσημείωσε, ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρει προκειμένου νά βοηθήσῃ τούς ἀνθρώπους νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τήν ἁμαρτία καί διά τῆς μετανοίας νά εὓρουν τήν ὁδόν τῆς σωτηρίας.

          «Ἀπατηθήκαμε ἀπό τόν πονηρό καί χάσαμε τόν Παράδεισο; Δέν ὑπάρχει σωτηρία; Τυφλωθήκαμε; Δέν θά ἐπανεύρωμε τό φῶς μας; Θά μείνωμε πεσμένοι στή γῆ καί στή λάσπη καί δέν θά σηκωθοῦμε;

          Μήν ἀπογοητευόμεθα, ἡ μετάνοια εἶναι ἡ ἀσφαλής ὁδός, ἡ ὁποία μέ ἀκρίβεια ὁδηγεῖ στή σωτηρία.

   Ἐν συνεχείᾳ ἀνέγνωσε  κείμενο  τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος σημειώνει μέ τήν χαρακτηρίζουσαν, αὐτόν γλαφυρότητα.

          «Ὁ Θεός εἶναι ταχύς προκειμένου νά σώσῃ καί βραδύς στήν τιμωρία. Γι’ αὐτό δέν ἀπορρίπτει τόν πόρνο, δέν ἀποφεύγει τόν μοιχό, δέν ἀποστρέφεται τόν μέθυσο, δέν ἀηδιάζει τόν εἰδωλολάτρη, δέν ἀπομακρύνει τόν ὑβριστή, δέν διώχνει τόν βλάσφημο, οὒτε τόν ἀλαζόνα, ἀλλά ὃλους τούς μεταμορφώνει, γιατί ἡ μετάνοια εἶναι τό χωνευτήρι τῆς ἁμαρτίας...»

 Καί τό σημαντικότερο. «Ἡ μετάνοια ἀτέλεστος ἐστί. Δηλαδή ποτέ δέν τελειώνει...»