Κατά τήν Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, τήν λεγομένη «πρώτη Ἀνάσταση» στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν, ἀπευθυνόμενος πρός τά πλήθη τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν πού κατέκλυσαν τόν Ἱερό Ναό καί τοῦς δρόμους ἒμπροσθεν αὐτοῦ, ἐξέφρασε τήν βαθειά συγκίνηση, τήν χαρά καί εὐφροσύνη γιά τήν ἀθρόα συμμετοχή τοῦ Λαοῦ στίς ἱερές Ἀκολουθίες, καθ’ ὃλην τήν διάρκεια τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος καί ἐσημείωσε ὃτι μέσα καί μετά ἀπό τόσες δυσκολίες, ἒλαμψε λαμπροτέρα ἡ πίστη στόν Ἀναστάντα Κύριο καί δυνατοτέρα ἐξεχύθη ἀπό τίς καρδιές ἡ φλόγα τῆς Ἀναστάσεως.

        Ἐπήνεσε ἰδιαιτέρως τήν συμμετοχή τοῦ πλήθους στίς ἱερές Ἀκολουθίες καί ἰδιαιτέρως τῶν νέων ἀνθρώπων, τῶν νέων ζευγαριῶν πού κρατᾶνε τά παιδιά τους στά χέρια τους καί ἀναμένουν ἐν χαρᾷ νά κοινωνήσουν ὃλοι τῶν Θείων καί Ἀχράντων Μυστηρίων.

        Ἰδιαιτέρως ἀνεφέρθη στήν ὑπερκόσμια χαρά πού ἐπλήρωσε  τόν Ναό, ὡς ἀπαύγασμα τῶν καρδιῶν τῶν ἀνθρώπων, ὃταν ἐψάλη τό «Ἀνάστα ὁ Θεός» καί ὁ Ἀρχιερεύς ἐσκόρπισε τά βαΐα στόν Λαό καί στό Ἐκκλησίασμα.

        Ἀθρόα ἦτο ἡ προσέλευση τῶν πιστῶν στήν Θεία Κοινωνία. Ὃλοι προσῆλθαν μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης καί τηροῦντες τήν τάξιν κατά τήν φοβερά αὐτή στιγμή.