Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς ἐχοροστάτησε στόν μεγάλο Ἑσπερινό καί ὡμίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθη ἐν συντομίᾳ στή ζωή τῶν Ἁγίων καί ἐν συνεχείᾳ ἐπέρασε στό πρακτικό μέρος τοῦ κηρύγματος, σταθείς στό χωρίο τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, «ἀναλάβετε τήν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἳνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καί ἃπαντα κατεργασάμενοι στῆναι». (Ἐφες. στ, 13)

            Καί κατέληξε ὃτι δέν εἶναι δυνατόν νά στεκώμαστε μόνο στίς «κερκίδες» τοῦ σταδίου τῶν πνευματικῶν ἀγωνισμάτων καί νά χειροκροτοῦμε τούς Μάρτυρας, ἀλλά πρέπει νά εἰσέλθουμε καί μεῖς στό στάδιο τῶν πνευματικῶν ἀγώνων, ἀκολοθοῦντες τή ζωή καί τούς ἀγῶνες τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.

            Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, ὁ Σεβασμιώτατος ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Σοφίας καί τῶν τριῶν θυγατέρων της καί ἀνεφέρθη στή σοφία τῆς Ἁγίας γενικῶς, ἡ ὁποία ὂχι μόνο γιά τόν ἑαυτό της, ἀλλά κυρίως γιά τά τέκνα της, ἐφρόντισε νά ἒχουν σταθερό, ἀγωνιστικό, φρόνημο καί ἀδαμάντινο ἦθος. Ἒδωσε στά παιδιά της, ἐκτός ἀπό τήν κατά κόσμον σοφίαν, τήν οὐράνια γνώση καί εἲλκυσε τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ οἱ θυγατέρες ης δέν ἐπαιδώθησαν μέ φρόνημα φιλόυλον, φιλήδονον καί φιλόδοξον, ἀλλά μέ τήν κατά Θεόν παιδείαν.

            Γιά τό λόγο αὐτό, παρά τό νεαρό τῆς ἡλικίας τους, ἀντέστησαν ἐνώπιον τῶν δημίων καί ἐστεφανώθησαν παρά Κυρίου μέ τόν ἀμαράντινον τῆς δόξης στέφανον.

            Αὐτή τήν παιδεία, κατέληξε, ὁ Σεβασμιώτατος, πρέπει νά παρέχωμε στά παιδιά μας, γιά νά τά κάνωμε εὐτυχισμένα.

            Ἒπαινον ἐπίσης, ἀπηύθυνε ὁ Μητροπολίτης γιά τόν Προϊστάμενο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, π. Ἐρμόλαο Μασσαρᾶ καί τούς συνεφημερίους του, π. Στυλιανό καί π. Βασίλειο, στό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο, στούς Ἱεροψάλτες καί σέ ὃλο τό προσωπικό τοῦ Ναοῦ γιά τό ἐπιτελούμενο λειτουργικό καί κοινωνικό ἒργο στήν Ἐνορία γενικώτερα.