Στίς 20 Ἰανουαρίου 1782, ἐμαρτύρησε στήν πόλη τῶν Πατρῶν, ὁ κλεινός Νεομάρτυς Ζαχαρίας, ὁ ἐξ Ἂρτης, ὁ ὁποῖος ἐξωμόσας στήν Πατρίδα του, ἦλθε στήν Πάτρα, ὃπου ἐργάστηκε ὡς γουναρᾶς. Ἐλθών εἰς ἑαυτόν καί ἀρνηθείς τήν πλάνην τοῦ Ἰσλάμ, παρουσιάσθηκε στόν Τοῦρκο Διοικητή τῆς πόλεως, ὃπου ὡμολόγησε τόν Ἰησοῦν Χριστόν, τέλειον Θεόν καί τέλειον ἂνθρωπον.

          Οἱ Ὀθωμανοί τόν ἒκλεισαν στή φυλακή, τόν ὑπέβαλαν εἰς ποικίλας βασάνους καί ἐν τέλει δέσαντες αὐτόν εἰς ξύλο καί τανύσαντες αὐτόν, διέσχισαν τά μέλη του.

          Ἒτσι ἐτελειώθη μαρτυρικῶς ἐν Κυρίῳ, ὁ ἒνδοξος τοῦ Κυρίου στρατιώτης. Οἱ Τούρκοι ἀρνήθηκαν νά παραδώσουν τό Λείψανό του στόν Ἐπίσκοπο τῶν Πατρῶν καί τό πέταξαν σέ ἓνα ξεροπήγαδο. Τήν νύκτα φῶς ἀνέβαινε ἀπό τόν τόπον πού εὑρίσκετο τό πολύαθλο Λείψανο τοῦ Μάρτυρος, πρός τόν Οὐρανόν. Οἱ ἂπιστοι γιά νά ἐξαναφανίσουν τά ἲχνη τοῦ Μάρτυρος ἒκλεισαν τό πηγάδι μέ χῶμα καί ἰσοπέδωσαν τόν τόπο, ὣστε σήμερον νά μή γνωρίζωμε πού εὑρίσκεται τό ἱερό τοῦ Μάρτυρος Λείψανο.

          Σημειωτέον ὃτι στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου Πατρῶν ἡ Ἁγία Τράπεζα τοῦ δεξιοῦ κλίτους τοῦ Ναοῦ, εἶναι ἀφιερωμένη στόν Ἃγιο Νεομάρτυρα Ζαχαρία. Οἱ ἱερές ἀκολουθίες ἐτελέσθησαν καί στόν ὡς ἂνω Ἱερό Ναό, ἐπί τῇ ἱερᾷ τοῦ Νεομάρτυρος μνήμῃ.

          Ὁ Νεομάρτυς τιμᾶται ἐπίσης λαμπρῶς, μετά τῶν ἐν Ἀχαΐᾳ καί ἐξ Ἀχαΐας Ἁγίων, τήν Κυριακή πρό τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου κατά μῆνα Νοέμβριο ἑκάστου ἒτους.

          •Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν, τιμώντας τήν μνήμη τοῦ ἐν Πάτραις μαρτυρήσαντος, Νεομάρτυρος Ζαχαρίου, ἀλλά καί τήν μνήμη τοῦ Ὁσίου καί Μεγάλου Εὐθυμίου, ὁ ὁποῖος κατά τούς πρώτους Χριστιανικούς αἰώνας ἒλαμψε ὡς φωστήρ φαεινός μέ τήν ἀσκητική ζωή του, μέ τούς ἀγῶνες του ἐναντίον τῶν αἱρέσεων καί μέ τά θαύματά του.

          Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος, ἀναφερθείς στούς δύο τιμωμένους Ἁγίους καί κατέληξε μέ τήν προτροπή καί τῶν δύο Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι ἒζησαν μέ ἀπόσταση πολλῶν αἰώνων, ὃτι πρέπει νά κρατήσωμε τήν πίστιν ἀκεραίαν καί τήν παράδοσιν ἀμώμητον, τήν  ὁποίαν μᾶς παρέδωσαν οἱ Ἃγιοι Ἀπόστολοι, οἱ Πατέρες, οἱ Ὃσιοι καί Μάρτυρες τῆς πίστεώς μας.

          •Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος ἐτέλεσε μνημόσυνο, ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ κατά σάρκα πατρός του Ἱερέως Εὐθυμίου Σκλήφα, ἐπισημάνας ὃτι ἒχομε ἃπαντες χρέος νά μνημονεύσωμε ἐν εὐγνωμοσύνῃ τῶν ἀοιδίμων Γονέων μας, τῶν Διδασκάλων μας, τῶν οἰκείων προσώπων, τῶν ἐν Κυρίῳ τελειωθέντων καί νά προσευχώμεθα ὑπέρ ἀναπαύσεως αὐτῶν.