Mέ τά λόγια τῆς προσευχῆς πρός τήν Παναγία τοῦ Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη ἂρχισε τό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος κατά τήν τελετή τῶν Ἐγκωμίων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στήν Ἱερά Μονή Παναγίας Γηροκομητίσσης Πατρῶν.

          «Θεοτόκε μητέρα τοῦ παντός, τό καύχημα τῆς Παρθενίας, τό καύχημα τῆς ἀρετῆς καί τά πάντα τῆς ἀγαθότης, προστρέχομε οἱ ἁμαρτωλοί, οἱ ἀδύναμοι, εἰς εὐσπλαχνίαν τῆς ἀγαθότης σου...» καί ἀφοῦ ἀνεφέρθη στή θαυμαστή προστασία τῆς Παναγίας στό Ἒθνος καί στήν Πατρίδα μας, ἐτόνισε ὃτι ἡ Παναγία μας ἐπροστάτευσε καί ἒσωσε τό Ἒθνος μας ἀπό ποικίλες δοκιμασίες καί ἐχθρούς, πού τό ἐκύκλωσαν πανταχόθεν καί Ἀὐτή μᾶς ἐχάρισε τήν ἐλευθερία, ὡς Ὑπέρμαχος Στρατηγός τοῦ Γένους μας. Αὐτή, ἐτόνισε ὁ Σεβασμιώτατος, θά βοηθήσῃ καί θά σώσῃ καί τώρα τήν Πατρίδα μας, ὣστε νά ἐξέλθῃ ἀπό τίς δύσκολες καταστάσεις καί νά ἀντιμετωπίσῃ τίς ποικίλες προκλήσεις τῶν προαινίων ἐχθρῶν της. Ὁ Σεβασμιώτατος κατέληξε πάλι μέ  τά λόγια τοῦ ἀοιδίμου Μακρυγιάννη.

          «Κύριε σῶσε μας καί ἓνωσέ μας καί μύρωσέ μας ὀπίσω καί κάμε μας μίαν ψυχή καί ἓνα σῶμα καί δῶσ’ μας ταπείνωση, σωφροσύνη καί δύναμη καί ἀνδρεία...

          Εὐλόγα καί συγχώρα μας καί ὃσοι ἀγωνίσθηκαν καί ὃσοι ἀγωνίζονται ἀρχή καί τέλος, θρησκευτικούς, πολιτικούς, στρατιωτικούς. Σῶσε Κύριε ὃλους τούς ἀγαθούς ἀνθρώπους, λυπήσου μας ὃλους μας»

          Ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος ἒκανε μνεία τῶν πληγέντων ἀπό τίς πλημμύρες στήν Εὒβοια ἀδελφῶν μας καί ἐκάλεσε  ὃλους εἰς προσευχήν καί εἰς συμπαράσταση μέ κάθε τρόπο πού θά χρειασθ γιά τήν βοήθειά τους σέ συνεργασία μέ τόν Σεβασμιώτατο  Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο.

  Στήν Ἱερά Ἀκολουθία ἐχοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος κ.κ. Χρυσόστομος, συμπαραστατούμενος ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Γηροκομητίσσης Πατρῶν, τῶν Πατέρων τῆς Μονῆς καί ἂλλων Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἐνῶ πλῆθος κόσμου ἀνῆλθε στό Μοναστήρι, γιά νά προσκυνήσῃ τήν Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

          Τά ἐγκώμια τῆς Θεοτόκου (Ἐπιτάφιος Ὓμνος) πού ψάλλονται στό Μοναστήρι της στήν Πάτρα, εἶναι ποίημα τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Παλαιῶν Πατρῶν Διονυσίου, ἀπό τό ἒτος 1541.