Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: “ΑΓΑΠΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ, ΖΗΣΕ ΓΙΑ Ν’ ΑΓΑΠΑΣ”

Του Πανοσ. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρου

Ορος απαραίτητος για να αισθανθεί κάποιος ότι βρίσκεται εντός του πλαισίου τής χάριτος και αναγκαία προϋπόθεση ώστε να μας αναγνωρίσει ο Ιησούς ως δικούς Του, είναι το εάν η αγάπη μας ξεπερνά την οικογένειά μας, τους συγγενείς μας, τους φίλους μας και τους γνωστούς, τους συμπατριώτες μας, τους όπου γης εν Χριστώ αδελφούς μας και όχι απλώς προσεγγίζει, αλλά φθάνει και καλύπτει αυτούς που αποδεδειγμένως ή απλώς στην φαντασία μας είναι εχθροί μας.

Ταυτοχρόνως δε ας έχουμε πάντοτε κατά νου ότι η πρόγευση ή μάλλον η αρχή της κολάσεως είναι το μαρτύριο, η μεγάλη ασθένεια και η μεγαλύτερη που μπορεί να υπάρξει διαστροφή, το να μην αφήνει κανείς την πνοή της αγάπης να πνεύσει και να ζωογονήσει την καρδιά του.

Οσο γι' αυτούς που ισχυρίζονται ότι αγαπούν τόσο, όσο και οι άλλοι τους αγαπούν, ας μάθουν ότι “το να σ' αγαπούν είναι μεγάλο καλό. Oμως, το ν' αγαπάς εσύ τους άλλους, αυτό είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερο και η πραγματική ποίηση και η ομορφιά της ζωής”.

Το τραγικό για όλους μας είναι ότι ακόμα δεν έχουμε εννοήσει ότι η αγάπη είναι η παγκόσμια γλώσσα. Η γλώσσα που κατανοούν όλοι οι άνθρωποι όλων των εποχών και μάλιστα ο κωδικός που επικοινωνεί ο επίγειος με τον ουράνιο και αγγελικό κόσμο.

Ολοι οι άνθρωποι, είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι, δεν είναι παρά νοσταλγοί και κυνηγοί της αγάπης. Και κάτι από τα όμορφα της ελληνικής μας γλώσσας: το ρήμα “αγαπώ” αρχίζει από το Α και τελειώνει στο Ω!

Αγάπη, λοιπόν, ευαγγελική αρχή και τρισόλβιον τέλος, αφού “ο Θεός αγάπη εστί”.

πηγή:panayiotistelevantos.blogspot.gr