Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Η Αγιά Σοφία των αδικιών…

Στο σημερινό κείμενο μας θα ασχοληθούμε με τον Ιερό Ναό Της Του Θεού Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, την Μεγάλη Εκκλησία η οποία σαν σήμερα ημέρα της Μεσο Πεντηκοστής εόρταζε. Αφορμή για να γραφτεί αυτό το κείμενο ήταν τα όσα ακούγονται τον τελευταίο καιρό περί προσευχής στις 29 Μαΐου καθώς και η μετατροπή της και πάλι σε Τζαμί.

Ο Ναός της Του Θεού Σοφίας εξαρχής αφιερώθηκε στον Σαρκωθέντα Λόγο Του Θεού, Τον Χριστό ο οποίος ήδη από τον Απόστολο Παύλο αποκαλείται <<Θεού Σοφία>> (Κορινθ.Α,1,24) και κτήτορας αυτού είναι ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός. Ο Ναός από τα εγκαίνιά του ως και την οριστική άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς το 1453 (με μια μικρή διακοπή και στην πρώτη άλωση της το 1204 από τους Σταυροφόρους) λειτουργούσε ως Χριστιανικός Ναός ήτοι τόπος Λατρείας του Αληθινού Θεού, μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως ο Ναός μας μετατράπηκε σε τζαμί.

Η Αγία Σοφία υπέστη όλη την βαρβαρότητα των κατακτητών, εξωτερικώς της προστέθηκαν στις τέσσερις γωνίες μιναρέδες και αφαιρέθηκε ο Σταυρός του τρούλου και εσωτερικώς επιχρίσματα κάλυψαν την ψηφιδωτή διακόσμηση της και τοποθετήθηκαν πίνακες με προτάσεις από το Κοράνι.

Το 1934 ο ιδρυτής της Τουρκικής Δημοκρατίας Κεμάλ Ατατούρκ μετέτρεψε την Αγία Σοφία από Τζαμί σε Ιστορικό και Αρχαιολογικό Μουσείο, στο οποίο από εκείνη την χρονιά κι έπειτα θα είχαν πρόσβαση όλοι οι επιθυμούντες να θαυμάσουν το κάλλος του Ιερού Ναού.

Και ερχόμαστε στο σήμερα, 80 χρόνια περίπου μετά την απόφαση του Κεμάλ και οι Αρχές της γείτονας Χώρας επιθυμούν λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων να μετατρέψουν τον Ναό σε Τέμενος. Αλήθεια πόσο μας επιβεβαιώνει τον θρησκευτικό φανατισμό κάποιες κινήσεις σαν κι αυτές, την μετατροπή της θρησκείας και πάλι ως κίνητρο διαμάχης Λαών αλλά και την φθονερή υποκίνηση ασέβειας προς την Πίστη άλλων ανθρώπων και εν προκειμένω προς άπαντας τους Χριστιανούς. Μια Χώρα η οποία θέλει να έχει δικαιώματα και επιθυμεί διακαώς να ενταχθεί μέσα σε ένα σύνολο (Ευρώπη), δεν υιοθετεί, ούτε εφεύρει τρόπους αποστασιοποιήσεως από μια γειτονική της Χώρα. Πόσο πρόθυμη είναι η Χώρα αυτή να πάψει αυτές τις σκοπιμότητες, να δώσει τα πλήρη δικαιώματα την Ρωμιών Πολιτών της, να ανοίξει τα σχολεία των Ρωμιών τα οποία έκλεισε και να δώσει πίσω τους Ναούς και τα Μοναστήρια μας; Θυμόμαστε την μετατροπή των Ναών της Αγίας Σοφίας στην Νίκαια και στην Τραπεζούντα σε τζαμιά και θλιβόμεθα, βλέπουμε την Σχολή της Χάλκης κλειστή, τους περιορισμούς στο Πατριαρχείο μας και τόσα άλλα αδικήματα τα οποία υπομένει το Γένος μας εκεί και αγανακτούμε.

Επιπλέον έχουμε και την είδηση ότι πιθανόν 29 Μαΐου θα γίνει στο Ναό Του Κυρίου μας προσευχή Μουσουλμάνων επί τη επετείω της Αλώσεως. Αν πρέπει κάποιοι να προσευχηθούν μέσα στην Αγία Σοφία αυτοί είναι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αν πρέπει να διαβασθούν κάποιες περικοπές αυτές δεν είναι του Κορανίου αλλά αυτές του Ευαγγελίου, της Αληθείας και της Αγάπης, αν πρέπει να αποδοθεί Λατρεία τότε αυτή θα πρέπει να είναι στο Εν Τριάδι Προσκυνούμενον Θεόν Ημών! Αν επιχειρήσουν κάποια Προσευχή ή οτιδήποτε άλλο ας κοιτάζουν οι αδελφοί μας την Ένθρονη Παναγιά του βήματος και να ενθυμούνται που βρίσκονται και υπό ποίας το βλέμμα προσεύχονται.

Κλείνουμε με τα λόγια του Οικουμενικού μας Πατριάρχου Βαρθολομαίου όταν ερωτήθηκε περί του θέματος αυτού <<εάν πρόκειται η Αγία Σοφία να γίνει πάλι τόπος λατρείας του Θεού πρέπει να γίνει και πάλι εκκλησία διότι κτίστηκε ως χριστιανική εκκλησία, δεν κτίστηκε ως τζαμί>>.

Χρήστος Φωτόπουλος

φοιτητής Θεολογίας