Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟN ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ (φὠτο + video)

Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟN ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ (φὠτο + video)

17:35 | Ανώνυμος |

Τήν Τρίτην, 12ην /25ην Ἰουνίου 2013, ἑωρτάσθη ἡ ἑορτή τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ὀνουφρίου εἰς τήν ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ ἱεράν Μονήν, κειμένην εἰς τήν χαράδραν Γκεχενώμ ἔναντι τῆς κολυμβήθρας τοῦ Σιλωάμ. Ἡ Μονή αὐτή, ἀφιερωμένη οὖσα εἰς τόν Ἅγιον Ὀνούφριον τόν Αἰγύπτιον, εἶναι μία τῶν ἀρχαίων Μονῶν τοῦ Πατριαρχείου κειμένη ἐπί βράχων καί λαξευτῶν τάφων τοῦ κοιμητηρίου, τό ὁποῖον «ἠγόρασαν εἰς ταφήν τοῖς ξένοις» οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων ἀντί τῶν τριάκοντα ἀργυρίων, τά ὁποῖα μεταμεληθείς ἐπέστρεψεν Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, ὁ παραδούς τόν Κύριον, (Ματθ. 27,6-8).

Εἰς τόν Ναόν τῆς ἱερᾶς ταύτης Μονῆς, ἱδρυμένον ἐπί ἀρχαιοτέρου ὑπό τοῦ Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμανδρίτου Μητροφάνους τό 1893, προεξῆρξε τῆς θ. Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ ἐκ τῆς Μητροπόλεως Πατρῶν παρεπιδημοῦντος Ἱερομονάχου π. Χριστοδούλου, τοῦ ἐκ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου παρεπιδημοῦντος Ἱερομονάχου π. Ἱερωνύμου, τοῦ ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, ἡγουμένου ἐν Φχές καί Ἀντιπροέδρου τῶν Οἰκονομικῶν, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Ἀθανασίου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Εὐλογίου.

Τῆς θ. Λειτουργίας ταύτης μετέσχον ἐν κατανύξει καί εὐλαβείᾳ μοναχοί καί μοναχαί, λαϊκοί καί λαϊκαί, προσκυνηταί καί προσκυνήτριαι, ἐντόπιοι καί ἐντόπιαι κατηφορίσαντες ἀπό τῆς Ἱερουσαλήμ καί τοῦ λόφου τῆς Ἁγίας Σιών.

Πρός τό εὐσεβές ἐκκλησίασμα τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Ἐζήτησας Θεοφόρε τοῦ θεωρεῖν τοῦ Κυρίου τήν τερπνότητα καί μόνος αὐτῷ μόνῳ προσομιλεῖν ἐπεπόθησας. Ὅθεν κόσμον κατέλιπες φυγαδεύων καί διαιτώμενος ἐν ἐρήμοις καί ὄρεσι καί τόν Χριστόν ἐνδεδυμένος, χιτῶνος οὐκ ἐφρόντιζες τῆς ἀφθαρσίας χιτῶνα σεαυτῷ ἐμπορευόμενος, μεθ’οὗ εἰσῆλθες εἰς τόν οὐράνιον νυμφῶνα, αἰωνίως ἀγαλλόμενος, Ὀνούφριε Ὅσιε», λέγει ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Ὀνούφριος, τοῦ ὁποίου σήμερον ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία τελεῖ τήν μνήμην του ἐν τῇ φερωνύμῳ αὐτοῦ Μονῇ ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ προσκυνήματι διακρίνεται μεταξύ τῶν μεγάλων ἀσκητῶν τῆς ἐρήμου, διότι ἀνεδείχθη ἐφάμιλλος τοῦ προφήτου Ἠλιοῦ καί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου μιμούμενος τόν βίον αυτῶν.

Ἀνεδείχθη ἐφάμιλλος τῶν μεγάλων τούτων προφητῶν, διότι ὡς λέγει ὁ μελῳδός αὐτοῦ: «ἐζήτησε τοῦ θεωρεῖν τοῦ Κυρίου τήν τερπνότητα… καί τόν Χριστόν ἐνδεδυμένος, χιτῶνος οὐκ ἐφρόντιζε, τῆς ἀφθαρσίας χιτῶνα σεαυτόν ἐμπορεύετο».

Μέ ἄλλα λόγια ὁ ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Ὀνούφριος ἔθεσεν ὡς σκοπόν μοναδικόν τῆς ζωῆς του τήν θέωσιν αὐτοῦ ,ἔχων κατά νοῦν τούς λόγους τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου, λέγοντος ὅτι ὁ Θεός ἐνηνθρώπησε, ἐγένετο ἄνθρωπος καθ’ ἡμᾶς, ἵνα ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι θεωθῶμεν.

Αὐτόν ἀκριβῶς τόν σκοπόν ἔχει καί ἡ ὑπό τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποστολή τοῦ Παρακλήτου, δηλονότι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τόν κόσμον διά τῆς ἁγίας αὐτοῦ Ἐκκλησίας, νά μᾶς καταστήσῃ δοχεῖα τοῦ νοητοῦ καί οὐρανίου φωτός δηλαδή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὡς τοῦτο συνέβη εἰς τόν ὅσιον ἡμῶν Ὀνούφριον, κατά τόν μελῳδόν αὐτοῦ: «Φῶς νοητόν καί οὐράνιον ἔνδον λαβών ἐν καρδίᾳ σου, τῆς ἀκηράτου Τριάδος δοχεῖον ὤφθης Ὀνούφριε. Καί νῦν μετά ἀγγέλων ἠρίθμησαι κραυγάζων, Ἀλληλούϊα».

Ἐξ ἄλλου, «Χριστιανός» κατά τόν Ἅγιον Ἰωάννην τῆς Κλίμακος «ἔστι μίμημα κατά τό δυνατόν ἀνθρώπῳ, λόγοις καί ἔργοις καί ἐννοίᾳ εἰς τήν Ἁγίαν Τριάδα ὀρθῶς καί ἀμέμπτως πιστεύων» καί ἀναλυτικώτερον: Χριστιανός εἶναι ἡ ἀπομίμησις τοῦ Χριστοῦ ,ὅσον εἶναι δυνατόν στόν ἄνθρωπον καί στά λόγια καί στά ἔργα καί στήν σκέψιν. Πιστεύει δέ ὀρθά καί ἀλάνθαστα στήν Ἁγία Τριάδα.

Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, προβάλλει μέ ξεχωριστόν τρόπον θά λέγαμε τίς μεγάλες μορφές τῶν μαρτύρων καί ἀσκητῶν τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Καί τοῦτο διά νά γίνῃ γνωστόν καί νά φανερωθῇ εἰς τούς ἀνθρώπους, ὅτι ὁ ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος δέν δέχηται τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τό Ἅγιον Πνεῦμα, οὗτος ἐν τῇ σκοτίᾳ μένει. «Ἐγώ», λέγει ὁ Χριστός, «φῶς εἰς τόν κόσμον ἐλήλυθα, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ ἐν τῇ σκοτίᾳ μή μείνῃ», (Ἰωάν. 12,46), ἐγώ ἦλθα εἰς τόν κόσμον, διά νά εἶμαι φῶς πνευματικόν δι’ αὐτόν τόν ἄνθρωπον, διά νά μή μείνῃ εἰς τό ἠθικόν σκότος τῆς ἁμαρτίας καί τῆς πλάνης κανείς ἀπό ἐκείνους πού πιστεύουν εἰς ἐμέ.

«Φῶς ὁ Πατήρ, φῶς ὁ Λόγος, φῶς καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, ὅπερ ἐν γλώσσαις πυρίναις τοῖς Ἀποστόλοις ἐπέμφθη καί δι’ αὐτοῦ πᾶς ὁ κόσμος φωταγωγεῖται, Τριάδα σέβειν ἁγίαν», δικηρύσσει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διά στόματος τοῦ μελῳδοῦ αὐτῆς.

Τοῦτο τό φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἐζήτησε καί ἐπεπόθησε ὁ ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Ὀνούφριος. Τοῦτο τό φῶς ἐδέχθη εἰς τήν καρδίαν του καί δι’ αὐτοῦ τοῦ θείου φωτός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰσῆλθεν εἰς τόν οὐράνιον νυμφῶνα τοῦ Χριστοῦ, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός αὐτοῦ.

Αὐτοῦ τοῦ ἀϊδίου φωτός τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ ἀνεσπέρου φωτός τοῦ Παρακλήτου, τοῦ Πνεύματος τοῦ Χριστοῦ καλούμεθα νά γίνωμεν κοινωνοί καί μέτοχοι διά τῶν πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀλλά καί διά τῶν εὐχῶν τοῦ σήμερον τιμωμένου Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ὀνουφρίου τοῦ Αἰγυπτίου, Ἀμήν.

Μετά τήν Θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτανεία πρός τούς τάφους τῶν κτιτόρων τῆς Μονῆς καί ἄλλων ἐνταῦθα ἐνταφιασμένων ἐν ᾗ καί ἀνεπέμφθη δέησις ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν ἐνταῦθα ἐνταφιασμένων Πατέρων καί τῆς προσφάτως κοιμηθείσης μοναχῆς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σεραφείμας.

Μετά τήν λιτανείαν καί τήν Ἀπόλυσιν τῆς θ. Λειτουργίας ἠκολούθησε σύντομος δεξίωσις δι’ ὀπωρῶν καί ἀναψυκτικῶν εἰς τό ἡγουμενεῖον ὑπό τῆς καθηγουμένης ὁσιωτάτης μοναχῆς Παϊσίας .

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.