Στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν εἶναι θησαυρισμένη ἡ ἱερά Εἰκόνα τους καί ἡ μνήμη τους ἑορτάζεται τήν Κυριακή πρό τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

          Τόσο στόν Ἑσπερινό ὃσο καί ἀνήμερα, προέστη τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος. Οἱ Ἱερές Ἀκολουθίες ἐτέλεσθησαν κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, ἀλλά μετεδόθησαν τηλεοπτικά καί ραδιοφωνικά ἀπό τά Μ.Μ.Ε. τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί τά ἂλλα τοπικά.

          Στόν Ἑσπερινό ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη ἐξ’ ἀφορμῆς τῆς πανδημίας τήν ὁποίαν, κρίμασιν οἷς οἶδεν ὁ Θεός ὑφιστάμεθα, στίς σωματικές νόσους καί ἀρρωστίες καί στίς αἰτίες τους πού ἑστιάζονται στήν ἁμαρτωλότητα τοῦ ἀνθρώπου, ἀφοῦ μεταπτωτικά ταλαιπωροῦν τόν ἂνθρωπο καί συνέχισε μέ ἀναφορά στά ἀρρωστήματα τοῦ ἒσω ἀνθρώπου, τά ὁποῖα τίς περισσότερες φορές δέν τά προσέχομε, οὒτε σπεύδομε στό κατάλληλο ἰατρεῖο γιά νά λάβωμε θεραπεία, ἀλλ’ οὒτε καί γιά τά φάρμακα, τά ὁποῖα ἐν προκειμένῳ εἶναι πνευματικά, ἐνδιαφερόμενα.

          Καλῶς φροντίζομε, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, γιά τήν ὑγεία τοῦ σώματος καί καλῶς τά ἀπαραίτητα μέτρα λαμβάνομε γιά τήν κατανίκηση  τῆς σοβούσης κρίσεως ἐκ τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἀλλά πρέπει καί γιά τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς νά ἐνδιαφερθοῦμε καταφεύγοντες στό ἀδάπανον ἰατρεῖον πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία καί λαμβάνοντες τά ἀπαραίτητα φάρμακα διά τῆς Μυστηριακῆς ὁδοῦ.

          ·Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη εἰς ἓνα πρός ἓνα στούς τιμωμένους
Αγίους τῆς Ἀχαΐας, μέ πρῶτον τόν Ἀπόστολον Ἀνδρέαν καί ἑστίασε στό γεγονός ὃτι ἡ βάσις τῆς ἁγιότητος, τῆς ἐναρέτου βιοτῆς καί πολιτείας, τῆς ὁμολογίας, τῆς μαρτυρίας καί τοῦ μαρτυρίου τῶν Ἁγίων εἶναι ἡ πίστις διά τήν ὁποίαν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει: «Πίστις ἐστίν ἐλπιζομένων ὑπόστασις πραγμάτων ἒλεγχος μή βλεπομένων» (3 Εβρ. 11,1)

          Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἑρμηνεύοντες τό χωρίον αὐτό μᾶς ἐπισημαίνουν ὃτι ἡ πίστις εἶναι ὁ ἲδιος ὁ Χριστός. «Χριστός εἶναι φαμέν τήν ἐνυπόστατον πίστιν».(Ἃγιος Μάξιμος Ὁμολογητής)

            Αὐτή ἡ πίστη ἐκφράζεται ἀπό τούς Ἁγίους μέ τόν δικό τους τρόπο.

          Στούς Ἀποστόλους, ὡς Ἀποστολική διδαχή, ὁμολογία καί μαρτύριο.

          Στούς Ἱεράρχας ὡς ἀγώνας γιά τήν σωτηρία τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί καθοδήγηση μἐ αὐτοθυσία τοῦ ποιμνίου, εἰς τάς αὐλάς τοῦ Κυρίου.

          Στούς Μάρτυρας μέ τήν μαρτυρική κατάθεση τῆς ὁμολογίας, μέχρις αἷματος.

          Στούς Ὁσίους ἐκφράζεται μέσα ἀπό τούς σκληρούς ἀσκητικούς ἀγῶνες.

          Ὁδοδείκτες ἃπαντες οἱ ἃγιοι πρός Κύριον, μεσίτες καί πρεσβευτές πρός Αὐτόν ὑπέρ ἡμῶν.

          Ἂς μιμηθοῦμε τήν ἐνάρετη, τήν ἁγία βιοτή καί πολιτεία τους, τούς ἀγῶνες, τήν μετάνοια καί τήν θυσία τους, στήν πρός τόν Θεόν πορεία μας. Καί ἂς τούς παρακαλέσωμε νά μεσιτεύουν πρός Κύριον, ὣστε νά μᾶς λυτρώσῃ ἐκ τῆς δοκιμασίας, τήν ὁποίαν ἓνεκα τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ὑφιστάμεθα.