Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: ΑΓΕΡΑΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

του Χρίστου Φωτοπούλου

φοιτητού Θεολογίας

Πόνος, θλίψη, κατήφεια, αγανάκτηση, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά τα οποία διακρίνουν τους περισσότερους από εμάς τους ανθρώπους, που ζούμε στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα.

Αυτή η πολυώνυμος κρίση, μαστίγωσε στην κυριολεξία την γενιά μας και την έκανε να γονατίσει ενώπιον των φοβερών αποτελεσμάτων της.

Πληρώνουμε ακριβά την αλαζονεία μας, την αδιαφορία μας για τον συνανθρωπό μας, που πεινούσε και άπλωνε το χέρι για βοήθεια και εμείς δεν τον ελεούσαμε και να που τώρα βρεθήκαμε στην θέση του.

Αλλά για να λυθούν αυτά τα προβλήματα, δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, ούτε και να φοβόμαστε μέσα στην φουρτούνα που μας πνίγει. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να σηκώσουμε τα χέρια μας ψηλά στον ουρανό και να κραυγάσουμε <<ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ>>.

Μεθοδικά μας χτύπησαν εκεί που θα πονούσαμε περισσότερο, μας έκλεψαν την ελπίδα, αλλά θα πρέπει να την πάρουμε πίσω, διότΙ ο Χριστός είναι η Ελπίδα, η Αγάπη και η Ειρήνη μέσα στον κόσμο.

Καθημερινά βιάζουν επανελειμένως την ψυχή μας προσπαθώντας να εξαλείψουν από αυτή τον Κυριόν μας.

Η κατάσταση είναι τραγική. "...μου παίρνουν το σπίτι μου απο οφειλές στο δημόσιο", φωνάζουν πολλοί, "...μου κόβουν το νερό και το ηλεκτρικό" λέγουν άλλοι, πεινάω, διψάω, κρυώνω κράζει ο σύμπας κόσμος και κάποιοι απο όλους αυτούς ερωτούν: "Πού είσαι Θεέ μου"; Και Εκείνος απαντά: <<Εδώ είμαι παιδιά μου τι φοβάστε; Εγώ είμαι εδώ για σας, Εγώ είμαι τα πάντα για σας, Εγώ είμαι η Αληθινή ζωή>>!

Μα Κύριε θα ερωτήσουν πάλι: "δεν σε βλέπουμε, πού Είσαι"; Και ο Φιλάνθρωπος Θεός μας απαντά: <<Εδώ είμαι, δεν με βλέπετε γιατι σας τύφλωσαν τα ψεύτικα και τα φθαρτά του κόσμου τούτου, αλλά Εγώ θα είμαι πάντα μαζί σας>>!

Αφελφοί μου, ας σταθούμε όλοι όρθιοι, τώρα ήρθε η ώρα να δώσουμε την μεγαλύτερη μάχη των καιρών μας, τώρα καλούμαστε να υπερασπιστούμε την πίστη μας στον Ένα και Αληθινό Θεό, τώρα είναι που το Φώς του Χριστού, το φώς της ελπίδας πρέπει να ανάψει και πάλι μέσα μας, τώρα που όλα τα κοσμικά φώτα σβήνουν και οι πάντες μας εγκαταλείπουν, αυτό θα μένει ανέσπερο και θα μας φωτίζει.

Ας δούμε την κρίση ως ευκαιρία για αλλαγή, για μετάνοια του εαυτού μας και ας ζητήσουμε Συγχώρεση απο τον Κύριο και Αυτός ως φιλάνθρωπος Θεός θα μας την δώσει.

Υπομονή και η Ανάσταση σύντομα θα ανατείλει στον ορίζοντα!!!

Χ.Φ.

Φοιτητής θεολογίας