Σέ κλῖμα ἱερᾶς κατανύξεως ἑορτάσθη ἡ ἱερά καί πανσεβάσμιος μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Γρηγορίου, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος ἀνεδείχθη ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί θεολογίας καί μέ τό φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀντιμετώπισε τόν Kαλαβρό μοναχό Βαρλαάμ, ὁ ὁποῖος ἐξέφρασε τόν Ὀρθολογισμόν τῆς Δύσεως. Ὑπερασπίστηκε ὁ Ἃγιος τούς ἱερῶς Ἡσυχάζοντας, ἒναντι τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Βαρλαάμ, γιά τόν ὁποῖο ἡ θεοπτία μέσῳ τῆς νοερᾶς προσευχῆς καί τῆς νήψεως ἦτο ἀκατανόητος, Τήν διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία κατοχύρωσε μέσα ἀπό ἁγίας Συνόδους. Ὁ μέγας αὐτός Διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας ἀπετέλεσε καί ἀποτελεῖ ἒλεγχον τῆς δυτικῆς Θεολογίας καί σκέψεως, θά ἐλέγαμε δέ τό ὃτι εἶναι «κόκκινο πανί» γιά τήν Δύση, ἓως τῆς σήμερον...
Στίς ἱερές Ἀκολουθίες προέστη
ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος στόν κατάμεστο ἀπό
εὐσεβεῖς χριστιανούς ἱερό Μητροπολιτικό Ναό ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο ἀναφερθείς
στήν φωτοφόρο προσωπικότητα τοῦ λαμπροῦ πνευματικοῦ ἀστέρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας,
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἀλλά καί στό θαῦμα τό ὁποῖο ἐπετελέσθη στήν Πάτρα,
διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγιωτάτου πατρός τό 1852 καί τό ὁποῖο ἑορτάζεται λαμπρῶς ἓως
τῶν ἡμερῶν μας.
Ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε μεταξύ τῶν
ἂλλων:
...Ἡ ἑορτή τοῦ μεγάλου αὐτοῦ
πατρός καί διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας δέν ἐτοποθετήθη, τυχαῖα, τήν Β’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, δηλαδή
μετά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλά γιά νά δηλωθῇ ὃτι ὁ ἱερός αὐτός πατήρ, ὑπῆρξε
ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί θεολογίας καί στήν ἐποχή του, ἀλλά καί
διαχρονικά διδάσκων μέ τά ἱερά συγγράμματά του καί τήν πεπαρρησιασμένη
διδασκαλία του. Ὁ Ἃγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἐκφράζει ὃλη τήν ἐμπειρία τῶν ἁγίων
Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ὡς θεοφώτιστοι καί θεοκίνητοι νόες, ἑρμηνεύουν μέ ἀκρίβεια
τήν Ἁγία Γραφή καί ὁδηγοῦν τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν κάθαρση, στόν φωτισμό καί ἐκεῖθεν
στήν θέωση.
Ἐπίσης ἀνεφέρθη στήν ἀνάλυση
πού κάνει ὁ Ἃγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, στήν Εὐαγγελική περικοπή τῆς θεραπείας
τοῦ Παραλυτικοῦ τῆς Καπερναοῦμ. Ὁ Ἃγιος Γρηγόριος λέγει μεταξύ τῶν ἂλλων ὃτι
τήν ἰδικήν μας παράλυτον ψυχήν βοηθοῦν τέσσερα στοιχεῖα, ἢτοι: ἡ οἰκεία
κατάγνωσις, ἡ ἐξαγόρευσις τῶν ἡμαρτημένων, ἡ ὑπόσχεσις ἀποχῆς ἀπό τά κακά καί ἡ
πρός τόν Θεόν δέησις.
Ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβασμιώτατος,
μίλησε γιά τό θαῦμα τό ὁποῖο ἐπετελέσθη ἀπό τόν Ἃγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ στήν
Πάτρα. Ἡ ὑπόθεσις ἒχει ὡς ἑξῆς:
Ὁ διακεκριμένος δικηγόρος τῶν
Πατρῶν Παυσανίας Χοϊδᾶς, ἱδρυτής τοῦ Δικηγορικοῦ Συλλόγου Πατρῶν καί πρῶτος
(1852) Πρόεδρος αὐτοῦ, εἶχε ὑιόν τόν Ἀχιλλέα, ὁ ὁποῖος εἰς ἡλικίαν δύο (2) ἐτῶν
ἀσθένησε βαρύτατα. Οἱ ἰατροί εἶπαν στούς
γονεῖς τοῦ παιδιοῦ, ὃτι ὁ μικρός εἶχε ἐλάχιστα περιθώρια ζωῆς καί ὃτι ἒπρεπε νά
ἑτοιμασθοῦν γιά τήν ἒξοδο τοῦ υἱοῦ της καί τά τῆς νεκρωσίμου Ἀκολουθίας.
Ὁ πατέρας τοῦ παιδιοῦ, Παυσανίας, πιστός ἂνθρωπος
στό Θεό, γονάτισε καί προσευχήθηκε μέ δάκρυα παρακαλώντας τόν Κύριο γιά τήν
σωτηρία τοῦ τέκνου του καί ἒπεσε νά κοιμηθῇ.
Κατ’ ὂναρ, ὃμως, ἐφάνη εἰς αὐτόν ἱεράρχης μέ
ξανθόν γένειον καί λάμπων, ὁ ὁποῖος εἶπε στόν Παυσανία ὃτι δέν πρέπει νά λυπῆται
ἂλλο, διότι ὁ υἱός του δέν θά ἀποθάνῃ, ἀλλά μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ θά θεραπευθῇ. Ὂντως
ἀπό τήν ἂλλην ἡμέρα, ὁ μικρός Ἀχιλλέας συνῆλθε καί ἒγινε πλήρως ὑγιής.
Ὁ πατέρας του, δέν ἐγνώριζε ποῖος ἦτο ὁ Ἱεράρχης
πού παρουσιάσθη κατ’ ὂναρ εἰς αὐτόν καί τοῦ ἒφερε τήν εὐχάριστη εἲδηση περί τῆς
θεραπείας τοῦ τέκνου του.
Ὓστερα ἀπό λίγες ἡμέρες, τήν
Β’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν τοῦ 1852, μετέβη γιά νά ἐκκλησιασθῇ στόν Ἱερό Ναό τῆς Εὐαγγελιστρίας
τῶν Πατρῶν, ὃπου ἐνώπιον του εἶδε τήν προτεθεῖσαν εἰς προσκύνησιν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου
Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί εἰς αὐτήν ὃπου ἀνεγνώρισε τόν θαυματουργόν Ἱεράρχη καί
ἂγγελον τῆς εἰδήσεως τῆς θεραπείας τοῦ υἱοῦ του, τόν ὁποῖον μετά δακρύων εὐχαρίστησε,
γνωστοποιήσας στόν Μητροπολίτη καί στούς Ἱερεῖς καί στόν Πατραϊκό Λαό, τό
θαυμαστό γεγονός.
Ὁ Δικηγόρος Παυσανίας Χοϊδᾶς προκειμένου νά εὐχαριστήσῃ
τόν Ἃγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, παρήγγειλε ἱεράν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἱεράρχου, τήν ὁποίαν
ἱστόρησε ὁ Δημήτριος Βυζάντιος, ὁ ὁποῖος ἐκόσμησε μέ τίς θαυμάσιες ὀροφογραφίες
του καί τόν Παλαιό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.
Ἒκτοτε, ἀδιαλείπτως ἑορτάζεται
ἡ ἱερά μνήμη τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ στόν Μητροπολιτικό Ναό τῶν Πατρῶν, ἀπό
τούς ἀπογόνους τῆς οἰκογενείας Χοϊδᾶ, κάτι πού ἐπεσήμανε ἐν συγκινήσει ὁ
Σεβασμιώτατος.
Τό ἲδιο συμβαίνει καί μέ ἀπογόνους
τῆς οἰκογενείας Χοϊδᾶ στήν Ἀμερική.
