Αγαπητοί μου φίλοι, περπατώντας στους δρόμους της πόλης μας, βλέπουμε και πάλι αυτές τις ημέρες τις βιτρίνες των καταστημάτων (είδη δώρων, ανθοπωλεία και ζαχαροπλαστεία), στολισμένες επίκαιρα για μία ακόμη ξενόφερτη εορτή, αυτή του δυτικόφερτου «αγίου των ερωτευμένων» του εμπορικού Βαλεντίνου... Η οποία είναι δυστυχώς μια καρικατούρα της εμπορικής κατανάλωσης, ένα ακόμη κατασκεύασμα των αδίστακτων εμπόρων της Δύσης, για την παραπλάνηση των αφελών ρομαντικών... 

 Αν και δεν υφίστανται στοιχεία για το πρόσωπο του «αγίου Βαλεντίνου» και ακόμα αν και η Καθολική Εκκλησία ΔΕΝ συμπεριλαμβάνει την γιορτή στο επίσημο ημερολόγιό της, η συμβολικότητα της 14ης Φεβρουαρίου ως εορτή των ερωτευμένων διεθνώς, είναι δυστυχώς αναμφισβήτητη. Με απλά λόγια εορτάζεται ένας ανύπαρκτος “άγιος” καθαρά για εμπορικούς λόγους!

 

Και μπορεί βέβαια να έχει καθιερωθεί όπως προανέφερα παγκόσμια, ως Άγιος των ερωτευμένων ο καθολικός Βαλεντίνος, αλλά για εμάς τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, οι Άγιοι των ερωτευμένων είναι οι Απόστολοι Ακύλας και Πρίσκιλλα με καταγωγή από τον Πόντο, των οποίων η ιερή και σεβάσμια μνήμη εορτάζεται μία ημέρα πριν την ξενόφερτη γιορτή του Βαλεντίνου, δηλαδή σήμερα στις 13 Φεβρουαρίου.

 

Οι δύο αυτοί ιεροί σύζυγοι αποτελούν για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας την αληθινή εκδοχή του ανύπαρκτου και εμπορικού «αγίου Βαλεντίνου». Οι Άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα, οι προστάτες του Χριστιανικού ζευγαριού, είναι πραγματικά πρόσωπα και όχι ανύπαρκτα! Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε προτείνει να αντικατασταθεί με αυτή η φερμένη από την κακόδοξη «χριστιανική» Δύση «εορτή των ερωτευμένων». 

 

Το ιερό αυτό ζευγάρι αναφέρεται πολλές φορές στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, το οποίο συνέβαλλε τα μέγιστα στο Ιεραποστολικό έργο του αποστόλου των Εθνών. Ήταν εβραϊκής καταγωγής και ζούσαν αρχικά στη Ρώμη. Ασκούσαν το επάγγελμα του σκηνοποιού, κατασκευάζοντας ειδικά υφάσματα για σκηνές. 

 

Όμως το 49 μ. Χ. ο αυτοκράτορας Κλαύδιος (41-54 μ. Χ.) εξεδίωξε τους Εβραίους από τη Ρώμη με την αιτιολογία ότι φιλονικούσαν για κάποιον «Χριστό». Από αυτή τη μαρτυρία, η οποία είναι σημαντική για την πρώτη Εκκλησία, φαίνεται καθαρά ο διωγμός που είχε κηρύξει οι Ιουδαίοι στους Χριστιανούς. Επίσης φαίνεται πως ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα είχαν ακούσει για τη νέα πίστη, την οποία συμπαθούσαν. Από τη Ρώμη βρέθηκαν στην Κόρινθο, τη μεγάλη πολυεθνική πόλη της Αχαΐας, η οποία συναγωνίζονταν τη Ρώμη στην ηθική διαφθορά, εξασκώντας το επικερδές επάγγελμα του σκηνοποιού.

 

Μετά την αναχώρηση του Παύλου, αποφάσισαν να μεταναστεύσουν στην Έφεσο, την πιο φημισμένη πόλη της Μ. Ασίας, η οποία ήταν κέντρο των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και βουτηγμένη στην παχυλή ειδωλολατρία, λόγω της λατρείας της Αρτέμιδος, στο εκεί μεγαλόπρεπο «ιερό». Θεώρησαν καθήκον τους να γίνουν κήρυκες του Ευαγγελίου, όπως το διδάχτηκαν από τον απόστολο Παύλο. 

 

Αλλά τα εμπόδια ήταν μεγάλα στην «κατείδωλον» πόλη, όπου οι ειδωλολάτρες ιερείς αντιδρούσαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα κατά της νέας πίστεως, η οποία τους στερούσε έσοδα από το ναό της Αρτέμιδος. Παρακινούσαν τις δεισιδαίμονες μάζες να επιτίθενται κατά των Χριστιανών και ιδίως των κηρύκων και διδασκάλων.

 

Από μια μαρτυρία του Αποστόλου Παύλου, φαίνεται πως στην Έφεσο κακοπάθησε το ιερό ζευγάρι από τη μανία των ειδωλολατρών και των Ιουδαίων. Στην Έφεσο συνάντησαν και τον φλογερό κήρυκα από την Αλεξάνδρεια, τον φιλόσοφο Απολλώ, ο οποίος είχε στρεβλωμένη αντίληψη για το Χριστιανισμό. Το ιερό ζευγάρι γνώρισε στον Απολλώ την αληθινή πίστη. 

 

Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα έμειναν ενωμένοι και αγαπημένοι μέχρι και την τελευταία στιγμή, αφού σύμφωνα με την Ακολουθία του Όρθρου, όταν ο Ακύλας είδε την γυναίκα του να αποκεφαλίζεται και να μαρτυρεί είπε : «Μπορώ να μην φανώ άνδρας εγώ, ανάλογα προς την γυναίκα μου ανδρείος και πρόθυμος για αποκεφαλισμό για την Πίστη του Χριστού;» και την ακολούθησε στον θάνατο. Για τούτο κατατάχτηκαν στο αγιολόγιό Της, να τιμώνται εσαεί για την αγία ζωή τους και το πολύτιμο έργο που προσέφεραν την δύσκολη εκείνη εποχή για τη διάδοση και εδραίωση της νέας πίστεως. 

 

Ο Απόστολος Παύλος ομιλεί στις επιστολές του με πολλή τρυφερότητα και αγάπη για το ιερό αυτό ζευγάρι. Αυτό φανερώνει ότι ήταν δύο υπέροχοι και αγαπημένοι σύζυγοι, οι οποίοι είχαν απόλυτη συναίσθηση της συζυγικής πίστης και αγάπης. Παρακαλεί τους Χριστιανούς της Ρώμης να χαιρετίσουν ιδιαιτέρως το ιερό ζευγάρι: «᾿Ασπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ ᾿Ακύλαν τοὺς συνεργούς μου ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, οἵτινες ὑπὲρ τῆς ψυχῆς μου τὸν ἑαυτῶν τράχηλον ὑπέθηκαν, οἷς οὐκ ἐγὼ μόνος εὐχαριστῶ, ἀλλὰ καὶ πᾶσαι αἱ ἐκκλησίαι τῶν ἐθνῶν, καὶ τὴν κατ᾿ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίαν». Γι’ αυτό η Αγία Εκκλησία μας διέκρινε στα πρόσωπά τους, τους ιδανικούς συζύγους. Το ιερό ζευγάρι Ακύλας και Πρίσκιλλα αποτελούν πρότυπο ιδανικής και ευλογημένης γαμικής ένωσης, προς τους οποίους μπορούν να προσβλέπουν οι σύγχρονοι σύζυγοι.

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΦΡΟΣΥΝΑ ΣΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ ΑΚΥΛΑ ΚΑΙ ΠΡΙΣΚΙΛΛΑΣ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΜΕΝΑ ΔΕ

ΚΑΙ ΑΠΟ ΘΕΙΟ ΕΡΩΤΑ!!

 

πηγή:π. Θεόδωρος Πανουτσόπουλος