Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: EΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Σάββατο 15 Αυγούστου 2020

EΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

03:17 | Ανώνυμος |

PDF

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός

τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Σήμερα στή γιορτή τῆς μεγάλης Μάνας, τῆς προστάτιδος τῶν εὐσεβῶν καί φιλοθέων χριστιανῶν, τῆς Παραμυθίας τῶν θλιβομένων, τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ τοῦ Γένους ἡμῶν, τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τῆς Παναγίας μας, σκιρτοῦν οἱ καρδιές καί εἰς προσευχήν καί δέησιν τά χείλη κινοῦνται μπροστά στό ἱερό, τό περίπυστο καί θαυματουργό εἰκόνισμά της.

Τά γόνατα λυγίζουν ἐνώπιον τῆς μεγάλης μορφῆς της καί οἱ ὀφθαλμοί εἰς δάκρυα ἀναλύονται καθώς συναντοῦν τά δικά της μάτια, τά γεμάτα στοργή καί ἀγάπη γιά τόν κάθε ἄνθρωπο πού προσβλέπει μέ ἐμπιστοσύνη στή χάρη της.

Τά χέρια ὑψώνονται εἰς ἱκεσίαν καί μέ δέος οἱ καρδιές ἀπευθύνονται πρός Αὐτήν ἐκφράζοντας ἡ κάθε μιά πόνους, πόθους, ἐπιθυμίες βαθειές καί ὅ,τι ἄλλο κρύβεται στόν ἐσωτερικό κόσμο τοῦ κάθε ἀνθρώπου.

Ἄν ἀδελφοί μου ἀγαπητοί καί παιδιά μου εὐλογημένα, ἄν λέγω κάθε ἡμέρα Ἐκείνη συνεπαίρνει τόν λογισμό μας καί τήν καρδιά μας, πόσο μᾶλλον σήμερα πού στήν μνήμη της, «προσπίπτουσιν εὐσεβεῖς σύν ἀρχαγγέλοις ἀγγέλοις καί ἄσματα μέλπουσι».

Ἐλᾶτε λοιπόν, μέ πόθο ψυχῆς νά ἀνέλθωμε στό «μυστικό ὄρος», ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ὁ μέγας αὐτός ὑμνολόγος τῆς Παναγίας μας, ξεπερνώντας τίς βιοτικές μέριμνες, ἐλᾶτε νά εἰσέλθωμε «στόν θεῖο γνόφο» καί ἀφοῦ φθάσωμε «ἐν τῷ φωτί τῷ θείῳ» εἰς ὕψος πνευματικόν νά τήν παρακαλέσωμε δανειζόμενοι λόγους τοῦ τρισμακαρίου καί θειοτάτου αὐτοῦ πατρός καί προσκυνοῦντες τόν Τάφο της, πού κατά τόν ἴδιο πατέρα κατέστη τόπος «τῆς Ἐδέμ ὡραιότερος».

Ἡ πρώτη φράση εἶναι τό «Δέχου Μαριάμ μῆτερ ἡμῶν ποθεινοτάτη καί γλυκυτάτη…«.

Δέχου πενήτων καί ἀθλίων δούλων σῶν, ἱκεσίες.

Δέχου πανύμνητε Παντάνασσα δάκρυα σῶν τέκνων θερμά· ἐπάκουσον τῆς φωνῆς αὐτῶν· τάχυνον εἰς πρεσβείαν καί σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν ὑπέρ αὐτῶν πρός τόν Πανοικτίρμονα Υἱόν σου καί Ἐλεήμονα Δεσπότην.

Δέχου Πανακήρατε Κόρη τήν μετάνοιάν μας δι’ ὅσα σέ ἐπικράναμε καί τόν Οὐράνιον Βασιλέα ἐλυπήσαμε μέ τήν ἀπό Αὐτόν ἀποστασία μας καί τίς πολλές καί μεγάλες ἁμαρτίες μας.

Δέχου τόν στεναγμόν, τοῦ καθ’ ἑνός καί ὅλων μας.

Δέχου τῆς Πατρίδος μας, τήν ὁποία τόσες φορές ἐπροστάτευσες καί ὡς Ὑπέρμαχος Στρατηγός εἰς ἀναψυχήν ὁδήγησες καί ἔσωσες, τήν βαθειά καί σπαρακτική ἱκεσία καί ἄκουε Γοργοεπήκοε Κόρη, τήν κραυγή της καί τούτη τήν ὥρα τῶν πολλῶν δυσκολιῶν καί τῶν ποικίλων κινδύνων.

Καί ἡ δεύτερη ἱκεσία μας, ἀδελφοί μου, πρός τήν Παναγία μας, πιό θερμή ἄς ἐξέλθη ἀπό τήν καρδιά μας. Πάλι τά λόγια τοῦ

ἱεροῦ Δαμασκηνοῦ ἄς δανειστοῦμε ἀφοῦ τά ἰδικά μας εἶναι ἀδύναμα, γιά νά φθάσουν μπροστά στό θαυματουργό καί ἅγιο εἰκόνισμά της.

Δίδου Θεοτόκε, τήν παρηγορία στίς θλίψεις μας καί τόν κουφισμό στούς βαθυτάτους στεναγμούς τῆς καρδίας μας.

Δίδου ὑπομονή στήν ὥρα τῆς δοκιμασίας, τῆς ἀσθενείας, τῆς ἐγκατάλειψης καί τῆς φρικτῆς μοναξιᾶς.

Δίδου δύναμη τήν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ, ὥστε νά νικήσωμε τόν μισόκαλο καί παμπόνηρον ἐχθρό καί νά μή καταποντισθοῦμε καί ἀφανισθοῦμε στό φοβερό καί ἀπύθμενο βάραθρο τῆς κολάσεως.

Δίδου, Πανακήρατε Θεοτόκε, σύνεση στήν νεότητα, ὥστε νά βαδίζῃ σταθερά τήν ὁδό τῆς ζωῆς καί νά μή πλανᾶται ἀπό τίς φοβερές καί ἀπαίσιες σειρῆνες, πού παρασύρουν στόν ὄλεθρο καί στήν συμφορά.

Δίδου δύναμη στή μάνα, γιά νά σηκώσῃ τό βαρύ φορτίο τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν της μέσα σέ μιά τόσο δύσκολη κοινωνία.

Δίδου δύναμη στόν πατέρα, γιά νά σηκώσῃ τό σταυρό του ξεπερνώντας τίς φοβερές δυσκολίες τῆς πολυκύμαντης ζωῆς.

Δίδου δύναμη, Παναγία Ὑπεράγαθε, στήν Ὀρθόδοξη Πατρίδα μας, ὣστε νά κρατήσῃ τά ἱερά καί τά ὅσια ἀτόφια, τήν Ἀλήθεια ἀκέραιη, τήν λαμπάδα τῆς πίστεως στόν Ἀληθινό Θεό ἀναμμένη, τήν ἀγάπη σέ Σένα ἀμείωτη καί τήν μνήμη τῶν πολλῶν, πρός τό Ἔθνος μας εὐεργεσιῶν σου, νωπή καί ἄσβεστη.

Δίδου στό Λαό μας, τήν πνευματικότητα πού ἔχασε στό πέρασμα τοῦ χρόνου· στήριξέ τον νά σταθῇ καί πάλι δυνατός στά πόδια του καί νά ἀντιμετωπίσῃ τούς τόσους κινδύνους καί τούς ἔξωθεν προερχόμενους, ἀλλά καί τούς ἔσωθεν ὑφισταμένους.

Δίδου τόν φωτισμό στούς ταγούς καί κυβερνήτας τοῦ Λαοῦ μας, ὣστε νά ἀντιλαμβάνωνται τήν χάρη καί τήν δωρεά τοῦ Κυρίου μας πρός τήν Πατρίδα μας, ἀνά τούς αἰώνας καί νά ὑπερασπίζωνται τήν ἁγίαν καί ἀμώμητον Ὀρθόδοξον πίστη μας, ἡ ὁποία μόνη ἔσωσε τήν Ἑλλάδα καί μόνη αὐτή, δηλαδή ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ πίστη μας ἡ ἁγία, θά τήν ὁδηγήσῃ εἰς ἀναψυχήν.

Ἀδελφοί μου, κάθε χρόνο τήν ἡμέρα αὐτή ξεχωριστά, ἐνθυμούμεθα τούς ἐνδεεῖς καί ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας, μιμούμενοι τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο στήν ἐλεημοσύνη.

Ἔτσι καί φέτος παρακαλῶ τήν ἀγάπη σας, νά προσφέρετε ὅ,τι δύνασθε, μέ ὅλη τήν διάθεση τῆς ψυχῆς σας, στήν δισκοφορία πού θά πραγματοποιηθῇ, ὥστε νά ἀνακουφίσωμε τούς ἀδελφούς μας τούς ἐλαχίστους, οἱ ὁποῖοι ἀναμένουν τήν ἀγάπη τῶν ἀδελφῶν τους. Κύριος ὁ Θεός ἄς ἀνταποδώσῃ στόν καθένα σας πλούσια τά ἐλέη Του δια πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας.

Καί τώρα, ἄς ἀπευθύνομε στήν μεγάλη μας Μάνα, στήν παρηγοριά μας, στήν ἐλπίδα μας, στήν Γηροκομήτισσά μας, τόν ἀκροτελεύτιο λόγο ἐκ βάθους καρδίας μας. «Τόν πρός τόν σόν Υἱόν πόθον ἡμῶν ἐκπύρσευσον Δέσποινα». Δηλαδή, δυνάμωσε Παναγία μας, κάνε σάν τή φωτιά τήν ἀγάπη τῆς καρδιᾶς μας πρός τόν Πανάγιον Τόκον σου, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.

Ἀδελφοί μου, σᾶς ἀσπάζομαι ὅλους πατρικά ἐν φιλήματι ἁγίῳ καί εὔχομαι τά ἔτη σας νά εἶναι πολλά, εὐλογημένα καί Παναγιοφύλακτα.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο Π Α Τ Ρ Ω Ν Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ