Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου στήν Πάτρα

Ἑόρτασε ὁ Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου τοῦ Ἐπισκοπείου τῶν Πατρῶν, τόν ὁποῖο ἒκτισε ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Πατρῶν Ἱερόθεος ὁ Μητρόπουλος κατά τά ἒτη 1898-1899.

Τήν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς, 7.5.2020, ἐτελέσθη (κεκλεισμένων τῶν θυρῶν) ὁ Πανηγυρικὸς Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, ὁ ὁποῖος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στήν ἀγάπη τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό καί στήν ἀγάπη τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν συνάνθρωπο, σύμφωνα μέ τήν καθολική Ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.

Ἀνήμερα, 8.5.2020, ἐτελέσθη Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, (κεκλεισμένων τῶν θυρῶν) ὑπὸ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου.

Ὁ Σεβασμιώτατος στὸ κήρυγμά του ἀνεφέρθη στό πανσεβάσμιο πρόσωπο τοῦ Ἀποστόλου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί ἑστίασε σέ τρία σημεῖα:

1) στό ὃτι ὀνομάζεται μαθητής τῆς ἀγάπης

2) ἰσάγγελος Παρθένος καί

3) εὐαγγελιστής Θεολόγος, θεοδίδακτος.

ἀναφερθείς καί σέ θέσεις τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἐπ’ αὐτῶν.

Κατέληξε μέ τό δίδαγμα ὃτι πρέπει νά ἒχωμε βαθειά πίστη καί ἀγάπη στόν Θεό, ἡ ὁποία πρέπει νά περνάῃ καί μέσα ἀπό τήν ἀγάπη πρός τόν συνάνθρωπο.

Πρέπει νά ἒχωμε ἀγνότητα, ὂχι μόνο σωματική, ἀλλά καί ψυχική, γιατί αὐτά τά δύο συνδυάζονται. Ἂν ἒχωμε μόνο σωματική καθαρότητα καί ψυχική ἀκαθαρσία, τότε εἰς οὐδέν ὠφελούμεθα. Ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέφερε ὃτι δέν ὀδηγοῦνται μόνο οἱ παρθένοι κατά Θεόν, στήν οὐράνιο Βασιλεία, ἀλλά καί ὃσοι ζοῦν μέσα στόν τίμιο, σεμνό καί εὐλογημένο γάμο καί διατηροῦν τήν ἐμπιστοσύνη ὁ ἓνας στόν ἂλλον, τήν ἀμοιβαία ἀγάπη, τήν κατανόηση καί τήν αὐτοθυσιαστική προσφορά. Στή συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε ὃτι ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἒγραψε τό θεολογικότερο εὐαγγέλιο, τό ὁποῖο ἀναφέρεται στήν θεότητα τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος. Τό Κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο διαβάζεται κατά τήν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου, διότι εἶναι διά τούς τελειοτέρους στήν πίστη καί διότι τό Μέγα Σάββατο ἐβαπτίζοντο οἱ κατηχούμενοι, οἱ ὁποῖοι σέ ὃλο τό διάστημα τῆς κατηχήσεώς των, ἣκουαν ἐρμηνευόμενα τά ἂλλα Εὐαγγέλια τά γεγραμμένα ἀπό τούς ἂλλους Εὐαγγελιστάς ἐνῶ ἀπό τήν βάπτισή των καί μετά, ἢκουον τό εὐαγγέλιο τό θεολογικώτερο, τό ὁποῖο ἐγράφη ἀπό τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη.

Ἒκλεισε δέ τό κήρυγμά του τονίσας ὃτι ἡ θεολογία δέν εἶναι ἐπίτευγμα τῶν ἐπιστημονικῶν γνώσεων, ἀλλά εἶναι θέμα οὐσιαστικῆς σχέσεως, βαθειᾶς κοινωνίας καί βιωματικῆς ἐμπειρίας μέ τόν Θεό, ὡς λέγει καί ὁ Ἃγιος Νεῖλος ὁ Ἀσκητής: «Εἰ θεολόγος εἶ, προσεύχῃ ἀληθῶς, καί εἰ ἀληθῶς προσεύχῃ, θεολόγος εἶ».