«Ἀπ’ ὅλα τά θαύματα πού γνώρισε ἡ γῆ μας, αὐτό, πού γίνεται στή Λειτουργία καί πού θά ἐπαναληφθῇ αὔριο, εἶναι τό πιό μεγάλο. Ἀλλά κι’ ἀπό ὅλα τά συγκλονιστικά γεγονότα, αὐτό εῖναι τό πιό συγκλονιστικό.
Ὅταν ἔρχεται αὐτή ἡ ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας, ξαναζοῦμε τόν Μυστικό Δεῖπνο. Ἀκριβῶς σύμφωνα μέ τήν ἐπιθυμία καί μέ τήν ἐντολή τοῦ Κυρίου. Μετέχουμε στό θαῦμα τῆς μεταβολῆς τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου σέ σῶμα καί αἷμα δικό του. Καί στό τέλος, γινόμαστε συνδαιτημόνες τῆς Τραπέζης καί παίρνουμε μέσα μας τήν οὐράνια τροφή, τήν ὁποία ἐκεῖνος μᾶς προσφέρει.»
Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, Στοχασμοί τοῦ Σαββάτου, α΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1970), σελ. 113-114