Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Γέροντας Μωυσῆς: Μόνο ἕνα θαῦμα θά μᾶς σώσει, πού θά ἀρχίσει ἀπό τά βάθη τῆς καρδίας μας»

Ὁ φιλάνθρωπος Θεός δέχεται πάντα τή μεταστροφή τῶν ἁμαρτησάντων τέκνων τοῦ διά τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας. Ὁ ἄνθρωπος, μισώντας τό κακό καί ἀγαπώντας τό ἀγαθό, ὁλοκληρώνει τή μετάνοιά του καί ξαναγίνεται τέκνο τοῦ Θεοῦ ἀγαπητό. Λόγω τῆς ἐλευθερίας τοῦ κάθε χριστιανός δύναται νά ἐπιλέγει ὅ,τι θέλει. Μέ τή βία δέν κατορθώνεται τίποτε τό ἀγαθό. Οὔτε ὁ ἴδιος ὁ Θεός δέν θέλει νά ἐκβιάζει τήν ἐλευθερία μας. Ἡ ἐλευθερία εἶναι συνυφασμένη μέ τήν ἀγάπη. Ἡ ἁμαρτία εἶναι μία ἀνοησία, ἕνας παραλογισμός. Δέν βαστᾶ κανέναν κοντά τοῦ ὁ Θεός διά τῆς βίας.

Φεύγοντας ὁ ἄσωτός της παραβολῆς σέ χώρα μακρινή, ἀπομακρύνθηκε ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τόν Θεό εἶχε φοβερές συνέπειες. Ἀποξενώθηκε ἀπό τόν Θεό καί ἔπασχε ἀπό μοναξιά, ἀτομικισμό, πίκρα καί σκοτασμό. Ἡ ζωή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἕνας βρομερός βοῦρκος, πού δέν ἱκανοποιεῖ κανέναν σοβαρό καί συνετό. Ἡ ὑποταγή στά πάθη εἶναι πραγματικά ἀνελευθερία, δεσμά δουλείας ἰσχυρά. Ἀκολουθεῖ ὁ πόνος, ἡ στενοχώρια, ἡ θλίψη καί ἡ ὀδύνη τῆς ἡδονῆς. Εἶναι γεγονός πώς ἡ γλυκύτητα τῆς ἡδονῆς εἶναι ἀρκετά πρόσκαιρη, ἐνῶ ἡ ὀδύνη μακρόχρονη. Δίχως μετάνοια ἡ ὀδύνη καταντᾶ....ἰσόβια.

Μετάνοια εἶναι ἡ ἐπίγνωση τῆς ἁμαρτίας. Μέ τήν ἀρχική αὐτή ἐπίγνωση τῆς ἁμαρτίας συγκινεῖται, κατανύσσεται καί κατανοεῖ τήν πραγματικότητα τῆς καταστάσεώς του. Ἡ σήμερα ἑορταζόμενη ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, κλαίγοντας γιά τήν ἄσωτη ζωή της στά Ἱεροσόλυμα ἦλθε σέ δυνατή αἴσθηση μετανοίας πού τήν πῆγε στήν ἔρημό του Ἰορδάνη. Ἡ ἀκαθαρσία, ὁ μολυσμός καί ἡ ταραχή ἔσβησαν στήν ἔρημο. Ἦλθε σέ πλήρη αἴσθηση τῆς μετανοίας καί ἔγινε ἀπό πόρνη τῆς Ἀλεξάνδρειας ἡ μεγαλύτερη ἀσκήτρια ὅλων τῶν αἰώνων, ὑπομένοντας πολυετῆ σφοδρό πόλεμο γιά νά ἐπιστρέψει στήν ἄσωτη ζωή.

Ἡ ἀποστροφή ὁδηγεῖ στήν ἐπιστροφή, στήν ὁμολογία καί παραδοχή τῶν λαθῶν, στή δήλωση τῆς ἥττας, στήν ἀγαθοεργία, φιλοθεΐα καί φιλανθρωπία. Δέν σέ πηγαίνει σέ λαβύρινθο λογισμῶν, σύμπλεγμα ἐνοχῶν καί στήν ἀπαράδεκτη ἀπόγνωση. Ὁ πανάγαθος καί φιλάγαθος Θεός δέν κουράζεται νά ἀναμένει τήν ἐπιστροφή τοῦ πλάσματός του. Δέν ξεσυνερίζεται, δέν ἀπειλεῖ, δέν πιέζει, μόνο ἐλπίζει. Ἐλπίζει στήν ἐπιστροφή τῶν τέκνων του, γιά νά ζήσουν ἀληθινά χαρούμενα. Ἡ μετάνοια θέλει θάρρος, ἀποφασιστικότητα καί μία κάποια τόλμη. Εἶναι ἀλήθεια πώς ὑπάρχουν πολλοί δρόμοι μετανοίας. Μετάνοια σημαίνει στροφή νοῦ, ἀλλαγή τρόπου σκέψεως, μεταστροφή εἰλικρινῆ. Θέλει, θά λέγαμε, αὐτοκαταδίκη, λύπη γιά τά πάθη πού ἐπισταμένα καλλιεργήσαμε, ἀνόθευτη ταπεινοφροσύνη, συγχωρητικότητα, ἐλεημοσύνη, ἔνδακρυ προσευχή.

Ἡ μετάνοια δέν εἶναι γιά λίγους, γιά ὁρισμένους, γιά κάποιους ὑψηλά ἱστάμενους. Ἡ ἰαματική μετάνοια εἶναι γιά πολλούς, γιά ὅλους, γιά μικρούς καί μεγάλους. Ὅλοι σέ κάτι φταίξαμε. Εἶναι ἀνάγκη νά τό διορθώσουμε. Ἀνάγκη μεγάλη μετανοίας ἔχουν ὅλοι. Κακομάθαμε, στραβομάθαμε, συνηθίσαμε στό ἀνίερο, τό ἀλλότριο, τό ξένο. Δίχως προφάσεις, δίχως δικαιολογίες θά πρέπει νά ὁμολογήσουμε τά ὅποια λάθη μας. Ἡ μετάνοια θά δώσει ἐσωτερική εἰρήνη, καρδιακή χαρά, ποιότητα ζωῆς. Μετάνοια δέν σημαίνει ψευτομπαλώματα, ζωή ὅπως-ὅπως ἤ ἔτσι κι ἔτσι. Οἱ μετανοημένοι ἐξανίστανται, ζωοποιοῦνται, μεταμορφώνονται καί διορθώνονται ἐκπληκτικά.

Μετάνοια ἔχει ὅλη ἡ Ἑλλάδα, ὅλοι οἱ Νεοέλληνες, πού καθυστέρησαν σέ μαγευτικές σειρῆνες, πού θέλησαν σύντομα νά πλουτίσουν, νά παρακάμψουν πολλούς γιά νά ἀνεβοῦν. Δέν ἑξαιρεῖται κανείς τῆς θαυματουργοῦ μετανοίας. Καλοῦνται ὅλοι νά ἀλλάξουν καί νά γίνουν ἀπό ὑποκριτές ἀτόφιοι, ἀπό ψεῦτες ἀληθινοί, ἀπό ἀμετανόητοι παραχαράκτες, μετανοημένοι χριστιανοί καί πατριῶτες. Ἡ μετάνοια θά δώσει παρηγοριά, ἐνίσχυση καί ἐλπίδα. Μή φοβηθεῖ κανείς τή μετάνοια, εἶναι λίαν ἀπαραίτητη. Τώρα πλέον μόνο ἕνα θαῦμα θά σώσει, πού θά ἀρχίσει ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μας.

πηγή:orthodoxia-ellhnismos