Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu


Αναζήτηση θεμάτων ιστολογίου

Συναξάριον


Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΣ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΣ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Ο ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΕΡΝΙΤΣΗΣ κ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ

Ο ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΕΡΝΙΤΣΗΣ κ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ

Χαιρετισμοί προς την Υπεραγία Θεοτόκο

Χαιρετισμοί προς την Υπεραγία Θεοτόκο
Καντε κλικ στην εικόνα της Παναγίας και διαβάστε τους

Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως

Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως
Καντε κλικ στην φωτογραφία και διαβάστε

Η Ακολουθία του Μικρού Αποδείπνου από την Ι.Μ. Ομπλού

Η Ακολουθία του Μικρού Αποδείπνου από την Ι.Μ. Ομπλού
Καντε κλικ στην εικόνα για να δείτε το Video

Συμβουλές πριν από την Εξομολόγηση και τη Θεία Κοινωνία

Συμβουλές πριν από την Εξομολόγηση και τη Θεία Κοινωνία
Καντε κλικ στην φωτογραφία για να εμφανισθεί το θέμα

Πριν τον Γάμο...

Πριν τον Γάμο...
Καντε κλικ στην φωτογραφία για να εμφανισθεί το θέμα

Δυο λόγια για τη βάπτιση του παιδιού σας

Δυο λόγια για τη βάπτιση του παιδιού σας
Καντε κλικ στην φωτογραφία για να εμφανισθεί το θέμα

Πότε και πώς νηστεύομε;

Πότε και πώς νηστεύομε;
Καντε κλικ στην φωτογραφία για να εμφανισθεί το θέμα

Το σημείο του Σταυρού

Το σημείο του Σταυρού
Καντε κλικ στην φωτογραφία για να εμφανισθεί το θέμα

Blog Archive

Από το Blogger.
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Σκέψεις του Σεβ. Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου με την α­να­το­λή του νέ­ου έ­τους

00:18 | Ανώνυμος |
Print Friendly Version of this pagePrint Get a PDF version of this webpagePDF

Σκέψεις του Σεβ. Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου
με την α­να­το­λή του νέ­ου έ­τους

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ  ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Έ­να έ­τος φεύγει και έ­να και­νούρ­γιο α­να­τέλ­λει στη ζω­ή μας. Ο περασμένος χρόνος άφησε πί­σω πολλά προ­βλή­μα­τα, πολ­λές πι­κρί­ες, προβληματισμούς με­γά­λους και λι­γό­τε­ρες χα­ρές.
Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό των η­με­ρών η κα­τή­φεια και ο σκε­πτι­κι­σμός που φαί­νονται έκ­δη­λα στα πρό­σω­πα των αν­θρώ­πων. Ου­δείς γνω­ρί­ζει πλέ­ον ποιά θα εί­ναι η ε­ξέ­λι­ξη των πραγ­μά­των κα­τά το έ­τος 2012.
Το χει­ρό­τε­ρο ό­μως εί­ναι να χα­θούν τα ό­νει­ρα για το μέλ­λον, η ελ­πί­δα για το αύ­ριο, η ε­μπι­στο­σύ­νη στους θε­σμούς. Κα­τά το έ­τος που πέ­ρα­σε η φτώ­χεια χτύπη­σε την πόρ­τα μας, η α­νερ­γί­α έ­πλη­ξε των νέ­ων τα φτε­ρά και τους έ­κο­ψε την ορμή για δη­μιουρ­γί­α και πρό­ο­δο.
Ί­σως έλ­θουν και δυ­σκο­λό­τε­ρες η­μέ­ρες. Βλέ­πε­τε τα αν­θρώ­πι­να είναι ρευ­στά και μετέ­ω­ρα, μά­λι­στα ό­ταν τα δια­χει­ρί­ζο­νται  άν­θρω­ποι, οι ο­ποί­οι  δεν έ­χουν πνευμα­τι­κές βά­σεις και πνευ­μα­τι­κές ε­φέ­σεις. Η πνευ­μα­τι­κή και η­θι­κή κα­τά­πτω­ση των τε­λευ­ταί­ων ε­τών ε­πέ­φε­ρε τα δει­νά α­πο­τε­λέ­σμα­τα τα ο­ποί­α ό­λοι μας βιώ­νου­με σή­με­ρα.
Λυ­πού­με­θα γι΄ αυ­τή την κα­τά­ντια της κοι­νω­νί­ας μας, για τον ευ­τε­λι­σμό των α­ξιών, την α­πα­ξί­ω­ση των θε­σμών, την έκ­πτω­ση του αν­θρω­πί­νου προ­σώ­που. Θλιβό­με­θα για τις στρα­τιές των α­νέρ­γων, για τα δια­λυ­μέ­να νοι­κο­κυ­ριά, για την πεί­να και την α­νέ­χεια του κό­σμου. Ποιός το πε­ρί­με­νε ό­τι θα φτά­ση η Ελ­λά­δα σε αυ­τή την θλι­βε­ρή και α­θλί­α κα­τά­στα­ση;
Ό­μως πρέ­πει τα πράγ­μα­τα να τα δού­με πνευ­μα­τι­κά και έ­τσι να πο­ρευ­θού­με μετά ταύ­τα. Ό­λα έρ­χο­νται ως μί­α δο­κι­μα­σί­α, της ο­ποί­ας ε­μείς οι ί­διοι εί­μα­στε αί­τιοι με την εν γέ­νει συ­μπε­ρι­φο­ρά μας. Συ­νη­θί­σα­με να ζού­με μέ­σα στην υ­περκα­τα­νά­λω­ση και γί­να­με ο­πα­δοί μιας εύ­κο­λης και τρυ­φη­λής ζω­ής, την ο­ποί­α μας ε­σέρ­βι­ραν ό­σοι ή­θε­λαν  να μας κα­τα­στρέ­ψουν. Μας προ­σέ­φε­ραν α­γα­θά, ώ­στε να πλα­τύ­νο­με  την γα­στέ­ρα, α­φή­νο­ντας α­καλ­λιέρ­γη­τον και α­τροφι­κό τον ε­σω­τε­ρι­κό μας κό­σμο. Χρό­νια τώ­ρα α­κο­λου­θή­θη­κε αυ­τός ο δρό­μος. Χρόνια φού­σκω­νε αυ­τό το μπα­λό­νι και έ­φτα­σε στο ση­μεί­ο να σκά­ση κά­νο­ντας δυνα­τό κρό­το και τραυ­μα­τί­ζο­ντας το σώ­μα της κοι­νω­νί­ας.
Δε­κα­ε­τί­ες συ­νε­τε­λεί­το έ­να έ­γκλη­μα εις βά­ρος των δο­μών του έ­θνους μας και της κοι­νω­νί­ας μας. Πριο­νι­ζό­ταν το δέν­δρο πά­νω στο ο­ποί­ο κα­θό­μα­σταν και μας ή­ρε­σε ο ή­χος του πριο­νί­σμα­τος. Α­πέ­να­ντί μας α­κού­α­με τις πλάνες σει­ρή­νες και βλέ­πα­με ο­φθαλ­μα­πά­τες. Ό­ταν κά­ποιοι ύ­ψω­ναν ε­λε­γκτι­κά τη φωνή τους, μι­λώ­ντας για το σά­πιο σύ­στη­μα και τα ε­περ­χό­με­να δει­νά, φρό­ντι­ζαν  οι υ­πεύ­θυ­νοι της συμ­φο­ράς να τους κλεί­νουν το στό­μα ή να τους κτυ­πούν α­λύπη­τα έ­ως ό­του τους ε­ξο­ντώ­σουν. Γνω­στή άλ­λω­στε η θλι­βε­ρή και κα­τα­στρο­φι­κή αυ­τή τα­κτι­κή. Μά­θα­με να ζού­με πε­ζά και ε­φή­με­ρα. Α­πο­κτή­σα­με χω­ρίς να το α­ντι­λη­φθού­με μια νο­ο­τρο­πί­α  ξέ­νη και α­ταί­ρια­στη στα δι­κά μας κοι­νω­νι­κά δε­δομέ­να, στο δι­κό μας χα­ρα­κτή­ρα και την ψυ­χο­σύν­θε­σή μας. Ε­πι­λέ­ξα­με τον βο­σκημα­τώ­δη βί­ο.
Με πό­νο ψυ­χής, γρά­φω αυ­τές τις γραμ­μές, αλ­λά θε­ω­ρώ ό­τι εί­ναι α­πα­ραί­τη­το με την αλ­λα­γή του χρό­νου  να κά­νου­με έ­να α­πο­λο­γι­σμό, μί­α αυ­το­κρι­τι­κή μή­πως και α­να­λά­βου­με κά­πως πνευ­μα­τι­κά, α­να­συ­ντά­ξο­με τις δυ­νά­μεις μας και προ­χωρή­σο­με.
Πολ­λοί προ­βλέ­πουν ό­τι το 2012 θα εί­ναι μί­α α­κό­μα πιο δύ­σκο­λη χρο­νιά. Αυ­τό προ­βλη­μα­τί­ζει για να μην εί­πω ό­τι τρο­μά­ζει τους πε­ρισ­σο­τέ­ρους. Ό­μως έχο­με πει και άλ­λη φο­ρά ό­τι το έ­ναυ­σμα του η­ρω­ϊ­σμού εί­ναι η δυ­σχέ­ρεια. Αυ­τή η δυ­σχέ­ρεια την ο­ποί­α ε­μείς προ­κα­λέ­σα­με με την συ­μπε­ρι­φο­ρά μας, θα λει­τουρ­γή­σει πλέ­ον, λυ­τρω­τι­κά και ευερ­γε­τι­κά. Θα μας κά­νει πιο συ­νε­τούς και μυα­λω­μέ­νους. Πε­ρισ­σό­τε­ρο προ­σε­κτι­κούς, λι­γό­τε­ρο ε­ξω­στρε­φείς και σπά­τα­λους της πα­τρι­κής «ου­σί­ας». Έ­χου­με ή­δη πά­ρει τα μα­θή­μα­τά μας, εξ αι­τί­ας των ά­κριτων και α­βα­σά­νι­στων ε­πι­λο­γών μας, σε προ­σω­πι­κό και κοι­νω­νι­κό ε­πί­πε­δο. Γνω­ρί­ζο­με πια τί φταί­ει και ποιός φταί­ει. Έ­χομε α­ντι­λη­φθή ό­τι υ­πάρ­χουν και άλ­λα πράγ­μα­τα τα ο­ποί­α έ­χουν πο­λύ με­γά­λη α­ξί­α για την ζω­ή μας και την πατρί­δα μας και τα ο­ποί­α μέ­χρι τώ­ρα  ό­χι μό­νο τα α­φή­σα­με στην ά­κρη, αλ­λά τα πολε­μή­σα­με, τα τσα­λα­κώ­σα­με, τα κα­τα­πα­τή­σα­με. Πού πή­γε ο σε­βα­σμός στο αν­θρώ­πινο πρό­σω­πο; Για­τί δια­λύ­θη­κε η οι­κο­γέ­νεια; Για­τί προ­δώ­σα­με τις πα­τρο­γο­νικές μας α­ξί­ες και υ­ιο­θε­τή­σα­με ξέ­να πρό­τυ­πα ζω­ής; Για­τί πο­λε­μή­σα­με τις ρίζες του γέ­νους μας; Σε τί μας έ­φται­ξε η μά­να μας Εκ­κλη­σί­α; Για­τί έ­πρε­πε να δια­λύ­σου­με την παι­δεί­α, να ρη­μά­ξο­με τη γλώσ­σα μας, να στραγ­γα­λί­σου­με την παρά­δο­σή μας.
Τώ­ρα αρ­χί­ζει, πι­στεύ­ω, μί­α άλ­λη πο­ρεί­α. Αρχίζει η α­ντί­στρο­φη μέτρηση και ευ­τυ­χώς. Κρα­τώ­ντας στα χέ­ρια ό­,τι μας α­πέ­μει­νε προ­χω­ρά­με, «ουχί ώσπερ οι λοι­ποί οι μη έ­χο­ντες ελ­πί­δα», ό­πως λέ­γει ο Άγιος Α­πό­στο­λος Παύ­λος. Έ­χει λε­χθεί ό­τι η ελ­πί­δα πε­θαί­νει τε­λευ­ταί­α. Ε­μείς δια­κη­ρύσ­σομε ό­τι πο­τέ δεν πε­θαί­νει η ελ­πί­δα. Βλέ­πο­με με πί­στη τον Ε­σταυ­ρω­μέ­νο  και Α­να­στά­ντα Κύ­ριό μας. Αυ­τόν τον ο­ποί­ο τό­σες φορές ε­γκα­τα­λεί­ψα­με  και ε­πι­κρά­να­με με την συ­μπε­ρι­φο­ρά μας. Μας κοι­τά­ζει τό­σο γλυ­κά και με τό­ση α­γά­πη. Ό­σο ε­μείς δα­κρύ­ζομε τό­σο μας πλη­σιά­ζει. Αι­σθα­νόμα­στε την πα­ρου­σί­α Του στη ζω­ή μας. Κά­ποιοι μέ­σα στον πό­νο τους, τολ­μούν να ε­ρω­τή­σουν. «Κύ­ριε για­τί μας ά­φη­σες;» και Ε­κεί­νος α­πα­ντά­ει.  "Παι­διά μου  ποτέ δεν σας ε­γκα­τέ­λει­ψα. Ε­σείς με α­φή­σα­τε. Πά­ντα σας πε­ρί­με­να για­τί σέ­βο­μαι την ε­λευ­θε­ρί­α σας". Αυ­τός μας α­γκα­λιά­ζει μας κα­τα­σπά­ζε­ται και μας κα­τα­φιλεί.
Εί­ναι α­λή­θεια ό­τι εχάσαμε πολ­λά α­πό πλευ­ράς  υ­λι­κής και κο­σμι­κής. Εί­ναι όμως βέ­βαιο ό­τι ε­γί­να­με πε­ρισ­σό­τε­ρο προ­σε­κτι­κοί και κατανοήσαμε ό­τι πρέ­πει να ε­πι­στρέ­ψο­με στο «σπί­τι μας», που το α­φή­σα­με ά­σπλα­χνα. Να το νοι­κο­κυ­ρέ­ψομε, να το θερ­μά­νομε για­τί μό­νο σε αυ­τό υ­πάρ­χει η α­σφάλεια και απ΄ αυ­τό θα αρ­χί­ση η ελ­πι­δο­φό­ρα νέ­α πο­ρεί­α.
Α­δελ­φοί μου, έ­χου­με πε­ρά­σει πο­λύ δύ­σκο­λες κα­τα­στά­σεις σαν λα­ός και α­ντέξα­με. Έ­χου­με έ­να δυ­να­μι­σμό και μια ψυ­χο­σύν­θε­ση ξε­χω­ρι­στή, μο­να­δι­κή. Πολ­λές φο­ρές θέ­λη­σαν να μας τσα­κί­σουν και να μας α­φα­νί­σουν. Ό­μως πο­τέ δεν τα κατά­φε­ραν. Α­ντι­θέ­τως έ­σπα­σαν το δι­κό τους κε­φά­λι. Πρέ­πει για μια α­κό­μη φο­ρά μέ­σα στο ι­στο­ρι­κό γί­γνε­σθαι να στα­θού­με όρ­θιοι, να πά­ρου­με τις τύ­χες μας στα χέ­ρια μας. Να πια­στού­με α­πό το χέ­ρι του Κυ­ρί­ου μας και να προ­χω­ρή­σομε, πλού­σιοι μέ­σα στη φτώ­χεια μας, δυ­να­τοί μέ­σα α­πό την α­νέ­χεια και την α­δυ­ναμί­α μας, νι­κη­τές μέ­σα α­πό έ­να σκλη­ρό α­γώ­να.
Α­δελ­φοί μου, έ­χου­με πλέ­ον πά­ρει στα σο­βα­ρά τη ζω­ή μας. Ας βο­η­θή­σομε μέ­σα από μια ελ­πι­δο­φό­ρα και σω­τή­ρια προ­ο­πτι­κή τα παι­διά μας, να προ­χω­ρή­σουν α­ξιο­ποιώ­ντας το λα­μπρό εσωτερικό τους κό­σμο και τον δυ­να­μι­σμό που κρύβουν στην ψυχή τους.
Έ­χο­με τα χέ­ρια μας, έ­χο­με το μυα­λό μας, έ­χο­με και τη γη και την θά­λασ­σά μας. Έχο­με και την πα­τρο­γο­νι­κή ε­στί­α που ε­γκα­τα­λεί­ψα­με. Έ­χο­με την ξε­χω­ρι­στή ψυχή. Την α­γά­πη μας.
Ό­μως πά­νω απ΄ ό­λα έ­χο­με τον Πανάγιο Κύριόν μας, που εί­ναι ο Πα­ρά­κλη­τος για μας. Έ­χο­με την παρα­μυ­θία μας που εί­ναι η Πα­να­γί­α μας και τους υ­ιούς της πα­ρα­κλή­σε­ως που εί­ναι οι Ά­γιοί μας.
Ή­δη πλέον ε­πα­να­στα­τή­σα­με εναντίον κά­θε μορ­φής δου­λεί­ας.  Ο γί­γα­ντας ευτυχώς έ­χει ξυπνήσει. Τί­πο­τα δεν χά­θη­κε. Α­πλώς εγερθήκαμε με­τά α­πό έ­να ψεύ­τι­κο ό­νει­ρο. Ζούμε στο φως της α­λή­θειας.
Προ­χω­ρεί­στε α­δελ­φοί μου στο 2012, α­φή­νοντας πίσω την ψευ­τιά και την μαυ­ρί­λα. Η ζω­ή εί­ναι ωραί­α.
Ο Ή­λιος ή­δη α­νέ­τει­λε. Το Σπή­λαιον ε­φω­τί­σθη. Η Αλήθεια ήλθε. Η σκιά πα­ρέ­δρα­με.
Η ελ­πί­δα ή­δη ε­ψύ­χω­σε τις καρ­διές. Θα τολ­μή­σω να εί­πω. Η κρί­ση έ­φε­ρε την κάθαρ­ση. Σή­με­ρον σω­τη­ρί­α τω οί­κω η­μών γέ­γο­νεν.
Κα­λή χρο­νιά
Χρό­νια Πολ­λά και Ευ­λο­γη­μέ­να.
Ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος
 
Από την εφημερίδα:"Ο ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ"
Πηγή: anastasiosk

Ο Ναός μας εξωτερικά

Κυριακή στην Ενορία - Αφιέρωμα στον Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου & Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών

ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ - Εξωτερικά πλάνα Ναού

Ο ΝΑΟΣ ΜΑΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ (παλαιότερο video)


Θείες Λειτουργίες εβδομάδος

Θείες Λειτουργίες εβδομάδος
Κυριακή 28/7

Λαμπρὰ Ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου στὴν περιοχὴ Κρύα Ἰτεῶν Πατρῶν

Λαμπρὰ Ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου στὴν περιοχὴ Κρύα Ἰτεῶν Πατρῶν
Καντε κλικ στη φωτογραφία για να εμφανισθεί το θέμα

Ἐτελέσθησαν τὰ θυρανοίξια στὸν νεόδμητο Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου στὰ Κρύα Ἰτεῶν

Ἐτελέσθησαν τὰ θυρανοίξια στὸν νεόδμητο Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου στὰ Κρύα Ἰτεῶν
Καντε κλικ στη φωτογραφία για να εμφανισθεί το θέμα

συνταγή για Πρόσφορο

συνταγή για Πρόσφορο
Καντε κλικ στο πρόσφορο και διαβάστε

Πώς θα βρείτε το Ναό μας

Πώς θα βρείτε το Ναό μας

Ασματική Ακολουθία Οσίου Πατρός Αντωνίου του Μεγάλου

Ασματική Ακολουθία Οσίου Πατρός Αντωνίου του Μεγάλου
Καντε κλικ στην εικόνα για να την κατεβάσετε

Ασματική Ακολουθία Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους

Ασματική Ακολουθία Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους
Καντε κλικ στην εικόνα για να την κατεβάσετε

Blogger Template created with Artisteer by .