Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οἰκουμενικής Συνόδου (Ἰωάν. ιζ΄ 1-13)

Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οἰκουμενικής Συνόδου (Ἰωάν. ιζ΄ 1-13)

00:27 | |

«Οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι»

Κατὰ τὴ σημερινὴ Κυριακή, ποὺ εἶναι ἀφιερωμένη στὴ μνήμη τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἀναγινώσκεται μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες εὐαγγελικὲς περικοπές. Πρόκειται γιὰ ἕνα τμῆμα τῆς λεγομένης ἀρχιερατικῆς προσευχῆς τοῦ Κυρίου. Σ’ ἕνα σημεῖο αὐτῆς τῆς συγκινητικῆς προσευχῆς ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἀπευθυνόμενος ὡς Ἀρχιερεὺς καὶ μεσίτης μας πρὸς τὸν Οὐράνιο Πατέρα λέγει: «Οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι». Δηλαδή: Τὴ στιγμὴ αὐτὴ δὲν Σὲ παρακαλῶ γιὰ τὸν κόσμο τῆς ἀπιστίας καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ γιὰ ἐκείνους τοὺς ὁποίους μοῦ ἔδωσες, διότι ἂν καὶ μοῦ τοὺς ἔδωσες, δὲν παύουν νὰ εἶναι δικοί σου.

Ἂς δοῦμε ὅμως ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ γιὰ τοὺς ὁποίους προσεύχεται ὁ Κύριος καὶ τί σημασία ἔχει αὐτὴ ἡ ἀρχιερατικὴ προσευχή του γιὰ τὴ δική μας ζωή.

1. ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΕΣ

Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἀναφέρει ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ γιὰ τοὺς ὁποίους προσεύχεται: Εἶναι οἱ μαθητές του, αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι «ἔγνωσαν ἀληθῶς» καὶ «ἐπίστευσαν» ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ ἀπεσταλμένος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Αὐτοὶ ποὺ Τὸν ἀναγνώρισαν ὡς Σωτήρα καὶ Λυτρωτὴ καὶ Τὸν ἀκολούθησαν μὲ πλήρη καὶ τέλεια ἐμπιστοσύνη.

Εἶναι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι «τὸν λόγον αὐτοῦ τετηρήκασι», δηλαδὴ ἀγωνίστηκαν νὰ ἐφαρμόσουν στὴ ζωή τους τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, τὴ διδασκαλία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Αὐτοὶ γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος Ἰησοῦς εἶπε ὅτι «δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς», διότι πράγματι δοξάζεται ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ Τὸν ἀναγνωρίζουν ὡς Βασιλέα καὶ Κύριο μὲ τὴν πίστη καὶ τὴ ζωή τους.

Γι’ αὐτοὺς προσεύχεται ὁ Κύριος! Ὅμως, ὅπως διευκρίνισε ὁ Ἴδιος, ἡ προσευχή του δὲν ἀφορᾶ μόνο τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς πιστοὺς χριστιανοὺς κάθε ἐποχῆς: Δὲν σὲ παρακαλῶ μόνο γι’ αὐτοὺς ἐδῶ τοὺς μαθητές μου, εἶπε, «ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ» (Ἰω. ιζ΄ 20).

Ἐφόσον λοιπὸν πιστεύουμε στὸν Κύριο Ἰησοῦ ὡς Υἱὸ τοῦ Θεοῦ καὶ ἀγωνιζόμαστε νὰ ζοῦμε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά του, τότε ἔχουμε κι ἐμεῖς τὸ ξεχωριστὸ προνόμιο νὰ ἀνήκουμε σ’ Αὐτοὺς γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος ἀπευθύνει τὴν εἰδικὴ αὐτὴ Ἀρχιερατική του Προσευχή. Ἔχουμε τὴν ἰδιαίτερη τιμὴ νὰ μᾶς θεωρεῖ ὁ Κύριος δικούς του: «Σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας», λέγει πρὸς τὸν Οὐράνιο Πατέρα. Δικοί σου ἦταν καὶ Ἐσὺ μοῦ τοὺς ἔδωσες, γιὰ νὰ τοὺς ὁδηγήσω στὴ σωτηρία.

Ναί! Εἴμαστε δικοί του! Τί σημαίνει ὅμως αὐτὸ γιὰ τὴ ζωή μας;

2. ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

Καὶ μόνο τὸ γεγονὸς ὅτι μᾶς διάλεξε ὁ πανάγαθος Θεὸς ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ δυσεξαρίθμητα πλήθη τῶν ἀνθρώπων καὶ μᾶς ἀξίωσε νὰ γνωρίσουμε τὴν ἀλήθεια του, ἀποτελεῖ ἀφορμὴ δοξολογίας καὶ εὐγνωμοσύνης πρὸς τὴν πάνσοφη Πρόνοιά του.

Πολὺ περισσότερο ὅμως συγκινεῖ τὴν ψυχή μας καὶ μᾶς χαρίζει ἐλπίδα καὶ ἀσφάλεια ἡ ἀλήθεια ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς δείχνει ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον καὶ μεσιτεύει πρὸς τὸν Οὐράνιο Πατέρα γιὰ καθέναν ἀπὸ τοὺς μαθητές του: «Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου», Τοῦ εἶπε. Φύλαξέ τους μὲ τὴν πατρικὴ καὶ παντοδύναμη προστασία Σου...

Ἀλήθεια μποροῦμε νὰ συνειδητοποιήσουμε τί δύναμη ἔχει ἡ μεσιτεία τοῦ Κυρίου; Ἐφόσον ὁ Θεὸς Πατέρας δέχεται καὶ δὲν περιφρονεῖ τὶς προσευχὲς τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ παραβλέψει τὴν ἀρχιερατικὴ μεσιτεία τοῦ Υἱοῦ του;

Ἂς αἰσθανόμαστε λοιπὸν ἀσφαλεῖς, διότι ἀνήκουμε στὸν Κύριο. Στὸν Καλὸ Ποιμένα ποὺ δὲν θέλει νὰ χαθεῖ κανένα ἀπὸ τὰ πρόβατά του.

Παράλληλα ἂς φιλοτιμούμαστε νὰ ἀνταποκρινόμαστε στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Διότι καὶ ὁ Ἰούδας, ἂν καὶ ὁ Κύριος προσευχήθηκε καὶ γι’ αὐτὸν τόσες φορές, χάθηκε! Μόνος του διάλεξε τὸ δρόμο τῆς ἀπώλειας. Ἂς ἀγωνιζόμαστε λοιπόν, ὥστε ἡ μεσιτεία τοῦ Κυρίου νὰ μὴ βρίσκει ἐμπόδιο ἀπὸ τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες μας, ἀλλὰ νὰ μᾶς ὁδηγεῖ μὲ ἀσφάλεια στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας.

Ἄξιοι μαθητὲς τοῦ Κυρίου ἀναδείχθηκαν καὶ οἱ σεπτοὶ Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τοὺς ὁποίους ἑορτάζουμε σήμερα. Ἔζησαν σὲ μιὰ ἐποχὴ ὅπου τὸ ψεῦδος καὶ ἡ πλάνη τῶν δυσσεβῶν αἱρετικῶν ἀπειλοῦσαν τὴ συνοχὴ τῆς Ἐκκλησίας. Μὲ τὴ δύναμη ὅμως τῆς ἀρχιερατικῆς μεσιτείας τοῦ Κυρίου καὶ τὸν προσωπικό τους ἀγώνα ἔμειναν πιστοὶ στὸ ὄνομά του καὶ διεκήρυξαν σθεναρὰ τὴν ἀληθινὴ πίστη. Μὲ τὸ παράδειγμά τους μᾶς μεταδίδουν τὸ ἐλπιδοφόρο μήνυμα ὅτι οἱ πιστοὶ μαθητὲς τοῦ Κυρίου στὴ γῆ ἀπολαμβάνουν τὴ θεϊκή του προστασία καὶ στὸν οὐρανὸ δοξάζονται μὲ αἰώνια τιμὴ καὶ δόξα!

πηγή:osotir.org