Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Ἡ Ἑορτή τῆς 28ης Ὀκτωβρίου στήν Πάτρα

Μητροπολίτης Πατρῶν Χρυσόστομος: « Ἡ Εὐρώπη ἒχει ἠθικό καί πνευματικό ἀνεκπλήρωτο χρέος πρός τήν Ἑλλάδα, γιατί ἡ δεύτερη ἀγωνίστηκε ἐνάντια στό φασιστικό καί ναζιστικό τέρας...»

Μέ Δοξολογία στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Πατρῶν πού ἐτελέσθη μετά τήν Θεία Λειτουργία καί μέ τήν παρέλαση τῶν Πολιτικῶν καί Στρατιωτικῶν τμημάτων, μέ πρῶτα καί καλύτερα τά Σχολεῖα τῆς πόλεως καί μέ πάνδημη συμμετοχή, ἑορτάσθη ἡ Ἐθνική Ἐπέτειος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940.

Στό κήρυγμά του στήν Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, μίλησε γιά τούς ἀγῶνες πού ἔκαναν οἱ Ἕλληνες, γιά τήν προάσπιση τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τοῦ ἀγαθοῦ της ἐλευθερίας πού εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ.

Ἀγωνίστηκαν γιά τήν Πίστη καί τήν Πατρίδα. Γιά τήν τιμή καί τήν προάσπιση ἱερῶν καί ὁσίων πού παρέλαβαν ὡς παρακαταθήκη ἀπό τούς προγόνους τους καί ἄφησαν σέ ἑμᾶς τή σκυτάλη γιά νά συνεχίσωμε αὐτούς τούς ἀγῶνες.

Ἐπίσης, ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέγνωσε γράμματα πού ἔφτασαν ἀπό τό μέτωπο γραμμένα ἀπό ἀγωνιστάς πρός τούς δικούς τους ἀνθρώπους, γεμάτα πίστη στό Θεό ἐνθουσιασμό καί πατριωτισμό παρ’ ὅτι γνώριζαν ὅτι κάποιοι ἀπό αὐτούς δέν θά ἐπέστρεφαν σωματικά στό σπίτι τους.

Αὐτή τήν ἱστορία πρέπει νά διδάσκωνται τά παιδιά μας, ἄν θέλωμε νά τούς κληρονομήσωμε ἕνα ἀξιοπρεπές καί λαμπρό μέλλον, ὅπως τούς πρέπει καί τούς ἀνήκει, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος.

Στήν Δοξολογία καί στίς ἄλλες ἐκδηλώσεις τήν Κυβέρνηση ἐξεπροσώπησε ἡ Ὑφυπουργός Παιδείας, Ἒρευνας καί Θρησκευμάτων κ. Ἀθανασία (Σία) Ἀναγνωστοπούλου.

Μετά τήν παρέλαση ὁ Σεβασμιώτατος ἐδήλωσε: «... Τήν ματωμένη σκυτάλη πού παραλάβαμε ἀπό τούς ἥρωες καί μάρτυρες τοῦ ἔπους τοῦ ’40 πρέπει νά τήν κρατήσωμε σταθερά, πατώντας στά ἀδιάσειστα βάθρα πού πάτησαν καί ἐκεῖνοι γιά νά χαρίσουν στήν Ἑλλάδα τήν ἐλευθερία καί στήν Εὐρώπη καί σέ ὅλο τόν κόσμο τήν δυνατότητα νά ξέρουν νά ἀγωνίζωνται ἐναντίον τῶν ὁλοκληρωτικῶν καί φασιστικῶν καθεστώτων.

Αὐτά τά βάθρα εἶναι: α) ἡ ἀκράδαντη πίστη στό Θεό, πού χωρίς αὐτή ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ, ἀλλά ἁπλῶς εἶναι μιά βιολογική ὕπαρξη β) ἡ ἀγάπη σ’ αὐτό πού λέγεται Πατρίδα, καί γ) ἡ ἀφοσίωση στίς πανανθρώπινες ἀξίες πού εἶναι ἡ τιμή τῆς οἰκογένειας καί ὁ σεβασμός τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας, χωρίς διακρίσεις.

Γι’ αὐτό ἡ Εὐρώπη εἰδικά καί ὁ κόσμος γενικώτερα ἔχουν τεράστιο ἠθικό καί πνευματικό ἀνεκπλήρωτο χρέος πρός τήν Πατρίδα μας.

Ἄς σκεπτώμεθα, λοιπόν, καί ἄς ἐνεργοῦμε ὡς Ἕλληνες καί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί , ἄν θέλωμε νά βγῇ αὐτός ὁ τόπος ἀπό τή δίνη τῶν δυσκολιῶν καί τῶν προβλημάτων πού τόν ταλανίζουνκαί ἄν ἐπιθυμοῦμε νά κληρονομήσωμε στούς ἐπιγενομένους μιά Πατρίδα καί ἕνα μέλλον πού τούς ἀξίζει...».